Λαμβάνετε Στάσι υπέρ του Ορθού;
ΑΠΟ κάθε πλευρά ασκούνται πιέσεις πάνω στους ανθρώπους που φοβούνται τον Θεό για να πράξουν αυτό που γνωρίζουν ότι δεν είναι ορθόν. Λόγου χάριν, είναι δυνατόν ν’ αποτελή κοινή εμπορική συνήθεια να εξαπατά ένας τους πελάτας του με απατηλή παρουσίασι των προϊόντων που πωλεί, ή να υπόσχεται ωρισμένες υπηρεσίες και κατόπιν να παραλείπη να προσφέρη ό,τι υπεσχέθη. Αν έχετε μια επιχείρησι, έχετε το θάρρος και την ακεραιότητα να πολιτεύεσθε τίμια, μολονότι τούτο μπορεί να μην είναι τόσο επωφελές από οικονομικής πλευράς;
Οι νέοι γνωρίζουν ότι δεν είναι ορθόν ν’ απατούν στο σχολείο, αλλά παρά τη γνώσι αυτή πολλοί απ’ αυτούς διαπράττουν απάτη. Πραγματικά, σε μια τελευταία επιθεώρησι, κατά την οποίαν ηρωτήθησαν 5.000 σπουδασταί από ενενήντα εννέα κολλέγια, σχεδόν οι μισοί παρεδέχθησαν ότι είχαν αναμιχθή σε κάποια μορφή απάτης. Ως σπουδαστής, έχετε το σθένος να σταθήτε εναντίον των πιέσεων για μια τέτοια κακή ενέργεια;
Ένας Χριστιανός αντιλαμβάνεται ότι οφείλει λατρεία και υποταγή στον Θεό, άσχετα με το τι μπορούν ν’ απαιτούν άλλοι. Ιεχωβά τον Θεόν σου θέλεις προσκυνήσει και αυτόν μόνον θέλεις λατρεύσει», είπε ο Ιησούς Χριστός. (Ματθ. 4:10, ΜΝΚ) Οι απόστολοι του Ιησού εξετίμησαν τη σπουδαιότητα της υπακοής σ’ αυτή την εντολή να λατρεύουν τον Θεό, κι έτσι σε μια περίπτωσι είπαν προς ένα Ιουδαϊκό δικαστήριο: «Πρέπει να πειθαρχώμεν εις τον Θεόν μάλλον παρά εις τους ανθρώπους.» (Πράξ. 5:29) Έχετε και σεις, επίσης, το θάρρος να θέσετε τη λατρεία του Θεού πρώτη ακόμη και μπροστά σε σκληρό διωγμό;
Τι θα εκάνατε, αν οι εξουσίες σας διέτασσαν, όπως έκαμαν με τους πρώτους Χριστιανούς, ‘να μη λαλήτε καθόλου, μηδέ να διδάσκητε εν τω ονόματι του Ιησού’; Θα ελαμβάνετε τη στάσι σας υπέρ εκείνου που εγνωρίζατε ότι είναι ορθόν; Οι απόστολοι Πέτρος και Ιωάννης το έκαμαν αυτό. Απήντησαν άφοβα: «Αν ήναι δίκαιον ενώπιον του Θεού, να ακούωμεν εσάς μάλλον παρά τον Θεόν, κρίνατε. Διότι ημείς δεν δυνάμεθα να μη λαλώμεν όσα είδομεν και ηκούσαμεν.» (Πράξ. 4:18-20) Θα είχατε μήπως το θάρρος να πήτε τα ίδια λόγια;
Δια μέσου της ιστορίας άνδρες και γυναίκες έχουν αντιμετωπίσει την πρόκλησι, κατά πόσον θα ελάμβαναν στάσι υπέρ εκείνου που ήταν ορθόν, ή θα υπέκυπταν σε πιέσεις που είχαν προσχεδιασθή για να διασπάσουν την ακεραιότητά των. Στις ημέρες του ηλικιωμένου προφήτου Δανιήλ, λόγου χάριν, εξεδόθη ένας νόμος που εχαρακτήριζε ως έγκλημα το να ‘κάμη ένας αίτησιν προς οιονδήποτε θεό ή άνθρωπο, εκτός του Δαρείου, του Πέρσου βασιλέως’. (Δαν. 6:7) Η ποινή της παρακοής ήταν θάνατος στο στόμα των λεόντων. Τι θα έκανε ο Δανιήλ, όταν θα επληροφορείτο γι’ αυτόν τον νόμο; Τι θα είχατε κάμει σεις;
Το Βιβλικό υπόμνημα λέγει: «Και ο Δανιήλ, καθώς έμαθεν ότι υπεγράφη η γραφή, εισήλθεν εις τον οίκον αυτού· και . . . έπιπτεν επί τα γόνατα αυτού τρις της ημέρας, προσευχόμενος και δοξολογών ενώπιον του Θεού αυτού, καθώς έκαμνε το πρότερον.» Ο Δανιήλ εγνώριζε ότι ήταν ορθόν και κατάλληλον να προσεύχεται στον Δημιουργό του, και είχε το θάρρος να λάβη τη στάσι του υπέρ εκείνου που επίστευε!—Δαν. 6:10-28.
Τέτοια παραδείγματα πιστότητος δεν περιορίζονται μόνο σε περασμένους καιρούς. Πολλοί δούλοι του Θεού έχουν λάβει τη στάσι τους υπέρ εκείνου που είναι ορθόν στις ημέρες μας. Παραδείγματος χάριν, στην Εθνικοσοσιαλιστική Γερμανία, όπου απητείτο από τους πολίτας να χαιρετήσουν τον Χίτλερ και να δείξουν άνευ όρων υποταγή στο Κράτος. Ένα καλά ετοιμασμένο προπαγανδιστικό σχέδιο εξηπάτησε την πλειονότητα του έθνους ώστε να πιστεύουν ότι ήταν ορθό να υπακούουν σε τέτοιες απαιτήσεις. Αλλά πώς μπορούσαν αληθινοί Χριστιανοί να αποδώσουν λατρευτικές τιμές σ’ έναν άνθρωπο; Πώς μπορούσαν να δώσουν τη ζωή τους για να υποστηρίξουν την εκ μέρους του Κράτους επιδίωξι κυριαρχίας; Δεν μπορούσαν να το κάμουν αυτό και συγχρόνως να λατρεύουν τον Θεό κατάλληλα. Τούτο κατέληξε σε μια δριμεία δοκιμασία γι’ αυτούς.
Παρατηρήστε την περίπτωσι του νεαρού Χέρμπερτ Βάλτερ, που ζούσε με την οικογένεια του σ’ ένα μεγάλο αγρόκτημα στη Σιλεσία, που τότε ήταν μέρος της ανατολικής Γερμανίας. Είχε γίνει ένας ένθερμος σπουδαστής των Γραφών και απέβλεπε στις ευλογίες που η βασιλεία του Θεού θα έφερε στη γη. Ο πατέρας του, εξ άλλου, ήταν ένας υπερήφανος Γερμανός πατριώτης, ο οποίος, μαζί με τ’ άλλα παιδιά του, ήταν ένας θερμός υποστηρικτής του Χίτλερ. Εν καιρώ ο πατέρας του Χέρμπερτ τον απεξένωσε, λέγοντας: «Δεν έχω γυιό, που δεν δείχνει ενδιαφέρον για την πατρίδα του.» Έτσι, ο Χέρμπερτ και η σύζυγός του εξαναγκάσθηκαν να εγκαταλείψουν το αγρόκτημα.
Κατόπιν, στο 1939, ο «κεραυνοβόλος» πόλεμος πέρασε επάνω από την Πολωνία, και στους πρώτους μήνες του 1941 ο Χέρμπερτ διετάχθη να παρουσιασθή στο κέντρον εκπαιδεύσεως της Λυβέκκης, στη Γερμανία. Εκεί, εν μέσω πατριωτικών τελετών, οι εκπαιδευόμενοι παρήλασαν, έθεσαν τη χείρα τους επάνω στη σημαία και ωρκίσθησαν να δώσουν τη ζωή τους για την πατρίδα και τον «φύρερ». Η στιγμή είχε έλθει. Ο Χέρμπερτ εγνώριζε ότι θα ήρχετο. Τι θα έκανε; Η οικογένεια του και οι φίλοι του τον είχαν κατ’ επανάληψιν παροτρύνει να εγκαταλείψη την «έξαλλη θρησκεία» του. Θα τον λύγιζαν τώρα οι παρακλήσεις των; Όταν του ζήτησαν τον λόγο για την άρνησί του να ορκισθή υποταγή, απήντησε: «Η ζωή μου ανήκει στον Ιεχωβά Θεό και δεν είναι δική μου, ώστε να την δώσω σε άλλον. Την υποταγή μου την έχω ήδη υποσχεθή στον βασιλέα του Θεού, Χριστόν Ιησούν, ο οποίος είναι ο Κύριος μου.»
Αμέσως ανελήφθη ενέργεια. Μια σύντομη δίκη διεξήχθη και εξεδόθη μια καταδίκη σε θάνατο. Αναμένοντας στο κελλί του στις 8 Μαΐου 1941, ο Χέρμπερτ εδαπάνησε τις τελευταίες του στιγμές γράφοντας προς εκείνους που άφηνε πίσω του. Με συντομία, τους έλεγε ότι θ’ απεκεφαλίζετο πριν από την ανατολή του ηλίου, και προσπαθούσε να τους εξηγήση γιατί έπρεπε να λάβη τη στάσι του υπέρ εκείνου που επίστευε. Κατόπιν, έγινε δημοσία ανακοίνωσις περί της εκτελέσεως στην κοινότητα της ιδιαιτέρας του πατρίδος.
«Πώς αισθανθήκατε για τον αδελφό σας που εξετελέσθη;» Ερωτήθηκε τελευταίως η αδελφή του Χέρμπερτ. «Εγώ και η οικογένεια μου νοιώσαμε βαθιά εντροπή. Ήταν όνειδος το ότι κατεδικάσθη ως προδότης της πατρίδος του», απήντησε. «Αλλά πώς αισθάνεσθε τώρα;» «Είμαι πολύ υπερήφανη γι’ αυτόν. Είμαι πολύ ευτυχής που έπραξε το ορθό και δεν συνεβιβάσθη.» Αυτές ήσαν οι λέξεις της αδελφής του Χέρμπερτ προς ένα Χριστιανικό ακροατήριο στο μεσο-δυτικό τμήμα των Ηνωμένων Πολιτειών, όπου είχε μετοικήσει με την οικογένεια της. Έπειτ’ απ’ όλα αυτά τα χρόνια, είχε δεχθή μια Γραφική μελέτη και, ακολουθώντας το παράδειγμα του αγαπημένου τώρα αδελφού της, εβαπτίζετο σ’ αυτή τη συνέλευσι προς συμβολισμόν της αφιερώσεώς της να υπηρετή τον Ιεχωβά Θεό, Εκείνον που γίνεται μισθαποδότης σ’ αυτούς, που ένθερμα τον εκζητούν, εγείροντάς τους ακόμη κι από τους νεκρούς.
Δεν είναι πάντοτε εύκολο να λάβη ένας τη στάσι του υπέρ εκείνου που είναι ορθόν. Μπορεί ακόμη να συμβή ώστε να σας απειλήσουν με βασανισμό και θάνατο. Κρατείτε στο νου σας την υπόσχεσι του Θεού περί αναστάσεως. Λάβετε θάρρος! Μπορείτε να λαμβάνετε στάσι υπέρ του ορθού.