ΘΕΙΟΣ

Ο εβραϊκός όρος ντωδ, που μερικές φορές αποδίδεται «θείος» ή «αδελφός του πατέρα» (Λευ 10:4· 20:20· 25:49· Αρ 36:11· 1Σα 10:14-16· 14:50· Εσθ 2:7, 15· Ιερ 32:7-9, 12· Αμ 6:10), έχει πολύ περισσότερες έννοιες από την ελληνική λέξη «θείος». Δεν αναφέρεται μόνο σε κάποιον άρρενα συγγενή—συνήθως στον αδελφό του πατέρα—αλλά μπορεί επίσης να υποδηλώνει (στον ενικό ή στον πληθυντικό) την «αγάπη» (Παρ 7:18), τις εκδηλώσεις τρυφερότητας ή αγάπης (Ασμ 1:2, 4· Ιεζ 16:8· 23:17), καθώς και ένα αγαπημένο πρόσωπο (Ασμ 1:14, 16· Ησ 5:1). Ωστόσο, τα συμφραζόμενα ή άλλα σχετικά εδάφια διευκρινίζουν συχνά τη συγγένεια που ορίζεται από την εβραϊκή λέξη ντωδ. Παραδείγματος χάρη, ο όρος ντωδ χρησιμοποιείται για να περιγράψει τη συγγένεια ανάμεσα στον Βασιλιά Ιωαχίν και στον Βασιλιά Σεδεκία. Εφόσον ο Σεδεκίας ήταν αδελφός του Ιωακείμ, πατέρα του Ιωαχίν, σε αυτή την περίπτωση η λέξη ντωδ υποδηλώνει προφανώς τον θείο, ή αλλιώς τον αδελφό του πατέρα. (2Βα 24:6, 15, 17· 1Χρ 3:15) Μια διαφορετική συγγένεια περιγράφεται στο εδάφιο 1 Χρονικών 27:32, όπου ο σύμβουλος Ιωνάθαν λέγεται ότι ήταν ο ντωδ του Δαβίδ. Τα εδάφια 2 Σαμουήλ 21:21 και 1 Χρονικών 20:7 υποδηλώνουν ότι ο Ιωνάθαν ήταν γιος του αδελφού του Δαβίδ, του Σιμεΐ. Επομένως, ο ντωδ του Δαβίδ πρέπει να ήταν ο ανιψιός του Δαβίδ, όχι ο θείος του.

Ο τύπος του όρου ντωδ για το θηλυκό γένος χρησιμοποιείται για τη θεία κάποιου. (Εξ 6:20· Λευ 18:14· 20:20) Ο θείος από την πλευρά της μητέρας ορίζεται στην εβραϊκή με την έκφραση “αδελφός της μητέρας”.—Γε 29:10.

«Ο γιος της αδελφής του Παύλου» αποκάλυψε στον ίδιο τον Παύλο και στη συνέχεια στον Ρωμαίο διοικητή της Ιερουσαλήμ την πλεκτάνη που είχε στηθεί εναντίον της ζωής του θείου του.—Πρ 23:16-22.