Αναμνήσεις από την Εδέμ

ΑΝΑΜΦΙΒΟΛΩΣ γνωρίζετε την αφήγησι της Αγίας Γραφής για τη δημιουργία του ανθρώπου και την πτώσι του στην αμαρτία. Ο Αδάμ και η Εύα σ’ έναν παραδείσιο κήπο στην Εδέμ, το δένδρο της ζωής, ο όφις και το δένδρο της γνώσεως του καλού και του κακού είναι γνωστά χαρακτηριστικά. (Γέν. κεφ. 2 και 3). Αυτό συμβαίνει επειδή αυτά είναι συνδεδεμένα με γεγονότα που είχαν καταστρεπτικά αποτελέσματα στην ανθρώπινη οικογένεια και που άφησαν ανεξάλειπτη εντύπωσι στην μνήμη της. Το ανθρώπινον γένος δεν μπορεί να λησμονήση τελείως ότι κάτι τραγικό συνέβη στην Εδέμ.

Η αναγραφή στην Αγία Γραφή υπήρξε ο κύριος παράγων στο να τηρηθούν ζωντανές οι αναμνήσεις των γεγονότων της Εδέμ. Εν τούτοις, γνωρίζετε ότι οι θρησκευτικές ιδέες πολλών μη Χριστιανικών λαών αντανακλούν εκείνο που η Βίβλος λέγει ότι έλαβε χώραν στην Εδέμ;

Οι θρησκευτικές ιδέες αυτών των λαών, φυσικά, δεν είναι ακριβώς όμοιες με την αναγραφή της Βίβλου. Ωστόσο, περιέχουν ομοιότητες με ωρισμένα χαρακτηριστικά της Βιβλικής αφηγήσεως, και αυτό τις κάνει πάρα πολύ ενδιαφέρουσες στο να μας κινήσουν την περιέργεια για να τις εξετάσωμε.

Πρώτα απ’ όλα, δείχνουν πόσο κενοί μπορούν να γίνουν οι άνθρωποι με τους συλλογισμούς των όταν αγνοούν την αλήθεια του Θεού ή όταν απομακρύνωνται απ’ αυτήν. Επίσης, οι πολλές πολυθεϊστικές ιδέες παρουσιάζουν σε έντονο ανάγλυφο την ωραιότητα και το μεγαλείον της απλής, καθαρής, αληθινής αφηγήσεως της Γενέσεως. Αυτό αυξάνει την εκτίμησί μας για τη Βίβλο ως τον εμπνευσμένον Λόγον του Θεού. Επί πλέον, αυτή ακριβώς η ύπαρξις τόσο πολλών και διαφόρων θρησκευτικών απόψεων, που η καθεμιά περιέχει μερικά διαστρεβλωμένα χαρακτηριστικά της αληθινής αφηγήσεως, προσφέρει επιβεβαιωτική απόδειξι ότι υπήρχε ένας παραδεισιακός κήπος που χάθηκε για το ανθρώπινο γένος.—Ρωμ. 1:21-23.

Γιατί Διαφέρουν από την Αφήγησι της Γενέσεως

Προτού εξετάσωμε μερικές από τις θρησκευτικές ιδέες διαφόρων λαών, θα έπρεπε να γνωρίζωμε γιατί αυτές είναι διάφορες από τη Βιβλική αφήγησι. Ναι, πώς συνέβη να υπάρχουν αυτές οι διαφορές; Η ακριβής Βιβλική Ιστορία δείχνει ότι κάποτε όλο το ανθρώπινο γένος μιλούσε μια γλώσσα και εγνώριζε τα γεγονότα που συνέβησαν στην Εδέμ. Ο Αδάμ πιθανώς μίλησε γι’ αυτά στους απογόνους του κι έτσι αυτά τα γεγονότα πρέπει ν’ απετέλεσαν κοινή γνώσι.

Οι οκτώ που επέζησαν από τον κατακλυσμό της εποχής του Νώε διεβίβασαν επίσης την πληροφορία για την Εδέμ στα παιδιά τους. Εν τούτοις έπειτα από λίγον καιρό η πλειονότης των ανθρώπων άρχισε να στασιάζη εναντίον του Θεού κάτω από ένα τύραννον που ωνομάζετο Νεβρώδ. Είναι λογικό να πιστεύωμε ότι με τις παρακινήσεις του αυτοί οι στασιασταί άρχισαν να διαστρέφουν την αλήθεια για την προέλευσι του ανθρώπου εκδηλώνοντας έτσι την περιφρόνησί των στον Θεό. Τελικά, ο Ιεχωβά Θεός διέσπασε την ενότητα της κοινής των γλώσσης με το να τους κάμη ξαφνικά να μιλούν διάφορες γλώσσες. Με αυτή την ενέργεια, τους ανάγκασε να διασκορπισθούν σε διάφορα μέρη της γης.—Γέν. 10:8-12· 11:1-9.

Μολονότι αυτοί οι στασιαστικοί λαοί τώρα μιλούσαν διάφορες γλώσσες, δεν λησμόνησαν τις προηγούμενες θρησκευτικές των πεποιθήσεις. Έτσι, οπουδήποτε μετανάστευσαν έφεραν τις πεποιθήσεις αυτές μαζί τους και τις εξέφραζαν στις νέες των γλώσσες. Φυσικά, τα νέα των περιβάλλοντα και τα μορφωτικά συστήματα που ανέπτυξαν σε διαφόρους τόπους εβοήθησαν για να τροποποιήσουν αυτές τις πεποιθήσεις. Έτσι στην πορεία του χρόνου κάθε ομάς έφθασε να έχη τη δΙκή της ιδιαίτερη έκδοσι των χαρακτηριστικών που συνδέονται με την αρχή του ανθρώπου στον παράδεισο και την απώλεια αυτού με την αμαρτωλή ανυπακοή.

Επίσης εκείνο που δεν πρέπει να υποτιμηθή είναι η ύπουλη επιρροή του εχθρού του Ιεχωβά Θεού, του Σατανά ή Διαβόλου. Αφού δεν μπορούσε ν’ αφαιρέση την απόδειξι της Εδέμ, θα φρόντιζε ώστε τα γεγονότα τα σχετικά με αυτήν να διαστρεβλωθούν ολοσχερώς.—Ιωάν. 8:44.

Μπορούμε να παραβάλωμε ολόκληρη αυτή την εξέλιξι των γεγονότων με τη μορφή εκείνη της μουσικής που είναι γνωστή ως θέμα και παραλλαγές. Αναπτύσσεται το απλό, καθαρό θέμα και έπειτα ακολουθεί μια σειρά παραλλαγών στις οποίες το θέμα εξωραΐζεται και ακόμη παραμορφώνεται με τις αλλαγές στο ρυθμό, στην αρμονία και στη συνοδεία. Παρ’ όλες αυτές τις παραλλαγές, μπορεί ένα άτομο ακόμη ν’ ακούη αμυδρώς το αρχικό θέμα ή μέρη αυτού. Το ίδιο συμβαίνει και με τα σαφή, ιστορικά γεγονότα τα σχετικά με τα συμβάντα στην Εδέμ. Ο χρόνος, ο εθνικός πολιτισμός, η γεωγραφία και η δαιμονική επιρροή, προφανώς όλα έπαιξαν το μέρος των στη διαμόρφωσι διαστρεβλωμένων παραλλαγών των πραγμάτων που αρχικά συνέβησαν.

Αρχαίες Αναμνήσεις από την Εδέμ

Οι αρχαίοι λαοί είχαν αναμνήσεις από την Εδέμ. Οι αρχαιολόγοι ανασκάπτοντας τα ερείπια των πολιτισμών των, βρήκαν πολλές αποδείξεις γι’ αυτό. Ανεκαλύφθησαν πήλινες πινακίδες, κυλινδρικές σφραγίδες, φύλλα παπύρων, μνημεία, και ούτω καθεξής, τα οποία περιέχουν τις θρησκευτικές απόψεις των Βαβυλωνίων, Ασσυρίων, Αιγυπτίων και άλλων λαών.

Μολονότι έζησαν σε διάφορα μέρη και είχαν διαφορετικές θρησκευτικές πεποιθήσεις, αυτοί οι αρχαίοι λαοί προφανώς είχαν κάποιες αναμνήσεις της Εδέμ. Τα έγγραφα υπομνήματά των το αποδεικνύουν αυτό. Ο συγγραφεύς του Βιβλικού Εγχειριδίου του Χώλλεϋ (στην αγγλική) γράφει: «Αυτά τα παλαιά υπομνήματα, χαραγμένα σε λίθο και πηλό, στην χαραυγή ακριβώς της ιστορίας, στον αρχικό οίκο του ανθρώπου . . . αποτελούν απόδειξι ότι τα Κύρια χαρακτηριστικά της Βιβλικής Ιστορίας του Αδάμ είχαν προσηλωθή βαθειά στη σκέψι του αρχεγόνου ανθρώπου.»

Σχετικές με αυτό είναι οι παρατηρήσεις του αρχαιολόγου Σερ Τσαρλς Μάρστον που εγράφησαν στο βιβλίο του Η Βίβλος Έρχεται στη Ζωή (στην Αγγλική):

«Καθώς ένας ερευνητής εξετάζει τα αρχαία έγγραφα με τη σφηνοειδή γραφή, μερικά προ του Αβραάμ, και τις χαραγμένες σφραγίδες και τους λαξευμένους λίθους της Βαβυλωνίας, Ασσυρίας και άλλων αρχαίων πολιτισμών, μας αποκαλύπτεται μία αξιοσημείωτη τάσις αποδείξεως. Ακόμη και από τη συγκριτικώς μικρή αναλογία αυτών των λειψάνων ενός μακρινού παρελθόντος που έρχονται υπό την προσοχή μας, εξάγομε την εντύπωσι ότι οι αφηγήσεις για τη Δημιουργία, τον Πειρασμό και την πτώσι του Ανθρώπου . . . όπως περιγράφονται στη Γένεσι, ήταν τότε θέματα της τρεχούσης γνώσεως. Και ότι ίσως κάτω από μια πολυθεϊστική θέσι, αυτές οι διηγήσεις εδιδάσκοντο στα σχολεία της Ουρ των Χαλδαίων.»

Αντανάκλασις Επάνω στη Βαβυλωνία και στην Ασσυρία

Τι ακριβώς ήσαν αυτά τα θέματα που ίσως εδιδάσκοντο κάτω από μια πολυθεϊστική θέση; Σημειώστε, παραδείγματος χάριν, την πεποίθησι που εκφράζεται σε ωρισμένες Βαβυλωνιακές επιγραφές. Ο Χώλλεϋ αναφέρει ότι αυτές οι αρχαίες θρησκευτικές επιγραφές ισχυρίζονται ότι «πλησίον της Εριντού ήταν ένας κήπος, στον όποιον βρισκόταν ένα μυστηριώδες ιερό Δένδρο Ζωής, φυτευμένο από τους θεούς, του οποίου οι ρίζες ήσαν βαθειές, ενώ οι κλάδοι του έφθαναν στον ουρανό, προστατευμένο από πνεύματα που το φρουρούσαν, και κανένας άνθρωπος δεν μπαίνει.» Από αυτό φαίνεται ότι μερικά αξιομνημόνευτα χαρακτηριστικά των γεγονότων της Εδέμ προφανώς έμεναν ακόμη στις Βαβυλωνιακές διάνοιες.

Η προηγούμενη δοξασία φαίνεται να δείχνη ότι το δένδρον της ζωής ήταν κάτι που οι αρχαίοι δεν μπορούσαν εντελώς να λησμονήσουν σχετικά με την Εδέμ. Ο Τζων Έλντερ στο βιβλίο του Προφήτες, Είδωλα και Ανασκαφείς (στην Αγγλική) παρατηρεί: «Σε αρχαία Βαβυλωνιακά βιβλία γίνεται συχνά λόγος για ένα Δένδρον Ζωής, τέτοιο όπως αναφέρεται στη Γένεσι 2:9. Αναπαραστάσεις του δένδρου είναι συχνές σε ανάγλυφα από αλάβαστρο και σε σφραγίδες. Οι καρποί του υπετίθετο ότι μετέδιδαν αιώνιο ζωή σ’ εκείνους που έτρωγαν απ’ αυτούς. Μια αποτύπωσις κυλινδρικής σφραγίδος μεταξύ εκείνων που βρέθηκαν φαίνεται είναι μια απεικόνισις του πειρασμού και του Δένδρου της Ζωής.»

Η κυλινδρική σφραγίς, στην οποίαν ο Κος Έλντερ αναφέρεται, είναι βεβαίως εκείνη που στεγάζεται στο Βρεττανικό Μουσείο του Λονδίνου της Αγγλίας. Σ’ αυτήν αναφέρονται μερικές φορές ως στην «Σφραγίδα του Πειρασμού.» Το αποτύπωμα ή η εικών που αφήνει όταν κυλισθή επάνω σε μαλακό πηλό αντανακλά τα συμβάντα στην Εδέμ. Ένα δένδρο δείχνεται στο κέντρον με έναν άνδρα που κάθεται στα δεξιά και μια γυναίκα που κάθεται στ’ αριστερά. Πίσω από τη γυναίκα ένας όφις φαίνεται να στέκεται όρθιος σαν να της μιλή. Μολονότι η πλήρης σημασία που κρύπτεται πίσω από τους συμβολισμούς αυτής της Βαβυλωνιακής σφραγίδος δεν είναι γνωστή, οι ομοιότητες σ’ αυτήν δικαιολογούν το όνομα με το οποίο αναφέρονται σ’ αυτήν.

Οι Ασσυριακές αναμνήσεις της Εδέμ δεν ήσαν καθόλου ανόμοιες μ’ εκείνες της Βαβυλώνας. Αυτό είναι διότι οι θρησκευτικές ιδέες της Ασσυρίας ήσαν σχεδόν οι ίδιες με τις ιδέες που διεκρατούντο από τους Βαβυλωνίους. Πράγματι, για να μιλήσωμε γενικά, οι Ασσυριακοί θεοί και θεές είναι οι ίδιοι με τις Βαβυλωνιακές θεότητες εκτός μιας που ονομάζεται Ασσούρ.

Μεταξύ των Ασσυριακών αναμνήσεων της Εδέμ εξέχει το ιερό των δένδρο ή «δένδρο της ζωής.» Η κεντρική ιδέα ενός ιερού δένδρου που φυλάσσεται από δύο πτερωτά πλάσματα φαίνεται συχνά στα γλυπτά που βρέθηκαν στα ανάκτορά τους. Σε μερικές περιπτώσεις τα πτερωτά πλάσματα είναι κατά το ήμισυ ζώα και κατά το ήμισυ άνθρωποι. Αυτές οι διαστρεβλωμένες μυθικές αναπαραστάσεις είναι ίσως αναμνήσεις της αποστολής των χερούβ «διά να φυλάττωσι την οδόν του ξύλου της ζωής.»—Γέν. 3:24.

Το 1932 βρέθηκε σφραγίς βορείως της Νινευή. Αυτή η σφραγίς, που τώρα έχει αποτεθή στο Πανεπιστημιακό Μουσείο της Φιλαδελφείας της Πενσυλβανίας, φαίνεται ν’ αντανακλά μιαν άλλη ανάμνησι της Εδέμ. Δείχνει έναν άνδρα και μια γυναίκα γυμνούς να βαδίζουν κύπτοντας κάτω σαν συντετριμμένοι και κατηφείς. Επίσης ένα φίδι φαίνεται να τους ακολουθή. Ο Δόκτωρ Ε. Α. Σπέιζερ, ο οποίος βρήκε τη σφραγίδα, είπε ότι αυτή «θύμιζε πάρα πολύ την ιστορία του Αδάμ και της Εύας.»

Εδεμικές Αναμνήσεις στη Χώρα των Σουμερίων και την Αίγυπτο

Ένας άλλος λαός που είχε αναμνήσεις της Εδέμ ήσαν οι Σουμέριοι. Τα υπομνήματά των σε πήλινες πινακίδες δείχνουν ότι επίστευαν σ’ έναν παράδεισο που βρισκόταν στη χώρα του Ντιλμούν, πιθανώς στη νοτιοδυτική Περσία. Ο Ούτου, θεός του ηλίου, λέγουν ότι είχε διαταχθή να ποτίζη το Ντιλμούν με δροσερό νερό που το ανέβαζε από τη γη, το οποίο νερό μετέβαλε το Ντιλμούν σ’ ένα κήπο με πλούσια βλάστησι. Αυτό θυμίζει το γεγονός που διατυπώνεται στη Γένεσι 2:6, ότι το έδαφος εποτίζετο από ατμό που ανέβαινε από τη γη. Όταν ο Ένκι, ο θεός του ύδατος, έφαγε από τα πολύτιμα φυτά αυτού του κήπου, λέγουν τα Σουμεριανά βιβλία, η κατάρα του θανάτου ήλθε επάνω του. Αυτό φαίνεται να υπονοή τη βρώσι του απαγορευμένου καρπού από τον Αδάμ και την Εύα.—Γεν. 3:6.

Μια άλλη ηχώ της Εδεμικής ιστορίας σε Αιγυπτιακές θρησκευτικές πεποιθήσεις περιλαμβάνει τον όφιν. Να είσθε βέβαιοι ότι η άποψις γι’ αυτόν είχε διαφθαρή με την επιρροή δαιμόνων. Οι Αιγύπτιοι θεωρούσαν τον όφι σαν σύμβολο σοφίας και τον ελάτρευαν. Καλλιτεχνικές αναπαραστάσεις αυτού ήσαν μέρος της κομμώσεως των Φαραώ και κοσμούσαν μνημεία, ναούς, τάφους και αγάλματα θεών. Πώς μια τέτοια λατρεία συνδέεται με την Εδέμ γίνεται σαφές σ’ εμάς όταν θυμηθούμε ότι ο Σατανάς ο Διάβολος παρουσίασε τα ψεύδη του στην Εύα μέσω ενός όφεως. Ενεργώντας έτσι, έκαμε τον εαυτό του να φαίνεται ως πηγή ανώτερης σοφίας, από την οποίαν η Εύα μπορούσε ν’ αποκτήση μεγαλύτερη γνώσι.—Γέν. 3:1-5.

Άλλοι Λαοί με Αναμνήσεις από την Εδέμ

Υπάρχουν πολλές άλλες φυλές των οποίων οι πεποιθήσεις και οι μυθολογίες είναι αναμεμιγμένες με αξιομνημόνευτα χαρακτηριστικά της Εδέμ. Το βιβλίο Η Μετανάστευσις των Συμβόλων (στην Αγγλική) υπό του Γ. ντ’ Αλβιέλλα περιέχει ένα κεφάλαιο με περισσότερες από πενήντα σελίδες, αφιερωμένο στους συμβολισμούς και τη μυθολογία που συνδέεται με τα ιερά δένδρα. Το κείμενό του και οι πολυάριθμες εικόνες του δίνουν ενδείξεις σκέψεων για το δένδρο της ζωής και το δένδρο της γνώσεως του καλού και του κακού στις πεποιθήσεις των Φοινίκων, Συρίων, Περσών, Ελλήνων, Σικελών, Μάγιας, Μεξικανών (Αζτέκων), Ιαβαίων, Ιαπώνων, Κινέζων και των ιθαγενών της Ινδίας.

Παραδείγματος χάριν, σημειώνομε σ’ αυτό το κεφάλαιο «ότι οι Πέρσαι είχαν παράδοσι ενός Δένδρου Ζωής, του χαόμα, του οποίου ο χυμός έδινε αθανασία.» Επίσης «ότι η πεποίθησις για ένα Δένδρο Ζωής υπήρχε μεταξύ των Κινέζων. Οι παραδόσεις αναφέρουν επτά θαυμάσια δένδρα . . . Ένα απ’ αυτά, που ήταν από νεφρίτη (ίασπιν), παρείχε αθανασία με τον καρπό του.»

Επί πλέον, αυτό το ίδιο κεφάλαιο μας λέγει ότι η Σκανδιναβική μυθολογία περιέχει μια διαστρεβλωμένη ανάμνησι αυτού του χαρακτηριστικού της Εδέμ. Αναφέρει ένα ιερό δένδρο που ωνομάζετο Υγκντραζίλλ, που κάτω από μια από τις ρίζες του έλεγαν ότι ανέβλυζε μια πηγή στην οποία κατοικούσε κάθε γνώσις και σοφία. Ένας άλλος μύθος μιλεί για μια θεά η οποία εφύλασσε σ’ ένα κουτί τα Μήλα της Αθανασίας, από τα οποία έτρωγαν οι θεοί για ν’ ανανεώνουν τη νεότητα των.

Εξετάζοντας το Εγχειρίδιον Μυθολογίας του Α. Σ. Μώρρεϋ (στην Αγγλική) διαβάζομε στη σελίδα 178 ότι «οι Κήποι των Εσπερίδων με τα χρυσά μήλα επιστεύετο ότι υπήρχαν σε κάποια νήσο του ωκεανού . . . Ήσαν πασίγνωστοι στην αρχαιότητα· διότι εκεί έρρεαν οι πηγές του νέκταρος κοντά στην κλίνη του Διός, και εκεί η γη έδειχνε τις πιο σπάνιες ευλογίες των θεών: ήταν μια άλλη Εδέμ.» Το δένδρο που παρήγε τα χρυσά μήλα ήταν εμπιστευμένο στη φροντίδα των Εσπερίδων, των θυγατέρων του Άτλαντος. Εν τούτοις, αυτές δεν μπορούσαν ν’ αντισταθούν στον πειρασμό ν’ αποσπούν και να τρώγουν τον καρπό του. Έτσι ο όφις Λάδων τοποθετήθηκε για να το φυλάττη. Και ποιοι διακρατούσαν αυτή την ιδέα; Οι αρχαίοι Έλληνες.

Πολλοί από τους Ιθαγενείς Παπούα στον Ειρηνικό πιστεύουν σ’ ένα αόρατο δένδρο γύρω από το οποίο όλοι εκείνοι που είχαν καλή διαγωγή προτού πεθάνουν ζουν αιωνίως, ευτυχείς και απηλλαγμένοι από φροντίδες. Ο Χάρολδ Μπαίλεϋ στο βιβλίο Η Χαμένη Γλώσσα του Συμβολισμού (στην Αγγλική) αναφέρει όσα ένας επισκέπτης εκεί παρετήρησε γύρω από αυτή την πεποίθησι. Εσημείωσεν ότι «δεν είναι δύσκολο να καταλάβωμε ότι [οι Παπούα] έχουν ακόμη αμυδρές αναμνήσεις πεποιθήσεων που ελήφθησαν από χαμένους λαούς ανωτέρας αναπτύξεως, όταν ο κόσμος ήταν νεώτερος και ίσως πλησιέστερος στον Δημιουργό του από ότι είναι σήμερα.»

Όσο για το ποιες φαίνονται να είναι οι αναμνήσεις της Εδέμ στις δύο Αμερικές, ο Χάρολδ Μπαίλεϋ γράφει:

«Υπάρχει ένα Μεξικάνικο χειρόγραφο στο Βρεττανικό Μουσείο στο οποίον αναπαριστώνται δυο μορφές να αποσπούν τους καρπούς του λεγομένου “Δένδρου της Ζωής μας.” Οι Μάγιας και άλλοι λαοί της ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΑΜΕΡΙΚΗΣ αναπαριστούσαν πάντοτε τα ιερά των δένδρα με δυο κλάδους που έβγαιναν οριζοντίως από την κορυφή του κορμού, παρουσιάζοντας έτσι την εμφάνισι ενός σταυρού . . . και οι πρώτοι Ισπανοί Ιεραπόστολοι στο Μεξικό βρήκαν προς μεγάλη των έκπληξι ότι ο σταυρός ήδη ήταν σε χρήσι εκεί και εσυμβόλιζε ένα Δένδρον Ζωής.»

Όσο για τον όφι, πολλές Βορειοαμερικανικές φυλές Ινδιάνων τον τηρούν σε θέσι σεβασμού καθώς έκαναν και οι αρχαίοι Αιγύπτιοι. Πράγματι, η λατρεία του όφεως έχει μολύνει τους λαούς σε κάθε γωνιά της γης. Κάθε ομάς λατρεύει ένα ιδιαίτερο φίδι που ζη στη χώρα των.

Και υπάρχουν πολλές διαστρεβλωμένες απόψεις που διακρατούνται από διαφόρους λαούς για ένα παραδείσιο κήπο που ελπίζουν να φθάσουν κάποια μέρα αφού πεθάνουν.

Οι Αναμνήσεις του Ανθρώπου ή ο Σκοπός του Θεού—Ποίον;

Ακριβώς αυτή η σύντομη εξέτασις των αναμνήσεων του ανθρώπου για την Εδέμ μας δείχνει ότι η πλειονότης του ανθρωπίνου γένους υπήρξαν «κυματιζόμενοι και περιφερόμενοι με πάντα άνεμον της διδασκαλίας, διά της δολιότητος των ανθρώπων, διά της πανουργίας εις το μεθοδεύεσθαι την πλάνην.» (Εφ 4:14) Επίσης έδωκαν προσοχή «εις πνεύματα πλάνης και εις διδασκαλίας δαιμονίων.» (1 Τιμ. 4:1) Όλες οι παραλλαγές και οι διαστρεβλώσεις απέκρυψαν τα χαρακτηριστικά που σημειώνουν τα αληθινά γεγονότα που έλαβαν χώρα στην Εδέμ. Αν επρόκειτο να εξαρτώμεθα από αυτές τις ιδιοτροπίες της φαντασίας των ανθρώπων για να μάθωμε την αλήθεια για τους πρώτους μας γονείς, δεν θα μπορούσαμε να τη μάθωμε.

Πόσο ευγνώμονες πρέπει να είμεθα γιατί έχομε τον πολύτιμο Λόγο της αληθείας του Ιεχωβά Θεού, την Αγία Γραφή! Εκεί μπορούμε να βρούμε την πραγματική ιστορία της Εδέμ. Και πόσο θα πρέπει να χαίρωμε που μαθαίνομε ότι ο Ιεχωβά Θεός δεν ελησμόνησε την Εδέμ και την υπόσχεσι που έδωσε εκεί μέσα. (Γέν. 3:15) Αυτή είναι η υπόσχεσις να καταστρέψη τον Σατανά τον Διάβολο και ν’ αποκαταστήση τον παράδεισο για τον άνθρωπο, όχι απλώς σ’ ένα τμήμα της γης, αλλά σε όλα τα μέρη της. Σ’ αυτόν τον αποκαταστημένο παράδεισο, ο Ιησούς υπεσχέθη ν’ αναστήση τον κακούργο ο οποίος είχεν εκτελεσθή μαζί του.—Λουκ. 23:43· 2 Πέτρ. 3:13· Ψαλμ. 72:16.

Η ευκαιρία να μπήτε σ’ αυτόν τον παράδεισο που ο Θεός θ’ αποκαταστήση είναι ανοιχτή και για σας τώρα. Με τη μελέτη της Αγίας Γραφής μπορείτε να μάθετε πώς μπορείτε να μπήτε σ’ αυτόν. Οι μάρτυρες του Ιεχωβά επιθυμούν να σας βοηθήσουν να το κάμετε αυτό. Γιατί να μην επωφεληθήτε της ευκαιρίας αυτής της προσφοράς των;—Αποκάλ. 22:17.

[Εικόνα στη σελίδα 17]

Οι αρχαίοι Ασσύριοι εσκάλισαν μια πλάκα που δείχνει χερουβικές μορφές που στέκονται εμπρός σ’ ένα ιερό δένδρο. Εγνώριζαν οι Ασσύριοι για το δένδρο της ζωής στην Εδέμ;

[Εικόνα στη σελίδα 18]

Μια αρχαία Βαβυλωνιακή κυλινδρική σφραγίς που φαίνεται να απηχή τα γεγονότα που συνέβησαν στην Εδέμ, πριν από 6.000 χρόνια περίπου. Μπορείτε να ιδήτε τις ομοιότητες;

[Εικόνα στη σελίδα 19]

Κεφαλές όφεων στολίζουν τον ναό του Κετζαλκοάτλ και δίνουν απόδειξι ότι στο Μεξικό οι Αζτέκοι ελάτρευαν τον όφιν.