Παράδειγμα για τις Οικογένειες

Στο Βέλγιο πριν από δέκα οκτώ περίπου μήνες πέθανε ένας αδελφός, αφήνοντας στη σύζυγό του, ο οποία είναι στην αλήθεια, την ευθύνη ν’ αναθρέψη τα πέντε παιδιά τους, που το μεγαλύτερο ήταν δεκατεσσάρων ετών και το μικρότερο επτά. Η αδελφή απεφάσισε να διοργανώση τον χρόνο της μαζί με την οικογένειά της. Κάθε μέρα, από τη Δευτέρα έως την Κυριακή, είχαν καθορίσει να γίνεται ένα ωρισμένο πράγμα: Δευτέρα, μελέτη Σκοπιάς· Τρίτη, προετοιμασία για τη Συνάθροισι Υπηρεσίας και τη Σχολή Διακονίας· Τετάρτη, προετοιμασία για τη μελέτη βιβλίου, η οποία γίνεται σπίτι τους την Πέμπτη βράδυ· Παρασκευή, προσωπική μελέτη με τα παιδιά· Σάββατο, μερικά από τα παιδιά πηγαίνουν στο έργο, επειδή τα άλλα πήγαν το απόγευμα της Τετάρτης· Κυριακή, υπηρεσία του αγρού και συνάθροισις στην Αίθουσα Βασιλείας. Αποτέλεσμα τούτου είναι ότι τέσσερα παιδιά είναι τακτικοί ευαγγελιζόμενοι που φθάνουν τους αντικειμενικούς των σκοπούς. Η μητέρα, μολονότι έχει πέντε παιδιά, μπόρεσε να κάμη έργο σκαπανέως δυο φορές στη διάρκεια του έτους. Κατοικούν δέκα περίπου χιλιόμετρα μακριά από την Αίθουσα Βασιλείας και το ταξίδι είναι δύσκολο, αλλά δεν απουσίασαν ποτέ από καμμία συνάθροισι.​—Από το Βιβλίον του Έτους των Μαρτύρων του Ιεχωβά 1966.