Ερωτήσεις από Αναγνώστες

◼ Στο εδάφιο Ματθαίος 10:21, μήπως ο Ιησούς μάς προειδοποιούσε ότι πολλοί αδελφοί στην εκκλησία θα στραφούν εναντίον των πνευματικών αδελφών τους;

Όχι, δεν είναι αυτό το νόημα της προειδοποίησης του Ιησού, η οποία λέει: «Θέλει δε παραδώσει αδελφός αδελφόν εις θάνατον και πατήρ τέκνον, και θέλουσιν επαναστή τέκνα κατά γονέων και θέλουσι θανατώσει αυτούς».—Ματθαίος 10:21.

Τα συμφραζόμενα δείχνουν ότι ο Ιησούς είπε αυτά τα λόγια προς τους 12 αποστόλους καθώς τους έστελνε σε μια περιοδεία κηρύγματος στον Ισραήλ. Πολλά απ’ αυτά που είπε είχαν σημασία πρωταρχικά για τους αποστόλους. Για παράδειγμα, είπε ότι είχαν εξουσιοδοτηθεί να κάνουν θαυματουργικές θεραπείες, εξορκισμούς, ακόμα και αναστάσεις. (Ματθαίος 10:1, 8· 11:1) Η ιστορία αποδεικνύει ότι δεν έλαβαν όλοι οι Χριστιανοί τέτοιες θαυματουργικές δυνάμεις, πράγμα που επιβεβαιώνει ότι εδώ ο Ιησούς απευθυνόταν σ’ ένα συγκεκριμένο ακροατήριο—στους αποστόλους του.

Ωστόσο, η σημασία μερικών απ’ όσα είπε ο Ιησούς έφτανε πέρα από την περιοδεία κηρύγματος των αποστόλων. Αυτός τους είπε: «Προσέχετε δε από των ανθρώπων· . . . ενώπιον ηγεμόνων και βασιλέων θέλετε φερθή ένεκεν εμού προς μαρτυρίαν εις αυτούς και εις τα έθνη». (Ματθαίος 10:17, 18) Σ’ εκείνη την περιοδεία, οι 12 πιθανόν να αντιμετώπισαν εναντίωση, αλλά δεν υπάρχει καμιά απόδειξη για το ότι φέρθηκαν «ενώπιον ηγεμόνων και βασιλέων» ώστε να δώσουν μαρτυρία «εις τα έθνη».a Στα μετέπειτα χρόνια, οι απόστολοι εμφανίστηκαν μπροστά σε κυβερνήτες, όπως οι Βασιλιάδες Ηρώδης Αγρίππας Α΄ και Β΄, ο Σέργιος Παύλος, ο Γαλλίων και ακόμα ο Αυτοκράτορας Νέρων. (Πράξεις 12:1, 2· 13:6, 7· 18:12· 25:8-12, 21· 26:1-3) Έτσι, τα λόγια του Ιησού είχαν κάποια εφαρμογή αργότερα.

Η συμβουλή του Ιησού συνεχίστηκε με την προειδοποίηση: «Θέλει δε παραδώσει αδελφός αδελφόν εις θάνατον». Δεν αναφερόταν σε πνευματικούς αδελφούς όπως δεν αναφερόταν σε πνευματικούς πατέρες ή παιδιά στα επόμενα λόγια του στο εδάφιο 21: «Πατήρ [θέλει παραδώσει] τέκνον, και θέλουσιν επαναστή τέκνα κατά γονέων και θέλουσι θανατώσει αυτούς». Ο Ιησούς εννοούσε ότι οι απόστολοι θα μπορούσαν να περιμένουν εχθρότητα ή εναντίωση ακόμα και από συγγενείς.—Ματθαίος 10:35, 36.

Οι απόστολοι θα χρειάζονταν υπομονή σ’ αυτή την περιοδεία κηρύγματος. Ο Ιησούς συνέχισε: «Θέλετε είσθαι μισούμενοι υπό πάντων δια το όνομά μου· ο δε υπομείνας έως τέλους, ούτος θέλει σωθή».—Ματθαίος 10:22.

Μερικά απ’ όσα είπε ο Ιησούς σ’ εκείνη την περίπτωση έχουν σημασία για εμάς, ως Μάρτυρες του Ιεχωβά, σήμερα. Αυτό που τονίζεται από το κήρυγμά μας είναι η Βασιλεία. Επιτελούμε τη διακονία μας δωρεάν και ψάχνουμε για ανθρώπους που ενδιαφέρονται για το άγγελμα ή που είναι άξιοι του αγγέλματος. Είναι κατάλληλο να είμαστε προσεκτικοί. Οι εναντιούμενοι αφθονούν. Μερικές φορές οι συγγενείς, οι γείτονες ή οι συνάδελφοι στην εργασία μας δημιουργούν σοβαρά προβλήματα, ιδιαίτερα στα ειλικρινή άτομα που αρχίζουν να επιδιώκουν την πορεία της αληθινής Χριστιανοσύνης. Ο Ιησούς επανέλαβε την προειδοποίηση σχετικά με αυτού του είδους την εναντίωση όταν περιέγραφε «το σημείον» της παρουσίας του. (Ματθαίος 24:3, 9, 10· Λουκάς 21:16, 17) Ξαναμίλησε επίσης για την ανάγκη που υπάρχει να ‘υπομείνουμε έως τέλους για να σωθούμε’. Ναι, χρειάζεται να υπομείνουμε μέχρι το τέλος της τωρινής μας ζωής ή μέχρι να τελειώσει αυτό το σύστημα πραγμάτων και μπορέσουμε να μπούμε στο νέο κόσμο.—Ματθαίος 24:13.

[Υποσημειώσεις]