Η Ένδειξις που Απουσιάζει
«Οι επιστήμονες είναι τώρα πεπεισμένοι για το αναπόφευκτο της ζωής παντού», έγραψε ένας τίτλος στην «Άντβανς» του Στέιτεν Άιλαντ, της 5ης Δεκεμβρίου 1978. Το άρθρο, που βασιζόταν σ’ ένα τηλεγράφημα του «Κρίστιαν Σάιενς Μόνιτορ,» παραδεχόταν ότι αυτή η πεποίθησις στηρίζεται περισσότερο στην πίστι παρά σε αποδείξεις. Ο Σύριλ Πουναμπερούμα του Πανεπιστημίου της Μαίρυλαντ, εξέφρασε αυτή την πεποίθησι ως εξής: «Η ζωή μπορεί να θεωρηθή ως μια αναπόφευκτη διαδικασία που εμφανίζεται στον κόσμο όταν υπάρχουν ευνοϊκές συνθήκες.» Δήλωσε επίσης: «Δεν υπήρχε τίποτε το μοναδικό στον ήλιο μας, που πέτυχε τη δημιουργία ζωής σ’ αυτό τον πλανήτη. Οι νόμοι της χημείας και της φυσικής είναι νόμοι που αφορούν όλο τον σύμπαν.» Ομολογούν όμως ότι ο ήλιος έχει χάσει τώρα τη δύναμι να δημιουργή. Πρέπει, επίσης να δεχθούν ότι οι νόμοι της χημείας και της φυσικής δημιουργήθηκαν αυτόματα, αφού αποκλείουν την ύπαρξι ενός νομοθέτη.
Το άρθρο καταλήγει στο εξής συμπέρασμα: «Λέγοντας αυτά, οι σημερινοί βιολόγοι δεν νοιώθουν ιδιαίτερα υπερήφανοι όταν σκέπτωνται την άγνοια των προκατόχων τους. Γνωρίζουν ότι και οι ίδιοι ακόμη δεν μπορούν να εξηγήσουν πώς οι προζωικές χημικές ουσίες μετατράπηκαν σε οργανική ζωή. Αλλά πιστεύουν ακράδαντα ότι βρίσκονται στο σωστό δρόμο για την απάντησι.»
Και τα θύματα των μαζικών αυτοκτονιών στη Γουιάνα είχαν επίσης κάποιο είδος πίστεως, Όπως στις μέρες του Ιησού το ίδιο συμβαίνει και σήμερα: «Είναι οδηγοί τυφλοί τυφλών· τυφλός δε τυφλόν εάν οδηγή αμφότεροι εις βόθρον θέλουσι πέσει.»—Ματθ. 15:14.