Γιατί Υπάρχει Διαφορά;
ΑΥΤΕΣ οι παραστάσεις στο εξώφυλλο δεν είναι μύθος—είναι πραγματικότης.
Συχνά τα δένδρα ζουν περισσότερο από τον άνθρωπο—μεταξύ των δένδρων της οξυάς είναι πολύ συνήθεις οι ηλικίες από 250 έως 300 χρόνια. Οι μεγάλες βαλανιδιές της Αγγλίας μπορούν να φθάσουν τα 500 χρόνια. Στα 1.000 χρόνια η γιγαντιαία σεκόγια της Καλιφόρνιας φαίνεται ως ένα νεαρό δένδρο. Αλλ’ από τη μέτρησι των φυσικών δακτυλίων έχει γίνει γνωστό ότι οι σεκόγιες μπορούν να ζήσουν από 3.000 έως 4.000 χρόνια.
Πράγματι εν σχέσει με τις σεκόγιες ο Δρ. Φερδινάνδος Κ. Λαίην στην Ιστορία των Δένδρων ανέφερε ότι «καμμιά ένδειξις δεν υπάρχει ότι κάποιο απ’ αυτά υπέκυψε απλώς στη μεγάλη ηλικία και νομίζει πως αν μπορούσαν να εξαλειφθούν οι κίνδυνοι του κεραυνού, της φωτιάς και της καταιγίδος, μερικά απ’ αυτά τα μεγάλα δένδρα θα μπορούσαν ν’ αψηφίσουν τη φθορά του χρόνου για 10.000 χρόνια.»
Εν τούτοις πρόσφατες έρευνες δείχνουν ότι υπάρχουν πεύκα που ξεπερνούν ακόμα και τις σεκόγιες σε ηλικίες! Όταν το μήκος της ανθρώπινης ζωής συγκριθή με αυτά τα δένδρα φαίνεται απογοητευτικά μικρό. Γιατί συμβαίνει αυτό;
Γιατί οι χελώνες ζουν περισσότερο από τους ανθρώπους όπως είναι το γιγαντιαίον είδος Γκαλαπάγος που κανονικά ζη από 100 έως 150 χρόνια; Υπάρχουν περιπτώσεις που δείχνουν χελώνες ηλικίας άνω των 200 ετών. Εν τούτοις οι άνθρωποι που ζουν μόνον ένα αιώνα είναι σπάνιοι.
Από την άποψι αυτή, γιατί ακόμα και οι παπαγάλοι γίνονται κατά περιστάσεις εκατόχρονοι με αποδεδειγμένη ηλικία 140 ετών;
Είναι αλήθεια ότι η ζωή του σύγχρονου ανθρώπου είναι μακρύτερη από τη ζωή των περισσοτέρων άλλων ζωντανών πραγμάτων, φυτών και ζώων επί της γης. Αλλ’ ασφαλώς θα συμφωνήσετε πως το γεγονός ότι έστω και μερικά ζωντανά πράγματα ζουν περισσότερο από τον άνθρωπο με ένα τόσο μεγάλο περιθώριο—κάπου το διπλάσιο έως 50 φορές πιο μεγάλο—είναι ακατανόητο και εμβάλλει σε σκέψεις.
Σας φαίνεται λογικό το ότι μερικά φυτά χωρίς διάνοια, απλά ερπετά και πουλιά θα μπορούσαν ν’ απολαμβάνουν το ανεκτίμητο αγαθό της ζωής περισσότερο από τους νοήμονες ανθρώπους; Ή θα έπρεπε να συμβαίνη το αντίθετο;
Αν δεχθούμε την άποψι ότι ο άνθρωπος έχει έναν Δημιουργό, τότε το να πούμε ότι έτσι δημιουργήθηκαν τα πράγματα ισοδυναμεί με το να πούμε ότι μερικά δένδρα και ζώα αξίζουν περισσότερο ενώπιον του Θεού από την υψηλότερη επίγεια δημιουργία του, τον άνθρωπο. Ακόμα και ο Ιησούς Χριστός στην επί του Όρους Ομιλία του είπε στους ακολούθους του ότι αυτοί άξιζαν περισσότερο ενώπιον του ουρανίου Πατρός των από τα πουλιά ή τα φυτά. (Ματθ. 6:25-30) Η Γραφή, πράγματι, αναφέρει ότι ο άνθρωπος διωρίσθηκε από το Θεό να κυριαρχή σε όλα τα άλλα ζωντανά πράγματα σ’ αυτόν τον πλανήτη, στα ζώα και τα φυτά. (Γεν. 1:26-30) Κατάλληλα ένας που κυριαρχεί δεν θα έπρεπε να πεθαίνη πριν από εκείνα που είναι κατώτερα απ’ αυτόν.
Το να εγκαταλειφθή η πίστις σ’ ένα Δημιουργό χάριν της θεωρίας της εξελίξεως, δεν παρέχει καμμιά λύσι. Στην πραγματικότητα μάς αφίνει αντιμέτωπους μ’ ένα αίνιγμα. Αυτή η θεωρία παρουσιάζει τον άνθρωπο ως το τελικό προϊόν μιας εξελικτικής διαδικασίας. Το ερώτημα εν τούτοις παραμένει: Γιατί μια τέτοια διαδικασία ενεργεί με τόση αφθονία όταν πρόκειται για δένδρα και χελώνες και με τόσο περιορισμό εν σχέσει με τους ανθρώπους στο ζωτικό ζήτημα της διαρκείας της ζωής;
Η ικανοποιητική απάντησις σ’ όλα αυτά τα ερωτήματα υπάρχει στα όσα αναφέρει αυτή η έκδοσις του Ξύπνα! Είτε είσθε νέος είτε ηλικιωμένος, αξίζει να διαθέσετε χρόνο για να το διαβάσετε. Ο γνωστός Άντριου Καρνέγκυ είπε κάποτε: «Θα έδινα όλα τα εκατομμύριά μου αν μπορούσα να είχα νειάτα και υγεία. . .. Θα πωλούσα ευχαρίστως το κάθε τι που έχω για ν’ αποκτούσα πάλι τη ζωή μου»! Και σεις αναμφιβόλως αγαπάτε τη ζωή και θα είσθε πρόθυμος να πληρώσετε ένα υψηλό τίμημα για να δήτε το μήκος της ζωής σας να μακραίνη πέρα από τον παρόντα μέσο όρο. Με κόστος μόνον λίγου χρόνου και προσπαθείας μπορείτε να μάθετε γιατί υπάρχει μια λογική, με στερεή βάσι και κατορθωτή ελπίδα να δούμε αυτή την επιθυμία να πραγματοποιήται.