ΒΟΚΙΜ

(Βοκίμ) [Αυτοί που Κλαίνε].

Τοποθεσία όπου ο άγγελος του Ιεχωβά έλεγξε τους Ισραηλίτες για το γεγονός ότι αγνόησαν την προειδοποίηση που τους είχε δώσει ο Ιεχωβά να μη συνάψουν σχέσεις με τους ειδωλολάτρες κατοίκους εκείνης της γης. Το κλάμα στο οποίο ξέσπασε έπειτα από αυτό ο λαός έδωσε στην τοποθεσία το όνομά της. (Κρ 2:1-5) Η θέση της είναι άγνωστη αλλά η έκφραση «ανέβηκε . . . από τα Γάλγαλα στη Βοκίμ» υποδεικνύει μια τοποθεσία Δ των Γαλγάλων, τα οποία φαίνεται ότι βρίσκονταν στη χαμηλή κοιλάδα του Ιορδάνη.