Τι Συμβαίνει στο Έδαφος που Παράγει την Τροφή Σας;

ΌΤΑΝ περπατάτε μέσα σ’ έναν αγρό ή σ’ ένα δάσος πόσα νεκρά ζώα παρατηρείτε; Τα ζώα αφθονούν σ’ αυτές τις περιοχές, και τα ζώα πεθαίνουν τακτικά. Εν τούτοις σπάνια θα δήτε νεκρά ζώα στους αγρούς ή στα δάση. Γιατί; Διότι τα νεκροφάγα ζώα—έντομα, πτηνά και ζώα—εργάζονται για να διατηρούν τη γη καθαρή. Μικροσκοπικοί οργανισμοί αποτελειώνουν το έργο, αποσυνθέτοντας όλη τη νεκρή ύλη και μεταβάλλοντάς την σε τροφή των φυτών.

Αν της δοθή η ευκαιρία, η φυσική δημιουργία θα διατηρήση όχι μόνο τον αέρα και το νερό, αλλά και τη γη επίσης καθαρή για να την απολαμβάνη ο άνθρωπος. Αλλά αυτό γίνεται μόνο αν ο άνθρωπος χειρίζεται τις υποθέσεις του σύμφωνα με τους φυσικούς κύκλους και νόμους. Αυτό όμως δεν γίνεται προς το παρόν.

Απογύμνωσις της Γης

Ένας τρόπος με τον οποίον η γη μολύνεται είναι με την αύξησι των απορριμμάτων που συσσωρεύονται επάνω της, ιδιαιτέρως γύρω από τις πόλεις.

Ο όγκος των απορριμμάτων το 1969 στις Ηνωμένες Πολιτείες έφθασε στο σύνολο των 250.000.000 τόννων περίπου, δηλαδή περισσότερο από ένα τόννο κατ’ άτομο. Απ’ αυτά 60 περίπου εκατομμύρια τόννοι ούτε καν συνελέγησαν. Τα άφησαν στις μεγάλες εθνικές λεωφόρους, στους δρόμους, στους χώρους αναψυχής και στους αγρούς της χώρας ως σκουπίδια.

Παρατηρήστε τον μερικό αυτόν κατάλογο που δείχνει τι πετάχθηκαν σ’ ένα μόνο πρόσφατο χρόνο σ’ αυτή τη χώρα:

7.000.000 αυτοκίνητα

20.000.000 τόννοι χαρτιού

26.000.000.000 φιάλες και δοχεία

48.000.000.000 κουτιά από κονσέρβες

Το πρόβλημα περιπλέκεται από το γεγονός ότι πολλά απ’ αυτά τα απορρίμματα δεν σαπίζουν εύκολα. Από τα γυάλινα, τενεκεδένια, αλουμινένια, πλαστικά και χάρτινα σκεύη, μόνο το χαρτί και ο τενεκές αποσυντίθενται σχετικά γρήγορα. Τα υπόλοιπα, και ειδικά τα πλαστικά, είναι «μη βιοαποσυνθέσιμα.» Δηλαδή δεν αφομοιώνονται στους φυσικούς κύκλους της γης που επαναφέρουν τις ύλες στα βασικά τους στοιχεία με τη σήψι ή την οξείδωσι. Έτσι παραμένουν, κάνοντας το περιβάλλον του ανθρώπου να φαίνεται σαν σκουπιδότοπος.

Μήπως το πρόβλημα υπάρχει αποκλειστικά στις Ηνωμένες Πολιτείες; Καθόλου. Η Γερμανική εφημερίς Σβάρτσβαλντ Μπότε λέγει: «Η Γερμανική Δημοκρατία αργοπεθαίνει από ασφυξία μέσα σε παλιοπράγματα, σκουπίδια και καυσαέρια.» Η εφημερίς του Τορόντο Ντέιλυ Σταρ αναφέρει: «Οι Καναδοί σύντομα θα χώνωνται στα ίδια τους τα σκουπίδια, εκτός αν λάβουν χώρα δραματικές και δραστικές αλλαγές.» Αυτή είναι η κατάστασις σε όλες σχεδόν τις υπερβιομηχανοποιημένες χώρες.

Χημική Δηλητηρίασις

Το Γερμανικό περιοδικό Στερν λέγει ότι «στα τελευταία 25 χρόνια ενάμισυ περίπου εκατομμύρια τόννοι Ντι-Ντι-Τι εψεκάσθησαν στην επιφάνεια της γης. Δηλαδή 75.000 περίπου σιδηροδρομικά φορτηγά βαγόνια δηλητηρίου. . ..Το Ντι-Ντι-Τι διαλύεται πολύ αργά. Από το φορτίο των 75.000 βαγονιών, τα 50.000 εξακολουθούν ακόμη να έχουν μεγάλη δραστικότητα. Αυτό το φορτίο των 50.000 βαγονιών έχει. . .σχηματίσει ένα δηλητηριώδες πέπλο που σκεπάζει ολόκληρη τη γη.»

Αγελάδες και ζώα, που χρησιμοποιούνται για τροφή, τρώγουν φυτά που περιέχουν Ντι-Ντι-Τι και άλλες χημικές ουσίες. Τόσο πολλές από τις χημικές αυτές ουσίες έχουν εισχωρήσει στην τροφή και στο ποτό ώστε πολλές μητέρες που θηλάζουν τα βρέφη των παράγουν γάλα που περιέχει περισσότερο Ντι-Ντι-Τι απ’ όσο επιτρέπει ο νόμος για το γάλα των αγελαδοτροφείων. Ένας Βρεττανός επιστήμων αναφέρει ότι τα θηλάζοντα βρέφη της Βρεττανίας καταναλίσκουν τουλάχιστον το δεκαπλάσιο του επιτρεπομένου ανωτάτου ορίου εντομοκτόνου «διελδρίνης» και μόνο, και τα βρέφη της Δυτικής Αυστραλίας ακόμη περισσότερο.

Σήμερα, αντί να χρησιμοποιούν κοπριά και σπορά εκ περιτροπής [αμειψισπορά] για να διατηρούν τους αγρούς γονίμους, οι γεωργοί χρησιμοποιούν χημικά λιπάσματα. Αλλά το περιοδικό Τάιμ παρατηρεί: «Όπως οι άνθρωποι συνηθίζουν στα ναρκωτικά, έτσι φαίνεται ότι και το χώμα συνηθίζει στις χημικές προσμίξεις και χάνει την ικανότητά του να απορροφά το δικό του άζωτο. Ως αποτέλεσμα τούτου πρέπει να χρησιμοποιούνται διαρκώς περισσότερα λιπάσματα.» Η εσοδεία είναι πλούσια, αλλά το χώμα απογυμνώνεται από τη φυσική του γονιμότητα.

Τα βλαβερά αποτελέσματα μερικών χημικών ψεκασμάτων δεν μπορούν να διαπιστωθούν εύκολα. Στη Γερμανία έγιναν μελέτες για την επίδρασι του πιο ευρέως χρησιμοποιουμένου ζιζανιοκτόνου επάνω στις πατατιές και ντοματιές. Τα φυτά εφαίνετο ν’ αυξάνουν απρόσβλητα και ο καρπός των εφαίνετο φυσιολογικός. Τα ζώα που ετρέφοντο από τα προϊόντα των ανεπτύσσοντο κανονικά. Αλλά οι απόγονοι που παρήγαγαν δεν ανεπτύσσοντο κανονικά. Όπως δηλώνει ο συγγραφεύς στο βιβλίο Μπιλντ ντερ Βίσενσαφτ: «Θέλω να το επαναλάβω. Στα φυτά των πειραμάτων δεν υπήρχαν ορατές βλάβες. Ούτε βρέθηκαν ορατές βλάβες στα πειραματόζωα, αλλά στους απογόνους των βρέθηκαν.» Τα φυτά είχαν υποστή αοράτως μοριακές αλλοιώσεις και παρήγαγαν αλλοιώσεις στα ζώα που τα έφαγαν.

Το ερώτημα που εγείρεται τώρα είναι, Πώς αυτές οι χημικές ουσίες επηρεάζουν τους ανθρώπους;

Εκτός από όλα τα προηγούμενα, ο άνθρωπος ερήμωσε τη γη με την καταστροφή των δασών, με επιφανειακή εξόρυξι και υπερκαλλιέργεια. Οι επιστήμονες υπολογίζουν ότι απαιτούνται περίπου πεντακόσια χρόνια φυτικής και ζωικής σήψεως για να παραχθή μόνο μια ίντσα γονίμου επιφανειακού χώματος. Κι’ εν τούτοις, λόγω της απερισκεψίας του ανθρώπου, εκατομμύρια τόννοι χώματος επιφανείας αφηρέθησαν και σκορπίσθηκαν στον αέρα ή παρασύρθηκαν στα ποτάμια και στις θάλασσες. Δεν θα έπρεπε αντιθέτως να δείξωμε εκτίμησι γι’ αυτή την ανεκτίμητη κληρονομιά—και σεβασμό σ’ Αυτόν που την εχορήγησε;