Ερωτήσεις από Αναγνώστας

● Πρέπει να εκλαμβάνεται ως κατά γράμμα αληθινά το ότι ο ιματισμός των Ισραηλιτών δεν εφθάρη στη διάρκεια των σαράντα ετών στην έρημο, ή είναι απλώς ένας τρόπος του λέγειν ότι ο εφοδιασμός των σε ιμάτια δεν «επαλαιώθη»;—Ρ. Χ., Ηνωμένες Πολιτείες.

Το Δευτερονόμιο 8:3, 4 (ΜΝΚ) λέγει ότι ο Ιεχωβά εξακολούθησε να σε τρέφη «με μάννα, (το οποίον δεν εγνώριζες, ουδέ οι πατέρες σου εγνώριζον,) δια να σε κάμη να μάθης ότι ο άνθρωπος δεν ζη με μόνον άρτον, αλλ’ ο άνθρωπος ζη με πάντα λόγον εξερχόμενον εκ του στόματος του Ιεχωβά. Τα ιμάτιά σου δεν επαλαιώθησαν επάνω σου, ουδέ ο πους σου επρήσθη, τα τεσσαράκοντα ταύτα έτη.» Η προμήθεια του μάννα ήταν ένα συνεχές θαύμα, όπως ήταν και η προμήθεια ιματισμού που δεν επαλαιώνετο. Απ’ εδώ αρχίζει το θαύμα. Αν τα εφόδια ανενεώνοντο απλώς, δεν θα παρετηρείτο κανένα θαύμα σ’ αυτό το σημείο. Είναι κατά γράμμα έκφρασις σχετική με τον ιματισμό που δεν επαλαιώνετο, ακριβώς όπως κατά γράμμα ήταν και η αφήγησις για τα πόδια ότι δεν επρήσθησαν στη διάρκεια των σαράντα ετών στην έρημο. Δεν θα επήρχετο καμμιά πρακτική δυσχέρεια στη χρησιμοποίησι του ιδίου ιματισμού επί σαράντα χρόνια, διότι καθώς οι νέοι εμεγάλωναν και δεν τους χωρούσαν τα ιμάτιά τους, είχαν ανάγκη να τους διατεθούν μεγαλύτερα ιμάτια, ο δε ιματισμός των παρεδίδετο σε νεωτέρους. Οι ενήλικοι πέθαιναν, καταλείποντας τα ενδύματά τους. Παρετηρήθη ότι οι αριθμοί των Ισραηλιτών ήσαν περίπου οι ίδιοι στο τέλος των οδοιποριών της ερήμου όπως ήσαν και στην αρχή, κι έτσι θα ήταν περίπου και ο αρχικός εφοδιασμός σε είδη ιματισμού σε όλη την τεσσαρακονταετή παραμονή των στην έρημο.