Να Μιλάτε με Θάρρος
1 Τα πρόσφατα χρόνια οι ευαγγελιζόμενοι σε μερικές περιοχές διαπιστώνουν ότι είναι ολοένα και πιο δύσκολο να μιλάνε στους ανθρώπους στο σπίτι τους. Πολλοί αναφέρουν ότι στον τομέα τους πάνω από το 50 τοις εκατό των ανθρώπων δεν είναι στο σπίτι τους όταν τους επισκέπτονται από σπίτι σε σπίτι. Ως αποτέλεσμα, μεγάλο μέρος του χρόνου που δαπανάται είναι μη παραγωγικό.
2 Πριν από χρόνια, πολλοί άνθρωποι βρίσκονταν στο σπίτι τους την Κυριακή, η οποία γενικά θεωρούνταν ημέρα ξεκούρασης. Οι συνήθειες έχουν αλλάξει. Σήμερα είναι συνηθισμένο να εργάζονται οι άνθρωποι στην κοσμική τους εργασία, να φροντίζουν για τις ανάγκες της οικογένειάς τους, όπως είναι τα ψώνια, ή να ασχολούνται με αναψυχή η οποία και αυτή τους οδηγεί μακριά από το σπίτι τους. Έτσι, ακόμα και την Κυριακή, έχει γίνει πρόβλημα το να βρει κανείς ανθρώπους από σπίτι σε σπίτι.
3 Όταν οι άνθρωποι δεν είναι στο σπίτι τους, αυτό προφανώς σημαίνει ότι είναι κάπου αλλού. Εφόσον ο στόχος μας είναι να μιλήσουμε στους ανθρώπους, γιατί να μη μιλάμε σε εκείνους που συναντάμε—στο δρόμο, στην αγορά ή στον τόπο της εργασίας. Ο Παύλος είχε τη συνήθεια να πλησιάζει «εκείνους που τύχαινε να βρίσκονται εκεί», προκειμένου να τους δώσει μαρτυρία. (Πράξ. 17:17) Αυτή αποδείχτηκε παραγωγική μορφή μαρτυρίας τότε, και αποτελεί παραγωγική μορφή μαρτυρίας στις ημέρες μας.
4 Όταν πηγαίνουμε από σπίτι σε σπίτι, συνήθως βλέπουμε ανθρώπους που περπατούν ανέμελα ή ίσως περιμένουν κάποιον. Όταν η ημέρα είναι καλή, μπορεί να κάθονται σε κάποιο παγκάκι πάρκου, ή να μαστορεύουν και να πλένουν το αυτοκίνητό τους. Ένα ευχάριστο χαμόγελο και ένας φιλικός χαιρετισμός μπορεί να είναι αυτά που χρειάζονται για να αρχίσουμε συζήτηση. Αν ζουν κάπου εκεί κοντά, θα μπορούσαμε μάλιστα να αναφέρουμε ότι πιθανότατα δεν τους βρήκαμε στο σπίτι τους και πως τώρα είμαστε χαρούμενοι που έχουμε αυτή την ευκαιρία να μιλήσουμε μαζί τους. Παίρνοντας την πρωτοβουλία να δείξουν λίγο περισσότερο θάρρος, πολλοί έχουν απολαύσει ανταμειφτικές εμπειρίες.
5 Το Θάρρος Φέρνει Αποτελέσματα: Ένας αδελφός ανέφερε ότι πλησιάζει τους ανθρώπους που στέκονται, που περιμένουν το λεωφορείο, που περπατούν ανέμελα ή που κάθονται στο αυτοκίνητό τους. Με ένα θερμό χαμόγελο και με ευχάριστη φωνή, φέρεται σαν να ήταν κάποιος φιλικός γείτονας που πέρασε να πει ένα «γεια». Με αυτόν τον τρόπο, όχι μόνο έχει δώσει πολλά έντυπα, αλλά έχει επίσης αρχίσει αρκετές Γραφικές μελέτες.
6 Ένας άλλος αδελφός με τη σύζυγό του έκαναν επισκέψεις από πόρτα σε πόρτα όταν συνάντησαν μια γυναίκα που περπατούσε κουβαλώντας μια μεγάλη τσάντα με λαχανικά. Άρχισαν συζήτηση, επαινώντας τη φιλοπονία που έδειχνε καθώς φρόντιζε για τις ανάγκες της οικογένειάς της. «Αλλά ποιος», ρώτησαν, «μπορεί να καλύψει τις ανάγκες της ανθρωπότητας;» Αυτό κέντρισε το ενδιαφέρον της γυναίκας. Η σύντομη συνομιλία οδήγησε σε πρόσκληση στο σπίτι της, όπου έγινε η έναρξη Γραφικής μελέτης.
7 Έτσι, την επόμενη φορά που θα δίνετε μαρτυρία από πόρτα σε πόρτα, είτε την Κυριακή είτε κάποια άλλη ημέρα της εβδομάδας, και θα διαπιστώσετε ότι οι άνθρωποι δεν είναι στο σπίτι τους, γιατί να μην πάρετε λίγο περισσότερο θάρρος και να μιλήσετε στους ανθρώπους που συναντάτε—στο δρόμο ή αλλού; (1 Θεσ. 2:2) Η διακονία σας μπορεί να γίνει παραγωγικότερη, και εσείς θα δοκιμάσετε μεγαλύτερη χαρά στην υπηρεσία σας.