ΠΑΡΚΟ

Η λέξη παρντές εμφανίζεται μόνο τρεις φορές στις Εβραϊκές Γραφές και ορισμένοι θεωρούν ότι παράγεται από την περσική λέξη παιρίντεζα. (Ωστόσο, βλέπε ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ.) Σύμφωνα με την Εγκυκλοπαίδεια (Cyclopædia) των Μακ Κλίντοκ και Στρονγκ (1894, Τόμ. 7, σ. 652), ο Ξενοφών χρησιμοποίησε την περσική λέξη για να εννοήσει «ένα μεγάλο κομμάτι γης, περικλεισμένο με γερό φράχτη ή τοίχο, γεμάτο δέντρα, θάμνους, φυτά και κηπευτικά, μέσα στο οποίο υπήρχαν εκλεκτά ζώα, περιορισμένα με διάφορους τρόπους ή ελεύθερα, ανάλογα με το αν ήταν άγρια ή ήμερα». Ο εξελληνισμένος τύπος της λέξης (παράδεισος) χρησιμοποιήθηκε από τους μεταφραστές της Μετάφρασης των Εβδομήκοντα σε όλες τις περιπτώσεις στις οποίες γίνεται λόγος για τον κήπο της Εδέμ.

Ανάμεσα στα άλλα μεγάλα έργα του, ο Σολομών έφτιαξε «κήπους και πάρκα [«δεντρόκηπους», KJ, ΚΛΠ· εβρ., φαρντεσίμ]» όπου φύτεψε καρποφόρα δέντρα κάθε είδους. (Εκ 2:5) Χρησιμοποιεί την ίδια λέξη στο «πιο έξοχο άσμα» του, όταν βάζει τον αγαπημένο ποιμένα της Σουλαμίτισσας κόρης να περιγράφει το δέρμα της ως “παράδεισο από ρόδια, με τους εκλεκτότερους καρπούς”. (Ασμ 1:1· 4:12, 13) Στη μεταιχμαλωσιακή περίοδο, τα εδάφια Νεεμίας 2:7, 8 δείχνουν ότι ο Πέρσης βασιλιάς είχε τοποθετήσει τον Ασάφ «φύλακα του πάρκου του βασιλιά» και ότι έπρεπε να ζητηθεί άδεια για να κοπούν δέντρα από αυτό το πάρκο για το έργο ανοικοδόμησης στην Ιερουσαλήμ.—Βλέπε ΔΑΣΟΣ· ΚΗΠΟΣ.