Παροιμίες
4 Πες στη σοφία: «Είσαι αδελφή μου»,
και αποκάλεσε την κατανόηση συγγενή σου
6 Από το παράθυρο του σπιτιού μου,
μέσα από το καφασωτό, κοίταξα κάτω
7 και, καθώς παρατηρούσα τους αφελείς,*
διέκρινα μεταξύ των νέων κάποιον νεαρό που δεν είχε σύνεση.*+
8 Αυτός προχωρούσε στον δρόμο κοντά στη γωνία της
και πήγαινε προς το σπίτι της
9 μέσα στο λυκόφως, το δειλινό,+
καθώς πέφτει η νύχτα και το σκοτάδι.
11 Είναι θορυβώδης και αναιδής.+
Δεν μένει* ποτέ στο σπίτι της.
13 Τον αρπάζει και τον φιλάει·
με ξεδιάντροπο ύφος, του λέει:
14 «Έπρεπε να κάνω θυσίες συμμετοχής.+
Σήμερα εκπλήρωσα τις ευχές μου.
15 Γι’ αυτό βγήκα να σε συναντήσω,
να σε αναζητήσω, και σε βρήκα!
17 Ράντισα το κρεβάτι μου με σμύρνα, αλόη και κανέλα.+
18 Έλα, ας μεθύσουμε από έρωτα μέχρι το πρωί·
ας απολαύσουμε παθιασμένο έρωτα,
19 διότι ο άντρας μου δεν είναι στο σπίτι·
λείπει σε μακρινό ταξίδι.
20 Πήρε μαζί του ένα πουγκί με χρήματα
και δεν πρόκειται να γυρίσει μέχρι την ημέρα που θα έχει πανσέληνο».
21 Τον παροδηγεί με μεγάλη πειστικότητα.+
Τον ξελογιάζει με γλυκόλογα.
22 Μεμιάς αυτός την ακολουθεί σαν βόδι που το πηγαίνουν για σφάξιμο,
σαν ανόητος που θα τιμωρηθεί με ξύλινα δεσμά,*+
23 ώσπου ένα βέλος τρυπάει το συκώτι του·
όπως το πουλί ορμάει στην παγίδα, έτσι και αυτός δεν καταλαβαίνει ότι θα το πληρώσει με τη ζωή* του.+
24 Τώρα λοιπόν, γιοι μου, ακούστε με·
προσέξτε αυτά που λέω.
25 Μην αφήσεις την καρδιά σου να παρασυρθεί ώστε να ακολουθήσει τις οδούς της.