Εκθέσεις από Διαγγελείς της Βασιλείας
Ο Ιεχωβά Ανταμείβει έναν Πιστό Νεαρό
ΤΑ ΠΙΣΤΑ νεαρά άτομα είναι πολύτιμα στα μάτια του Ιεχωβά. Η παρακάτω εμπειρία ενός πιστού νεαρού θα πρέπει να ενθαρρύνει και άλλους νέους να κρατήσουν την ακεραιότητά τους καθώς υπηρετούν τον Ιεχωβά.
Στην Αργεντινή ένα 11χρονο αγόρι και ο μικρότερος αδελφός του μελετούσαν το βιβλίο Η Αλήθεια που Οδηγεί στην Αιώνιο Ζωή με τη γιαγιά τους. Αμέσως, οι γονείς των αγοριών εναντιώθηκαν και απαγόρεψαν στα παιδιά να παρακολουθούν τις συναθροίσεις στην Αίθουσα Βασιλείας. Επί ένα χρονικό διάστημα, για να παρακολουθούν τις συναθροίσεις, τα παιδιά έφευγαν από το παράθυρο του μπάνιου, πηδούσαν στην αυλή, από εκεί σκαρφάλωναν στον τοίχο και πηδούσαν στην αυλή του γείτονα, απ’ όπου πήγαιναν κατευθείαν στην Αίθουσα Βασιλείας. Ύστερα κάποιος είπε στη μητέρα τους ότι τα παιδιά παρακολουθούσαν τις συναθροίσεις των Μαρτύρων του Ιεχωβά. Η μητέρα τα απείλησε ότι θα τα δείρει, και αυτό φόβισε το μικρότερο αγόρι, το οποίο σταμάτησε τη μελέτη. Αλλά το μεγαλύτερο αγόρι έμεινε σταθερό. Επί πέντε χρόνια κατόρθωνε να παρακολουθεί τις συναθροίσεις χωρίς να το μάθουν οι γονείς του.
Όταν έγινε 16 χρονών, ήθελε να παρακολουθήσει κάποιο μάθημα στο λύκειο το οποίο δεν διδασκόταν στην πόλη όπου έμενε. Το γεγονός ότι θα ήταν μακριά από το σπίτι θα του έδινε μεγαλύτερη ελευθερία για να ασχοληθεί με την αλήθεια. Οι γονείς του συμφώνησαν να τον αφήσουν να πάει, και όλα πήγαιναν καλά επί τρεις μήνες. Κατόπιν ο διευθυντής του σχολείου ενημέρωσε τους γονείς του ότι ο γιος τους δεν χαιρετούσε τη σημαία και δεν έψελνε τον εθνικό ύμνο. Μπροστά σ’ ένα ακροατήριο που αποτελούνταν από το διευθυντή, τους γονείς του, μια γραμματέα, ένα δικηγόρο και δέκα καθηγητές, το νεαρό αγόρι μπόρεσε να δώσει θαυμάσια μαρτυρία σχετικά με το γιατί δεν του επέτρεπε η συνείδησή του να κάνει αυτές τις πράξεις. (Έξοδος 20:4, 5) Οι γονείς του εξοργίστηκαν. Η μητέρα του πήρε ένα περίστροφο και σχεδίαζε να σκοτώσει τη γιαγιά, την οποία θεωρούσε υπεύθυνη. Αλλά δεν μπόρεσε ποτέ να τη βρει μόνη της.
Αργότερα, με την υπόδειξη ενός οικογενειακού φίλου και με τη συγκατάθεση του διευθυντή του σχολείου, οι γονείς αποφάσισαν να βάλουν τον νεαρό σε μια κλινική για ψυχικά αρρώστους, πιστεύοντας ότι η ψυχιατρική θεραπεία θα τον έκανε να εγκαταλείψει την πίστη του. Το προσωπικό της κλινικής πήρε το αγόρι μ’ ένα αυτοκίνητο και το πήγε 100 χιλιόμετρα μακριά όπου του έκαναν ενέσεις με μεγάλες δόσεις ινσουλίνης και άλλων φαρμάκων μέχρι που έχασε τις αισθήσεις του. Όταν συνήλθε, ήταν εντελώς αποπροσανατολισμένος, δεν γνώριζε κανέναν και υπέφερε από μερική αμνησία. Ύστερα από πολλές εξετάσεις οι γιατροί δεν μπόρεσαν να βρουν ότι έπασχε από κάποια ψυχική διαταραχή. Αλλά η κλινική συνέχισε τη θεραπεία. Όταν το αγόρι έβρισκε τις αισθήσεις του προσευχόταν αδιάκοπα στον Ιεχωβά να μην το εγκαταλείψει και τον παρακαλούσε να του δίνει δύναμη να υπομένει. Ο Ιεχωβά πράγματι τον προστάτεψε και τελικά βγήκε από την κλινική.
Σε κάποια περίπτωση ο διευθυντής του σχολείου ρώτησε τον νεαρό αν ήταν έτοιμος να αποκηρύξει τα πιστεύω του. Όταν απάντησε όχι, ο διευθυντής είπε στους γονείς να τον πάνε πίσω στην κλινική επειδή ήταν πιο τρελός από ό,τι προηγουμένως. Οι γονείς του τον πήγαν σ’ ένα οικοτροφείο και είπαν στη διευθύντρια να φροντίσει να μην πηγαίνει στις συναθροίσεις των Μαρτύρων του Ιεχωβά. Αφού έφυγαν οι γονείς, τι μεγάλη έκπληξη περίμενε το αγόρι! Οι ιδιοκτήτες του οικοτροφείου ήταν Μάρτυρες του Ιεχωβά! Τελικά οι γονείς διέκοψαν την ψυχιατρική θεραπεία που γινόταν στο γιο τους, πεπεισμένοι ότι οι γιατροί τούς είχαν πει ψέματα. Στο μεταξύ, το Ανώτατο Δικαστήριο στην Αργεντινή αποφάνθηκε ότι τα παιδιά των Μαρτύρων του Ιεχωβά δεν πρέπει να αποβάλλονται από το σχολείο επειδή δεν χαιρετούν τη σημαία.
Ωφέλησαν αυτές οι δοκιμασίες τον πιστό νεαρό; Ναι. Ο ίδιος δηλώνει: «Μπόρεσα να δώσω μεγάλη μαρτυρία σε γιατρούς, καθηγητές, συμμαθητές, γονείς και συγγενείς· στην πραγματικότητα, σε ολόκληρη την πόλη. Η στάση των γονέων μου έχει κάπως μαλακώσει και έχουν καλύτερη άποψη για τους Μάρτυρες. Τώρα, όταν αναπολώ την παιδική μου ηλικία, βλέπω με πόσο θαυμάσιο και τρυφερό τρόπο φροντίζει ο Θεός μας εκείνον που παραμένει όσιος σ’ αυτόν. Είναι όπως ακριβώς είπε ο ψαλμωδός στο εδάφιο Ψαλμός 27:10: ‘Και αν ο πατήρ μου και η μήτηρ μου με εγκαταλείψωσιν, ο Ιεχωβά όμως θέλει με προσδεχθή’».
Αυτός ο νεαρός άντρας είναι τώρα 23 χρονών, παντρεμένος και πολύ δραστήριος στην υπηρεσία του Ιεχωβά. Αληθινά, η δύναμη που έχει ο Ιεχωβά να υποστηρίζει είναι απεριόριστη.—Ψαλμός 55:22, ΜΝΚ.