Είστε Πολύ Ασήμαντος για να Σας Υπολογίζουν;

ΑΙΣΘΑΝΕΣΤΕ καμιά φορά ότι κανείς δεν ενδιαφέρεται για σας; Αισθανθήκατε ποτέ μοναξιά μολονότι περιστοιχίζεστε από ανθρώπους; Γιατί να σας βασανίζουν αυτές οι σκέψεις; Επειδή σε πάρα πολλές περιπτώσεις σήμερα το άτομο δεν υπολογίζεται.

Σε πολλές χώρες η γραφειοκρατία έχει μεταβάλει τους ανθρώπους σε αντικείμενα που είναι χαμένα μέσα σ’ ένα λαβύρινθο ηλεκτρονικών μηχανημάτων. Έχουν γίνει νούμερα, αριθμοί, σε κάποια κυβερνητική υπηρεσία χωρίς προσωπικότητα. Έχετε μερικές φορές αυτό το αίσθημα;

Ίσως πάλι να εργάζεστε σε κάποια μεγάλη εταιρία που έχει εκατοντάδες ή χιλιάδες υπαλλήλους. Έτσι μπορεί να αισθάνεστε ότι έχετε λιγότερη αξία και από ένα δοντάκι σ’ έναν τροχό ή από μια κλωστή σ’ ένα ύφασμα. Ακόμη και εκείνοι που ζουν σε τεράστιες πόλεις μπορεί να αισθάνονται απόλυτη μοναξιά. Γιατί συμβαίνει αυτό; Επειδή συχνά οι γείτονες είναι εντελώς ξένοι, είναι απλώς ένας άλλος αριθμός στη διπλανή πόρτα.

Ναι, είναι πολύ εύκολο να πιστεύετε ότι είστε πολύ μικροί για να σας υπολογίζουν, πολύ ασήμαντοι για να τραβήξετε την προσοχή στην μεγάλη κίνηση και στο θόρυβο της σημερινής ζωής. Αυτό είναι ιδιαίτερα αληθινό στη σύγχρονη κοινωνία, στην οποία το ανταγωνιστικό πνεύμα έχει δημιουργήσει πάρα πολλούς ανθρώπους που αδιαφορούν ο ένας για τον άλλον. Η προσωπική αξιοπρέπεια ποδοπατιέται και ο «θάνατός σου η ζωή μου!» θεωρείται έξυπνη απάντηση.

Συμβαίνει, όμως, το ίδιο και με τον Θεό; Είναι αυτός, ο Υπέρτατος Κύριος του σύμπαντος, τόσο ανώτερος από τον άνθρωπο ώστε να είμαστε ασήμαντοι για να μας υπολογίσει; Η Βίβλος δείχνει ότι σε μια περίπτωση «μύριαι μυριάδες [εκατό εκατομμύρια]» αγγέλων στέκονταν μπροστά του. (Δανιήλ 7:10) Αυτός είναι επίσης ο Δημιουργός των αναρίθμητων αστεριών στο σύμπαν. Μήπως έχει χάσει το λογαριασμό για όλα αυτά τα πνευματικά και υλικά δημιουργήματα του; Η Βίβλος απαντάει: «Αριθμεί τα πλήθη των άστρων· καλεί τα πάντα ονομαστί.» (Ψαλμοί 147:4) Ασφαλώς, τα ουράνια σώματα δεν έχουν ξεφύγει από τον έλεγχό του. Όσο για τους δίκαιους αγγέλους, χωρίς αμφιβολία ο Θεός τους καλεί και αυτούς με το όνομά τους, έστω και αν στον άνθρωπο έχουν αποκαλυφθεί τα ονόματα δύο μόνο αγγέλων, του Μιχαήλ και του Γαβριήλ.—Δανιήλ 12:1· Λουκάς 1:26.

Και τι θα πούμε για το ανθρώπινο γένος; Ενδιαφέρεται ο Θεός; Ο ψαλμωδός Δαβίδ έγραψε: «Κάμε γνωστόν εις εμέ, Κύριε, το τέλος μου και τον αριθμόν των ημερών μου, τις είναι, δια να γνωρίσω πόσον έτι θέλω ζήσει. Ιδού, μέτρον σπιθαμής κατέστησας τας ημέρας μου, και ο καιρός της ζωής μου είναι ως ουδέν έμπροσθεν σου· επ’ αληθείας πας άνθρωπος . . . είναι όλως ματαιότης [δεν είναι τίποτα περισσότερο από μια εκπνοή της ανάσας, ΜΝΚ].» (Ψαλμοί 39:4, 5) Αν ο άνθρωπος είναι τόσο προσωρινός σαν μια απλή εκπνοή ανάσας, τότε πώς μπορούμε να είμαστε βέβαιοι ότι δεν είναι τόσο ασήμαντος και προσωρινός ώστε να ενδιαφέρεται γι’ αυτόν ο Θεός; Από την άποψη του Θεού, υπολογίζονται πραγματικά οι άνθρωποι; Σας υπολογίζει ΕΣΑΣ πραγματικά;