Η Επιστολή του Ιακώβου
1 Ο Ιάκωβος,+ δούλος+ του Θεού και του Κυρίου Ιησού Χριστού, προς τις δώδεκα φυλές+ που είναι διασκορπισμένες:+
Χαίρετε!
2 Να το θεωρήσετε απόλυτη χαρά, αδελφοί μου, όταν αντιμετωπίσετε διάφορες δοκιμασίες,+ 3 καθόσον γνωρίζετε ότι η δοκιμασμένη ποιότητα της πίστης σας απεργάζεται υπομονή.+ 4 Η δε υπομονή ας έχει το έργο της πλήρες, για να είστε πλήρεις+ και υγιείς από όλες τις απόψεις, χωρίς να είστε ελλιπείς σε τίποτα.+
5 Αν, λοιπόν, κάποιος από εσάς είναι ελλιπής σε σοφία,+ ας ζητάει από τον Θεό,+ γιατί αυτός δίνει σε όλους γενναιόδωρα και χωρίς να ονειδίζει·+ και θα του δοθεί.+ 6 Αλλά ας ζητάει+ με πίστη, χωρίς να αμφιβάλλει καθόλου,+ γιατί αυτός που αμφιβάλλει μοιάζει με κύμα της θάλασσας που σπρώχνεται από τον άνεμο+ και παρασύρεται εδώ και εκεί. 7 Μάλιστα ας μη νομίζει εκείνος ο άνθρωπος ότι θα λάβει κάτι από τον Ιεχωβά·+ 8 είναι αναποφάσιστος+ άνθρωπος, ασταθής+ σε όλες τις οδούς του.
9 Αλλά ας αγάλλεται ο ταπεινός αδελφός για την ανύψωσή του,+ 10 και ο πλούσιος+ για την ταπείνωσή του, επειδή αυτός θα παρέλθει σαν άνθος της βλάστησης.+ 11 Διότι ανατέλλει ο ήλιος με τη φοβερή του ζέστη και ξεραίνει τη βλάστηση, και το άνθος της πέφτει και η ομορφιά της εξωτερικής του εμφάνισης χάνεται. Έτσι και ο πλούσιος θα σβήσει στις οδούς της ζωής του.+
12 Ευτυχισμένος είναι ο άνθρωπος που υπομένει δοκιμασία,+ επειδή, όταν γίνει επιδοκιμασμένος, θα λάβει το στεφάνι της ζωής,+ το οποίο υποσχέθηκε [ο Ιεχωβά] σε εκείνους που τον αγαπούν.+ 13 Κανείς όταν περνάει δοκιμασία+ να μη λέει: «Από τον Θεό δοκιμάζομαι». Διότι ο Θεός δεν μπορεί να δοκιμαστεί με κακά πράγματα ούτε και αυτός δοκιμάζει κανέναν. 14 Αλλά ο καθένας δοκιμάζεται με το να ελκύεται και να δελεάζεται από την ίδια του την επιθυμία.+ 15 Έπειτα η επιθυμία, αφού συλλάβει, γεννάει την αμαρτία·+ και η αμαρτία, αφού επιτελεστεί, γεννάει το θάνατο.+
16 Μην παροδηγείστε,+ αγαπητοί μου αδελφοί. 17 Κάθε καλό δώρο+ και κάθε τέλειο δώρημα έρχεται από πάνω,+ γιατί κατεβαίνει από τον Πατέρα των ουράνιων φώτων,+ και σε αυτόν δεν υπάρχει μεταβολή στην κλίση της σκιάς.+ 18 Επειδή το θέλησε,+ μας γέννησε μέσω του λόγου της αλήθειας,+ για να είμαστε εμείς μερικοί πρώτοι καρποί+ από τα πλάσματά του.
19 Αυτό να γνωρίζετε, αγαπητοί μου αδελφοί. Κάθε άνθρωπος πρέπει να είναι γρήγορος στο να ακούει, αργός στο να μιλάει,+ αργός σε οργή·+ 20 διότι η οργή του ανθρώπου δεν απεργάζεται τη δικαιοσύνη του Θεού.+ 21 Γι’ αυτό, να αποβάλετε κάθε ακαθαρσία και αυτό το πράγμα που πλεονάζει, την κακία,+ και δεχτείτε με πραότητα την εμφύτευση του λόγου+ ο οποίος μπορεί να σώσει τις ψυχές σας.+
22 Ωστόσο, να γίνεστε εκτελεστές του λόγου+ και όχι μόνο ακροατές, απατώντας τον εαυτό σας με εσφαλμένη λογίκευση.+ 23 Διότι αν κάποιος είναι ακροατής του λόγου και όχι εκτελεστής,+ αυτός μοιάζει με άνθρωπο που κοιτάζει το φυσικό του πρόσωπο στον καθρέφτη. 24 Διότι κοιτάζει τον εαυτό του, και φεύγει και αμέσως ξεχνάει τι είδους άνθρωπος είναι. 25 Αλλά εκείνος ο οποίος εμβαθύνει στον τέλειο νόμο+ της ελευθερίας και ο οποίος εμμένει σε αυτόν, εκείνος ο άνθρωπος, επειδή δεν έχει γίνει ακροατής που ξεχνάει αλλά εκτελεστής του έργου,+ θα είναι ευτυχισμένος+ καθώς θα το εκτελεί.
26 Αν κανείς θεωρεί τον εαυτό του θρήσκο+ και εντούτοις δεν χαλιναγωγεί τη γλώσσα+ του αλλά εξακολουθεί να απατάει την καρδιά του,+ η θρησκεία αυτού του ανθρώπου είναι μάταιη.+ 27 Η θρησκεία που είναι καθαρή+ και αμόλυντη+ από την άποψη του Θεού και Πατέρα μας είναι αυτή: Να φροντίζει κανείς τα ορφανά+ και τις χήρες+ στη θλίψη+ τους και να κρατάει τον εαυτό του χωρίς κηλίδα+ από τον κόσμο.+
2 Αδελφοί μου, δεν διακρατείτε την πίστη του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, της δόξας+ μας, κάνοντας πράξεις μεροληψίας,+ έτσι δεν είναι; 2 Διότι, αν μπει σε μια συνάθροισή+ σας ένας άντρας με χρυσά δαχτυλίδια στα δάχτυλά του και με λαμπρά ρούχα, αλλά μπει και ένας φτωχός με ακάθαρτα ρούχα,+ 3 εσείς όμως δείτε με εύνοια+ εκείνον που φοράει τα λαμπρά ρούχα και πείτε: «Εσύ κάθησε εδώ, σε ένα καλό μέρος», και πείτε στον φτωχό: «Εσύ μείνε όρθιος», ή «Κάθησε εκεί, κάτω από το υποπόδιό μου», 4 δεν έχετε ταξικές διακρίσεις μεταξύ σας+ και δεν έχετε γίνει κριτές+ που βγάζουν πονηρές αποφάσεις;+
5 Ακούστε, αγαπητοί μου αδελφοί. Δεν εξέλεξε ο Θεός αυτούς που είναι φτωχοί+ όσον αφορά τον κόσμο για να είναι πλούσιοι+ σε πίστη και κληρονόμοι της βασιλείας, την οποία υποσχέθηκε σε εκείνους που τον αγαπούν;+ 6 Εσείς, όμως, έχετε ατιμάσει τον φτωχό. Δεν σας καταδυναστεύουν οι πλούσιοι+ και δεν σας σέρνουν στα δικαστήρια;+ 7 Δεν βλασφημούν+ το καλό όνομα με το οποίο ονομαστήκατε;+ 8 Αν μεν εφαρμόζετε το βασιλικό νόμο+ σύμφωνα με τη γραφή: «Πρέπει να αγαπάς τον πλησίον σου όπως τον εαυτό σου»,+ κάνετε πολύ καλά. 9 Αλλά αν δείχνετε μεροληψία,+ εργάζεστε αμαρτία, επειδή ελέγχεστε από το νόμο+ ως παραβάτες.
10 Διότι όποιος τηρήσει ολόκληρο το Νόμο αλλά κάνει κάποιο εσφαλμένο βήμα σε ένα σημείο, έχει γίνει ένοχος σε όλα.+ 11 Διότι αυτός που είπε: «Δεν πρέπει να μοιχεύσεις»,+ είπε επίσης: «Δεν πρέπει να διαπράξεις φόνο».+ Αν, λοιπόν, δεν μοιχεύσεις αλλά διαπράξεις φόνο, έχεις γίνει παραβάτης νόμου. 12 Έτσι να μιλάτε και έτσι να ενεργείτε, όπως εκείνοι που πρόκειται να κριθούν με βάση το νόμο ενός ελεύθερου λαού.+ 13 Διότι αυτός που δεν πράττει έλεος θα λάβει κρίση χωρίς έλεος.+ Το έλεος αγάλλεται θριαμβευτικά επί της κρίσης.
14 Ποιο το όφελος, αδελφοί μου, αν κάποιος λέει ότι έχει πίστη+ αλλά δεν έχει έργα;+ Μήπως μπορεί αυτή η πίστη να τον σώσει;+ 15 Αν ένας αδελφός ή μια αδελφή βρίσκονται σε κατάσταση γυμνότητας και τους λείπει η τροφή που αρκεί για την ημέρα,+ 16 κάποιος όμως από εσάς τους πει: «Πηγαίνετε με ειρήνη, να ζεσταίνεστε και να χορταίνετε», αλλά δεν τους δώσετε τα αναγκαία για το σώμα τους, ποιο το όφελος;+ 17 Έτσι και η πίστη, αν δεν έχει έργα,+ είναι από μόνη της νεκρή.
18 Παρ’ όλα αυτά, κάποιος θα πει: «Εσύ έχεις πίστη και εγώ έχω έργα. Δείξε μου την πίστη σου χωρίς τα έργα, και εγώ θα σου δείξω την πίστη μου μέσω των έργων μου».+ 19 Εσύ πιστεύεις ότι ένας Θεός υπάρχει, έτσι δεν είναι;+ Πολύ καλά κάνεις. Και οι δαίμονες όμως πιστεύουν και φρίττουν.+ 20 Αλλά σε ενδιαφέρει να μάθεις, κενέ άνθρωπε, ότι η πίστη χωρίς έργα είναι αδρανής; 21 Δεν ανακηρύχτηκε δίκαιος μέσω έργων ο Αβραάμ ο πατέρας+ μας, αφού πρώτα πρόσφερε τον Ισαάκ το γιο του πάνω στο θυσιαστήριο;+ 22 Βλέπεις ότι η πίστη του εργαζόταν μαζί με τα έργα του και μέσω των έργων του η πίστη του τελειοποιήθηκε,+ 23 και εκπληρώθηκε η γραφή που λέει: «Ο Αβραάμ έθεσε πίστη στον Ιεχωβά και του υπολογίστηκε ως δικαιοσύνη»,+ και αποκλήθηκε «φίλος+ του Ιεχωβά».
24 Βλέπετε ότι ο άνθρωπος θα ανακηρυχτεί δίκαιος+ μέσω έργων,+ και όχι μόνο μέσω πίστης.+ 25 Με τον ίδιο τρόπο δεν ανακηρύχτηκε δίκαιη μέσω έργων και η Ραάβ+ η πόρνη, αφού πρώτα δέχτηκε φιλόξενα τους αγγελιοφόρους και τους έστειλε από άλλον δρόμο;+ 26 Πράγματι, όπως το σώμα χωρίς πνεύμα είναι νεκρό,+ έτσι και η πίστη χωρίς έργα είναι νεκρή.+
3 Μη γίνεστε πολλοί δάσκαλοι,+ αδελφοί μου, γιατί γνωρίζουμε ότι θα λάβουμε βαρύτερη κρίση.+ 2 Διότι όλοι σφάλλουμε πολλές φορές.+ Αν κάποιος δεν σφάλλει σε λόγο,+ αυτός είναι τέλειος άντρας,+ ικανός να χαλιναγωγήσει και όλο το σώμα του. 3 Βάζοντας χαλινάρια+ στα στόματα των αλόγων για να μας υπακούν,+ διευθύνουμε επίσης και όλο το σώμα τους. 4 Δείτε! Ακόμη και τα πλοία, αν και είναι τόσο μεγάλα και σπρώχνονται από δυνατούς ανέμους, οδηγούνται από ένα πολύ μικρό πηδάλιο,+ όπου θέλει η επιθυμία του ανθρώπου που βρίσκεται στο τιμόνι.
5 Έτσι και η γλώσσα είναι μικρό μέλος και όμως κάνει μεγάλους κομπασμούς.+ Δείτε! Πόσο μικρή φωτιά χρειάζεται για να ανάψει ένας τόσο μεγάλος δασότοπος! 6 Και η γλώσσα είναι φωτιά.+ Η γλώσσα καθίσταται κόσμος αδικίας ανάμεσα στα μέλη μας, γιατί κηλιδώνει όλο το σώμα+ και φλογίζει τον τροχό της φυσικής ζωής και φλογίζεται από τη Γέεννα. 7 Διότι κάθε είδος θηρίου, καθώς επίσης και πουλιού και ερπετού και θαλάσσιου πλάσματος, δαμάζεται και έχει δαμαστεί από το ανθρώπινο γένος.+ 8 Αλλά τη γλώσσα κανείς από τους ανθρώπους δεν μπορεί να τη δαμάσει. Είναι ανυπότακτο, βλαβερό πράγμα, γεμάτη θανατηφόρο δηλητήριο.+ 9 Με αυτήν ευλογούμε τον Ιεχωβά,+ ναι, τον Πατέρα,+ και εντούτοις με αυτήν καταριόμαστε+ ανθρώπους που έχουν έρθει σε ύπαρξη «κατά την ομοίωση του Θεού».+ 10 Από το ίδιο στόμα βγαίνει ευλογία και κατάρα.
Δεν είναι σωστό, αδελφοί μου, να συμβαίνουν έτσι αυτά τα πράγματα.+ 11 Μήπως μια πηγή+ κάνει το γλυκό και το πικρό να αναβλύζουν από το ίδιο άνοιγμα; 12 Μήπως μπορεί, αδελφοί μου, η συκιά να παραγάγει ελιές ή το κλήμα σύκα;+ Ούτε μπορεί το αλμυρό νερό να παραγάγει γλυκό νερό.
13 Ποιος ανάμεσά σας είναι σοφός και έχει κατανόηση; Ας δείξει από την καλή του διαγωγή τα έργα+ του με πραότητα που χαρακτηρίζει τη σοφία. 14 Αλλά αν έχετε πικρή ζήλια+ και φιλόνικη+ διάθεση στην καρδιά σας, μην κομπάζετε+ και λέτε ψέματα εναντίον της αλήθειας.+ 15 Αυτή δεν είναι η σοφία που κατεβαίνει από πάνω,+ αλλά είναι επίγεια,+ ζωώδης, δαιμονική.+ 16 Διότι όπου υπάρχει ζήλια+ και φιλόνικη διάθεση, εκεί υπάρχει ακαταστασία και κάθε απαίσιο πράγμα.+
17 Αλλά η σοφία+ που κατεβαίνει από πάνω είναι πρώτα από όλα αγνή,+ έπειτα ειρηνική,+ λογική,+ πρόθυμη να υπακούει, γεμάτη έλεος και καλούς καρπούς,+ δεν κάνει μεροληπτικές διακρίσεις,+ δεν είναι υποκριτική.+ 18 Επιπλέον, ο σπόρος του καρπού+ της δικαιοσύνης+ σπέρνεται κάτω από ειρηνικές+ συνθήκες για τους ειρηνοποιούς.+
4 Από πού προέρχονται πόλεμοι και από πού προέρχονται διαμάχες μεταξύ σας; Δεν προέρχονται από αυτό,+ δηλαδή από τους πόθους σας για αισθησιακή απόλαυση που συγκρούονται μέσα στα μέλη σας;+ 2 Επιθυμείτε, και όμως δεν έχετε. Δολοφονείτε+ και έχετε πλεονεξία,+ και όμως δεν μπορείτε να αποκτήσετε. Μάχεστε+ και διεξάγετε πόλεμο. Δεν έχετε επειδή δεν ζητάτε. 3 Ζητάτε, και όμως δεν λαβαίνετε, επειδή ζητάτε με εσφαλμένο σκοπό,+ για να το δαπανήσετε στους πόθους σας για αισθησιακή απόλαυση.+
4 Μοιχαλίδες,+ δεν γνωρίζετε ότι η φιλία με τον κόσμο είναι έχθρα με τον Θεό;+ Όποιος, λοιπόν, θέλει να είναι φίλος+ του κόσμου καθιστά τον εαυτό του εχθρό του Θεού.+ 5 Ή σας φαίνεται ότι η γραφή λέει άσκοπα: «Το πνεύμα+ που έχει κατοικήσει μέσα μας λαχταράει έχοντας τάση για φθόνο»; 6 Ωστόσο, η παρ’ αξία καλοσύνη που δίνει αυτός είναι μεγαλύτερη.+ Γι’ αυτό, η γραφή λέει: «Ο Θεός εναντιώνεται στους υπερηφάνους+ αλλά δίνει παρ’ αξία καλοσύνη στους ταπεινούς».+
7 Υποταχθείτε,+ λοιπόν, στον Θεό· αλλά εναντιωθείτε στον Διάβολο,+ και θα φύγει από εσάς.+ 8 Πλησιάστε τον Θεό, και αυτός θα πλησιάσει εσάς.+ Καθαρίστε τα χέρια σας, αμαρτωλοί,+ και εξαγνίστε τις καρδιές σας,+ αναποφάσιστοι.+ 9 Νιώστε συντριβή και πενθήστε και κλάψτε.+ Ας μετατραπεί το γέλιο σας σε πένθος, και η χαρά σας σε κατήφεια.+ 10 Ταπεινωθείτε στα μάτια του Ιεχωβά,+ και αυτός θα σας εξυψώσει.+
11 Μη μιλάτε ο ένας εναντίον του άλλου, αδελφοί.+ Αυτός που μιλάει εναντίον αδελφού ή κρίνει+ τον αδελφό του μιλάει εναντίον του νόμου και κρίνει το νόμο. Αν, λοιπόν, κρίνεις το νόμο, δεν είσαι εκτελεστής του νόμου, αλλά κριτής.+ 12 Ένας είναι νομοθέτης και κριτής,+ εκείνος που μπορεί να σώσει και να καταστρέψει.+ Αλλά εσύ ποιος είσαι που κρίνεις τον πλησίον σου;+
13 Ελάτε, τώρα, εσείς που λέτε: «Σήμερα ή αύριο θα ταξιδέψουμε σε εκείνη την πόλη και θα μείνουμε έναν χρόνο εκεί, και θα ασχοληθούμε με δουλειές και θα βγάλουμε κέρδη»,+ 14 ενώ δεν γνωρίζετε ποια θα είναι η ζωή σας αύριο.+ Διότι είστε ομίχλη που εμφανίζεται για λίγο και κατόπιν εξαφανίζεται.+ 15 Αντίθετα, θα έπρεπε να λέτε: «Αν ο Ιεχωβά θέλει,+ θα ζήσουμε και θα κάνουμε αυτό ή εκείνο».+ 16 Αλλά τώρα υπερηφανεύεστε για τους αλαζονικούς κομπασμούς σας.+ Κάθε τέτοια υπερηφάνεια είναι πονηρή. 17 Αν, λοιπόν, κάποιος ξέρει να κάνει το σωστό και όμως δεν το κάνει,+ είναι αμαρτία+ για αυτόν.
5 Ελάτε, τώρα, εσείς οι πλούσιοι,+ κλάψτε θρηνώντας γοερά για τις ταλαιπωρίες σας οι οποίες έρχονται πάνω σας.+ 2 Ο πλούτος σας έχει σαπίσει και τα εξωτερικά σας ενδύματα έχουν γίνει σκοροφαγωμένα.+ 3 Το χρυσάφι και το ασήμι σας έχουν φαγωθεί από τη σκουριά, και η σκουριά τους θα είναι ως μαρτυρία εναντίον σας και θα φάει τις σάρκες σας. Κάτι σαν φωτιά+ είναι αυτό που έχετε συσσωρεύσει+ στις τελευταίες ημέρες.+ 4 Ορίστε! Ο μισθός των εργατών που θέρισαν τους αγρούς σας, ο οποίος όμως κατακρατείται από εσάς,+ κραυγάζει+ και οι επικλήσεις για βοήθεια+ από μέρους των θεριστών έχουν φτάσει στα αφτιά+ του Ιεχωβά των στρατευμάτων. 5 Έχετε ζήσει με πολυτέλεια πάνω στη γη και έχετε επιδιώξει αισθησιακή απόλαυση.+ Έχετε παχύνει τις καρδιές σας στην ημέρα της σφαγής.+ 6 Έχετε καταδικάσει, έχετε δολοφονήσει τον δίκαιο. Δεν σας εναντιώνεται αυτός;+
7 Κάντε υπομονή, λοιπόν, αδελφοί, μέχρι την παρουσία+ του Κυρίου. Δείτε! Ο γεωργός περιμένει τον πολύτιμο καρπό της γης, κάνοντας υπομονή σχετικά με αυτόν μέχρι να πάρει την πρώιμη βροχή και την όψιμη βροχή.+ 8 Και εσείς επίσης κάντε υπομονή·+ κάντε τις καρδιές σας σταθερές, επειδή η παρουσία του Κυρίου έχει πλησιάσει.+
9 Μη στενάζετε ο ένας εναντίον του άλλου, αδελφοί, για να μην κριθείτε.+ Δείτε! Ο Κριτής στέκεται μπροστά στην πόρτα.+ 10 Αδελφοί, πάρτε ως υπόδειγμα+ της κακοπάθησης+ και της άσκησης υπομονής+ τους προφήτες,+ που μίλησαν στο όνομα του Ιεχωβά.+ 11 Δείτε! Αποκαλούμε ευτυχισμένους εκείνους που έχουν υπομείνει.+ Έχετε ακούσει για την υπομονή του Ιώβ+ και έχετε δει την έκβαση που έφερε ο Ιεχωβά,+ ότι ο Ιεχωβά είναι πολύ τρυφερός σε στοργή και ελεήμων.+
12 Προπαντός, όμως, αδελφοί μου, μην ορκίζεστε—ούτε στον ουρανό ούτε στη γη ούτε με κάποιον άλλον όρκο.+ Αλλά το Ναι σας να σημαίνει Ναι, και το Όχι σας, Όχι, για να μην πέσετε σε κρίση.+
13 Είναι κανείς μεταξύ σας που κακοπαθεί; Ας προσεύχεται+ συνεχώς. Είναι κανείς που νιώθει ευθυμία; Ας ψάλλει.+ 14 Είναι κανείς μεταξύ σας άρρωστος;+ Ας καλέσει τους πρεσβυτέρους+ της εκκλησίας, και ας προσευχηθούν για αυτόν, αλείβοντάς τον με λάδι+ στο όνομα του Ιεχωβά. 15 Και η προσευχή της πίστης θα κάνει καλά εκείνον που πάσχει,+ και ο Ιεχωβά θα τον εγείρει.+ Και αν έχει διαπράξει αμαρτίες, αυτό θα του συγχωρηθεί.+
16 Να ομολογείτε,+ λοιπόν, φανερά τις αμαρτίες σας ο ένας στον άλλον και να προσεύχεστε ο ένας για τον άλλον, για να γιατρευτείτε.+ Η δέηση του δίκαιου ανθρώπου, όταν βρίσκεται σε δράση, έχει πολλή δύναμη.+ 17 Ο Ηλίας ήταν άνθρωπος με αισθήματα σαν τα δικά μας,+ και όμως στην προσευχή προσευχήθηκε να μη βρέξει·+ και δεν έβρεξε πάνω στη γη τρία χρόνια και έξι μήνες. 18 Και προσευχήθηκε πάλι, και ο ουρανός έδωσε βροχή και η γη παρήγαγε τον καρπό της.+
19 Αδελφοί μου, αν κάποιος μεταξύ σας παροδηγηθεί από την αλήθεια και κάποιος άλλος τον επαναφέρει,+ 20 να γνωρίζετε ότι όποιος επαναφέρει αμαρτωλό από την πλάνη+ της οδού του, θα του σώσει την ψυχή από το θάνατο+ και θα καλύψει πλήθος αμαρτιών.+