Ιεραπόστολοι—Χάρη σε Μερικά Καλά Παραδείγματα

ΓΙΑΤΙ θα διάλεγε κανείς στον προχωρημένο αυτό 20ό αιώνα να γίνει ιεραπόστολος; Το ερώτημα αυτό μπορεί να έρχεται στη διάνοια πολλών όταν αναλογίζονται τον υλισμό, τον κυνισμό, και τη γενική έλλειψη θρησκευτικού συναισθήματος που επικρατούν σήμερα. Παρά τις επιρροές αυτές, ωστόσο, δυο φορές κάθε χρόνο οι απόφοιτοι της Βιβλικής Σχολής Γαλαάδ της Σκοπιάς στέλνονται σε ξένες χώρες για να διδάξουν τα καλά νέα για τη Βασιλεία του Θεού. Και ο χρόνος αυτός δεν αποτέλεσε εξαίρεση. Έτσι την Κυριακή, 8 Σεπτεμβρίου, όλοι οι σπουδαστές της 79ης τάξης της Γαλαάδ αποφοίτησαν και ήταν πρόθυμοι να γίνουν ιεραπόστολοι.

Βέβαια, αυτοί οι νέοι ιεραπόστολοι κινούνται από ισχυρή πίστη στον Θεό, από την ακλόνητη πεποίθηση στις υποσχέσεις του, και από την αγάπη για τους συνανθρώπους τους. Αλλά σε πολλές περιπτώσεις, υπήρχε και κάτι άλλο που τους έδωσε μια παραπάνω ώθηση και τους έκανε να θέλουν ν’ αφιερώσουν το υπόλοιπο της ζωής τους στην ιεραποστολική υπηρεσία. Τι ήταν αυτό;

Ένας από τους σπουδαστές, ο Τέρρυ, ο οποίος κατάγεται από την Αυστραλία, μιλάει για τη δική του περίπτωση: «Οι γονείς μου με βοήθησαν από πολύ μικρή ηλικία να πάρω την αλήθεια στα σοβαρά και ποτέ να μη διανοηθώ καμιά άλλη καριέρα από την ολοχρόνια διακονία». Ο Τέρρυ, και η σύζυγός του, η Μπίρτζιτ, και οι δυο ευχαριστούν τους γονείς τους για το γεγονός ότι είναι ιεραπόστολοι σήμερα. Η Μπίρτζιτ λέει: «Στην οικογένειά μας, η μόνη καριέρα που συζητούσαμε πάντοτε ήταν η ολοχρόνια υπηρεσία. Έτσι η Γαλαάδ ήταν ο υπ’ αριθμόν ένα στόχος». Η εκπαίδευση αυτή από τους γονείς έχει παράγει τώρα έξοχο καρπό, καθώς το ευτυχισμένο αυτό ζευγάρι ετοιμάζεται να υπηρετήσουν σαν ιεραπόστολοι στην Παπούα της Νέας Γουινέας.

Η πείρα τους δεν είναι κάτι το άγνωστο στην 79η τάξη της Γαλαάδ. Πράγματι, οι μισοί και παραπάνω από τους αποφοίτους αποδίδουν την επιθυμία τους να μπουν στην ολοχρόνια υπηρεσία στο παράδειγμα και στην ενθάρρυνση των γονέων τους. Ο Παύλος και η Άννα από την Αγγλία διορίστηκαν στην ιεραποστολική υπηρεσία στη Λιβερία. Η Άννα λέει: «Η μη υλιστική στάση της μητέρας μου και η καθαρή της άποψη για την αλήθεια με βοήθησε να αποφύγω να αναμιχθώ σε μια κοσμική καριέρα και να θέσω την ιεραποστολική υπηρεσία σαν στόχο». Και οι γονείς του Παύλου; «Πιστεύω ότι το παράδειγμά τους, μαζί με τα θετικά τους λόγια ενθάρρυνσης από τότε που ήμουν νεαρός, ήταν η κάλλιστη δυνατή επιρροή για μένα καθώς μεγάλωνα μέσα στην αλήθεια».

Τι έκαναν αλήθεια οι γονείς αυτοί για να ενθαρρύνουν τα παιδιά τους να μπουν στην ολοχρόνια διακονία; Η Φοίβη, η οποία μεγάλωσε στην Αυστραλία, αναφέρει: «Οι γονείς μου είχαν συχνά ειδικούς σκαπανείς, επισκόπους περιοχής, και άλλους ολοχρόνιους διακόνους να μένουν μαζί μας στο σπίτι». Τώρα αυτή και ο σύζυγός της, ο Έρικ, πρόκειται να πάνε στη Αϊτή σαν ιεραπόστολοι. Άλλοι μιμούνται τα ζωντανά παραδείγματα των γονέων τους: «Ο παππούς μου έγινε ζηλωτής σκαπανέας στη Σουηδία στο τέλος της δεκαετίας του 1920, και ο πατέρας μου και η μητέρα μου ήταν σκαπανείς, υπηρέτησαν στο Μπέθελ, και κατόπιν ήταν στο περιοδεύον έργο», λέει ο Λαρς. «Πολύ συχνά είχαμε ολοχρόνιους διακόνους σαν επισκέπτες στο σπίτι μας». Ο Εμμανουέλ ο οποίος ήλθε στη Γαλαάδ από τη Γαλλία, αναφέρει ότι ο πατέρας του ήταν ο ίδιος ιεραπόστολος και τώρα έχει τη χαρά να δει το γιο και τη νύφη του να ακολουθούν την καριέρα που αγαπούσε εκείνος. Ο Εμμανουέλ, το εκφράζει αυτό με τον εξής τρόπο: «Πάντα εκπαιδεύτηκα με την ολοχρόνια υπηρεσία υπόψη. Ακόμη και όταν ήμουν μικρό αγόρι, ήθελα να κάνω αυτό που έκανε ο Μπαμπάς». Ο Εμμανουέλ και η σύζυγός του, Μαρία, διορίστηκαν στη Γουαδελούπη.

Ο Έρμπαν εκφράζει παρόμοια συναισθήματα για την επιρροή που είχε η ζωή στο σπίτι του στη Σουηδία πάνω στην επιθυμία του να γίνει ιεραπόστολος. Αφηγείται: «Σ’ όλα μου τα παιδικά χρόνια η μητέρα μου ήταν ζηλώτρια στη διακονία. Πιστεύω ότι δεν ήταν τόσο πολύ αυτά που έλεγε όσο αυτά που έκανε, το καλό της παράδειγμα, που με επηρέασε πάρα πολύ για να έχω την επιθυμία να δαπανήσω τη ζωή μου στην ολοχρόνια υπηρεσία του Ιεχωβά. Και, πολύ νωρίς, η ιεραποστολική υπηρεσία έγινε στόχος στον οποίο η μητέρα μου ενθάρρυνε. Για παράδειγμα, είπε ότι αυτό ήταν κάτι που θα ήθελε να κάνει αν θα είχε την ευκαιρία να το κάνει». Τώρα αυτός και η σύζυγός του, η Σαρλώτ, θα εκπληρώσουν το στόχο τού ιεραποστολικού έργου στην Κένυα μαζί με τρεις άλλους συμμαθητές τους.

Τι θα πούμε για κείνους που δεν είχαν την ωφέλεια γονέων που τους ενθάρρυναν να μπουν στην ολοχρόνια διακονία; Ο Ρικ και η σύζυγός του, Μαρί, ήρθαν στη σχολή από τη Δανία. Αποβλέπουν να υπηρετήσουν στην Κένυα. Η επιθυμία του να γίνει ιεραπόστολος αυξήθηκε «από την ανάγνωση στη Σκοπιά και στο Βιβλίο του Έτους των πειρών των πιστών ιεραποστόλων». Ο Μπρους και η Αντζέλικα εκτίμησαν το παράδειγμα και την ενθάρρυνση άλλων ολοχρόνιων υπηρετών. «Η ενθάρρυνση από άλλους για να μπει στην ολοχρόνια διακονία είναι κάτι το εντελώς ζωτικό σ’ ένα νεαρό άτομο», λέει η Αντζέλικα. «Εάν δεν λαβαίνεις ενθάρρυνση, αμφιβάλλεις για τον εαυτό σου. Ο επίσκοπός μας περιοχής, τέως ιεραπόστολος, μας διαβεβαίωνε ότι οποιοσδήποτε είναι πρόθυμος και εκπληρώνει τις απαιτήσεις του ιεραποστόλου μπορεί να πετύχει». Το ζευγάρι αυτό που κατάγεται από τη Γερμανία, είχαν λαχτάρα να λάβουν μέρος στο έργο στο διορισμό τους το Σαιντ Κιτς το συντομότερο δυνατό μετά την αποφοίτησή τους.

Η Σίρκα και ο σύζυγός της Έρκι ήρθαν στη Σχολή Γαλαάδ από τη Φιλανδία. Αυτή εξηγεί τι την ενθάρρυνε να επιδιώξει το ιεραποστολικό έργο παρά τους φόβους της ότι θα έπρεπε να μάθει μια καινούργια γλώσσα: «Εκείνοι που βρίσκονται ήδη στην ολοχρόνια υπηρεσία με ενθάρρυναν με το παράδειγμά τους. Αυτό αλήθευε και για έναν που ήταν στο ιεραποστολικό έργο ο ίδιος. Με βοήθησε να συνειδητοποιήσω ότι η γλώσσα δεν θα ήταν αληθινό πρόβλημα στην περίπτωσή μου εάν ήθελα αληθινά να γίνω ιεραπόστολος». Τώρα περιμένουν την ευκαιρία να μάθουν Ισπανικά στο διορισμό τους στην Κολομβία.

Ήταν το παράδειγμα ‘πίστης χωρίς υποκρισία’ από τη μητέρα του και από τη γιαγιά του που έδωσε στον Τιμόθεο την απαιτούμενη κατεύθυνση και την ενθάρρυνση να μπει στο ιεραποστολικό έργο μαζί με τον απόστολο Παύλο. (2 Τιμόθεον 1:5) Σήμερα, πολλοί νεαροί ωφελούνται από την ενθάρρυνση και το παράδειγμα των γονιών τους και άλλων, και αποφασίζουν να κάνουν την ολοχρόνια διακονία καριέρα τους. Όταν ρωτήθηκε αν θα συνέστηνε την επιδίωξη ενός τέτοιου στόχου, η Σαρλώτ απάντησε: «Ναι, βέβαια. Αλλιώς δεν θα το είχαμε εκλέξει οι ίδιοι. Είναι μια πλούσια ζωή γεμάτη με προκλήσεις αλλά επίσης και με ευλογίες».

Αισθάνονται όλοι οι σπουδαστές ότι έχουν κάνει σωστή εκλογή καριέρας; Ο Έρκι συνοψίζει τα συναισθήματα της τάξης με τον εξής τρόπο: «Λαβαίνουμε τις πιο μεγάλες ευλογίες όταν επιτρέπουμε στον εαυτό μας να γίνει ένα εργαλείο στα χέρια του Ιεχωβά, πρόθυμοι να μας χρησιμοποιήσει με τον τρόπο που εκείνος βλέπει κατάλληλο. Η Σχολή Γαλαάδ μάς έχει οξύνει ώστε να γίνουμε πιο χρήσιμο εργαλείο στα χέρια του».

[Πλαίσιο στη σελίδα 15]

Το περίγραμμα της 79ης τάξης:

Αριθμός χωρών που εκπροσωπούνται: 10

Αριθμός χωρών που διορίστηκαν: 11

Αριθμός άγαμων αρρένων αδελφών: 2

Αριθμός παντρεμένων ζευγαριών: 11

Συνολικός αριθμός σπουδαστών: 24

Μέσος όρος ηλικίας: 29,5

Μέσος όρος ετών στην αλήθεια: 12,7

Μέσος όρος ετών στην ολοχρόνια διακονία: 8,2

[Εικόνα στη σελίδα 14]

Βιβλική Σχολή Γαλαάδ της Σκοπιάς 79η Τάξη—8 Σεπτεμβρίου 1985

Στον παρακάτω κατάλογο, οι σειρές αριθμούνται από εμπρός προς τα πίσω και τα ονόματα έχουν γραφτεί από τα αριστερά προς τα δεξιά.

(1) Mattsson, C.· Crudass, A.· Petit, B.· Tomaszewski, M.· Mäkelä, S.· Thompson, A. (2) Thompson, B.· Toivanen, S.· Östberg, E.· van de Reep, P.· Stephens, M.· Beadle, P. (3) Östberg, L.· Mäkelä, E.· van de Reep, M.· Raivo, J.· Stephens, R.· Petit, T. (4) Beadle, E.· Crudass, P.· Tomaszewski, E.· Denk, V.· Mattsson, U.· Raivo, J.