Σχόλια για την Αίθουσα Βασιλείας στο Ντανγούντυ
Η πόλη της Ατλάντας δεν θα μπορούσε να συνεργαστεί με ένα πιο πλήρη τρόπο. Ο κύριος Γκάρντνερ, διευθυντής της πολεοδομίας, άκουσε για το σχέδιο μας, αλλά οι ελεγκτές του δεν εργάζονται Σάββατο και Κυριακή. Γι’ αυτό επέτρεψε στους Μάρτυρες που ήταν επαγγελματίες με άδεια να είναι υπεύθυνοι για τις επιβλέψεις. Επίσης, ένας αναγνωρισμένος και αδειούχος αρχιτέκτονας επισκεφτόταν τον τόπο περιοδικά το Σαββατοκύριακο για να επιβλέπει αν ακολουθούνται οι κανόνες κατασκευής της χώρας.
Οι τρεις τηλεοπτικοί σταθμοί είχαν στείλει συνεργεία στο χώρο της οικοδομής. Ένας από τους εκφωνητές εντυπωσιάστηκε τόσο που έμεινε πολύ περισσότερο από το συνεργείο του και έκλεισε το πρόγραμμα για την 23η με τα εξής λόγια: «Οι αδελφοί και οι αδελφές θα είναι εδώ πάλι αύριο, το ίδιο θα είμαστε κι’ εμείς.»
Το πρωί της 24ης, εκατό και πλέον μίλια μακριά από το Ντανγούντυ, ένας Μάρτυρας πήγαινε από πόρτα σε πόρτα. Σε έξι διαφορετικές πόρτες του είπαν: «Α, είστε απ’ αυτούς που έδειξε η τηλεόραση ότι χτίζουν μια αίθουσα Βασιλείας μέσα σε δυο μέρες στην Ατλάντα.»
Ένας επιχειρηματίας στην Ατλάντα είχε ξένους στο σπίτι του εκείνο το Σαββατοκύριακο. Νωρίς το Σαββάτο το πρωί πέρασαν από το χώρο και είδαν την ανέγερση των τοίχων. Ένοιωσαν έκπληξη μ’ αυτά που είδαν και επέστρεφαν κάθε δυο ώρες το Σάββατο και την Κυριακή για να βλέπουν πώς προόδευε το έργο. Στην συνέχεια αυτός ο επιχειρηματίας μίλησε γι’ αυτό το γεγονός στις Φιλιππίνες, στο Μεξικό και σε πολλά άλλα Δυτικά κράτη.
Την εικοστή τρίτη στο αστυνομικό τμήμα του Ντεκάλμπ, διορίστηκε μια τροχονόμος να ελέγχει την κίνηση κοντά στην αίθουσα Βασιλείας. Ο αξιωματικός της τής εξήγησε ότι εκεί χτιζόταν μια εκκλησία, αλλά αυτή επέμενε ότι καμιά εκκλησία δεν χτιζόταν σ’ εκείνη την περιοχή. Ενώ αυτή επέμενε ότι ο αξιωματικός της έκανε λάθος, τελικά πήγε. Όταν έφτασε εκεί σταμάτησε στο μέσον του δρόμου, εμποδίζοντας έτσι την κυκλοφορία και είπε με απορία: «Δεν μπορώ να το πιστέψω! Αυτό δεν υπήρχε εδώ χτες!»
Ένας Μάρτυρας εργάζεται σαν σερβιτόρος στο ξενοδοχείο της Ατλάντας Περιμέτερ Μάρριοττ. Ο διευθυντής του εστιατορίου πρόσφερε δείπνο στους επισκέπτες γονείς του, και ζήτησε από τον Μάρτυρα να τους αφηγηθεί για την εκκλησία που χτίστηκε μέσα σε δυο μέρες. Ο πατέρας του είπε έντονα: «Αυτό δεν μπορεί να γίνει! Είμαι στην οικοδομή χρόνια και ξέρω ότι αυτό δεν μπορεί να γίνει!» Έπειτα ρώτησε, «Ποιας θρησκείας είστε;» Όταν του είπε των Μαρτύρων του Ιεχωβά, εκείνος του απάντησε: «Αυτοί μπορούν να το κάνουν!» Είχε εργαστεί κάποτε σε μια αίθουσα συνελεύσεων που είχαν χρησιμοποιήσει οι Μάρτυρες και είχε δει πώς συνεργάζονταν μεταξύ τους. «Καμιά άλλη θρησκεία δεν θα μπορούσε να το κάνει αυτό,» είπε, «παρά μόνο οι Μάρτυρες του Ιεχωβά.»
Πάρα πολλά αυτοκίνητα πέρασαν από το χώρο κατασκευής στη διάρκεια αυτών των δύο ημερών για να δουν τι συνέβαινε. Πολλοί σταματούσαν για να επισκεφτούν την οικοδομή. Μερικές φορές μέχρι 800 περίεργοι γείτονες και περαστικοί βρίσκονταν μέσα στον χώρο. Μερικοί απ’ αυτούς έτρωγαν μαζί με τους εργάτες. Το τμήμα τής καφετήριας ετοίμασε τρισήμισι χιλιάδες δωρεάν γεύματα για τις δυο αυτές μέρες.
Λίγες μέρες μετά την κατασκευή τής αίθουσας, επισκέφθηκε κάποιος πλασιέ έναν Μάρτυρα. Είχε ακούσει για την αίθουσα από τις ειδήσεις στην τηλεόραση και είχε πολύ εντυπωσιαστεί. Όλα αυτά του θύμιζαν «τα μυρμήγκια σε μια μυρμηγκοφωλιά.» Η οικογένειά του ήταν θρησκευόμενη, αλλά αυτός είχε απογοητευθεί από τη θρησκεία του. Και μετά είπε: «Αν υπάρχει κάποια θρησκευτική ομάδα που να μπορεί να συνεργαστεί τόσο αποτελεσματικά και να φτιάξει ένα κτίριο μέσα σε ένα Σαββατοκύριακο, αυτοί πρέπει να έχουν κάτι που καμιά άλλη θρησκεία δεν προσφέρει.» Αργότερα αυτός και ένας φίλος του ήρθαν και παρακολούθησαν μια συνάθροιση στην αίθουσα Βασιλείας.
Ένας πατέρας είχε αναστατωθεί πάρα πολύ όταν η κόρη έγινε Μάρτυς του Ιεχωβά και δεν καθόταν να ακούσει τις εξηγήσεις της καθόλου. Αλλά τώρα είναι πρόθυμος να συζητήσει για το θέμα τής κατασκευής της αίθουσας Βασιλείας στο Ντανγούντυ και είπε στην κόρη του, «Είμαι περήφανος που ανήκεις σ’ αυτούς.»