Τώρα Είναι ο Καιρός
1 Όταν ο απόστολος Παύλος έγραψε τη δεύτερη επιστολή του στους Κορινθίους, τους υπενθύμισε ότι είχαν αποφασίσει να κάνουν ένα καλό έργο παροχής βοήθειας για χάρη των ομοπίστων τους στην Ιερουσαλήμ. Ωστόσο, είχε περάσει ένας χρόνος, και αυτοί ακόμη δεν είχαν ολοκληρώσει το έργο που είχαν αρχίσει. Γι’ αυτό τους παρότρυνε: «Προχωρήστε και φέρτε το σε τέλος: να είστε τόσο πρόθυμοι να ολοκληρώσετε αυτό το σχέδιο όσο ήσασταν να το υιοθετήσετε».—2 Κορ. 8:11, Η Νέα Αγγλική Βίβλος (The New English Bible).
2 Κατά καιρούς, όλοι μας έχουμε θέσει διάφορους στόχους για τον εαυτό μας. Μπορεί να έχουμε αποφασίσει να αυξήσουμε τη συμμετοχή μας στη διακονία αγρού, να γνωριστούμε καλύτερα με τους αδελφούς μας, να αποκτήσουμε τα προσόντα για κάποιο προνόμιο υπηρεσίας ή να υπερνικήσουμε μια αδυναμία. Μολονότι ξεκινήσαμε με καλές προθέσεις, ίσως να μην κάναμε τις ανάλογες ενέργειες προκειμένου να επιτύχουμε το στόχο μας. Προτού το συνειδητοποιήσουμε, μπορεί να περάσουν εβδομάδες, μήνες ή ακόμη και χρόνια χωρίς να σημειώσουμε κάποια πρόοδο. Μήπως χρειάζεται να εφαρμόσουμε στον εαυτό μας τη συμβουλή να ‘προχωρήσουμε και να φέρουμε σε τέλος’ αυτό που αρχίσαμε;
3 Επίτευξη των Στόχων Μας: Άλλο είναι το να πάρουμε μια προσωπική απόφαση και εντελώς διαφορετικό είναι το να πραγματοποιήσουμε αυτή την απόφαση. Η αναβλητικότητα μπορεί να αναχαιτίσει την πρόοδο. Πρέπει να καθορίσουμε τι θέλουμε να επιτύχουμε και, στη συνέχεια, να είμαστε αποφασισμένοι να προχωρήσουμε χωρίς καθυστέρηση. Η προσωπική οργάνωση είναι ουσιώδης. Είναι σημαντικό να διαθέτουμε το χρόνο που απαιτείται για να ολοκληρωθεί κάποια εργασία και να βεβαιωνόμαστε ότι ο χρόνος αυτός χρησιμοποιείται για το συγκεκριμένο σκοπό. Είναι καλή ιδέα να θέσουμε μια προθεσμία και κατόπιν να ασκήσουμε αυτοπειθαρχία ώστε να είμαστε σίγουροι ότι θα ανταποκριθούμε σε αυτήν.
4 Όταν πιεζόμαστε πολύ προκειμένου να ανταποκριθούμε στους στόχους μας, είναι εύκολο να κάνουμε τη σκέψη: ‘Θα το φροντίσω αργότερα’. Αλλά δεν ξέρουμε τι θα συμβεί στο μέλλον. Το εδάφιο Παροιμίαι 27:1 δηλώνει: «Μη καυχάσαι εις την αύριον ημέραν· διότι δεν εξεύρεις τι θέλει γεννήσει η ημέρα». Ο μαθητής Ιάκωβος προειδοποίησε λέγοντας ότι δεν πρέπει να έχουμε υπερβολική πεποίθηση σε σχέση με το μέλλον, επειδή «δεν γνωρίζετε ποια θα είναι η ζωή σας αύριο. . . . Αν, λοιπόν, κάποιος ξέρει να κάνει το σωστό και όμως δεν το κάνει, είναι αμαρτία για αυτόν».—Ιακ. 4:13-17.
5 Εφόσον είναι τόσοι οι περισπασμοί που δημιουργούνται, και τόσες οι απαιτήσεις που έχουν οι άλλοι, μπορεί εύκολα να χάσουμε από τα μάτια μας τους στόχους μας. Χρειάζεται να καταβάλλουμε συνειδητή προσπάθεια για να τους κρατάμε νωπούς στη διάνοιά μας. Το να κάνουμε κάποιο ζήτημα αντικείμενο των προσευχών μας είναι υποβοηθητικό. Το να ζητάμε από άλλους, με τους οποίους έχουμε οικειότητα, να μας κάνουν υπενθυμίσεις και να μας ενθαρρύνουν μπορεί να φέρει αποτελέσματα. Μια σημείωση στο ημερολόγιό μας θα χρησιμεύσει ως υπενθύμιση προκειμένου να ασκείται έλεγχος στην πρόοδό μας. Ο καθένας πρέπει να είναι αποφασισμένος να «ενεργήσει ακριβώς όπως έχει αποφασίσει στην καρδιά του».—2 Κορ. 9:7.
6 Ο Οκτώβριος παρέχει θαυμάσια ευκαιρία για να συγκεντρωθούμε στους στόχους μας. Η προσφορά μας θα είναι τα περιοδικά Η Σκοπιά και Ξύπνα! Μήπως θα ήταν δυνατόν να θέσουμε μερικούς λογικούς στόχους τους οποίους μπορούμε να επιτύχουμε; Μήπως μπορούμε, λόγου χάρη, να προσπαθήσουμε να αυξήσουμε τον αριθμό των περιοδικών που δίνουμε; Το να αποφασίσουμε να κάνουμε περισσότερες επανεπισκέψεις και να αρχίσουμε μια καινούρια Γραφική μελέτη θα μπορούσε να είναι λογικός στόχος για πολλούς από εμάς.
7 Δεν είναι σοφό να αναβάλλουμε οτιδήποτε είναι σημαντικό, εφόσον «ο κόσμος παρέρχεται». (1 Ιωάν. 2:17) Ειδικά προνόμια και ευλογίες στην υπηρεσία του Ιεχωβά είναι τώρα διαθέσιμα σε εμάς. Το αν θα επωφεληθούμε από αυτά εξαρτάται από εμάς.