Οι Συνελεύσεις Διαδίδουν τα Αγαθά Νέα στη Γερμανία
Από τον ανταποκριτή του «Ξύπνα!» στη Δυτική Γερμανία
ΤΟ 1970 οι περιφερειακές συνελεύσεις με τον τίτλο «Άνθρωποι Ευδοκίας» έκαμαν πολλά για να διαδώσουν τα καλά νέα σε όλα τα τμήματα του πληθυσμού της Δυτικής Γερμανίας. Αυτό, εν μέρει, ήταν αποτέλεσμα της εκλογής στρατηγικών μερών—δεκατριών πόλεων συνολικά. Εκείνοι οι οποίοι εσχεδίαζαν να παρακολουθήσουν μπορούσαν να διαλέξουν την πόλι που τους εξυπηρετούσε, βέβαιοι με την πληροφορία ότι το ίδιο ακριβώς πρόγραμμα θα παρουσιαζόταν σε όλα τα μέρη.
Υπήρχαν μεγάλες πόλεις όπως το Βερολίνο, το Ντύσσελντορφ και η Στουτγάρδη. Υπήρχαν μικρές πόλεις στο μέσον ωραίου φυσικού περιβάλλοντος, όπως το Όφφενμπουργκ στον Μέλανα Δρυμό, και το Νιουμύνστερ στην εύφορη βόρεια Γερμανία. Ένας μπορούσε να διάλεξη να πάη σ’ ένα μεγάλο βιομηχανικό κέντρο, όπως το Έσσεν, το Μανχάιμ, ή το Βόλφσμπουργκ, που είναι «η πόλις του Φολκσβάγκεν», ή ένα λιμάνι όπως το Μύνστερ, επίσης, ο τόπος όπου υπεγράφη η ιστορική Ειρήνη της Βεστφαλίας που ετερμάτισε τον τριακονταετή πόλεμο, όπως και το Στράουμπινγκ της Καθολικής Κάτω Βαυαρίας, μπορούσαν να εκλεγούν. Και τελικά, το Κάσσελ, όπου εξέχοντες πολιτικοί της Ανατολικής και της Δυτικής Γερμανίας απέτυχαν προσφάτως να καταλήξουν σε συμφωνία, ήταν μία άλλη πόλις συνελεύσεως.
Μέλη της συνελεύσεως έκαμαν επισκέψεις σε δεκάδες χιλιάδων σπίτια σ’ αυτές τις δεκατρείς πόλεις, επισκέψεις, οι οποίες στις περισσότερες περιπτώσεις έκαμαν τρία πράγματα—καλούσαν οικοδεσπότας ν’ ανοίξουν τα σπίτια τους σε επισκέπτας Μάρτυρας, καλούσαν πολίτας να παρακολουθήσουν τη δημοσία διάλεξι με θέμα, «Σωτηρία του Ανθρωπίνου Γένους—με τον Τρόπο της Βασιλείας» και μετέδιδαν στον καθένα, που ήθελε ν’ ακούση, το υπερβολικά χαρμόσυνο άγγελμα που βρίσκεται στην Αγία Γραφή.
Μεγάλες Αυξήσεις Σημειώνονται
Αξιοπαρατήρητο στους ανθρώπους των πόλεων των συνελεύσεων ήταν η αύξησις και η ευημερία της οργανώσεως των Μαρτύρων. Παραδείγματος χάριν, το 1948, η δεύτερη μεταπολεμική εθνική συνέλευσις των Μαρτύρων διεξήχθη στο Κάσσελ, που την παρηκολούθησαν 20.000 αντιπρόσωποι. Αλλά αυτό το χρόνο το Κάσσελ ήταν μόνο μία από τις δεκατρείς πόλεις των συνελεύσεων, τις οποίες συνολικά παρηκολούθησαν πάνω από 100.000 άτομα. Έτσι τα 7.800 άτομα που παρηκολούθησαν τη συνέλευσι του Κάσσελ, εκπροσωπούσαν μόνο το όγδοον του συνόλου των 78 περιοχών (ομάδων εκκλησιών) των μαρτύρων του Ιεχωβά στη Δυτική Γερμανία και Δυτικό Βερολίνο. Έτσι, μόνο ένας μικρός αριθμός εκείνων που παρευρέθησαν αυτό το έτος είχαν παρευρεθή επίσης το 1948, όταν ένας αγρός, αμαυρωμένος από 56 ανοιχτούς κρατήρες από βόμβες, είχε μεταμορφωθή σε μια όμορφη τοποθεσία συνελεύσεως.
Ανταποκριταί εφημερίδων παρετήρησαν τους μεγάλους αριθμούς των νεαρών αντιπροσώπων οι οποίοι προσεκτικά παρακολουθούσαν το πρόγραμμα και βοηθούσαν σε οποιαδήποτε εργασία που έπρεπε να γίνη. Στο τεύχος της τής 17 Ιουλίου 1970 η Καθημερινή Εφημερίς του Στραουμπίνγκερ ανέφερε τα εξής: «Ο μεγάλος αριθμός νεαρών μαρτύρων του Ιεχωβά είναι ιδιαίτερα εξέχων. Δύσκολα μπορεί κανείς να βρη έναν θρησκευτικό όμιλο στην πολιτισμένη κοινωνία μας, ο οποίος θα μπορούσε να κάμη νεαρά άτομα να θυσιάσουν τον ελεύθερο χρόνο τους για να διαδώσουν τη διδασκαλία των και να είναι πρόθυμα να κατασκηνώσουν σε υπόστεγα με αεροστρώματα απλώς και μόνον για να μπορέσουν ν’ ακούσουν τα λόγια ενός κήρυκος. Απαντώντας στην ερώτησι, γιατί το κάνουν αυτό, ένας εικοσαετής νεαρός είπε: ‘Διότι μας ενδιαφέρει η πίστις μας—και εκτός αυτού έχομε εκπαιδευθή να ενεργούμε έτσι’.
Το συνολικό ακροατήριο της δημοσίας διαλέξεως ανήλθε στους 110.506—πολύ περισσοτέρους από τους 90.000 περίπου δραστήριους Μάρτυρας στη Δυτική Γερμανία και το Δυτικό Βερολίνο.
Δράματα με Πρακτική Επίδρασι
Κάτι άλλο που βοήθησε να διαδοθούν τα καλά νέα στη Γερμανία ήσαν τα έξοχα δράματα με πρακτική επίδρασι. Παραδείγματος χάριν, το εξέχον σημείο του προγράμματος της εσπέρας του Σαββάτου ήταν ένα δράμα με τίτλο «Ποιος Χρειάζεται τη Βοήθειά Σας;» Οι νέοι του ακροατηρίου έμαθαν πόσο χρειάζονται πράγματι τη βοήθεια των γονέων και άλλων υπευθύνων της εκκλησίας. Οι γονείς είδαν μια πρακτική επίδειξι για το πώς πρέπει να έχουν πολύ φιλικές συζητήσεις για την ηθική με τους γυιους και τις θυγατέρες των. Οι επισκέπται είδαν πώς οι Χριστιανικές αρχές πρέπει να εφαρμοσθούν σε όλα τα Χριστιανικά σπίτια.
Ένας δεκαπενταετής μαθητής στο Βόλσμπουργκ, ο οποίος είχε βαπτισθή προ ενός έτους, είπε: «Θέλω να επιβεβαιώσω ότι το κάθε τι είναι όπως εδείχθη στην επίδειξι. Μπορώ προσωπικά να πιστοποιήσω το γεγονός ότι ανήθικες πράξεις συμβαίνουν στο σχολείο και στην αποθήκη και γίνονται με έναν αηδιαστικό τρόπο.»
Στο Αμβούργο, ο πατέρας ενός ενδεκαετούς παιδιού είπε: «Όταν παρατηρώ την διαγωγή τους και τον τρόπο με τον οποίον ομιλούν οι σημερινοί νέοι, γνωρίζω ότι ήταν καλό να συζητηθή αυτό το θέμα με γονείς και παιδιά για τη δική των προστασία.» Και ένας πατέρας τεσσάρων γυιων στο Στράουμπινγκ, είπε: «Είμαι ευγνώμων διότι μας υπεδείχθη τι πρέπει να λέμε στα παιδιά μας και πώς να το λέμε.»
Το άλλο δράμα που παρουσιάσθηκε στο πρόγραμμα με τίτλο «Η Αγάπη Είναι ένας Τέλειος Δεσμός Ενότητος» έτυχε μεγάλης δημοσιότητος. Στο Όφφενμπουργκ αντιπρόσωποι της τηλεοράσεως ήλθαν στις πρόβες του δράματος για να πάρουν φωτογραφίες. Εκινηματογράφησαν μια από τις σκηνές και την παρουσίασαν στην τηλεόρασι προτού το δράμα εμφανισθή από σκηνής την Παρασκευή το βράδυ. Αυτό υπεκίνησε πολλούς εντοπίους να έλθουν να ιδούν τη ζωντανή παρουσίασι στον τόπο της συνελεύσεως. Στο Βερολίνο η όπερα έδωσε κοστούμια για το δράμα χωρίς χρηματική επιβάρυνσι και στους Μάρτυρας-ηθοποιούς επετράπη να διαλέξουν εκείνα που ταίριαζαν καλύτερα στους ρόλους των.
Μια ομάς φωτογράφων στο Έσσεν, αφού πήραν φωτογραφίες του δράματος, οι οποίες απεικόνιζαν τη θαρραλέα αφοσίωσι της βασιλίσσης Εσθήρ στην υπόθεσι του λαού του Θεού, εντυπωσιάσθηκαν τόσο πολύ, ώστε εσχολίασαν: «Ήταν το καλύτερο ερασιτεχνικό παίξιμο που έχομε ιδεί ποτέ». Ναι, τα δάκρυα εκείνων οι οποίοι είδαν το δράμα, ήταν μια αληθινή εκδήλωσις της επιδράσεως που αυτή η διδασκαλία είχε στις καρδιές των.
Οι Παρατηρηταί Εντυπωσιάζονται ΒαΘειά
Πολλοί ήσαν οι επίσημοι και άλλοι οι οποίοι ήλθαν σε επαφή με τους μάρτυρας μέσω αυτών των συνελεύσεων. Με ποιο αποτέλεσμα; Έμεινε κάτι στη διάνοιά των από το κήρυγμα και τη διαγωγή του λαού του Ιεχωβά στις συνελεύσεις; Οι ίδιες των οι εκφράσεις μιλούν εύγλωττα.
Ο επικεφαλής της επιτροπής οικισμού στο Στράουμπινγκ, αφού επιθεώρησε τις διάφορες εγκαταστάσεις στον τόπο της συνελεύσεως, είπε στους συναδέλφους του: «Αυτή είναι μια ασύγκριτη οργάνωσις και με ενότητα. Πηγαίνετε να δήτε μόνοι σας. Και πάνω απ’ όλα, προσέξτε τις λέξεις πάνω από τη σκηνή.» Ανεφέρετο στο θέμα της συνελεύσεως—Περιφερειακή Συνέλευσις των Μαρτύρων του Ιεχωβά «Ανθρώπων Ευδοκίας.»
Όταν ρωτήθηκε από έναν μάρτυρα πώς θα εξηγούσε την θαυμάσια και εύτακτη λειτουργία της οργανώσεως, ένας επίσημος του τμήματος της αστυνομίας του Έσσεν εδήλωσε: «Πρέπει να είναι το πνεύμα του Θεού που το κάνει δυνατόν.»
Στο Μανχάιμ, όπου έπρεπε να διευθετηθούν υπηρεσίες καφετήριας και υγιεινής για Γερμανούς, Άγγλους και Έλληνας αντιπροσώπους, ο επικεφαλής του υγειονομικού τμήματος παρετήρησε μετά την επιθεώρησι: «Τίποτε δεν μπορεί ν’ αποδειχθή εσφαλμένο σ’ αυτήν τη συνέλευσι. Δεν είναι απλώς μια υπόθεσις ρουτίνας, αλλά μάλλον το σωστό πνεύμα λειτουργεί εδώ.»
Ο επί κεφαλής της νυχτερινής υπηρεσίας στις αίθουσες της εκθέσεως της Στουτγάρδης ανεφώνησε: «Κυττάξτε! Υπήρχαν 7.000 σ’ αυτή την αίθουσα και μόνον αυτός ο μικρός σωρός σκουπιδιών!»—οκτώ κύπελλα και έξη περιτυλίγματα καραμελών. Οι επίσημοι εντυπωσιάσθηκαν περισσότερο όταν, μετά από μια συγκέντρωσι στο ίδιο μέρος 5.000 ατόμων, που δεν ήσαν Μάρτυρες, χρειάσθηκε να διατεθή ένα ολόκληρο αυτοκίνητο σκουπιδιών.
Η διοίκησις της περιοχής εκθέσεων στο Φριντρισχάφεν δεν περιέλαβε όρους που γενικά περιλαμβάνονται στο συμβόλαιο, διότι όπως παρετήρησε ο αρμόδιος: «Οι μάρτυρες του Ιεχωβά είναι ήσυχοι και υπομονητικοί άνθρωποι. Μόνο με τους Μάρτυρας του Ιεχωβά κάνωμε αυτόν τον τύπο του συμβολαίου, αλλά με καμιά άλλη οργάνωσι.»
Για τον ίδιο λόγο ο διευθυντής του εμπορικού επιμελητηρίου του Ντύσσελντορφ βοήθησε να επιτευχθή δημοσιογραφική κάλυψις της συνελεύσεως και συνεπώς διαφήμισις της δημοσίας διαλέξεως. Οι εφημερίδες αφιέρωσαν χώρο στηλών μήκους επτά γυαρδών εν συνόλω για την συνέλευσι. Η οργάνωσις της συνελεύσεως και η διδασκαλία που παρουσιάσθηκε στη συνέλευσι εντυπωσίασαν επίσης αυτούς που ασκούσαν το διδασκαλικό επάγγελμα. Στο Στράουμπινγκ ο διευθυντής ενός γυμνασίου εζήτησε πληροφορίες για τη συνέλευσι πριν ακόμη αρχίση. Εντυπωσιάσθηκε από το υλικό το οποίο παρουσιάσθηκε σχετικά με την εκπαίδευσι και τη θρησκευτική διδασκαλία των παιδιών. Την πρώτη ημέρα της συνελεύσεως ήλθαν φοιτηταί να πάρουν προγράμματα. Έκαμαν πάρα πολλές ερωτήσεις. Γιατί; Διότι τους είχε ανατεθή να γράψουν εκθέσεις για τη συνέλευσι.
Εντυπωσιάσθηκε επίσης μια φιλική κυρία στο Φριντρισχάφεν, η οποία προσέφερε φιλοξενία σε δέκα άτομα. Την ερώτησαν τι ήταν εκείνο που την έκαμε να πάρη στο σπίτι της δυο οικογένειες. Η απάντησή της ήταν: «Εκείνο που παρετήρησα στους Μάρτυρας του Ιεχωβά είναι ότι είσθε ευτυχισμένοι άνθρωποι. Πρέπει επίσης να διάγετε μια ευτυχισμένη έγγαμη και οικογενειακή ζωή, γιατί πάντοτε σας βλέπομε με ολόκληρη την οικογένεια. Αυτό βέβαια οφείλεται μόνον στην πίστι σας.»
Η Εναντίωσις Βλάπτει τους Εναντιουμένους
Παρ’ όλες τις πλούσιες πνευματικές ευλογίες και τα καλά νέα που αυτές οι συνελεύσεις διέδωσαν σ’ όλη τη Γερμανία, υπήρξαν κι εκείνοι που αντέδρασαν σ’ αυτές. Παραδείγματος χάριν, στο Έσσεν η Λουθηρανή εκκλησία μοίρασε ένα φυλλάδιο με τίτλο, «Πρέπει να τους παίρνωμε στα σπίτια μας;» Ειδοποιούσε τα μέλη της εκκλησίας να μην προσφέρουν φιλοξενία στους επισκέπτας της συνελεύσεως. Ποια ήταν η αντίδρασις; Μήπως αυτό εμπόδισε το έργο εξευρέσεως δωματίων; Όχι, αλλ’ αντιθέτως προεκάλεσε δυσμενή σχόλια του κοινού για τους εκδότας του φυλλαδίου.
Στο τεύχος της τής 22ας Ιουλίου 1970 η Γενική Εφημερίς της Δυτικής Γερμανίας έφερε την επικεφαλίδα: «Αρχηγοί Εκκλησίας Μιλούν για Αντιεκκλησιαστική Στάσι: Πολλοί Λουθηρανοί Γίνονται Ανίσχυροι Όταν Αντιμετωπίζουν ‘Μάρτυρας του Ιεχωβά’.» Το άρθρο συνέχιζε: «Στο κείμενο από το κεντρικό γραφείο της Στουτγάρδης (το οποίο δημοσίευσε το φυλλάδιο) είχε εγερθή η αμφιβολία αν οι Προτεστάνται του Έσσεν «αισθάνονταν ικανοί» και ήσαν προετοιμασμένοι ‘ως πιστοί Χριστιανοί ν’ αντιμετωπίσουν τους προσκεκλημένους των’.»
Μετά από μια συνέντευξι Τύπου, πολλές εφημερίδες δημοσίευσαν πληροφορίες σχετικά με τη θέσι των Μαρτύρων του Ιεχωβά. Στις 23 Ιουλίου το ένα από τα κανάλια του δικτύου της Γερμανικής τηλεοράσεως παρουσίασε μία συνέντευξι που είχε ένας δημοσιογράφος μ’ έναν αρχηγό εκκλησίας, απ’ αυτούς που συμμετείχαν στην έκδοσι του φυλλαδίου. Αυτός ο κληρικός έπρεπε να απαντήση στην εξής ερώτησι: «Δεν δείχνει μήπως αυτό έλλειψι Χριστιανικής αγάπης για τον πλησίον, ή μήπως πιστεύετε ότι οι αδελφοί σας και οι αδελφές σας είναι τόσο αβέβαιοι για την πίστι των;» Εκατομμύρια θεατών τηλεοράσεως άκουσαν την απάντησι του κληρικού στην περαιτέρω ερώτησι του δημοσιογράφου σχετικά με την εκκλησία του ως ανήκουσαν στη ‘Βαβυλώνα τη Μεγάλη’ της Αποκαλύψεως: «Ναι, αυτό είναι σωστό· αυτοί [οι Μάρτυρες] διακρατούν αυτή την άποψι, διότι η εκκλησία λέγεται ότι έχει επιτρέψει στον εαυτό της να παρασυρθή σε ένωσι και συνεργασία με την κοσμική εξουσία και επομένως έχει προδώσει το Ευαγγέλιον.»
Πράγματι η εκστρατεία με τα φυλλάδια απεδείχθη σαν ένα βέλος που επιστρέφει κατά του εκτοξευτού, ενώ η προκύψασα δημοσιότης απεδείχθη πολύτιμη για την ευρεία διαφήμισι της συνελεύσεως και της δημοσίας της διαλέξεως της τελευταίας ημέρας.
Βάπτισμα που Προκαλεί Ενδιαφέρον
«Ένα άλλο χαρακτηριστικό της συνελεύσεως που εγείρει το ενδιαφέρον και προκαλεί τη προσοχή στο άγγελμα των Μαρτύρων, είναι το βάπτισμα. Ένα σύνολο 2.070 ατόμων βαπτίσθηκαν στις δεκατρείς συνελεύσεις της Γερμανίας.
Ένα άτομο στην Στουτγάρδη, το οποίο βαπτίσθηκε για να συμβολίση την αφιέρωσή του στον Θεό, είχε φοιτήσει στο σχολείο ενός Ιησουιτικού μοναστηρίου επί εννέα χρόνια. Εκεί έμαθε πολλά για δόγματα και φιλοσοφίες, αλλά τώρα έχει μάθει να κατανοή το θέλημα του Θεού αφότου μελέτησε το βιβλίο Η Αλήθεια Που Οδηγεί Στην Αιώνιο Ζωή μόνον τρεις μήνες με τους μάρτυρας του Ιεχωβά.
Ένα ανδρόγυνο που βαπτίσθηκε στο Στράουμπιν, είχε εναντιωθή στην αλήθεια της Βίβλου πολλά χρόνια. Ο σύζυγος είχε σπουδάσει επί επτά χρόνια σ’ ένα σεμινάριο κληρικών και ήταν δραστήριος στη διοίκησι της εκκλησίας. Ένα αντίτυπο του βιβλίου Η Αλήθεια Που Οδηγεί Στην Αιώνιο Ζωή, που του εστάλη ταχυδρομικώς, έφερε τεραστία αλλαγή. Παρά την εναντίωσι που είχαν από στενούς συγγενείς, εκαθάρισαν το σπίτι τους από τα αντικείμενα της ψευδούς θρησκείας και τελικά αφιέρωσαν τη ζωή τους στον Ιεχωβά Θεό.
Στο Φριντρισχάφεν δυο Τούρκοι βαπτίσθηκαν. Ένας απ’ αυτούς είπε ότι αφού υπήρξε Μουσουλμάνος σαράντα χρόνια, μόνο τώρα γνώρισε το Κοράνιο. Εξεπλάγη όταν είδε πόσα είναι γραμμένα στο Κοράνιο για τον Χριστό.
Μεταγενέστερα Ευεργετικά Αποτελέσματα
Οι Περιφερειακές Συνελεύσεις «Ανθρώπων Ευδοκίας» των μαρτύρων του Ιεχωβά στη Γερμανία ασφαλώς θα αποδώσουν πολλούς θαυμασίους καρπούς. Μπορούν οι άνθρωποι να ιδούν την ευτυχία του λαού του Ιεχωβά; Μπορούν οι επίσημοι στους διαφόρους κυβερνητικούς τομείς να ιδούν την καλή των διαγωγή και την καθαρότητα; Μπορούν άνθρωποι που συναλλάσσονται με το κοινόν καθώς και με μάρτυρας του Ιεχωβά να μην εντυπωσιασθούν βαθιά; Δεν είναι μήπως πιθανόν ότι μερικοί από αυτούς θα σκεφθούν όσα είδαν και άκουσαν και θα συμπεράνουν ότι τα καλά νέα της Βασιλείας έχουν κάποια σχέσι μ’ αυτούς;
Ο λαός του Ιεχωβά στη Γερμανία, από την πλευρά του, είναι ευτυχής για πολλά πράγματα. Προέχει μεταξύ αυτών το γεγονός ότι αυτές οι χαρούμενες συνελεύσεις στις οποίες συμμετείχαν εφέτος, είναι βέβαιον ότι θα συντελέσουν στη διάδοσι των καλών νέων.
[Εικόνα στη σελίδα 13]
Εκπρόσωποι στο Όφφενμπουργκ. Σε δεκατρείς συνελεύσεις η δημοσία ομιλία ακούσθηκε από 110.506 άτομα.