‘Κατόπιν Έδωσε και στον Άντρα Της’
ΗΤΑΝ παρών ο Αδάμ, όταν το φίδι μίλησε στην Εύα και την εξαπάτησε, κάνοντάς την να στασιάσει εναντίον του Θεού; Η Αγία Γραφή δεν υποδηλώνει κάτι τέτοιο. Το εδάφιο Γένεσις 3:6, ΜΝΚ, αναφέρει ότι η Εύα ‘άρχισε να παίρνει από τον καρπό του και να τον τρώει. Κατόπιν, έδωσε και στον άντρα της, όταν ήταν μαζί της’. Εντούτοις, μερικές μεταφράσεις της Αγίας Γραφής δημιουργούν διαφορετική εντύπωση. Η Νεοελληνική Μετάφραση αποδίδει το εδάφιο ως εξής: «Και λαβούσα εκ του καρπού αυτού, έφαγε· και έδωκε και εις τον άνδρα αυτής μεθ’ εαυτής, και αυτός έφαγε».
Το εβραϊκό ρήμα που μεταφράζεται «έδωκε» είναι χρόνου παρατατικού και αναφέρεται σε συνάρτηση με μια ιδιαίτερη μορφή του συνδέσμου ‘και’ [στην εβραϊκή, βαβ], υποδηλώνοντας μ’ αυτόν τον τρόπο κάποια χρονική ή λογική ακολουθία. Γι’ αυτό, σε αρκετές περιπτώσεις η Μετάφραση Νέου Κόσμου μεταφράζει τη λέξη βαβ, η οποία συνδέει τα αλυσιδωτά συμβάντα που αναφέρονται στο εδάφιο Γένεσις 3:6, όχι μόνο με τη λέξη ‘και’, αλλά και με άλλες συνδετικές λέξεις, όπως ‘επομένως’, ‘έτσι’ και ‘κατόπιν’. Συνεπώς, υπάρχει βάσιμος λόγος για την παραπάνω απόδοση στη Μετάφραση Νέου Κόσμου.
Θα παρακολουθούσε ο Αδάμ με απάθεια τη συζήτηση που γινόταν ανάμεσα στη σύζυγό του και στο φίδι, ακούγοντας τα ψέματα και τις συκοφαντίες του αόρατου στασιαστή ο οποίος κρυβόταν πίσω από το φίδι; Είναι ενδιαφέρον ότι ο Γερμανός λόγιος της Αγίας Γραφής Τζ. Π. Λάνγκε απορρίπτει αυτή την ιδέα και σχολιάζει: «Είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς ότι ο άντρας ήταν παρών την ώρα του πειρασμού· το ίδιο ισχύει και για την υπόθεση ότι αυτός απλώς σιωπούσε». Και εξηγώντας τη φράση «μεθ’ εαυτής» ο Ιουδαίος σχολιαστής, Μπ. Τζέικομπ, αναφέρει πως οι λέξεις αυτές «δεν [σημαίνουν] ότι κάποιος στεκόταν δίπλα της (στη διάρκεια της ενέργειας που προηγήθηκε ή καθώς αυτή έτρωγε)».
Η συζήτηση της Εύας με το φίδι έδειχνε ότι ο σύζυγός της την είχε πληροφορήσει σχετικά με την εντολή του Θεού να μη φάει απ’ αυτό το δέντρο. (Γένεσις 3:3) Επομένως, ο Αδάμ, ως κεφαλή της Εύας, είχε εκπληρώσει εκείνη την ευθύνη. Ο Διάβολος αγνόησε τη διευθέτηση του Θεού για ηγεσία και επωφελήθηκε επιδέξια από το γεγονός ότι η Εύα ήταν μόνη. Αργότερα, εκείνη αποκρίθηκε: «Ο όφις με ηπάτησε, και έφαγον». (Γένεσις 3:13) Η Εύα εξαπατήθηκε επειδή πίστεψε ένα ψέμα, αλλά αυτό δεν δικαιολογούσε την παράβασή της. Αυτό το προειδοποιητικό παράδειγμα δείχνει παραστατικά ότι δεν δικαιολογούμαστε ποτέ να κάνουμε κάτι που είναι εσφαλμένο στα μάτια του Ιεχωβά.—1 Τιμόθεον 2:14.