Ήμουν ένας «Αλαντούρα»

Όπως το αφηγήθηκε στον ανταποκριτή του «Ξύπνα!» στη Νιγηρία

ΗΤΑΝ ενωρίς ένα πρωινό. Ο ήλιος δεν είχε ανατείλει ακόμη, και ξύπνησα από τον ήχο μιας καμπάνας. Ο θόρυβος αυτός και το άγγελμα που διαλαλούσε είλκυσε την προσοχή μου. «Σήκω και προσεύχου! Σήκω και προσεύχου!»

Έξω ήταν ένας άνδρας ντυμένος με μια μακρυά λευκή ρόμπα με μια κόκκινη ζώνη γύρω στη μέση. Μια παληά Βίβλος ήταν στο χέρι του. Πήγαινε προς ένα κτίριο που ήταν τετράγωνο περίπου δεκαέξη πόδια. Αυτό ήταν ο τόπος της λατρείας του. Οι ύμνοι που ακούονταν από εκείνον τον τόπο ανεκίνησαν κάτι μέσα μου. Ήθελα να γνωρίσω περισσότερα γι’ αυτούς τους ανθρώπους, κι έτσι άρχισα να συνδέωμαι μαζί τους. Αυτός είναι ο λόγος που έγινα ένας Αλαντούρα.

Γρήγορα κι εγώ επίσης περιπλανόμουν στους δρόμους την αυγή υπενθυμίζοντας στους ανθρώπους τη βασική μας αρχή—την προσευχή. Εν τούτοις, αντίθετα προς τις επίμονες συστάσεις μας, οι περισσότεροι άνθρωποι απλώς ξυπνούσαν και πήγαιναν στις διάφορες ασχολίες τους. Κι έτσι ήμασταν γι’ αυτούς μόνον σαν ξυπνητήρια. Δεν σταματούσαμε όμως λόγω της αδιαφορίας των, αλλά θρηνούσαμε για την κοσμικότητά τους και προσευχόμεθα γι’ αυτούς.

Τρεις μήνες αφού ασπάσθηκα αυτή τη θρησκεία παράξενα πράγματα άρχισαν να συμβαίνουν: Άρχισα να βλέπω οράματα, να εκφράζω προρρήσεις και να προλέγω γεγονότα. Γρήγορα έγινα προφήτης που μπορούσε να μιλή και να ερμηνεύη ξένες γλώσσες. Επίσης κατεχόμουν από πνεύματα. Τώρα μπορούσα να αισθάνωμαι αόρατα χέρια και ένα πνεύμα να ενεργή επάνω μου και να με υποκινή σε δράσι. Αυτό με έκαμε δημοφιλή, και σε λίγο διάστημα ο καθένας στην Ιλέσα και στα προάστιά της γνωρίσθηκε μαζί μου. Οι άνθρωποι έρχονταν σε μένα για να τους προλέγω το μέλλον τους.

Αργότερα μετώκησα στο Λάγος, όπου έγινα διασημότερος. Με τιμούσαν και μ’ εκτιμούσαν σε μεγάλο βαθμό και οι άνθρωποι υποκλίνονταν και με προσκυνούσαν. Ποια ήταν αυτή η θρησκεία με την οποίαν είχα ενωθή;

Εκκλησία των Χερουβείμ και Σεραφείμ

Μας ωνόμαζαν Αλαντούρας. Αντούρα είναι λέξις της γλώσσας Γιορούμπα που σημαίνει προσευχή. Το πρόθεμα Άλα («ένας που») προστίθεται στο Αντούρα για να δείξη έναν ο οποίος προσεύχεται. Το όνομα Αλαντούρα χρησιμοποιείται από τον λαό Γιορούμπα της Δυτικής Νιγηρίας, ενώ στην Ανατολική Νιγηρία η κίνησις αυτή ονομάζεται απλώς ‘εκκλησία της πνευματικής θεραπείας.’ Οι περισσότεροι, όμως, είναι εξοικειωμένοι με τη μακρότερη ονομασία ‘Το Αιώνιον Ιερόν Τάγμα των Χερουβείμ και Σεραφείμ.’

Ο άνθρωπος που θεωρείται ως ιδρυτής αυτής της θρησκείας ήταν ο Μωυσής Οριμολάντ, ο οποίος γεννήθηκε στη δυτική Νιγηρία. Την εποχή περίπου του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου άρχισε να κηρύττη, μολονότι ήταν χωλός και αγράμματος. Ισχυρίζετο ότι έβλεπε οράματα. Το σταθερό του θέμα ήταν η δύναμις της προσευχής. Αργότερα αποφασίσθηκε να σχηματισθή μια εταιρία, και μετά τρεις ημέρες προσευχής και νηστείας μια γυναίκα ισχυρίσθηκε ότι είδε ένα όραμα στο οποίον είδε τα γράμματα ΣΕ. Ένας κληρικός έδωσε μια ερμηνεία: ότι αυτό εσήμαινε ΣΕΡΑΦΟΥ (Σεραφείμ). Αργότερα προσετέθη και το όνομα ΚΕΡΟΥΒΟΥ (Χερουβείμ). Έτσι το όνομα Χερουβείμ και Σεραφείμ έγινε ο προσδιορισμός της Εταιρίας.

Δημοτικότης και Εξάπλωσις

Αφού έγινα ένας Αλαντούρα ήταν πολύ εύκολο για μένα να διακρίνω τι ήταν εκείνο που έκανε αυτή τη θρησκεία τόσο δημοφιλή. Μερικοί, σαν εμένα, είχαν προσελκυσθή από τη μουσική και τα άσματα. Άλλοι είχαν ελκυσθή από τους ισχυρισμούς τής διά πίστεως θεραπείας στις συγκεντρώσεις αναζωπυρώσεως, που συνήθως διεξάγονται σε δημοσίους τόπους. Σ’ εκείνους που έχουν προβλήματα ή επιθυμία να γνωρίζουν το μέλλον ή θέλουν βοήθεια κάποιου είδους λέγεται ως μέσον επιτυχίας η προσευχή. Πράγματι, οι προσευχές προσφέρονται για κάθε πράγμα που συλλαμβάνει η φαντασία: Για τις στείρες γυναίκες για να έχουν παιδιά, για τις γυναίκες που ασχολούνται στο εμπόριο να ευημερήσουν σ’ αυτό, για τους ανέργους για να βρουν δουλειά, για κατάρες στους ‘εχθρούς,’ και ούτω καθεξής. Πολλοί είναι υπερήφανοι διότι αυτή είναι μια κίνησις του τόπου, και ότι αυτή δεν έχει συγγένεια με οποιαδήποτε ξένη κίνησι τής διά πίστεως θεραπείας.

Αυτή η θρησκεία διαδόθηκε γρήγορα. Εν τούτοις, με κανένα τρόπο δεν είναι μια ενωμένη οργάνωσις. Σχηματίσθηκαν πολλές αποσχισθείσες ομάδες, ώστε σήμερα είναι πολύ δύσκολο να δώση κανείς ακριβή αριθμό των διαφόρων ομάδων της κινήσεως. Μερικές ομάδες μπόρεσαν να εγκαταστήσουν τμήματα σε άλλες δυτικοαφρικανικές χώρες, όπως στο Καμερούν, και ακόμη μακρυά όπως είναι η Σιέρρα Λεόνε.

Βρήκα την Αλήθεια της Γραφής

Από καιρό σε καιρό υπήρχαν ερωτήσεις αναπάντητες στο μυαλό μου. Αλλά δεν άφησα αυτό να μ’ εμποδίση από τη σταδιοδρομία μου ως προφήτου σ’ αυτή τη θρησκεία. Τότε μια μέρα συνάντησα ένα Χριστιανό μάρτυρα του Ιεχωβά. Ήμουν επιφυλακτικός για ό,τι έλεγε και δεν σκέφθηκα ούτε για μια στιγμή ότι θα μπορούσε να μου δείξη ότι η Βίβλος θ’ απαντούσε σε όλες μου τις ερωτήσεις. Εν τούτοις βαθειά μέσα μου ήταν ένας πόθος να γνωρίσω την αλήθεια.

«Όχι,» του είπα, «δεν θέλω να έχω οποιοδήποτε από τα βιβλία σας.» Εν τούτοις, συμφώνησα να συναντώμαι μαζί του τακτικά για να συζητώ για τη Βίβλο. Στη διάρκεια τριών μηνών είχα τη μια κατάπληξι κατόπιν της άλλης καθώς ανακάλυπτα ότι ο πύρινος άδης, η έμφυτη αθανασία της ανθρωπίνης ψυχής, η τριάς, το Πάσχα, τα Χριστούγεννα και πολλές άλλες διδασκαλίες της εκκλησίας μας δεν αποτελούσαν πεποιθήσεις του Ιησού Χριστού και των μαθητών του. Διεπίστωσα ότι δεν εδιδάσκοντο στη Βίβλο.

Τώρα είχα πολλές αμφιβολίες στο μυαλό μου αναφορικά με την πίστι των Αλαντούρα. Συναντήθηκα με πολλούς από τους άλλους προφήτες, αλλά καμμιά ικανοποιητική απάντησις δεν δόθηκε στις ερωτήσεις μου. Επί παραδείγματι, σ’ έναν απ’ αυτούς είπα: «Θυμούμαι ότι διάβασα σ’ ένα περιοδικό ότι ένα πρώην μέλος της εκκλησίας μας μάς είχε κατηγορήσει ότι ‘αποπλανούσαμε γυναίκες της πίστεώς μας, ότι απογυμνώναμε τους αθώους από το χρήμα των και για όλα τα είδη πνευματικής απάτης.’ Αυτός ο ίδιος άνθρωπος πρόσθεσε: ‘Το πνεύμα του Θεού δεν βασανίζει ανθρώπους με το να τους ρίχνη κάτω στο πάτωμα με παροξυσμούς περιστροφών.’ Γνωρίζω ότι μερικά από αυτά τα πράγματα είναι αληθινά. Τώρα τι έχεις να πης;»

Η ερώτησίς μου απαντήθηκε με αόριστα σχόλια, και δεν δόθηκε κανένα Γραφικό εδάφιο. Επείσθηκα ότι οι Χριστιανοί μάρτυρες του Ιεχωβά πρέπει να έχουν την αλήθεια.

Αντίθεσις σε Συναθροίσεις

Τι έκπληξις ήταν η πρώτη συνάθροισις που παρηκολούθησα στην Αίθουσα Βασιλείας των Μαρτύρων του Ιεχωβά! Επί εικοσιδύο έτη είχα συνηθίσει σε συνεδριάσεις προσευχών στις οποίες κάναμε προσευχές, διαβάζαμε μερικές περικοπές της Βίβλου, και έπειτα ψάλλαμε, χορεύαμε, και χτυπούσαμε τύμπανα. Έπειτα όταν όλα αυτά έφθαναν στο ύψος των, κάποιος βροντοφωνούσε σε κάποια παράξενη ή ξένη γλώσσα. Έπειτα προχωρούσε σε μια φρενίτιδα σωματικών συστροφών. Καθώς εφώναζε «Αλλελιού» όλοι στο ακροατήριο απαντούσαν «Αλληλούια.» Ή αυτός ο ίδιος ερμήνευε τη ‘γλώσσα’ του ή κάποιος άλλος στο ακροατήριο ζητούσε να το κάμη αυτό. Έπειτα ακολουθούσε μια μακρά προσευχή διακοπτόμενη σε κάθε φράσι από ένα μεγαλόφωνο «Αμήν» από το ακροατήριο.

Τώρα στην Αίθουσα Βασιλείας είδα πραγματική ειρήνη. Εδώ έμαθα πραγματικά ότι ο Θεός είναι Θεός τάξεως και ειρήνης και όχι ακαταστασίας. (1 Κορ. 14:33) Όλοι όσοι μιλούσαν από το βήμα ή εσχολίαζαν από το ακροατήριο το έκαμναν στη γλώσσα που μιλούμε κάθε μέρα. Δεν χρειαζόταν κανένας ‘διερμηνεύς.’ Η προσευχή ανεπέμπετο στην αρχή και στο τέλος των συναθροίσεων με ένα αξιοπρεπή αλλά ειλικρινή και ταπεινό τρόπο. Κανένας δεν διέκοπτε. Κανένας δεν παρεσύρετο σε φρενίτιδα είτε από ωδές ύμνων είτε από ό,τι ελέγετο. Εν τούτοις πόσο ευχάριστο ήταν ν’ ακούη κανείς να ψάλλουν τους ύμνους της Βασιλείας!

Άλλες Αντιθέσις

Όταν γνώρισα τους Χριστιανούς μάρτυρας του Ιεχωβά, είδα ότι πολλοί ήσαν προηγουμένως Αλαντούρας. Μια πείρα που μου είπαν δείχνει ακόμη περισσότερο την αντίθεσι μεταξύ των Μαρτύρων και των Αλαντούρας.

Προτού συναντήσουν τους Μάρτυρας, ένας άνδρας και η σύζυγός του ήσαν πολύ στενοχωρημένοι επειδή δεν μπορούσαν ν’ αποκτήσουν παιδί. Αποφάσισαν ν’ αποταθούν σ’ ένα γιατρό, αλλά επείσθησαν την τελευταία στιγμή να επισκεφθούν ένα προφήτη Αλαντούρα. Αυτός προσευχήθηκε και είπε ότι είδε τρία άστρα, που εσήμαινε ότι σε τρεις μήνες η σύζυγος θα είχε σύλληψι. Δόθηκαν στον προφήτη δέκα λίρες ($28) και ένα κρεββάτι, αλλά μετά τρεις μήνες κανένα αποτέλεσμα.

Περισσότερα χρήματα πληρώθηκαν, περισσότερες προσευχές έγιναν και τρεις ακόμα μήνες πέρασαν. Τότε ο προφήτης είπε ότι είδε σε όραμα την πεθερά να βαδίζη στην εκκλησία με το κεφάλι κάτω και τα πόδια επάνω. «Είναι μάγισσα,» είπε, «και αυτή εμποδίζει τη σύζυγό σας να συλλάβη.» Στον άνθρωπο ελέχθη ότι η γυναίκα του πρέπει ν’ απομακρυνθή από τη μητέρα της. Έτσι επί δυόμισυ χρόνια η σύζυγος δεν επισκέφθηκε τη μητέρα της, μολονότι έμενε μόνο τριακόσιες γυάρδες μακρυά! Εν τούτοις δεν ερχόταν παιδί.

Τότε ένας άλλος προφήτης τους είπε να μετοικήσουν, κι έτσι μετώκησαν στο Λάγος. Εκεί ξόδεψαν περισσότερα χρήματα όταν βρήκαν έναν άλλο προφήτη, που προσευχόταν με τη γυναίκα στην ακρογιαλιά επτά ημέρες κάθε μήνα. Μετά πέντε μήνες το απογοητευμένο ζεύγος αντελήφθη ότι ήσαν ανόητοι που είχαν σπαταλήσει χρόνο και χρήμα επί τέσσερα σχεδόν έτη. Έτσι πήγαν στο γιατρό τον οποίον ήθελαν να επισκεφθούν από την αρχή. Το αποτέλεσμα ήταν ότι μετά τρεις μήνες η σύζυγος συνέλαβε και αργότερα απέκτησε μια θυγατέρα. Τότε ήταν που συνάντησαν τους Χριστιανούς μάρτυρας του Ιεχωβά και έμαθαν την αλήθεια της Γραφής. Και την έμαθαν δωρεάν.

Τώρα αισθάνθηκα σαν να ερχόμουν στο φως βγαίνοντας από ένα μαύρο σύννεφο που με είχε τυλίξει. Τώρα ελευθερώθηκα από την κατοχή των πονηρών πνευμάτων, διότι οι Μάρτυρες είναι απηλλαγμένοι από κάθε είδος πνευματισμού, αφού γνωρίζουν ότι αυτός καταδικάζεται από τη Γραφή. (Γαλ. 5:19-21· Δευτ. 18:10-12) Δεν ήταν δύσκολο για μένα ν’ απομακρυνθώ από την ψευδή θρησκεία και να εγκαταλείψω την εκκλησία των Χερουβείμ και Σεραφείμ. Μολονότι δέχθηκα πολλή γελοιοποίησι από πολλούς από τους πρώην συναδέλφους μου, δεν ήμουν πια ένας Αλαντούρα.

Ήμουν ελεύθερος, και ήταν η Βιβλική αλήθεια που μ’ ελευθέρωσε. Κατόπιν ήλθε μια από τις πιο ευτυχείς ημέρες της ζωής μου, όταν το 1966 βαπτίσθηκα για να συμβολίσω την αφιέρωσί μου στον Ιεχωβά. Τι προνόμιο ήταν να υπηρετώ από τότε στη διακονία μ’ έναν κατάλληλο τρόπο ως ένας αληθινός δούλος του Ιεχωβά Θεού!