Μετά τον Σεισμό της Μανάγκουα

ΟΤΑΝ επέρχεται σοβαρή καταστροφή, τα αβοήθητα θύματα εξαρτώνται πολύ από τη βοήθεια των άλλων. Πολλοί άνθρωποι, που ενδιαφέρονται για τους αστέγους, τους τραυματίες και τους πεινασμένους, ανταποκρίνονται πρόθυμα στην ολοφάνερη έκκλησι των δυστυχισμένων συνανθρώπων τους. Οι Χριστιανοί μάρτυρες του Ιεχωβά δεν αποτελούν εξαίρεσι. Αντιλαμβάνονται ότι το να βοηθούν τους θλιβομένους αποτελεί μέρος της αληθινής θρησκείας. (Ιακ. 1:27) Αυτοί μαζί με άλλους, εργάζονται επιμελώς για να βοηθούν εκείνους που βρίσκονται σε μεγάλη ανάγκη. Τα μέτρα περιθάλψεως που έλαβαν αυτοί υπέρ των θυμάτων του σεισμού της Νικαράγουα αποτελούν παράδειγμα τούτου.

Ευθύς ως οι ειδήσεις του τρομερού σεισμού, που ερήμωσε προσφάτως την πόλι Μανάγκουα, έφθασαν στις γειτονικές χώρες, σχεδόν αμέσως οι μάρτυρες του Ιεχωβά στις χώρες εκείνες κατέβαλαν προσπάθειες να βοηθήσουν τους Χριστιανούς αδελφούς των και άλλους που ήσαν άξιοι παροχής βοηθείας. Σε λίγο αυτοκίνητα κάθε είδους φορτωμένα με τρόφιμα και ρουχισμό κατευθύνοντο προς το τμήμα της Εταιρίας Σκοπιά στη Μανάγκουα.

Το τμήμα της Εταιρίας Σκοπιά στη Μανάγκουα είχε χρησιμεύσει σαν ένα κέντρον για τη διεύθυνσι της δράσεως του κηρύγματος περισσοτέρων από 1.800 Μάρτυρας στη Νικαράγουα. Ευτυχώς το κτίριο του τμήματος αυτού υπέστη μικρές μόνο ζημίες στη διάρκεια του σεισμού και γι’ αυτό τα τρόφιμα, ο ρουχισμός και τα άλλα είδη μπορούσαν να ληφθούν και να διανεμηθούν απ’ αυτό το κέντρο.

Σε διάστημα λιγώτερο από είκοσι δύο ώρες μετά την πρώτη δόνησι, κατέφθασαν εφόδια βοηθείας από τους μάρτυρας του Ιεχωβά που είναι στην Ονδούρα. Την επόμενη μέρα, Κυριακή, ο Λ. Ε. Ουήδερσπουν, επίσκοπος του τμήματος της Νικαράγουα, συνεκάλεσε συνάθροισι των ιεραποστόλων που υπηρετούν στη Μανάγκουα για να συζητήσουν τα της διανομής βοηθημάτων. Σε λίγο κατέφθασαν τρόφιμα, ρουχισμός και φάρμακα από τους μάρτυρας του Ιεχωβά της Κόστα Ρίκα και του Ελ Σαλβαδόρ. Μετεφέρθη και νερό με φορτηγά αυτοκίνητα από περιοχές που είναι γύρω στη Μανάγκουα. Εκείνη τη μέρα εκατοντάδες άνθρωποι έλαβαν την απαιτούμενη βοήθεια.

Τη Δευτέρα, 25 Δεκεμβρίου, ωργανώθηκαν άλλες αποθήκες για τη διανομή εφοδίων περιθάλψεως στα θύματα του σεισμού, και την Τρίτη ωργανώθηκαν και άλλες τέτοιες αποθήκες σε άλλες πόλεις. Έως τότε το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού της Μανάγκουα είχε εγκαταλείψει την πόλι. Εν τω μεταξύ τόννοι εφοδίων βοηθείας είχαν καταφθάσει από τους μάρτυρας του Ιεχωβά της Κόστα Ρίκα, Ονδούρας και του Ελ Σαλβαδόρ, και υπήρχαν και άλλα καθ’ οδόν. Ελήφθη επίσης και χρηματική βοήθεια από τους Μάρτυρας άλλων χωρών.

Ένας ιεραπόστολος από την Ονδούρα γράφει τα εξής για τα μέτρα βοηθείας: «Οι αδελφοί εδώ και εκείνοι που είναι από την Κόστα Ρίκα και το Ελ Σαλβαδόρ ελάμβαναν εφόδια τροφίμων σε τόννους. Μολονότι οι αδελφοί μας είναι φτωχοί, έδιναν με την καρδιά τους». Και συνεχίζει: «Απόψε περάσαμε το βράδυ εδώ στο τμήμα [της Εταιρίας Σκοπιά στην πόλι Τεγκουσιγκάλπα] βάζοντας σε σάκκους πατάτες, κρεμμύδια, καθώς και απορρυπαντικά σε πλαστικούς σάκκους για εύκολη διανομή».

Στη Μανάγκουα, ιδιαίτερα στην περιοχή της κάτω πόλεως, η αποφορά των πτωμάτων εγίνετο ολοένα πιο ισχυρή. Εξερράγησαν πυρκαϊές και έγιναν σημαντικές λεηλασίες. Εκρίθη σκόπιμο να εκκενωθή το τμήμα της Εταιρίας. Αυτή η μετακόμισις άρχισε να γίνεται από την Τετάρτη, 27 Δεκεμβρίου.

Το έργον της περιθάλψεως που διευθύνετο από το γραφείο του τμήματος άρχισε τότε να διεξάγεται από ένα νέο μέρος που απείχε περίπου δεκατρία μίλια από τη Μανάγκουα. Εκεί οι μάρτυρες του Ιεχωβά ανέλαβαν το έργο να ετοιμάζουν δέματα τροφίμων. Πάγκοι που τους είχαν πάρει από την Αίθουσα Βασιλείας του τμήματος μετετράπησαν σε τραπέζια εργασίας και ράφια εναποθηκεύσεως.

Ο Λ. Ε. Ουήδερσπουν αναφέρει ότι τα δέματα βασικώς περιείχαν τα εξής είδη: τέσσερα κιλά ρύζι, δύο κιλά φασόλια, μισό κιλό τυρί, μισό κιλό λαρδί, μισό κιλό γάλα σκόνη, ενάμισυ κιλό καλαμπόκι, μισό κιλό καφφέ, ένα κιλό ζάχαρι, ένα μεγάλο κουτί σαρδέλλες, δύο κεριά, δύο κουτιά σπίρτα, μια πλάκα σαπούνι και ένα πακέτο σκόνη για σούπα μαζί με τα τελευταία τεύχη της Σκοπιάς και του Ξύπνα! Τα δέματα γίνονταν σε δυο μεγέθη, ένα για να επαρκέση σε μια οικογένεια από δύο έως πέντε μέλη για πέντε περίπου μέρες, και ένα για να επαρκέση σε μια οικογένεια από έξη έως δέκα μέλη για την ίδια χρονική περίοδο.

Για πολλούς, που αναχωρούσαν από τη Μανάγκουα αυτό εσήμαινε μια αλλαγή κλίματος από θερμό σε δροσερό ή και ψυχρό καιρό. Γι’ αυτό έγινε και προμήθεια σκεπασμάτων σ’ εκείνους που είχαν ανάγκη.

Στις 29 του Δεκεμβρίου ο τρόπος της διεξαγωγής του έργου περιθάλψεως των μαρτύρων του Ιεχωβά εξηγήθηκε σε όλο το προσωπικό του γραφείου του Ερυθρού Σταυρού. Αυτοί εντυπωσιάσθηκαν πολύ και επανελάμβαναν συνεχώς αυτά: «Έτσι έπρεπε κι’ εμείς να κάμωμε. Έτσι έπρεπε να κάμωμε». Εξεπλάγησαν όταν έμαθαν ότι οι μάρτυρες του Ιεχωβά είχαν δεκατέσσερα κέντρα διανομής βοηθημάτων στα περίχωρα της Μανάγκουα και είχαν κατάλογο των ονομάτων όλων των οικογενειών που ελάμβαναν βοηθήματα.

Ο διευθυντής του Ερυθρού Σταυρού, Κύριος Ρεϊνάλδο Ταπία Μολίνα, έδωσε εντολή για 500 κιλά ρύζι και 1.050 κιλά φασόλια για να συμβάλη στο έργο βοηθείας των μαρτύρων του Ιεχωβά. Την επαύριο ελήφθη κρατική εξουσιοδότησις για την παράδοσι των τροφίμων σύμφωνα με την εντολή που ελήφθη από τον Ερυθρό Σταυρό.

Αργότερα ο Ερυθρός Σταυρός έδωσε περίπου ενάμισυ τόννο τρόφιμα και δέκα σκηνές. Αυτές οι σκηνές εξυπηρέτησαν πολύ καλά εκείνους που κοιμώνταν στο ύπαιθρο. Αυτές οι σκηνές ήσαν πολύ αναγκαίες, διότι η υγρασία ήταν τόσο μεγάλη ώστε το πρωί εκείνοι που κοιμώνταν στο ύπαιθρο έπρεπε να στραγγίζουν τα σεντόνια των.

Επειδή πολλοί από τους ιεραποστόλους των μαρτύρων του Ιεχωβά που υπηρετούν στη Νικαράγουα είναι από τη Βόρειο Αμερική, εζητήθη βοήθεια από την Πρεσβεία των Ηνωμένων Πολιτειών. Μέσω της οργανώσεως «ΒΟΗΘΕΙΑ,» που αποτελεί παράρτημα της Ενώσεως για Πρόοδο, ελήφθησαν είκοσι σκηνές καθώς και εκατό κρεββάτια και σκεπάσματα.

Επίσης, η κυβέρνησις της Νικαράγουα επρομήθευσε εφόδια τα οποία εβοήθησαν τους μάρτυρας του Ιεχωβά για να δώσουν ατομική βοήθεια στα θύματα του σεισμού.

Φυσικά, πολλά πράγματα συνεισέφεραν οι μάρτυρες του Ιεχωβά και οι φίλοι των που είναι στην Κόστα Ρίκα, στην Ονδούρα, στο Ελ Σαλβαδόρ και σε άλλα μέρη για να βοηθήσουν το έργο περιθάλψεως. Αυτό υπήρξε ιδιαίτερα ενθαρρυντικό σ’ εκείνους που ελάμβαναν τη βοήθεια, διότι αυτοί γνωρίζουν καλά ότι πολλοί από τους ομοπίστους των στις γειτονικές χώρες είναι πολύ φτωχοί.

Ένεκα της βοηθείας που ελάμβαναν από διάφορες πηγές, κάθε μέρα οι μάρτυρες του Ιεχωβά στη Νικαράγουα διένεμαν από μισό έως τρία τέταρτα του τόννου τρόφιμα. Μερικές μέρες της εβδομάδος διενέμοντο τρόφιμα περισσότερα από ένα τόννο. Ως τις 10 Ιανουαρίου 1973, διετέθησαν αρκετά τρόφιμα για 100.000 γεύματα.

Εκτός από τη διανομή των πολύ αναγκαίων εφοδίων τροφίμων, οι μάρτυρες του Ιεχωβά στη Νικαράγουα ενασχολήθηκαν επίσης στο να δώσουν παρηγοριά από την Αγία Γραφή σ’ εκείνους που βρίσκονται σε θλιβερή κατάστασι. Αυτοί αισθάνοντο όπως και ο απόστολος Παύλος όταν έγραψε: «Ευλογητός ο Θεός και Πατήρ του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, ο Πατήρ των οικτιρμών και Θεός πάσης παρηγορίας, ο παρηγορών ημάς εν πάση τη θλίψει ημών, διά να δυνώμεθα ημείς να παρηγορώμεν τους εν πάση θλίψει, διά της παρηγορίας με την οποίαν παρηγορούμεθα ημείς αυτοί υπό του Θεού». (2 Κορ. 1:3, 4) Αυτοί επίσης χαίρουν και για το γεγονός ότι ο Ιεχωβά Θεός υπεκίνησε τις καρδιές των Χριστιανών αδελφών των που είναι σε άλλες χώρες ν’ ανταποκριθούν γρήγορα με βοήθεια στον καιρό της φυσικής δοκιμασίας των.