Τώρα το Πρόβλημα Είναι ‘Γιατί ο Γιαννάκης Δεν Μπορεί να Γράψει’
Επί χρόνια ακούγατε γιατί δε μπορεί να διαβάσει ώστε δεν πρέπει να εκπλαγούμε που μαθαίνουμε ότι ούτε να γράψει μπορεί
«Οι εκπαιδευτικοί αναγνωρίζουν ότι πολλά γραφτά των σπουδαστών ποικίλλουν από μέτρια μέχρι φριχτά.» Έτσι έγραφαν τα «Αμερικανικά και Παγκόσμια Νέα» πέρυσι. Ορισμένοι καθηγητές επισημαίνουν το γεγονός ότι αυξάνεται ολοένα και περισσότερο το φαινόμενο που οι ίδιοι ονομάζουν «αγραμματοσύνη Α΄ βαθμού.»
Η ευθύνη για την αδυναμία αυτή να γράφουν οι σπουδαστές, πρέπει να αποδοθεί στο τηλέφωνο, το οποίο, για πολλούς ανθρώπους, έχει αντικαταστήσει την αλληλογραφία, και στην τηλεόραση, την οποία πολλοί χρησιμοποιούν ως υποκατάστατο για το διάβασμα. Ο Λεόν Μποτστάιν, ωστόσο, πρόεδρος του Κολλεγίου Μπαρντ, δεν νομίζει ότι οι εξωτερικές αυτές επιρροές απαλλάσσουν τα σχολεία από την ευθύνη. «Δεν είναι λύση», είπε, «να παραπονιόμαστε για το περιβάλλον έξω από το σχολείο. Κρατάμε τα παιδιά μέσα σε τέσσερις τοίχους για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα.»
Κατά πόσο τα σχολεία κάνουν σωστή εκμετάλλευση των πολύ μεγάλων αυτών χρονικών διαστημάτων; Διόλου σωστή σε ό,τι αφορά τις βασικές δεξιότητες. Αυτές έχουν εξοστρακιστεί από τις σύγχρονες εφευρέσεις. Ο Σάμιουελ Χάλπεριν, εκπαιδευτικός του Πανεπιστημίου Τζωρτζ της Ουάσινγκτον, λέει: «Τα σχολεία δεν μπορούν να διδάσκουν σχετικά με την κατάχρηση ναρκωτικών, την εκπαίδευση στο σεξ, την εκπαίδευση στην οδήγηση, τη γραφή και την αριθμητική.»
Πολλά σχολεία δεν διδάσκουν κανένα από τα βασικά αυτά θέματα καλά. Έχουν αποσπάσει πολύ διδακτικό χρόνο απ’ αυτά για να διδάξουν σε άλλους τομείς, στους οποίους η διδασκαλία ήταν εξίσου ανεπιτυχής. Η κατάχρηση ναρκωτικών έχει εξακοντιστεί στα ύψη. Τα αφροδίσια νοσήματα, οι εγκυμοσύνες και οι εκτρώσεις έχουν αναπτυχθεί ανεξέλεγκτα. Ούτε υπήρξε καμιά αισθητή διαφορά στην επιδεξιότητα των νεαρών οδηγών.
Μετά υπάρχει το ιδιότροπο εκείνο μάθημα που ονομάζεται «ανάπτυξη αξιών.» Στις συζητήσεις στις τάξεις χιλιάδες παιδιά της Αμερικής ακούνε ερωτήσεις όπως αυτή: «Αν είσαστε κορίτσι στην εφηβεία σας, θα πηγαίνατε στο κρεββάτι με το φίλο σας αν σας το ζητούσε;» Μήπως ηθικά σωστοί δάσκαλοι βοηθούν τους σπουδαστές να αντιμετωπίσουν σωστά το θέμα; Όχι, γιατί δεν πρέπει να επηρεάσουν τα παιδιά. Οι σπουδαστές υποτίθεται ότι «πρέπει ν’ αποφασίσουν μόνοι τους για το πώς θα αισθάνονται και θα ενεργούν.» Ο Σίντνεϋ Σάιμον, εκπαιδευτικός και ηγέτης του κινήματος αξιών, εκπροσωπεί την επιδοκιμασμένη στάση των δασκάλων: «Κανείς ενήλικας δεν ξέρει όλες τις απαντήσεις και οι απαντήσεις των παιδιών ποτέ δεν κρίνονται σωστές ή εσφαλμένες.»
Οι επικριτές του «εκπαιδευτικού» αυτού προγράμματος «αξιών» λένε ότι οι σπουδαστές δεν θα έπρεπε να οδηγούνται στην πεποίθηση ότι η γνώμη τους είναι πάντοτε σωστή. Οι δάσκαλοι, διατείνονται οι επικριτές αυτοί, θα έπρεπε να ασκούν την ηθική τους επιρροή. Τούτο, ωστόσο, είναι αμφίβολο, ενόψει των αξιών που έχουν μερικοί σημερινοί δάσκαλοι. Ένα από τα κύρια επίκαιρα περιοδικά των ΗΠΑ είχε την εικόνα ενός δασκάλου που δίδασκε το μάθημα αυτό. Ήταν καθισμένος σ’ ένα σκαμνί, ντυμένος ατημέλητα με καρώ πουκάμισο, τζην παντελόνι και μοκκασίνια. Δυο σπουδάστριες ήταν μαζί του. Η μια φορούσε αθλητικό φανελλάκι και κοντή φούστα· η άλλη φαρδειά μπλούζα, εφαρμοστό παντελόνι και ξυπόλυτη.
Ολοένα και περισσότερες εταιρίες δίνουν στους υπαλλήλους μαθήματα επανορθώσεως των αγγλικών. Πριν από τέσσερα χρόνια το 35% από 800 εταιρίες που είχαν πάρει μέρος σε μια έρευνα δίδασκαν τους υπαλλήλους πράγματα που θα έπρεπε να είχαν μάθει στο σχολείο. Σήμερα οι εταιρίες είναι πολύ περισσότερες.
Αλλά ορισμένες εταιρίες λένε ότι αυτά είναι μονάχα μπαλώματα. Οι Βιομηχανίες JLG είναι μία από αυτές. «Εμείς, στο βαθμό που μας το επιτρέπει η τεχνολογία, εισάγουμε ρομπότ», λέει ο εκπρόσωπός της. «Από τη στιγμή που θα αναλάβει μία εργασία το ρομπότ, είναι πολύ παραγωγικό τη μία μέρα μετά την άλλη, και παράγει εργασία ποιοτικά υψηλή.» Η Τζένεραλ Μότορς θα χρησιμοποιήσει περισσότερα ρομπότ. «Αυτό θα πρέπει ν’ αποτελέσει προειδοποίηση για τα σχολεία,» είπε ο διευθυντής σχέσεων με το προσωπικό της εταιρίας, «ότι οι σπουδαστές πρέπει να αρχίσουν να παίρνουν καλύτερη εκπαίδευση.»
Οι επιχειρήσεις δεν είναι φιλανθρωπικά ιδρύματα. Για να δώσουνε δουλειά στο Γιαννάκη, και για να μείνει ο Γιαννάκης στη δουλειά, πρέπει να ξέρει ο Γιαννάκης να διαβάζει και να γράφει και να ξέρει αριθμητική. Αλλιώς μπορεί ν’ αντικατασταθεί από ρομπότ!