Ερωτήσεις από Αναγνώστας
● Εις 1 Κορινθίους 10:8 ο απόστολος Παύλος λέγει ότι 23.000 Ισραηλίται έπεσαν σε μια μέρα επειδή διέπραξαν πορνεία. Εν τούτοις, ο αριθμός που αναφέρεται στο εδάφιο Αριθμοί 25:9 είναι 24.000. Μήπως πρόκειται για δύο διαφορετικά επεισόδια;—Κ. Σ., Η.Π.Α.
Και τα δύο εδάφια προφανώς αφορούν το ίδιο επεισόδιο. Στους Κορινθίους Χριστιανούς, οι οποίοι ζούσαν σε μια περιβόητη ως ακόλαστη πόλι, ο απόστολος Παύλος έγραψε κατάλληλα στην 1 Κορινθίους 10:8: «Μηδέ ας πορνεύωμεν, καθώς τινες αυτών [οι Ισραηλίται στην έρημο] επόρνευσαν, και έπεσον εν μια ημέρα εικοσιτρείς χιλιάδες.» Είναι προφανές ότι ο Παύλος ανεφέρετο στο επεισόδιο που αναγράφεται στο βιβλίο των Αριθμών, κεφάλαιο 25. Στην περίπτωσι εκείνη οι Ισραηλίται υπέστησαν μια πληγή από τον Ιεχωβά επειδή είχαν ανήθικες σχέσεις με τις θυγατέρες των Μωαβιτών και διότι προσεκολλήθησαν στην ψευδή λατρεία του Βέελ-φεγώρ. Το εδάφιο Αριθμοί 25:9 ανέφερε το αποτέλεσμα, λέγοντας: «Ήσαν δε οι αποθανόντες εν τη πληγή, εικοσιτέσσαρες χιλιάδες.»
Είναι πιθανόν ότι ο αριθμός αυτών των φονευθέντων ήταν μεταξύ 23.000 και 24.000, πράγμα που επιτρέπει να δοθή ικανοποιητικά οποιοσδήποτε από αυτούς τους στογγυλούς αριθμούς ως σύνολο. Εν τούτοις, πρέπει να σημειωθή ότι στο βιβλίο των Αριθμών ειδική μνεία γίνεται για το γεγονός ότι οι κριταί του Ισραήλ εθανάτωσαν τους αρχηγούς οι οποίοι είχαν προσκολληθή στον Βέελ-φεγώρ. (Αριθμ. 25:4, 5) Είναι πολύ πιθανόν να ήσαν χίλιοι από αυτούς τους αρχηγούς που πέθαναν από τα χέρια των κριτών. Αλλά τα 23.000 άτομα προφανώς ήσαν άμεσα θύματα της πληγής από τον Ιεχωβά. Το σύνολο που προέκυψε ήταν 24.000, ο αριθμός που αναφέρει το εδάφιο Αριθμοί 25:9. Βεβαίως, γενικά όλοι οι 24.000 έλαβαν πείρα της πληγής του Θεού, διότι όλοι πέθαναν από τη δική του απόφασι κρίσεως. (Δευτ. 4:3) Εφόσον ο Παύλος έγραψε κάτω από Θεία έμπνευσι, δεν υπάρχει λόγος να συμπεράνωμε ότι επλανήθη, όταν έδωσε τον αριθμό εκείνων, οι οποίοι έπεσαν, επειδή ενήργησαν κακώς στο επεισόδιο που περιελάμβανε τον Βέελ-φεγώρ.
● Μετά τον Κατακλυσμό, ο Νώε απέστειλε από την κιβωτό μια περιστερά, η οποία αργότερα επέστρεψε φέροντας «εν τω στόματι αυτής φύλλον ελαίας, απεσπασμένον.» (Γέν. 8:10, 11) Δεν πρέπει τα δένδρα να είχαν καταστραφή από τον Κατακλυσμό; Από πού πήρε η περιστερά το φύλλον ελαίας;—Κ. Ι., Η.Π.Α.
Μολονότι τα νερά του Κατακλυσμού χωρίς αμφιβολία επηρέασαν δυσμενώς πολλά φυτά και δένδρα, δεν φαίνεται απίθανο ότι ένα ελαιόδενδρο ήταν δυνατόν να επιζήση από αυτά. Το ελαιόδενδρο είναι μεγάλης αντοχής. Ελέχθη για το ελαιόδενδρο ότι «ένας γηραιός κορμός συνεχίζει να βγάζη νέους κλάδους ως να ήταν άφθαρτη η ζωτικότης του.» (Η Νέα Εγκυκλοπαιδεία Θρησκευτικής Γνώσεως υπό Σαφφ-Χέρτσογκ, Τόμος Δ΄, σελίς 404, στην Αγγλική). Είναι, επίσης, αξιοσημείωτο ότι ο Έλλην φιλόσοφος και επιστήμων Θεόφραστος και ο Ρωμαίος φυσιοδίφης Πλίνιος ο Πρεσβύτερος ανέφεραν ότι η ελαία ανεπτύσσετο κάτω από τα ύδατα της Ερυθράς Θαλάσσης, και διατηρούσε εκεί το πράσινο φύλλωμά της. Ώστε το ελαιόδενδρο μπορεί κάλλιστα να παρέμεινε βυθισμένο κάτω από το νερό για μερικούς μήνες στη διάρκεια του Κατακλυσμού χωρίς να πεθάνη. Με την ελάττωσι των υδάτων ένα ελαιόδενδρο, που είχε παραμείνει καλυμμένο, μπορούσε και πάλι να βρεθή στην ξηρά γη και να εκβάλη φύλλα, ώστε η περιστερά να μπορούσε να πάρη εύκολα ένα φύλλο. Η επιστροφή της περιστεράς με το φρεσκοκομμένο φύλλο ελαίας στο ράμφος της είχε σημασία για τους ανθρώπους που διέμεναν μέσα στην κιβωτό. Έτσι «εγνώρισεν ο Νώε ότι έπαυσαν τα ύδατα από της γης.»—Γέν. 8:11.