«Ο Λόγος ο Σος Αλήθεια Εστί»
«Μακάριοι οι Ειρηνοποιοί»
ΚΙ ΑΥΤΟΣ ακόμα ο ήχος της λέξεως «ειρήνη» είναι ευχάριστος στο αυτί, καταπραϋντικός στην καρδιά και τη διάνοια. Και το ίδιο αληθεύει είτε αυτή προφέρεται παί στα Γαλλικά, παζ στα Ισπανικά, φρίντε στα Γερμανικά, πης στα Αγγλικά ή σαλώμ στα Εβραϊκά. Όταν ο Ιησούς απέστειλε τους εβδομήντα ευαγγελιστάς τούς παρήγγειλε να λέγουν: «Ειρήνη εις τον οίκον τούτον.» Είναι μια συνήθεια της Ανατολής να χαιρετούν τους άλλους με το να τους εύχωνται ειρήνη. Ακόμα και σήμερα όταν τηλεφωνήσετε στην ισραηλινή πρεσβεία της Νέας Υόρκης, οι πρώτες λέξεις που ακούτε δεν είναι «καλημέρα σας!» αλλά «Σαλώμ!» «Ειρήνη!»—Λουκ. 10:5.
Πόσο κατάλληλο λοιπόν ήταν που ο Ιησούς στους «μακαρισμούς» του εχαρακτήρισε μακάριους τους ειρηνοποιούς, δηλαδή εκείνους που εργάζονται για την ειρήνη. Καθώς είπε: «Μακάριοι οι ειρηνοποιοί· διότι αυτοί θέλουσιν ονομασθή υιοί Θεού.»—Ματθ. 5:9.
Εφόσον οι ειρηνοποιοί πρόκειται ν’ ανταμειφθούν με το να ονομασθούν «υιοί Θεού,» έπεται ότι ο Πατέρας των Ιεχωβά Θεός πρέπει να είναι ένας ειρηνοποιός. Δεν είναι μόνο ένας ειρηνοποιός, αυτός είναι ο Ειρηνοποιός! Αυτοί που έχουν λίγη πίστι στον Λόγο του Θεού και στερούνται της κατανοήσεώς του έχουν την τάσι να μιλούν για τον Ιεχωβά ως έναν Θεόν πολέμου. Αλλά για τον Ιεχωβά ο πόλεμος είναι η εξαίρεσις, μια έκφρασις της οργής του. Η οργή δεν είναι μια επικρατούσα ιδιότης του, αλλ’ η αγάπη είναι. Η οργή του διαρκεί «μιαν μόνην στιγμήν,» η εύνοιά του «ολόκληρη ζωή.»—Ψαλμ. 30:5.
Ο Ιεχωβά Θεός κάνει χρήσι του πολέμου μόνον για ν’ απαλλαγή από τους ταραχοποιούς ώστε η ειρήνη να επικρατή στο σύμπαν του. Έτσι διαβάζομε: «Καταπαύει τους πολέμους έως των περάτων της γης· συντρίβει τόξον, και κατακόπτει λόγχην· καίει άμαξας εν πυρί.» (Ψαλμ. 46:9) Αυτός είναι ο λόγος που περιγράφεται ως ο «Θεός της ειρήνης.» Εφόσον ονομάζεται μακάριος Θεός, αυτός, πάνω απ’ όλους τους άλλους, είναι ο μακάριος ειρηνοποιός.—Ρωμ. 15:33· Φιλιπ. 4:9· 1 Θεσ. 5:23· 1 Τιμ. 1:11.
Με το να είναι ο Ιεχωβά Θεός ο μέγας Ειρηνοποιός πρέπει ν’ αναμένεται ότι ο μονογενής του Υιός, Ιησούς Χριστός, ο οποίος είπε ότι έπραττε όσα έβλεπε τον Πατέρα του να πράττη, θα πρέπη επίσης να είναι ειρηνοποιός. Ονομάζεται με τίτλους όπως «Άρχων ειρήνης» και «ο Κύριος της ειρήνης.» (Ησ. 9:6· 2 Θεσσ. 3:16) Σχετικά με την εξουσία του διαβάζομε ότι «εις την αύξησιν της εξουσίας αυτού και της ειρήνης δεν θέλει είσθαι τέλος.» Όταν θα ελέγχη τα πράγματα της γης «αφθονία ειρήνης θέλει είσθαι, εωσού μη υπάρξη η σελήνη.» Με το να αποκαλήται «ο μακάριος και μόνος Δεσπότης» είναι επίσης μακάριος ειρηνοποιός.—Ησ. 9:7· Ψαλμ. 72:7· 1 Τιμ. 6:15.
Μεταξύ των καθ’ ομολογίαν Χριστιανών υπάρχουν μερικοί σήμερα που θα επιθυμούσαν να είναι ειρηνοποιοί όπως αυτοί που ανήκουν στη «Χριστιανική Διάσκεψι Ειρήνης.» Αποτελείται από θρησκευομένους αμφοτέρων των πλευρών του Σιδηρού Παραπετάσματος. Εν τούτοις αυτοί που ανήκουν στη Δύσι λέγουν ότι είναι πάρα πολύ το ν’ αναμένουν ότι οι ενέργειές τους θα έχουν κάποια επίδρασι στην παγκόσμια ειρήνη. Κυρίως προσπαθούν να διατηρήσουν ειλικρινείς σχέσεις μεταξύ των ομοθρήσκων που είναι στη μια και την άλλη πλευρά του Σιδηρού Παραπετάσματος. Ακόμα και μ’ αυτόν τον σοβαρό αντικειμενικό σκοπό έχουν πολύ λίγη επιτυχία, διότι αντιμετωπίζουν δυσκολία στη διατήρησι της ειρήνης μεταξύ τους!—Δη Κρίστιαν Σέντσιουρυ, 10 Ιουνίου, 11 Νοεμβρίου 1970.
Πώς θα μπορούσαν οι αληθινοί ακόλουθοι του Χριστού να είναι ειρηνοποιοί; Όχι με το ν’ αναμιγνύωνται στην πολιτική και να προωθούν τα πολιτικά σχέδια των ανθρώπων, διότι ο Ιησούς είπε ότι οι ακόλουθοί του δεν θ’ αποτελούσαν μέρος του κόσμου. (Ιωάν. 17:14) Μάλλον, το κάνουν αυτό πρώτα απ’ όλα με το να έχουν ειρήνη με τον Θεό, που είναι η πιο σπουδαία ειρήνη. Αποκτούν αυτήν την ειρήνη με τον Θεό πιστεύοντας στη θυσία του Χριστού και αφιερώνοντας τον εαυτό τους στην εκτέλεσι του θελήματος του Θεού και ακολουθώντας τα βήματα του Χριστού και έπειτα συμβολίζοντας αυτή την αφιέρωσί τους με το εν ύδατι βάπτισμα. Το γεγονός είναι ότι ο Ιησούς ήλθε στη γη με τον ειδικό σκοπό να δώση τη δυνατότητα στο ανθρώπινο γένος να έλθη σε ειρηνικές σχέσεις με τον Θεό, όπως διαβάζομε: «Και ελθών εκήρυξεν ευαγγέλιον ειρήνης εις εσάς τους μακράν και εις τους πλησίον.» Ναι, ο Θεός μέσω του Ιησού Χριστού προσφέρει ειρήνην στους Ιουδαίους και στους Εθνικούς.—Εφεσ. 2:14-17.
Μόνον όταν έλθουν σε ειρηνικές σχέσεις με τον Ιεχωβά Θεό οι Χριστιανοί είναι σε θέσι ν’ αποκτήσουν και να διατηρήσουν ειρηνικές σχέσεις με τους συγχριστιανούς τους. Όταν οι καρποί του πνεύματος του Θεού εκδηλώνωνται στη ζωή των, τότε είναι ικανοί να υπακούουν στην εντολή: «Μετά πάσης ταπεινοφροσύνης και πραότητος, μετά μακροθυμίας, υποφέροντες αλλήλους εν αγάπη, σπουδάζοντες να διατηρήτε την ενότητα του Πνεύματος διά του συνδέσμου της ειρήνης.»—Εφεσ. 4:2, 3.
Αυτοί επίσης εκπληρώνουν το ρόλο τους ως ειρηνοποιών φέροντας ένα μήνυμα ειρήνης στους ‘έξω’. Όπως έκαμε ο απόστολος Παύλος, έτσι και αυτοί υπηρετούν ως ‘πρέσβεις υπέρ του Χριστού, ως εάν σας παρεκάλει ο Θεός δι’ ημών· δεόμεθα λοιπόν υπέρ του Χριστού, διαλλάγητε προς τον Θεόν.’ (2 Κορ. 5:20) Ακόμα πιο πολύ δείχνουν ότι είναι ειρηνοποιοί φυλάττοντας τη συμβουλή «ει δυνατόν, όσον το αφ’ υμών, ειρηνεύετε μετά πάντων ανθρώπων.» (Ρωμ. 12:18) Έτσι, εφ’ όσον ενεργώντας κατ’ αυτόν τον τρόπο δεν τίθεται ζήτημα παραβιάσεως καμμιάς αρχής, αυτοί επιθυμούν να προωθούν τα συμφέροντα της ειρήνης. Προσπαθούν ν’ αποφεύγουν ανωφελείς συζητήσεις, επιδιώκουν να είναι ευγενείς, ευχάριστοι, πρόθυμοι να ευχαριστήσουν τους άλλους γνωρίζοντας ότι με αυτόν τον τρόπο δεν θα είναι μόνο αποτελεσματικοί ειρηνοποιοί, αλλ’ επίσης θα προετοιμάζουν την καρδιά και τον νου άλλων ανθρώπων να συμφιλιωθούν με τον Θεό.
Ο Ιησούς είπε ότι οι ειρηνοποιοί είναι «μακάριοι» εφόσον θα ‘ονομασθούν υιοί Θεού.’ (Ματθ. 5:9) Εν τούτοις, πρέπει να γνωρίζωμε ότι ο όρος «υιοί Θεού» χρησιμοποιείται στις Γραφές με περισσότερες από μία έννοια. Έτσι διαβάζομε ότι ο Αδάμ ήταν υιός Θεού. (Λουκ. 3:38) Έπειτα πάλι, οι άγγελοι που εγκατέλειψαν την ουράνια υπόστασί των για να νυμφευθούν τις θυγατέρες των ανθρώπων στη γη εκαλούντο «υιοί του Θεού.» (Γεν. 6:2) Και ο Ιησούς επανειλημμένως ανεφέρθη για τον εαυτό του ως ‘Υιόν του Θεού’ ή ‘Θεού Υιόν.’—Ιωάν. 3:18· 5:25· 10:36.
Τα λόγια του Ιησού εις Ματθαίον 5:9 εφαρμόζονται κατ’ αρχήν σ’ εκείνους που έχουν αποκυηθή από το άγιο πνεύμα του Θεού και ως εκ τούτου έχουν την ελπίδα να γίνουν πνευματικοί υιοί του Θεού στους ουρανούς. Γι’ αυτούς τους ειρηνοποιούς είναι γεγραμμένον: «Αυτό το πνεύμα συμμαρτυρεί με το πνεύμα ημών, ότι είμεθα τέκνα Θεού. Εάν δε τέκνα, και κληρονόμοι· κληρονόμοι μεν Θεού, συγκληρονόμοι δε Χριστού.» (Ρωμ. 8:16, 17) Αυτοί πρόκειται να είναι ένδοξοι πνευματικοί υιοί του Θεού απολαμβάνοντας την θείαν φύσιν, έχοντας άφθαρτα σώματα και κατέχοντας αιώνια ζωή.
Άλλοι θεοφοβούμενοι ειρηνοποιοί θα γίνουν ανθρώπινοι «υιοί του Θεού,» διότι αυτός θα τους δώση αιώνια ζωή. Αλλ’ εφ’ όσον θα γίνουν επίσης τέκνα του «Αιωνίου Πατρός,» Ιησού Χριστού, μπορούν ακριβέστερα να καλούνται υιοί του Ιησού Χριστού, του Άρχοντος της Ειρήνης, και ‘έγγονοι’ του Θεού.—Ησ. 9:6.
Είθε λοιπόν όλοι εκείνοι που θα γίνουν υιοί του Θεού και θ’ αποκτήσουν αιώνια ζωή είτε στους ουρανούς είτε σ’ έναν επίγειο παράδεισο, ν’ αποδείξουν ότι θα γίνουν άξιοι ν’ αποκαλούνται ειρηνοποιοί!