Άφησαν το Φως των να Λάμπη

Ο ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ είπε στους ακολούθους του: «Σεις είσθε το φως του κόσμου.» (Ματθ. 5:14) Το να χρησιμεύη κανείς σαν τέτοιο φως εσήμαινε να δείχνη καλά Χριστιανικά έργα, βοηθώντας άλλους με λόγο και παράδειγμα να γίνουν δούλοι του Ιεχωβά Θεού ως μαθηταί του Κυρίου Ιησού Χριστού. Ο Ιησούς είπε: «Ούτως ας λάμψη το φως σας έμπροσθεν των ανθρώπων, δια να ίδωσι τα καλά σας έργα και δοξάσωσι τον Πατέρα σας τον εν τοις ουρανοίς.» (Ματθ. 5:16) Γι’ αυτόν το λόγο οι μάρτυρες του Ιεχωβά ενθαρρύνουν τους άλλους να κάνουν καλή χρήσι των ευκαιριών των να μεταδίδουν το άγγελμα της Βίβλου σε άλλους. Αυτό υποκίνησε πολλούς να μελετούν τις Ιερές Γραφές μαζί με τους μάρτυρες.

● Ένας από τους μάρτυρες του Ιεχωβά στον Καναδά, στον τόπο της εργασίας του, μίλησε για μια συνέλευσι που είχε παρακολουθήσει. Ένας νεαρός άκουσε τυχαίως τη συζήτησι κι’ επλησίασε τον Μάρτυρα για να κάμη ερωτήσεις. Σχεδόν αμέσως ο νέος άρχισε να παρακολουθή τις συναθροίσεις των μαρτύρων του Ιεχωβά, ενώ ταυτόχρονα διάβαζε με ζήλο πολλές από τις εκδόσεις της Εταιρίας Σκοπιά. Τις επόμενες δύο Κυριακές αυτός ο νέος ήταν μαζί με τον Μάρτυρα και την οικογένειά του από τις εννέα το πρωί μέχρι σχεδόν τα μεσάνυχτα, παρακολουθώντας συναθροίσεις καθώς επίσης και μελετώντας και συζητώντας τις αλήθειες του Λόγου του Θεού. Ακριβώς τρεις εβδομάδες από τον καιρό της πρώτης μελέτης της Γραφής βαπτίσθηκε.

Εκείνη την εποχή η σύζυγός του απουσίαζε αρκετό καιρό και όταν επέστρεψε, συγκλονίσθηκε απ’ όσα είχαν συμβή κατά την απουσία της. Αλλά κι’ αυτή επίσης συμφώνησε να έχη μια Γραφική μελέτη, και τώρα είναι μια αφιερωμένη και βαπτισμένη μάρτυς του Ιεχωβά.

Μόνο ένα έτος από τον καιρό του βαπτίσματός του, αυτός ο νέος είδε έναν με τον οποίον ο ίδιος μελετούσε τη Γραφή, να λαμβάνη το μέρος του με την αληθινή λατρεία και να βαπτίζεται.

● Ένας Μάρτυς από τη Φιλλανδία αναφέρει: «Λίγον καιρό πριν, ένας άνδρας και οι δυο αδελφές του εγκαταστάθηκαν στο διπλανό σπίτι. Μια μέρα έτυχε να βαδίζωμε μαζί προς το σπίτι και έλαβα την ευκαιρία να του πω ότι είμεθα μάρτυρες του Ιεχωβά και επίσης να του μιλήσω για τη βασιλεία του Θεού. Ο άνθρωπος είπε ότι ήταν άθεος και επίσης Κομμουνιστής. Έτσι αισθανόταν ότι θα ήταν ‘σπατάλη χρόνου’ να μιλή κανείς για τη Γραφή και για τον Θεό.»

Ο Μάρτυς έπειτα προσκάλεσε τον άνθρωπον αυτόν στο σπίτι του, λέγοντας: «Αν είτε ο ένας είτε ο άλλος από μας δώση επαρκείς λόγους για ν’ αποδείξη ότι έχει δίκαιο, τότε ο άλλος θ’ αναγκαζόταν ν’ αλλάξη τις απόψεις και τις πεποιθήσεις του.» Εκείνο το ίδιο βράδυ ο άνθρωπος ήλθε στο σπίτι του Μάρτυρος. Η συζήτησις διήρκεσε από τις 8 το βράδυ μέχρι τις 1:30 π.μ. Συμφώνησε τελικά ότι ο Θεός υπήρχε και εξέφρασε την επιθυμία του να μάθη περισσότερα για τον Ιεχωβά και τους σκοπούς του.

Άρχισε μια μελέτη της Γραφής. Αλλ’ ένα βράδυ κάθε εβδομάδα δεν τον ικανοποιούσε. Έτσι διεξήγετο μια μελέτη κάθε ελεύθερο βράδυ. Σε λίγους μόνο μήνες αυτός έγινε αφιερωμένος, βαπτισμένος Μάρτυς.

Αυτός άρχισε μια Γραφική μελέτη με μια από τις αδελφές του. Γρήγορα και η άλλη του αδελφή ενώθηκε στη μελέτη και οι δυο τους έγιναν μάρτυρες του Ιεχωβά. Επίσης αυτός έκαμε να ενδιαφερθούν ο νεώτερος αδελφός του και η γυναίκα του αδελφού του για το άγγελμα της Γραφής. Και οι δυο τους άρχισαν να παρακολουθούν τακτικά τις συναθροίσεις των μαρτύρων του Ιεχωβά. Ακόμη και άλλοι συγγενείς έδωκαν επίσης προσοχή. Αυτό ωδήγησε σε μια Γραφική μελέτη που άρχισε μ’ έναν εξάδελφο και την οικογένειά του. Σε λίγους μόνο μήνες, ο εξάδελφος, η γυναίκα του και τα δυο τους παιδιά άρχισαν να μετέχουν στη διακονία των μαρτύρων του Ιεχωβά από σπίτι σε σπίτι.

● Ένας περιοδεύων διάκονος των μαρτύρων του Ιεχωβά, επίσκοπος περιοχής, επέστρεφε μαζί με τη σύζυγό του από μια επίσκεψι στην έρημο των Άνδεων, στο νότιο Περού. Βαδίζοντας σ’ ένα σκονισμένο μονοπάτι, συνάντησαν έναν άνθρωπο που πότιζε το γάιδαρό του σ’ ένα μικρό ποταμάκι. Ο άνθρωπος έσπρωξε τον όνο για να μετακινηθή ώστε ο επίσκοπος περιοχής και η γυναίκα του να μπορέσουν να περάσουν. Κάνοντας αυτό ο άνθρωπος είπε: «Θα τραβήξω αυτή την ψυχή από το δρόμο.» Σ’ αυτό επάνω ο επίσκοπος τον ρώτησε αν ήταν ορθό να ονομάζη «ψυχή» τον όνο του. Ο άνθρωπος κύτταξε απορημένος, σκέφθηκε για ένα λεπτό και κατόπιν απάντησε: «Μα πάντοτε το έλεγα αυτό.» Ο επίσκοπος περιοχής έβγαλε τη Βίβλο του και έδειξε στον άνθρωπο ότι η Γραφή έλεγε ότι και τα ζώα είναι πράγματι ψυχές. (Αριθ. 31:28) Επίσης συζήτησε μαζί του την αληθινή κατάστασι των νεκρών και την ελπίδα της αναστάσεως. Ο άνθρωπος ευχαρίστως δέχθηκε το βοήθημα Γραφικής μελέτης «Πράγματα εις τα Οποία Είναι Αδύνατον να Ψευσθή ο Θεός.» Επειδή το σπίτι του ανθρώπου ήταν σε μια περιοχή την οποίαν ποτέ δεν είχαν επισκεφθή μάρτυρες του Ιεχωβά, η χρήσις από μέρους του επισκόπου περιοχής της ευκαιρίας του είχε ως αποτέλεσμα να φθάση σ’ ένα απομακρυσμένο τμήμα του Περού με «τα αγαθά νέα» της βασιλείας του Θεού.

Τέτοιες πείρες είναι ωραία κίνητρα που ωθούν τον λαό του Θεού να μη παραβλέπη ευκαιρίες που επιτρέπουν σε άλλους ν’ ακούουν την αλήθεια της Γραφής!