Ο Λόγος του Θεού Είναι Ζωντανός

Ποιοι Πρέπει να Μετέχουν;

ΣΤΙΣ 29 Μαρτίου, μετά τη δύση του ήλιου, θα γίνουν χιλιάδες συναθροίσεις σ’ όλο τον κόσμο σαν αυτή που βλέπετε παραπάνω. Πρόκειται για τη γιορτή της αναμνήσεως του θανάτου του Ιησού Χριστού. Όπως βλέπετε πρόκειται να περαστεί μπροστά απ’ όλους το ψωμί και το κρασί. Ποιοι πρέπει να λάβουν απ’ αυτά τα εμβλήματα;

Τα όσα είπε ο Ιησούς στους 11 πιστούς αποστόλους του όταν θέσπισε αυτό το αναμνηστικό γεύμα μας βοηθούν ν’ απαντήσουμε σ’ αυτό το ερώτημα. Όταν πέρασε το ποτήρι με το κρασί μπροστά από τους αποστόλους του, είπε: «Τούτο το ποτήριον είναι η καινή διαθήκη εν τω αίματί μου, το υπέρ υμών εκχυνόμενον.» (Λουκάς 22:20) Έτσι, με το θυσιαστικό θάνατο του Ιησού Χριστού, τέθηκε σε ισχύ μια ‘νέα διαθήκη^’. Ποια ήταν η ‘παλαιά’ ή η ‘προηγούμενη’ διαθήκη που αντικατέστησε;—Εβραίους 8:13.

Ήταν η διαθήκη του Νόμου. Είχε γίνει με το έθνος Ισραήλ λίγο μετά την απελευθέρωση τους από την αιχμαλωσία στην Αίγυπτο. Ο Μωυσής ήταν ο μεσίτης της διαθήκης που έκανε ο Ιεχωβά Θεός με τους Ισραηλίτες (όπως ακριβώς ο Ιησούς είναι ο «μεσίτης μιας νέας διαθήκης»). Η διαθήκη του Νόμου τέθηκε σε ισχύ με τη θυσία ζώων που έγινε στο Όρος Σινά. (Εβραίους 9:15-20) Αλλά αξίζει να σημειωθεί ότι υπήρχε κι ένα μεγάλο σύμμικτο πλήθος που δεν ήταν Ισραηλίτες και οι οποίοι διέφυγαν από την Αίγυπτο μαζί με τους Ισραηλίτες. Και μολονότι αυτοί απολάμβαναν οφέλη που προέρχονταν από αυτή τη διαθήκη, δεν περιελήφθηκαν σ’ αυτή.—Έξοδος 12:38, 43-45, 48, 49.

Κάτι παρόμοιο συμβαίνει και με τη νέα διαθήκη. Μόνο οι Χριστιανοί που χαρακτηρίζονται σαν «Ισραήλ του Θεού» λαμβάνονται σ’ αυτή τη διαθήκη με τον Ιεχωβά Θεό. (Γαλάτας 6:16) Ο Ιησούς χαρακτήρισε αυτόν τον περιορισμένο αριθμό των Χριστιανών σαν «μικρόν ποίμνιον.» (Λουκάς 12:32) Ωστόσο, υπάρχει και ένας «πολύς όχλος» άλλων Χριστιανών, που ο Ιησούς τους χαρακτήρισε σαν τα «άλλα πρόβατα» του. (Αποκάλυψις 7:9, 10, 14· Ιωάννης 10:16) Αν και αυτοί απολαμβάνουν οφέλη από τη νέα διαθήκη, δεν περιλαμβάνονται σ’ αυτή.

Ο απόστολος Ιωάννης έδειξε τη διαφορά ανάμεσα σ’ αυτές τις δύο ομάδες που ωφελούνται από τη θυσία του Ιησού όταν εξήγησε για τον Χριστό: «Αυτός είναι ιλασμός [θυσία που καλύπτει αμαρτίες] περί των αμαρτιών [των αμαρτιών του «μικρού ποιμνίου»] ημών, και ουχί μόνον περί των ημετέρων, αλλά και περί όλου του κόσμου.»—1 Ιωάννου 2:2.

Έτσι, λοιπόν στη γιορτή της αναμνήσεως του θανάτου του Χριστού, μόνο εκείνοι που αποτελούν τον «Ισραήλ του Θεού» πρέπει να πάρουν από τα εμβλήματα του ψωμιού και του κρασιού. Αυτό το σώμα των πνευματικών Ισραηλιτών θα αριθμεί 144.000, οι οποίοι θα κυβερνούν μαζί με τον Χριστό στην ουράνια Βασιλεία του. (Αποκάλυψις 14:1) Από την άλλη πλευρά, η πολύ μεγάλη διεθνής συντροφιά των «άλλων προβάτων», οι οποίοι δεν παίρνουν από τα εμβλήματα, θα απολαύσουν αιώνια ζωή στην Παραδεισένια γη, λαμβάνοντας τα οφέλη της κυβερνήσεως της Βασιλείας.

[Εικόνα στη σελίδα 8, 9]

«ΑΛΛΑ ΠΡΟΒΑΤΑ» ΚΑΙ «ΜΙΚΡΟ ΠΟΙΜΝΙΟ»