Κεφάλαιο 79

Χάνεται ένα Έθνος, Αλλά Όχι κι Όλα τα Μέλη Του

ΛΙΓΟ μετά τη συζήτηση που έχει ο Ιησούς μ’ εκείνους που ήταν συγκεντρωμένοι έξω από το σπίτι ενός Φαρισαίου, ορισμένοι του λένε ‘για τους Γαλιλαίους, των οποίων το αίμα είχε αναμείξει ο [Ρωμαίος κυβερνήτης Πόντιος] Πιλάτος με τις θυσίες τους’. Ίσως αυτοί οι Γαλιλαίοι να είναι εκείνοι που σκοτώθηκαν όταν χιλιάδες Ιουδαίοι διαμαρτυρήθηκαν για το ότι ο Πιλάτος χρησιμοποίησε χρήματα από το θησαυροφυλάκιο του ναού για την κατασκευή ενός υδραγωγείου που θα έφερνε νερό μέσα στην Ιερουσαλήμ. Τα άτομα που αναφέρουν αυτό το περιστατικό στον Ιησού ίσως υπονοούν ότι η αιτία για τη συμφορά που βρήκε τους Γαλιλαίους ήταν τα ίδια τους τα πονηρά έργα.

Ωστόσο, ο Ιησούς διορθώνει την άποψή τους, κάνοντάς τους την ερώτηση: ‘Μήπως φαντάζεστε ότι αυτοί οι Γαλιλαίοι αποδείχθηκαν χειρότεροι αμαρτωλοί απ’ όλους τους άλλους Γαλιλαίους, επειδή έπαθαν αυτά τα πράγματα; Και βέβαια, όχι’, απαντάει ο Ιησούς. Κατόπιν, χρησιμοποιεί το περιστατικό αυτό για να προειδοποιήσει τους Ιουδαίους: ‘Αν δεν μετανοήσετε, θα καταστραφείτε όλοι σας με παρόμοιο τρόπο’.

Ο Ιησούς συνεχίζει και τους θυμίζει άλλο ένα τοπικό τραγικό γεγονός, που ίσως συνδέεται κι αυτό με την κατασκευή του υδραγωγείου. Κάνει την ερώτηση: ‘Ή μήπως φαντάζεστε ότι εκείνοι οι δεκαοχτώ, που έπεσε πάνω τους ο πύργος στη Σιλωάμ και τους σκότωσε, αποδείχθηκαν μεγαλύτεροι χρεώστες απ’ όλους τους άλλους ανθρώπους που κατοικούν στην Ιερουσαλήμ;’ Όχι, αυτά τα άτομα δεν πέθαναν εξαιτίας της κακίας τους, λέει ο Ιησούς. Αντίθετα, ‘καιρός και απρόβλεπτο συμβάν’ είναι εκείνα που ευθύνονται γενικά για τέτοια τραγικά γεγονότα. Αλλά ο Ιησούς επωφελείται άλλη μια φορά από την ευκαιρία και τους προειδοποιεί: ‘Αλλά, αν δεν μετανοήσετε, θα καταστραφείτε όλοι σας με τον ίδιο τρόπο’.

Έπειτα, ο Ιησούς συνεχίζει και λέει μια κατάλληλη παραβολή: ‘Είχε κάποιος μια συκιά φυτεμένη στον αμπελώνα του και πήγε σ’ αυτήν γυρεύοντας να βρει φρούτα, αλλά δεν βρήκε κανένα. Είπε λοιπόν στον αμπελουργό: «Τρία χρόνια τώρα έρχομαι σ’ αυτή τη συκιά γυρεύοντας να βρω φρούτα, αλλά δεν βρίσκω κανένα. Κόψ’ την! Γιατί να αχρηστεύει τη γη;» Σε απάντηση, εκείνος του είπε: «Κύριε, άφησέ την κι αυτή τη χρονιά, μέχρι να σκάψω γύρω της και να βάλω κοπριά· και τότε, αν βγάλει καρπό στο μέλλον, πάει καλά· αλλιώς, θα την κόψεις»’.

Ο Ιησούς προσπαθεί πάνω από τρία χρόνια να καλλιεργήσει πίστη ανάμεσα στο ιουδαϊκό έθνος. Όμως, μονάχα μερικές εκατοντάδες μαθητές μπορούν να υπολογιστούν ως καρπός των κόπων του. Τώρα σ’ αυτό το τέταρτο έτος της διακονίας του, εντείνει τις προσπάθειές του· μ’ ένα συμβολικό τρόπο σκάβει και βάζει κοπριά γύρω από την ιουδαϊκή συκιά, κηρύττοντας και διδάσκοντας με ζήλο στην Ιουδαία και στην Περαία. Αλλά μάταια! Το έθνος αρνείται να μετανοήσει, κι έτσι το περιμένει η καταστροφή. Μόνο ένα υπόλοιπο του έθνους ανταποκρίνεται.

Λίγο αργότερα, ο Ιησούς διδάσκει σε μια συναγωγή κάποιο Σάββατο. Εκεί βλέπει μια γυναίκα που, εξαιτίας κάποιου δαίμονα που την ταλαιπωρεί, είναι επί 18 χρόνια διπλωμένη στα δυο. Ο Ιησούς απευθύνεται σ’ αυτήν με συμπόνια: ‘Γυναίκα, ελευθερώνεσαι από την αδυναμία σου’. Και τότε, βάζει τα χέρια του πάνω της κι εκείνη αμέσως ισιώνει το κορμί της και αρχίζει να δοξάζει τον Θεό.

Όμως, ο αρχισυνάγωγος θυμώνει. ‘Υπάρχουν έξι μέρες στις οποίες επιτρέπεται να εργάζεται κανείς’, διαμαρτύρεται. ‘Σ’ αυτές λοιπόν να έρχεστε και να θεραπεύεστε, και όχι τη μέρα του σαββάτου’. Ο αρχισυνάγωγος αναγνωρίζει μ’ αυτόν τον τρόπο τη δύναμη του Ιησού να θεραπεύει, αλλά καταδικάζει τους ανθρώπους επειδή έρχονται να θεραπευτούν το Σάββατο!

‘Υποκριτές’, αποκρίνεται ο Ιησούς, ‘δεν λύνει ο καθένας σας το βόδι του ή το γαϊδούρι του από το παχνί και το πηγαίνει για πότισμα το σάββατο; Δεν ήταν λοιπόν σωστό γι’ αυτή τη γυναίκα, που είναι κόρη του Αβραάμ και την οποία ο Σατανάς είχε δεμένη δεκαοχτώ χρόνια τώρα, να λυθεί από τα δεσμά αυτά τη μέρα του σαββάτου;’

Ακούγοντάς τα αυτά λοιπόν, εκείνοι που εναντιώνονται στον Ιησού αρχίζουν να νιώθουν ντροπή. Όμως, το πλήθος χαίρεται πολύ βλέποντας όλα αυτά τα περίφημα πράγματα που κάνει ο Ιησούς. Σε απάντηση, ο Ιησούς επαναλαμβάνει δυο προφητικές παραβολές σχετικά με τη Βασιλεία του Θεού, τις οποίες είχε πει από μια βάρκα στη Θάλασσα της Γαλιλαίας, πριν από έναν περίπου χρόνο. Λουκάς 13:1-21· Εκκλησιαστής 9:11· Ματθαίος 13:31-33.

▪ Ποια τραγικά γεγονότα αναφέρονται εδώ, και ποιο μάθημα αντλεί ο Ιησούς απ’ αυτά;

▪ Ποια εφαρμογή μπορεί να γίνει σχετικά με την άκαρπη συκιά, καθώς και με τις προσπάθειες που καταβάλλονται για να γίνει παραγωγική;

▪ Πώς αναγνωρίζει ο αρχισυνάγωγος την ικανότητα του Ιησού να θεραπεύει, αλλά πώς ξεσκεπάζει ο Ιησούς την υποκρισία αυτού του ανθρώπου;