Οι Υπηρέται Τμημάτων Παρακολουθούν ένα Ειδικό Πρόγραμμα
ΑΠΟ όλο τον κόσμο 133 από τους αντιπροσώπους των κυριοτέρων τμημάτων της Εταιρίας Σκοπιά μαζί με τους βοηθούς των ήλθαν στη Νέα Υόρκη στις αρχές Ιουνίου! Στις 6 Ιουνίου και μόνο, πενήντα και πλέον απ’ αυτούς προσεγειώθησαν στον Διεθνή Αερολιμένα Κέννεντυ. Είχαν προσέλθει στα κεντρικά γραφεία της Εταιρίας στο Μπρούκλυν, Νέας Υόρκης, για ένα πρόγραμμα ειδικής εκπαιδεύσεως τεσσάρων εβδομάδων καθώς επίσης και για να συζητήσουν διευθετήσεις περαιτέρω επεκτάσεως του κηρύγματος της βασιλείας του Θεού.
Από εκείνους που παρευρέθησαν για τα ειδικά μαθήματα οι ενενήνται ένας ήσαν υπηρέται τμημάτων. Ο μέσος όρος της ηλικίας των ήταν 43,6. Υπήρξαν διωρισμένοι διάκονοι, κατά μέσον όρο, επί 25,8 έτη, υπηρετώντας στην ολοχρόνιο διακονία ένα μέσον όρο 20,7 ετών. Εκείνοι που διαμένουν στα κεντρικά γραφεία της Εταιρίας παρετήρησαν συχνά την πνευματική ωριμότητα αυτών των αντιπροσώπων τμημάτων, την υποδειγματική ταπεινοφροσύνη και την χρηστότητά των.
Στις 9 Ιουνίου άρχισε το πρόγραμμα ειδικής εκπαιδεύσεως με την ομιλία του προέδρου της Εταιρίας Σκοπιά, Ν. Ο. Νορρ, στο θέμα «Προσόντα και Ευθύνες των Υπηρετών Τμημάτων.» Στη διάρκεια των τεσσάρων εβδομάδων εκαλύφθη σχεδόν κάθε μορφή του έργου που περιλαμβάνεται στο κήρυγμα παγκοσμίως της βασιλείας του Θεού.
Εκτός από την εκπαίδευσι που ελαμβάνετο στην αίθουσα διδασκαλίας οι αντιπρόσωποι τμημάτων έλαβαν επίσης πρακτική εκπαίδευσι. Ο Ντον Στηλ της Κορέας είπε ότι «οι πρακτικές πληροφορίες σε μικρούς ομίλους στα διάφορα τμήματα» είχαν εκτιμηθή πολύ. Και ο Λαμάρ Μπίνγκαμ του Λιβάνου έκαμε την εξής παρατήρησι: «Η πρακτική άποψις των πραγμάτων δεν είχε παραμεληθή. Τώρα έχομε την άποψι της Εταιρίας από μια πολύ πιο σαφή εστία.»
Στη διάρκεια των μαθημάτων ο πρόεδρος της Εταιρίας ετόνισε ότι η Αγία Γραφή είναι το βασικό βιβλίο εκπαιδεύσεως για τους μάρτυρας του Ιεχωβά. Οι παρατηρήσεις που έκαμαν οι εκπρόσωποι των τμημάτων έδειχναν την εκτίμησί των γι’ αυτό το γεγονός.
Παραδείγματος χάριν, ο Ντέντον Χόπκινσον των Φιλιππίνων Νήσων είπε: «Αισθανθήκαμε να εξυψώνωνται στη διάνοιά μας οι αρχές του Λόγου του Θεού, ίσως περισσότερο από οποτεδήποτε προηγουμένως.» Και ο Κ. Φ. Μύλλερ της Νοτίου Αφρικής εδήλωσε: «Το σημείο που προσεκολλήθη στη διάνοιά μου ήταν η ισχυρή πίστις, η πλήρης εξάρτησις της οργανώσεως του Ιεχωβά από τον Ιεχωβά και τον Χριστό Ιησού και η πλήρης εμπιστοσύνη των στον Λόγο του Ιεχωβά.»
Ένα άλλο σημείο που τονίσθηκε δυνατά από τον πρόεδρο της Εταιρίας ήταν ότι το κύριο έργο των μαρτύρων του Ιεχωβά είναι να κηρύττουν τούτο «το ευαγγέλιον της βασιλείας» και ότι δεν πρέπει να παρακάμψουν αυτόν τον αντικειμενικό σκοπό. (Ματθ. 24:14) Ο Βίλλυ Ντηλ της Ελβετίας επεξηγηματικά είπε: «Μου έκαμε πολύ μεγάλη εντύπωσι, όταν ο αδελφός Νορρ επανειλημμένως μετεχειρίζετο εκφράσεις όπως αυτή, ‘Ο κύριος σκοπός μας στη ζωή είναι να κηρύττωμε το ευαγγέλιον της Βασιλείας’.» Και ο Θηοντόρε Ντάρκο της Γκάνα είπε: «Ο αντικειμενικός μας σκοπός, δηλαδή το κήρυγμα του ευαγγελίου της Βασιλείας και η επίβλεψις αυτού του έργου, εφέρθη με δυναμικό τρόπο στην προσοχή μας.»
Στις 4 Ιουλίου η ειδική σειρά μαθημάτων για τους αντιπροσώπους τμημάτων έληξε με μια ομιλία του προέδρου της Εταιρίας με θέμα «Τι Υπάρχει Μπροστά Μας;» και με μερικές θερμές ενθαρρυντικές τελικές παρατηρήσεις. Ο Ν. Ο. Νορρ ετόνισε το τεράστιο έργο που υπάρχει μπροστά και την ανάγκη να οικοδομηθή πνευματικώς ο λαός του Ιεχωβά για να εκτελέση το έργο. Αυτή την ημέρα, επίσης, δέκα αντιπρόσωποι τμημάτων εξέφρασαν σχόλια εκτιμήσεως σχετικά με την ειδική σειρά μαθημάτων.
Οι εκφράσεις των ήσαν θερμές. Ο Έντουιν Σκίννερ της Ινδίας είπε: «Απηλαύσαμε μια θαυμάσια επικοινωνία μαζί, ελάβαμε άκρως πολύτιμη πληροφορία και εκπαίδευσι.» Ο Κλάιντ Κάντυ της Νέας Ζηλανδίας έκαμε την εξής παρατήρησι: «Έχομε ένα αίσθημα ανυπομονησίας να επιστρέψωμε στον διορισμό μας, μια επιθυμία να εφαρμόσωμε τη συμβουλή που έχομε λάβει. Η ικανότης μας σκέψεως έχει τονωθή πλήρως.» Ο Ουίλλιαμ Σίμπκινς του Μεξικού πιστεύει ότι απ’ όλες τις συναθροίσεις τμημάτων που έχουν λάβει χώραν όλα τα χρόνια, «αυτές οι τέσσερες εβδομάδες ήσαν οι πιο ωφέλιμες.» Και ο Τσαρλ Αϊζενχάουερ της Αργεντινής εξέφρασε καλά τα αισθήματα όλων των αντιπροσώπων τμημάτων με τα εξής λόγια: «Είμεθα πολύ περισσότερο εξηρτισμένοι να συνεχίσωμε το έργο μας στις χώρες του διορισμού μας. Η απόφασίς μας είναι πιο ισχυρή παρά ποτέ να επιστρέψωμε στον αγρό μας και να συνεχίσωμε το κήρυγμα του ευαγγελίου και την υποβοήθησι των αδελφών μας για να εκτιμήσουν ό,τι έχομε μάθει εδώ.»
Ήταν κατά πολλούς τρόπους ένα αλησμόνητο γεγονός γι’ αυτούς που είχαν το προνόμιο να παρακολουθήσουν αυτές τις συναθροίσεις τμημάτων. Ήταν αναψυκτικό να παρατηρή κανείς την ενότητα σκέψεως που επικρατούσε σ’ αυτές τις συναθροίσεις. Όλοι οι υπηρέται τμημάτων και οι βοηθοί των έλεγαν σε μια επιστολή που απηύθυναν στον πρόεδρο της Εταιρίας και σ’ όλη την οικογένεια του Μπέθελ: «Σας ευχαριστούμε για το μεγάλο προνόμιο που είχαμε να έλθωμε εδώ από τα τμήματα σ’ όλη τη γη. . . . Η γνησία φιλοξενία, που εξεδηλώσατε σεις καθώς και όλη η οικογένεια, μας συνεκίνησε πολύ, έτσι ώστε οι καρδιές μας πλημμυρίζουν από ευγνωμοσύνη.»