Δεν Διστάζουν να Δώσουν Μαρτυρία
1 Το όνομά μας, Μάρτυρες του Ιεχωβά, προσδιορίζει την ταυτότητά μας και περιγράφει αυτό που κάνουμε. Δίνουμε μαρτυρία για τις αρετές του Θεού μας, του Ιεχωβά. (Ησ. 43:10, 12) Οποιοσδήποτε θέλει να γίνει μέλος της εκκλησίας πρέπει να συμμετέχει στην επίδοση αυτής της μαρτυρίας. Η μαρτυρία δίνεται κυρίως μέσω της δημόσιας διακονίας μας, η οποία περιλαμβάνει το να πηγαίνουμε από σπίτι σε σπίτι, να ασχολούμαστε στο έργο δρόμου, να κάνουμε επανεπισκέψεις και να διεξάγουμε Γραφικές μελέτες. Δίνεται σε όλους μας κατάλληλα η παρότρυνση να επιδιώκουμε να έχουμε πλήρη συμμετοχή.—1 Κορ. 15:58.
2 Ωστόσο, μερικά μέλη της εκκλησίας υπόκεινται σε περιορισμούς όσον αφορά το πόσα μπορούν να κάνουν. Σοβαρές αρρώστιες ή αναπηρίες μπορεί να τους κρατούν κλεισμένους στο σπίτι. Εναντιούμενοι συγγενείς μπορεί να φέρνουν τεράστια εμπόδια. Ίσως κάποιος νεαρός να δέχεται περιορισμούς από έναν κοσμικό γονέα. Άτομα που ζουν σε απομονωμένες περιοχές, όπου δεν υπάρχει συγκοινωνία, πιθανόν να αισθάνονται ότι βρίσκονται σε αδιέξοδο. Κάποια έμφυτη ντροπαλότητα μπορεί να κάνει τα συνεσταλμένα άτομα να είναι διστακτικά. Μερικοί ευαγγελιζόμενοι που αντιμετωπίζουν αυτές ή παρόμοιες καταστάσεις ίσως νιώθουν ότι δεν ανταποκρίνονται στα προσόντα που πρέπει να έχουν ως Χριστιανοί επειδή μπορούν να κάνουν πολύ λιγότερα από ό,τι οι άλλοι και λιγότερα από ό,τι θα ήθελαν στην πραγματικότητα να κάνουν. Δεν υπάρχει λόγος να υποτιμούν τις δικές τους προσπάθειες. (Γαλ. 6:4) Είναι δυνατόν να βρουν παρηγοριά γνωρίζοντας πως ο Ιεχωβά ευαρεστείται όταν κάνουν ό,τι καλύτερο μπορούν υπό οποιεσδήποτε συνθήκες και αν βρίσκονται.—Λουκ. 21:1-4.
3 Πώς να Βρίσκετε Τρόπους Συμμετοχής: Έχουν αναφερθεί χιλιάδες εμπειρίες που δείχνουν πώς άτομα, των οποίων οι περιστάσεις είναι δύσκολες, δεν επέτρεψαν στα διάφορα εμπόδια να τα αποτρέψουν από την επίδοση μαρτυρίας. Παίρνοντας μόνα τους πρωτοβουλία, αυτά έχουν επινοήσει πολλούς και ποικίλους τρόπους για να δίνουν ανεπίσημη μαρτυρία. Εκείνοι που είναι κλεισμένοι στο σπίτι έχουν χρησιμοποιήσει το τηλέφωνο για να ανοίξουν διάπλατα την πόρτα για επίδοση μαρτυρίας. Θεωρούν τον κάθε επισκέπτη ως πιθανό ακροατή. Μολονότι μια σύζυγος που έχει εναντιούμενη οικογένεια μπορεί να μην είναι σε θέση να δίνει μαρτυρία μέσα στο σπίτι, εκμεταλλεύεται ευκαιρίες για να μιλήσει σε γείτονες ή σε άλλους τους οποίους συναντάει κατά το καθημερινό της πρόγραμμα.
4 Μπορεί ένας κοσμικός γονέας να απαγορέψει σε κάποιο νεαρό να συμμετέχει στη δημόσια διακονία μας. Αντί το νεαρό άτομο να το αποδέχεται αυτό ως ανυπέρβλητο εμπόδιο, θα μπορούσε να θεωρήσει τους συμμαθητές και τους δασκάλους του ως προσωπικό του «τομέα» και να είναι σε θέση να δίνει θαυμάσια μαρτυρία και ίσως ακόμη και να διεξάγει Γραφικές μελέτες. Πολλοί οι οποίοι ζουν σε απομονωμένα μέρη είναι σε θέση να συμμετέχουν στο έργο με το να γράφουν επιστολές. Όσοι υποκινούνται από Χριστιανικό ζήλο βρίσκουν πάντοτε κάποιον τρόπο για να αποφύγουν να είναι «αδρανείς είτε άκαρποι σε ό,τι αφορά την ακριβή γνώση του Κυρίου μας Ιησού Χριστού».—2 Πέτρ. 1:8.
5 Όσον αφορά τη συμμετοχή μας στο έργο μαρτυρίας, ο Ιεχωβά έχει θέσει το ίδιο πρότυπο για όλους, δηλαδή, ότι πρέπει να εργαζόμαστε «ολόψυχα». (Κολ. 3:23) Μολονότι ποικίλλει ο χρόνος που δαπανούμε και τα όσα επιτυγχάνουμε, το βαθύτερο κίνητρό μας παραμένει το ίδιο—γνήσια αγάπη που πηγάζει από μια ‘πλήρη καρδιά’. (1 Χρον. 28:9, ΜΝΚ· 1 Κορ. 16:14) Αν δίνουμε το καλύτερο που μπορούμε, δεν θα έχουμε ποτέ λόγο να αισθανόμαστε ότι μας λείπει πίστη ή ότι είμαστε άχρηστοι ως μέλη της εκκλησίας, επειδή είναι λίγα τα όσα είμαστε σε θέση να κάνουμε. Όπως ο Παύλος, μπορούμε να δηλώσουμε ειλικρινά ότι ‘δεν διστάζουμε να πούμε οποιαδήποτε από τα πράγματα που είναι επωφελή και να διδάξουμε δημόσια’.—Πράξ. 20:20.