Ερωτήσεις από Αναγνώστας
● Γιατί οι μάρτυρες του Ιεχωβά λαμβάνουν τον αριθμό 144.000 στην Αποκάλυψι 7ον κατά γράμμα και όχι συμβολικώς όπως λαμβάνουν άλλους αριθμούς στο βιβλίο της Αποκαλύψεως;
Δεν πρέπει όλοι οι αριθμοί στο βιβλίο της Αποκαλύψεως να νοηθούν συμβολικώς. Οι επτά σφραγίδες και οι επτά φιάλες ήσαν κατά γράμμα επτά, όπως δείχνει το Φως, Τόμ. 1 και 2. (Αποκάλ. 5:1· 16:1) Οι σαράντα δυο μήνες και οι 1.260 ημέρες είχαν κατά γράμμα εκπληρώσεις, όπως ακριβώς θα έχουν και τα χίλια έτη της βασιλείας του Χριστού. (Αποκάλ. 11:2· 12:6· 20:2, 3, 6, 7) Όσον αφορά τον αριθμό 144.000 είναι λογικό να λάβωμε αυτόν τον αριθμό κατά γράμμα επειδή αντιπαραβάλλεται με τον «πολύν όχλον» που κανείς άνθρωπος δεν μπορούσε να αριθμήση. (Αποκάλ. 7:9) Περαιτέρω, στην Αποκάλυψι 14:1, 3, διαβάζομε για τον Ιησού Χριστό ως «ιστάμενον επί το όρος Σιών» μαζί με 144.000 άλλους. Οι 144.000 θα ήσαν λογικά εξίσου κατά γράμμα όσο και ο 1, αποτελώντας ένα σύνολο 144.001 που στέκουν επάνω στο όρος. Εκτός τούτου, γιατί να δοθή ένας τέτοιος μεγάλος και ειδικός αριθμός αν δεν μεταδίδη πληροφορία;
Προφανώς εκείνοι που δυσκολεύονται να δεχθούν αυτόν τον αριθμό ως κατά γράμμα είναι εκείνοι που πιστεύουν ότι ο ουρανός είναι ο τελικός προορισμός όλων όσοι αποκτούν σωτηρία. Εν τούτοις, όταν κατανοήσωμε ότι μόνο το πνευματικό σπέρμα του Αβραάμ, ο Χριστός και όσοι είναι του Χριστού θα λάβουν την ουράνια ανταμοιβή, ενώ η μεγάλη πλειονότης του ανθρωπίνου γένους θ’ απολαύση αιώνια ζωή επάνω στη γη ως μέλη όλων των εθνών που θα ευλογηθούν με το σπέρμα του Αβραάμ, τότε ο αριθμός 144.000 δεν παρουσιάζει κανένα πρόβλημα. (Γέν. 22:17, 18· Γαλ. 3:16, 29) Περαιτέρω, δεν εδήλωσε ο Ιησούς ότι ο αριθμός εκείνων που κερδίζουν την ουράνια ανταμοιβή θα ήταν μικρός; «Μη φοβού, μικρόν ποίμνιον· διότι ο Πατήρ σας ευδόκησε να σας δώση την βασιλείαν.» Συγκρινόμενοι με τα δισεκατομμύρια του ανθρωπίνου γένους που θα γεμίσουν τελικά τη γη, οι 144.000 είναι σχετικώς ολίγοι.—Λουκ. 12:32.
● Η Τετάρτη Εντολή, που αναγράφεται στην Έξοδο 20:11 (ΜΝΚ) λέγει: «Διότι εις έξ ημέρας εποίησεν ο Ιεχωβά τον ουρανόν και την γην, την θάλασσαν, και πάντα τα εν αυτοίς· εν δε τη ημέρα τη εβδόμη κατέπαυσε.» Το «έξ ημέρας» περιλαμβάνει μήπως το Γένεσις 1:1, αφού το «έξ ημέρας» περιλαμβάνει τον καιρό που «εποίησεν ο Ιεχωβά τον ουρανόν και την γην»;—Ου. Β., Η.Π.Α.
Όχι, δεν μπορούμε να το υποστηρίξωμε αυτό. Η «ημέρα» του Γένεσις 2:4 καθώς και αι «έξ ημέραι» του Έξοδος 20:11, που περιλαμβάνουν την όλη δημιουργική περίοδο αφότου ο Ιεχωβά Θεός εδημιούργησε το φως επάνω στη γη, δεν περιλαμβάνουν την περίοδο του προηγουμένου καιρού, στον οποίον η γη υπήρχε ήδη και στη διάρκεια του οποίου ήταν άμορφος και έρημος και παρέμενε στο σκότος που εκάλυπτε την επιφάνεια τον ογκουμένων υδάτων της.
Δεν πρέπει να λησμονούμε ότι στη διάρκεια αυτής της δημιουργικής εβδομάδος ο Θεός εδημιούργησε ουρανούς. Οι ουρανοί αυτοί είναι εκείνοι που περιγράφονται στην αφήγησι της δευτέρας ημέρας στη Γένεσι 1:6-8. Σ’ αυτούς τους ουρανούς λέγει το εδάφιο 20 ότι επέταξαν τα πετεινά. Σ’ αυτούς ακριβώς τους ουρανούς ο ήλιος, η σελήνη και τα άστρα απ’ έξω έγιναν ορατά την τετάρτη ημέρα. Η γη εποιήθη ή εδημιουργήθη μέσα σ’ αυτή τη δημιουργική περίοδο επίσης κατά το ότι ο Θεός την έκαμε να φανή επάνω από τα ογκούμενα ύδατα την τρίτη ημέρα. (Γέν. 1:9, 10) Αυτοί, επομένως, είναι «οι ουρανοί και η γη» που αναφέρονται τόσο στη Γένεσι 2:4, όσο και στην Έξοδο 20:11.