Κηρύττετε τη Βασιλεία του Θεού με την Ορθή Άποψι

Ποια παραδείγματα έχομε που μας ενθαρρύνουν να κηρύττωμε την βασιλεία του Θεού με την ορθή άποψι;

Το κυριώτερο παράδειγμά μας, φυσικά, είναι, ο Ιησούς Χριστός, ο Υιός του Θεού. Εξετίμησε ότι το κήρυγμα της βασιλείας του Θεού ήταν το μεγαλύτερο προνόμιο που μπορούσε να παραχωρηθή σε οποιονδήποτε, Γι’ αυτό είπε: «Πρέπει να ευαγγελίσω την βασιλείαν του Θεού- επειδή εις τούτο είμαι απεσταλμένος». Και παρέμεινε πιστός άσχετα με το τι έκαμαν οι. άλλοι ή απέτυχαν να κάμουν.—Λουκ. 4:43· 8:1· Μάρκ. 1:38.

Η ορθή άποψις του Ιησού περιελάμβανε το να έχη στενή προσωπική σχέσι με τον ουράνιο Πατέρα του. Εχαίρετο να κηρύττη τη Βασιλεία του Θεού διότι αυτό του έδινε ευκαιρίες ν’ αποδεικνύη την αδιάρρηκτη αγάπη του για τον Θεό, προμηθεύοντας έτσι στον Πατέρα του απάντησι στον ονειδισμό του Σατανά ότι οι, άνθρωποι δεν θα τον υπηρετούν από αγάπη γι’ αυτόν.—Ιώβ, κεφάλαια 1 και 2· Ψαλμ. 40:8· Παροιμ. 27:11

Ομοίως και οι απόστολοι, του Ιησού είχαν την ορθή άποψι για το κήρυγμα της Βασιλείας. Άφησαν πάντα και τον ηκολούθησαν για να έχουν μέρος σ’ αυτό το έργο. «Και πάσαν ημέραν εν τω ιερώ και κατ’ οίκον δεν έπαυον διδάσκοντες και ευαγγελιζόμενοι τον Ιησούν Χριστόν».—Μάρκ. 10:28· Πράξ. 5:42.

Στο πρόσωπο του αποστόλου Παύλου έχομε ένα άλλο καλό παράδειγμα κηρύγματος της βασιλείας του Θεού με την ορθή άποψι. Είχε πολλά για να καυχηθή για την καταγωγή του, αλλά τα εγκατέλειψε όλα για να κηρύττη τη βασιλεία του Θεού. Τι υπόμνημα εξησφάλισε, όπως λέγει γι’ αυτό στα εδάφια 2 Κορινθίους 11:22-33 και Φιλιππησίους 3:4-8. Ακόμη και όταν ήταν στη φυλακή εδέχετο με καλωσύνη «πάντας τους ερχομένους προς αυτόν, κηρύττων την βασιλείαν του Θεού, και διδάσκων μετά πάσης παρρησίας ακωλύτως τα περί του Κυρίου Ιησού Χριστού».—Πράξ. 28:30, 31.a

Στη σύγχρονη εποχή, ανάμεσα στα πολλά παραδείγματα που θα μπορούσαν ν’ αναφερθούν είναι, και του νεαρού ζεύγους Αμερικάνων που είχαν εγκατασταθή σ’ ένα ωραίο σπίτι, και σχεδίαζαν ν’ αποκτήσουν οικογένεια Κατόπιν μια μέρα επέστρεψε ο σύζυγος στο σπίτι, και λέγει στη σύζυγό του. Ποια είναι ακριβώς η διαφορά ανάμεσα σ’ εμάς και στους ανθρώπους του «Χριστιανικού κόσμου; Αισθανόμεθα ικανοποιημένοι με μια συμβολική υπηρεσία ενώ τίποτε δεν μας εμποδίζει ν’ αναλάβωμε ολοχρόνια διακονία, Ας αφήσωμε τις κοσμικές εργασίες μας ας πουλήσωμε το σπίτι μας και ας αναλάβωμε διακονία ολοχρονίων σκαπανέων. Η σύζυγός του εδίστασε, διότι απέβλεπε στις χαρές της μητρότητος, στο ν’ αποκτήση και ν’ αναθρέψη πολλά παιδιά. Αλλά απευθύνθηκε στον Ιεχωβά με προσευχή και ζήτησε τη βοήθειά του. Και αυτός την εβοήθησε. Έτσι ανέλαβαν τη διακονία σκαπανέως και σε λίγα χρόνια προσεκλήθησαν να παρακολουθήσουν τη σχολή ιεραποστόλων Γαλαάδ. Για μερικά χρόνια τώρα υπηρετούν χαρούμενοι ως ιεραπόστολοι σε μια χώρα της Νοτίου Αμερικής.

Πώς το να έχωμε την ορθή άποψι θα μας βοηθήση να κηρύττωμε τη βασιλεία του Θεού;

Η ορθή άποψις θα μας βοηθήση να κηρύττωμε τη βασιλεία του Θεού διότι αυτό σημαίνει ότι εκτιμούμε το ότι η βασιλεία του Θεού πρέπει να έρχεται πρώτη στη ζωή μας. Θα μας συγκρατήση από το να γίνωμε φιλήδονοι, μάλλον παρά φιλόθεοι και θα μας βοηθήση να εξαγοράζωμε καιρό για το κήρυγμα της βασιλείας του Θεού. Θα μας βοηθήση να κλείσωμε την τηλεόρασι εγκαίρως για να έχωμε μια καλή νυκτερινή ανάπαυσι, ιδιαίτερα το Σάββατο βράδυ.—Ματθ. 6:33· Εφεσ. 5:15, 16.

Αυτή η ορθή άποψις θα μας βοηθήση επίσης διότι περιλαμβάνει εκτίμησι του ότι είμεθα αφιερωμένοι σ’ ένα πρόσωπο, τον Ιεχωβά Θεό, και όχι απλώς σ’ ένα έργο. Γι’ αυτό, άσχετα με το πόσες πόρτες μας κλείνουν στο πρόσωπο, θα μπορούμε να παραμένωμε πιστοί, γνωρίζοντας ότι το έργο μας έχει επιτυχία εφόσον ευαρεστούμε τον Θεό και συμμετέχομε στη διεκδίκησι του ονόματός του.

Θα είμεθα επίσης επιμελείς στο να βελτιώνωμε την επιδεξιότητά μας στην παρουσίασι του αγγέλματος της Βασιλείας, στο να βελτιώνωμε τη διακριτικότητά μας όταν συζητούμε με ανθρώπους που έχουν αντιρρήσεις, όταν έχωμε την ορθή άποψι του κηρύγματος της βασιλείας του Θεού. Θα μας ωθή επίσης να βελτιώνωμε τη φωνή μας όταν δεν είναι ευχάριστη στην ακοή. (Βοηθητικό προς αυτή την κατεύθυνσι είναι κι’ ένα άρθρο που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό «Ξύπνα!» της 22 Μαΐου 1971.) Ίσως να μη το έχωμε σκεφθή ποτέ, αλλά πράγματι, από το αν έχωμε μια ευχάριστη φωνή ή όχι μπορεί να εξαρτηθή το αν ο οικοδεσπότης που βρίσκεται πίσω από την πόρτα θα μας ανοίξη ή όχι. Ο καλός τόνος φωνής αποτελεί ιδιαίτερα ένα κεφάλαιο για τον δημόσιο κήρυκα της βασιλείας του Θεού.

Μ’ όλους αυτούς τους τρόπους και πολλούς άλλους, το να έχωμε την ορθή άποψι μπορεί να μας βοηθήση στο κήρυγμα της βασιλείας του Θεού.

[Υποσημειώσεις]