Ο Πόνος του Αποχωρισμού
«Ο σύζυγός μου με είχε προειδοποιήσει την ημέρα που γεννήθηκε το πρώτο μας μωρό—“Γλυκιά μου, η ανατροφή παιδιών είναι μια μακρόχρονη διαδικασία αποχωρισμού”».—Εμείς και τα Παιδιά Μας—Ένα Βιβλίο από Γονείς για Γονείς (Ourselves and Our Children—A Book by and for Parents).
ΟΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ γονείς είναι χαρούμενοι—μάλιστα τρισευτυχισμένοι—όταν γεννιέται το πρώτο τους παιδί. Παρά τις στενοχώριες, τις δυσκολίες, τους πόνους, τις ανησυχίες και τις αγωνίες που συνοδεύουν την τεκνοποίηση, τα παιδιά μπορούν να είναι πηγή μεγάλης χαράς. Πριν από τρεις χιλιάδες χρόνια περίπου, η Αγία Γραφή διακήρυξε: «Τα παιδιά είναι δώρο από τον ΚΥΡΙΟ· είναι πραγματική ευλογία».—Ψαλμός 127:3, Σημερινή Αγγλική Μετάφραση (Today’s English Version).
Παρ’ όλα αυτά, η Αγία Γραφή κάνει επίσης την εξής σοβαρή πρόβλεψη: «Ο άνθρωπος θα αφήσει τον πατέρα του και τη μητέρα του». (Γένεση 2:24) Για πολλούς και διάφορους λόγους, τα μεγάλα παιδιά συνήθως φεύγουν από το σπίτι—για να σπουδάσουν, για να επιδιώξουν κάποια καριέρα, για να επεκτείνουν τη Χριστιανική τους διακονία, για να παντρευτούν. Ωστόσο, για μερικούς γονείς, αυτή η πραγματικότητα είναι απλώς πολύ οδυνηρή. Επιτρέπουν στο φυσιολογικό αγώνα των παιδιών τους για ανεξαρτησία να τους κάνει—όπως το έθεσε μια συγγραφέας—να «νιώθουν προσβεβλημένοι, εξοργισμένοι, στενοχωρημένοι, περιφρονημένοι ή ότι απειλούνται». Αυτό πολλές φορές μεταφράζεται σε ατέλειωτους οικογενειακούς καβγάδες και ένταση. Επειδή αρνούνται να αντιμετωπίσουν το γεγονός ότι μια ημέρα τα παιδιά τους θα αφήσουν τη φωλιά, μερικοί γονείς δεν τα προετοιμάζουν για την ενηλικίωση. Η σοδειά που μπορεί να θερίσει κάποιος από αυτή την παράλειψη μπορεί να είναι φοβερή: ενήλικοι οι οποίοι δεν είναι προετοιμασμένοι για να διευθύνουν ένα σπίτι, να φροντίσουν μια οικογένεια ή ακόμη και να κρατήσουν μια εργασία.
Ο πόνος του αποχωρισμού μπορεί να είναι ιδιαίτερα έντονος στις μονογονεϊκές οικογένειες. Μια μεμονωμένη μητέρα, η Κάρεν, λέει: «Η κόρη μου και εγώ είμαστε πολύ δεμένες· αναπτύξαμε μια αδιάσπαστη φιλία. Όπου και αν πήγαινα, την έπαιρνα μαζί μου». Οι στενές σχέσεις γονέα-παιδιού είναι κάτι το συνηθισμένο στις μονογονεϊκές οικογένειες. Είναι ευνόητο πως κάποιος μπορεί να καταρρακωθεί με τη σκέψη ότι μπορεί να χάσει αυτή τη στενή σχέση.
Ωστόσο, το βιβλίο Χαρακτηριστικά μιας Σωστής Οικογένειας (Traits of a Healthy Family) υπενθυμίζει στους γονείς: «Αυτό είναι η οικογενειακή ζωή: η ανατροφή ενός εξαρτώμενου βρέφους ώστε να γίνει ανεξάρτητος ενήλικος». Κατόπιν προειδοποιεί: «Πολλά προβλήματα στις οικογένειες δημιουργούνται από την ανικανότητα των γονέων να αποχωριστούν τα παιδιά τους».
Τι θα πούμε για εσάς; Είστε γονέας; Αν ναι, είστε προετοιμασμένος για την ημέρα που θα πρέπει να αποχωριστείτε τα δικά σας παιδιά; Και τι γίνεται με τα παιδιά σας; Τα προετοιμάζετε ώστε να καταφέρουν να ζήσουν μόνα τους;