«Δύο Άνθρωποι Χτύπησαν την Πόρτα Μας»

«ΕΧΟΥΝ περάσει δύο χρόνια από τότε που μας έπληξε το βαρύ πένθος της απώλειας της κορούλας μας». Έτσι αρχίζει μια ανοιχτή επιστολή προς την εφημερίδα Λε Προγκρέ (Le Progrès), που εκδίδεται στο Σεντ Ετιέν της Γαλλίας.

«Η Μελίσα ήταν τριών μηνών και υπέφερε από την τρομερή διαταραχή τρισωμία 18. Ποτέ δεν συνέρχεσαι εντελώς από μια τέτοια τραγωδία που φαίνεται τόσο άδικη. Αν και γαλουχηθήκαμε σύμφωνα με την Καθολική πίστη, βασανιζόμασταν από την έμμονη σκέψη: “Θεέ, αν υπάρχεις, γιατί αφήνεις να συμβαίνουν τέτοια πράγματα;”» Είναι ολοφάνερο ότι η μητέρα η οποία έγραψε αυτή την επιστολή ένιωθε απελπισμένη και αβοήθητη. Η επιστολή της συνεχίζει:

«Λίγο καιρό αργότερα, δύο άνθρωποι χτύπησαν την πόρτα μας. Αμέσως κατάλαβα ότι ήταν Μάρτυρες του Ιεχωβά. Ήμουν έτοιμη να τους διώξω ευγενικά, αλλά τότε πρόσεξα ένα βιβλιάριο που πρόσφεραν. Αυτό αναφερόταν στο γιατί ο Θεός επιτρέπει τα παθήματα. Έτσι λοιπόν, αποφάσισα να τους καλέσω μέσα, με την πρόθεση να ανατρέψω τα επιχειρήματά τους. Θεωρούσα ότι, όσον αφορά τα παθήματα, η οικογένειά μου είχε όντως πληγεί αρκετά και ότι είχαμε ακούσει πολλά κοινότοπα λόγια όπως: “Ο Θεός μάς την έδωσε, ο Θεός μάς την πήρε”. Οι Μάρτυρες έμειναν λίγο περισσότερο από μία ώρα. Με άκουσαν με μεγάλη συμπόνια και, όταν έφευγαν, ένιωσα να βελτιώνεται η διάθεσή μου τόσο πολύ ώστε συμφώνησα να με επανεπισκεφτούν. Αυτό συνέβη πριν από δύο χρόνια. Δεν έχω γίνει Μάρτυρας του Ιεχωβά, αλλά άρχισα να μελετώ την Αγία Γραφή μαζί τους και παρακολουθώ τις συναθροίσεις τους όποτε μπορώ».