Ερωτήσεις από Αναγνώστες

● Πόσα Πάσχα έγιναν στη διάρκεια της επίγειας διακονίας του Ιησού;

Οι συνδυασμένες ενδείξεις των Ευαγγελίων δείχνουν ότι έγιναν τέσσερις εορτασμοί του Πάσχα και ότι η διακονία του Ιησού ήταν έτσι διάρκειας τρισήμισι χρόνων.

Κανένα από τα Ευαγγέλια δεν αναφέρει συγκεκριμένα τέσσερα Πάσχα. Στην πραγματικότητα, το Ματθαίος, Μάρκος και Λουκάς (που συχνά ονομάζονται τα Συνοπτικά Ευαγγέλια) δεν αναφέρουν κανένα πάσχα εκτός από το τελικό στο οποίο πέθανε ο Ιησούς. Έτσι είναι αναγκαίο, όπως και σε άλλα ζητήματα, να συνδυάσουμε τις λεπτομέρειες που δίνουν και οι τέσσερις Ευαγγελικές αφηγήσεις.

Το Ιωάννης 2:13 αναφέρει ένα Πάσχα σχεδόν στην αρχή της διακονίας του Ιησού. Αφού ο Ιησούς βαπτίσθηκε το φθινόπωρο του 29 μ.Χ., το Πάσχα που αναφέρεται στο Ιωάννης 2:13 θα πρέπει να έγινε την άνοιξη του 30 μ.Χ. Το Ευαγγέλιο του Ιωάννη αναφέρει επίσης ένα Πάσχα στο Ιωάννης 6:4 και το τελικό Πάσχα που τήρησε ο Ιησούς πριν πεθάνει. (Ιωάν. 13:1) Υπάρχει όμως σοβαρός λόγος να πιστεύουμε ότι έγινε άλλο ένα Πάσχα ακόμη, που γιορτάσθηκε ενδιάμεσα σ’ εκείνα τα δυο που αναφέρονται στο Ιωάννης 2:13 και στο Ιωάννης 6:4. Γιατί το λέμε αυτό;

Μετά το Πάσχα του 30 μ.Χ., ο Ιησούς κήρυξε για ένα διάστημα στην Ιουδαία και κατόπιν προχώρησε στα βόρεια προς τη Γαλιλαία, και το έκανε αυτό ενώ υπολείπονταν ακόμη τέσσερις μήνες ως τον θερισμό. (Ιωάν. 4:35) Μολονότι ο Ιωάννης, στο τέταρτο κεφάλαιο, μας εισάγει μόνο στην αρχή της μακρόχρονης διακονίας του Ιησού στη Γαλιλαία, διαβάζουμε στο Ιωάννης 5:1: «Μετά ταύτα ήτο εορτή των Ιουδαίων, και ανέβη ο Ιησούς εις Ιεροσόλυμα.» Ποια γιορτή ήταν αυτή;

Σαν βοήθημα για να καθορίσουμε ποια γιορτή ήταν αυτή, μπορούμε να παρατηρήσουμε ότι όλα τα Ευαγγέλια αφηγούνται το θαύμα του Ιησού που έθρεψε τους 5.000 ανθρώπους στη Βηθσαϊδά. (Ματθ. 14:13-21· Μάρκ. 6:32-44· Λουκ. 9:10-17· Ιωάν. 6:1-15) Τόσο η μνεία στο Ιωάννης 6:4 για ένα πλησιάζον Πάσχα και η μνεία του Μάρκου ότι το χορτάρι ήταν πράσινο δείχνουν ότι αυτό το πράγμα συνέβη στον καιρό της ανοίξεως. Αλλά οι αφηγήσεις από τον Ματθαίο, τον Μάρκο και τον Λουκά τοποθετούν αυτό το θαύμα βαθιά μέσα στη διακονία του Ιησού στη Γαλιλαία, στην τρίτη περιοδεία σ’ αυτή την περιοχή. Τα Συνοπτικά Ευαγγέλια αφηγούνται πάρα πολλά γεγονότα ώστε να μην μπορούν όλα αυτά να έχουν συμβεί σε λιγότερο από ένα χρόνο ανάμεσα στην αρχή της διακονίας της Γαλιλαίας και στο Πάσχα του Ιωάννης 6:4.

Στο άρθρο «Χρονολογικές Απόψεις για τη Ζωή του Χριστού,» ο Χάρολντ Γ. Χένερ παρατηρεί: «Ένα πρόβλημα που μας κάνει διστακτικούς να προσθέσουμε ένα χρόνο ανάμεσα στα Πάσχα του Ιωάννης 2:13 και 6:4 είναι ότι δεν αναφέρεται κανένα τέτοιο πρόσθετο Πάσχα από τον Ιωάννη. Αυτή η αποσιώπηση είναι επιχείρημα, αλλά [είναι αξιοσημείωτο ότι] δεν μνημονεύονται από τον Ιωάννη όλες οι εορτές, επί παραδείγματι η εορτή της Πεντηκοστής. Επίσης οι Συνοπτικές αφηγήσεις απαιτούν ένα χρόνο ακόμη ανάμεσα στα Πάσχα του 2:13 και 6:4.»​—Δημοσιευθέν στο Μπιμπλιότεκα Σάκρα, Τόμος 131, Απρίλιος-Ιούνιος 1974, σελίδες 147-162.

Αν όμως η εορτή που αναφέρεται στο Ιωάννης 5:1 ήταν κι αυτή ένα Πάσχα, τότε θα υπήρχε αρκετός χρόνος για να συμβούν τα γεγονότα. Επί πλέον, μερικά χειρόγραφα στο Ιωάννης 5:1 την ονομάζουν «η εορτή,» που πολύ πιθανόν εσήμαινε το Πάσχα. Και το Πάσχα ήταν μια γιορτή που ο Μωσαϊκός νόμος απαιτούσε από τους Ιουδαίους ν’ ανέβουν στην Ιερουσαλήμ, όπως λέει το Ιωάννης 5:1 ότι έκανε ο Ιησούς.

Αυτό είναι ένδειξη, λοιπόν, ότι η επίγεια διακονία του Ιησού περιλάμβανε όχι τρία αλλά τέσσερα Πάσχα. Σχετικά με διάφορες θεωρίες για το μήκος της διακονίας του Ιησού, ο Χάρολντ Γ. Χένερ προσθέτει: «Η τρίχρονη διακονία του Ιησού από το πρώτο Πάσχα ως το Πάσχα των παθών είναι η πιο λογική εκλογή. Βέβαια, αφού το βάπτισμα του Ιησού και η δημόσια διακονία του προηγήθηκαν από το πρώτο Πάσχα, το συνολικό μάκρος της διακονίας του θα ήταν γύρω στα τρισήμισι χρόνια.» Και αυτό είναι ακριβώς το μήκος που δείχνει η προφητεία του Δανιήλ για τις «εβδομήκοντα εβδομάδες» ετών.​—Δαν. 9:24-27.

Σχετικά με την τελική ‘εβδομάδα ετών,’ ο Δανιήλ έγραψε: «Και θέλει [«ο Μεσσίας ο Ηγούμενος»] στερεώσει την διαθήκη εις πολλούς [περιτμημένους] Ιουδαίους και προσήλυτους εν μια εβδομάδι [επτά ετών]· και εν τω ημίσει της εβδομάδος [μετά τρεισήμισι χρόνια ετών] θέλει παύσει η θυσία και η προσφορά [μέσω του θανάτου που εκπλήρωσε το Νόμο].» (Δαν. 9:27) Επομένως, ο Ιησούς βαπτίσθηκε και χρίσθηκε με το πνεύμα του Θεού σαν Μεσσίας το 29 μ.Χ. Πέθανε την άνοιξη του 33 μ.Χ., ύστερα από μια διακονία τρισήμισι ετών.