Μια Έρευνα για την Αλήθεια του Θεού

ΑΝΕΤΡΑΦΗΝ ως Ρωμαιοκαθολική. Στην ηλικία των δεκαπέντε ετών, λόγω οικογενειακών δυσκολιών, έπρεπε να μετοικήσω μέσα σε μια Προτεσταντική οικογένεια και γρήγορα είδα ότι η Καθολική εκκλησία δεν είχε δίκηο σε πολλές από τις διδασκαλίες της. Έτσι το 1961 έγινα μέλος της Ηνωμένης Εκκλησίας του Καναδά και έγινα αρκετά δραστήρια σ’ αυτήν και την παρακολουθούσα τακτικά ένα περίπου έτος.

Ο λειτουργός της Ηνωμένης Εκκλησίας της Τριάδος στο Πορτ Κόκιτλαμ, της Βρεττανικής Κολομβίας, εκήρυττε συχνά ότι εχρειάζετο περισσότερα χρήματα, επειδή η γυναίκα του είχε ανάγκη από ένα πλυντήριο, ένα στεγνωτήριο και άλλα πράγματα. Μολονότι εγνώριζα πολύ λίγα πράγματα ώστε να είμαι Χριστιανή η ίδια, με τον καιρό είδα την υποκρισία της εκκλησίας. Όλοι ενδιεφέροντο για την εκποίησι μεταχειρισμένων ειδών και για προσπάθειες να συναθροίσουν κεφάλαια για να οικοδομήσουν μια εκκλησία αξίας $100.000.

Δεν επίστευα οτιδήποτε στην Αγία Γραφή, επειδή η προηγουμένη εκπαίδευσίς μου με είχε διδάξει ότι δεν ήταν θεόπνευστη. Εν τούτοις, επίστευα στον Θεό και στον Ιησού Χριστό.

Είχαμε μερικούς φίλους που ήσαν μάρτυρες του Ιεχωβά. Όταν με επεσκέπτονταν μιλούσα μ’ αυτούς και, αφού ήμουν περίεργη για τις διδασκαλίες των, έκανα ερωτήσεις, μολονότι δεν ενδιαφερόμουν και πολύ. Έπαιρνα την εφημερίδα του Σαββατοκύριακου και ερευνούσα επάνω και κάτω στη σελίδα των εκκλησιών παρακαλώντας να μου δειχθή η αληθινή θρησκεία—οποιαδήποτε εκτός της θρησκείας των μαρτύρων του Ιεχωβά. Ήμουν πεπεισμένη ότι η θρησκεία των ήταν εσφαλμένη και ετοιμάσθηκα για να το αποδείξω.

Απεφάσισα να ιδώ τον λειτουργό της Ηνωμένης Εκκλησίας, στην Κουήνς Άβενιου στο Νιου Ουεστμίνστερ, με τη σκέψι ότι αυτός θα μου έδινε μερικά πυρομαχικά για να πολεμήσω τους Μάρτυρας. Αντί τούτου, αυτός ήταν πολύ αβέβαιος για το κάθε τι, και πάνω απ’ όλα, είπε ότι εθαύμαζε τους Μάρτυρας και επιθυμούσε και οι δικοί του άνθρωποι να ήσαν τόσον ζηλωταί.

Αισθάνθηκα σύγχυσι για το ποια ήταν η ορθή θρησκεία και πού θα την εύρισκα. Προσευχόμουν στον Θεό κάθε βράδυ για να με βοηθήση να βρω την αλήθεια για τη ζωή.

Οι Μάρτυρες μ’ επεσκέπτονταν ακόμη. Κάθε φορά που μιλούσα μαζί τους, με το να παραθέτουν εδάφια από τη Βίβλο ανεσκεύαζαν οποιεσδήποτε ιδέες που είχα αρχίσει να δέχωμαι. Μολονότι δεν είχα καθόλου πίστι στη Βίβλο, απεφάσισα να την μελετώ μαζί τους, αφού δεν είχα τίποτε να χάσω. Στον σύζυγό μου δεν άρεσε η ιδέα, αλλά του εξήγησα ότι δεν έκαμνα λεπτομερή έρευνα, ότι δεν ήθελα να λάβω τον λόγο των Μαρτύρων σαν αξιόπιστο και ότι ήθελα ν’ αποδείξω την πίστι μου από άλλες πηγές.

Μου άρεσαν όσα έλεγε η Βίβλος για τη δημιουργία και άλλα θέματα. Μου έδωκαν περισσότερη κατανόησι από οτιδήποτε άλλο που είχα διαβάσει. Αισθάνθηκα ότι θα ήθελα να διαπιστώσω αν η Βίβλος είναι αληθινή. Επειδή αρνήθηκα να δεχθώ τα βιβλία της Εταιρίας Σκοπιά επί του θέματος αυτού, πήγα στη βιβλιοθήκη και διάβασα βιβλία για τη Βιβλική αρχαιολογία, και εξεπλάγην όταν είδα ότι η Βίβλος είναι ιστορικώς ακριβής! Τώρα είχα τόσο πολλές ερωτήσεις για διάφορα πράγματα ώστε ετηλεφώνησα στους Μάρτυρας και συνωμίλησα μαζί τους λίγες ώρες. Απεφάσισα από τότε να παρακολουθώ τις συναθροίσεις των και να μάθω όλα όσα μπορούσα.

Ήμουν τόσο ευτυχής ώστε ήμουν εκτός εαυτής. Εν τούτοις, ακόμη ήθελα μια τελευταία ευκαιρία ν’ αποδείξω ότι αυτή ήταν η αλήθεια του Θεού. Φυσικά, συγκλονίσθηκα όταν έμαθα πόσο ο Χριστιανικός κόσμος ήταν διαποτισμένος από ειδωλολατρεία, ως τον σταυρό και τα κωδωνοστάσια των εκκλησιών. Διερωτώμουν αν ίσως υπήρχε δικαιολογία γι’ αυτή την ειδωλολατρεία. Ασφαλώς, αυτοί είναι νοήμονες άνθρωποι. Έτσι απεφάσισα να εξακριβώσω το μέρος των σχετικά με το γιατί επέτρεψαν τη θρησκεία τους να μολυνθή με τον παγανισμό.

Πήγα να ιδώ τη μητρυιά μου, η οποία ήταν Ρωμαιοκαθολική σ’ όλη της τη ζωή, και τη ρώτησα για τις διδασκαλίες της εκκλησίας που ήσαν ειδωλολατρικής προελεύσεως. Δεν μπορούσε τίποτε ν’ απαντήση! Μόνον είπε ότι αυτοί επίστευαν στη Βίβλο αλλά δεν εβάσιζαν την εκκλησία τους σ’ αυτήν αλλά στη θυσία της λειτουργίας. Μου υπέδειξε να επισκεφθώ τον ιερέα στην εκκλησία τού Αγίου Πέτρου στο Ουεστμίνστερ. Ο ιερεύς με τον οποίον μίλησα είναι ο διευθυντής όλων των ιερέων στη Βρεττανική Κολομβία. Όταν τον αντιμετώπισα με τα πράγματα που είχα μάθει, απήντησε: «Βεβαίως είναι ειδωλολατρικά, αλλά η Εκκλησία λέγει ότι είναι εν τάξει, κι’ έτσι είναι εν τάξει.» Αυτός δεν επίστευε στη Βίβλο καθόλου. Δεν δέχεται την παρθενική γέννησι, την ανάστασι, ή, πράγματι, τη δημιουργία, αλλά πιστεύει στην εξέλιξι. Εκείνη την ώρα, τον ρώτησα εμφατικά, Πώς μπορείτε να ονομάζεσθε ιερεύς και να διδάσκετε άλλους;

Προχώρησε για να εξηγήση ότι αυτός επίσης εθαύμαζε τους μάρτυρας του Ιεχωβά και ότι επιθυμούσε και οι δικοί του άνθρωποι να ήσαν τόσο ενθουσιώδεις όσο ήσαν αυτοί. Τον ρώτησα γιατί δεν ήσαν. Αν πράγματι ησθάνοντο ότι η πίστις των ήταν ορθή, θα είχαν τον ίδιον ενθουσιασμό. Απήντησε: «Στους πρώτους ολίγους αιώνας όταν η Χριστιανοσύνη ήταν νέα, οι Χριστιανοί ήσαν όλοι ζηλωταί, αλλά έπειτα η ανθρώπινη φύσις καταστάλαξε. Δώστε χρόνο ολίγων ακόμη ετών στους Μάρτυρας και αυτοί θα γίνουν ακριβώς όπως εμείς.»

Εβροντοφώνησα εις απάντησιν, «Ποτέ!»

Λίγη ώρα μετά τη συζήτησι αυτή, ετηλεφώνησα σ’ ένα καθηγητή θρησκευτικών στο Πανεπιστήμιο της Βρεττανικής Κολομβίας. Ανέφερα ότι ερευνούσα τις διάφορες θρησκείες και ότι εκείνο τον καιρό μελετούσα με τους μάρτυρας του Ιεχωβά. Τον ρώτησα αν μπορούσε να μου δώση κάποια πληροφορία που θα μπορούσα να τη χρησιμοποιήσω για να τους φέρω σε αμηχανία. Είπε: «Εμείς απλώς μελετούμε τη θρησκεία. Δεν ενδιαφερόμεθα σε ποια από αυτές είναι η αλήθεια.» Τώρα ικανοποιήθηκα πλήρως ότι οι Μάρτυρες είχαν δίκαιο όταν ανεφέροντο στην πίστι των ως «την αλήθεια.»

Είχα προσευχηθή και ερευνήσει τόσο πολύ ώστε όταν διεπίστωσα ότι η αλήθεια του Θεού βρίσκεται στην οργάνωσι των μαρτύρων του Ιεχωβά, δεν υπήρχε καμμιά ανάγκη να περιμένω προτού αφιερωθώ στον Θεό. Ύστερα από έξη μήνες μελέτης έκαμα αυτή την αφιέρωσι και βαπτίσθηκα ως σύμβολο αυτής. Ο σύζυγός μου απεφάσισε να μελετήση τη Βίβλο επίσης. Πόσο χαίρομαι που βεβαιώθηκα για όλα και τώρα κρατώ στερεά ό,τι είναι ωραίο και αληθινό!—1 Θεσ. 5:21.