Φυλαχθήτε από τη Δύναμι των Κακών Εισηγήσεων

ΤΟ ΠΟΣΟ εύκολα μπορεί ένας άνθρωπος να επηρεασθή από τις εισηγήσεις δεν εκτιμάται γενικώς. Η χειρότερη περίπτωσις είναι, βέβαια, ο υπνωτισμός, η δύναμις του οποίου συνορεύει με το μυστηριώδες. Εν τούτοις, εκτός από τον υπνωτισμό, είναι αξιοσημείωτα όσα έχουν γίνει γνωστά για το πόσο επιδεκτικοί σε υποβολή είναι οι άνθρωποι.

Για πειραματισμό, εζήτησαν από μια ομάδα ενηλίκων να κλείσουν τα μάτια τους και τους επανελάμβαναν διαρκώς ότι έπεφταν. Το αποτέλεσμα; Σχεδόν όλοι τους άρχισαν να ταλαντεύωνται αρκετά και μερικοί έχασαν το αίσθημα ισορροπίας εντελώς και έπεσαν στο πάτωμα. Άλλη έρευνα απεκάλυψε ότι άτομα που βρίσκονταν ακόμη και υπό την επίδρασι αιθέρος επάνω στο χειρουργικό τραπέζι επηρεάσθηκαν δυσμενώς από απερίσκεπτες παρατηρήσεις που έκαμε το ιατρικό προσωπικό.

Αυτό το ανθρώπινο χαρακτηριστικό να επηρεαζώμεθα από εισηγήσεις μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθή μ’ έναν ωφέλιμο τρόπο. Είναι μεγάλη βοήθεια να επηρεάζωμε τους ανθρώπους να κάνουν το ορθό. Πουθενά, πράγματι, η εκτίμησις αυτής της αληθείας δεν είναι πιο φανερή όσο είναι στις σελίδες της Αγίας Γραφής. Από την αρχή ως το τέλος περιέχει εισηγήσεις όπως, «Ανδρίζεσθε και θαρρείτε,» και «Ας» κάμωμεν αυτό, εκείνο ή το άλλο πράγμα. Έτσι διαβάζομε: «Ας μη αποκάμνωμεν δε πράττοντες το καλόν· διότι εάν δεν αποκάμνωμεν, θέλομεν θερίσει εν εν τω δέοντι καιρώ. Άρα λοιπόν ενόσω έχομεν καιρόν, ας εργαζώμεθα το καλόν προς πάντας.»—Δευτ. 31:6· Γαλ. 6:9, 10.

Συγχρόνως η Γραφή μάς προειδοποιεί να μη ακολουθούμε τις κακές εισηγήσεις των άλλων: «Υιέ μου, εάν θελήσωσιν οι αμαρτωλοί να σε δελεάσωσι, μη θελήσης· εάν είπωσιν,’ Ελθέ μεθ’ ημών, ας ενεδρεύσωμεν δι’ αίμα,’» και ούτω καθ’ εξής, «μη περιπατήσης εν οδώ μετ’ αυτών.» Ο ίδιος Βιβλικός συγγραφεύς, ο Βασιλεύς Σολομών, προειδοποιεί επίσης εναντίον των κολακειών μιας διεφθαρμένης γυναίκας. (Παροιμ. 1:10-19· 5:3-14) Αυτός είναι ο λόγος που οι φίλοι της Γραφής, που ενδιαφέρονται για το καλό σας, σας συνιστούν να ’διαβάζετε τον Λόγο του Θεού τη Γραφή καθημερινά.’ Αν το κάνετε αυτό, θα έχη κατά πάσαν πιθανότητα καλή επίδρασι επάνω σας λόγω των παραδειγμάτων και των εισηγήσεών της, εκτός από τις ειδικές εντολές της.

Πράγματι, το να διαβάζωμε μια ενδιαφέρουσα αφήγησι για μια ευγενή πράξι είναι αυτό και μόνο μια εισήγησις ’να προχωρήσωμε και να κάμωμε κι εμείς το ίδιο.’ Χωρίς αμφιβολία τα πολλά έξοχα παραδείγματα ή παραβολές που έδωσε ο Ιησούς, όπως εκείνα του καλού Σαμαρείτη και ασώτου υιού, μπόρεσαν να επηρεάσουν αναρίθμητους φίλους της Γραφής να δείχνουν περισσότερη κατανόησι και συμπάθεια, να είναι πιο ελεήμονες και πιο εξυπηρετικοί στις σχέσεις των με τους άλλους.—Λουκ. 10:29-37· 15:11-32.

Αν μπορή να προέλθη καλό, και πράγματι προέρχεται, από τις καλές εισηγήσεις, πώς μπορεί να μη προέλθη κακό από τις κακές εισηγήσεις; Αυτός είναι ο λόγος που τόσο πολλοί Αμερικανοί σκανδαλίσθηκαν από την έκθεσι που έκαμε μια προεδρική επιτροπή που διωρίσθηκε να ερευνήση την πορνογραφία. Αφού αφιέρωσε τρία χρόνια και δαπάνησε $2.000.000, η πλειοψηφία της επιτροπής είπε ότι δεν θεωρούσε την πορνογραφία ως απειλή για την ευημερία του έθνους. (Ρήντερ’ς Ντάιτζεστ, Ιανουάριος 1971) Εν τούτοις τα εξοργισμένα μέλη της μειοψηφίας της επιτροπής προειδοποίησαν για τη βλάβη που μπορούσε να προκύψη από μια τέτοια έκθεσι, και εξέθεσαν τις αντιεπιστημονικές μεθόδους που χρησιμοποιήθηκαν για να φθάσουν σ’ ένα τέτοιο συμπέρασμα.—Γιουνάιτεντ Σταίητς Νιούς εντ Γώρλντ Ρηπόρτ, 22 Φεβρουαρίου 1971.

Θα μπορούσε κατάλληλα να ρωτήση κανείς, Σε τι οφείλεται η γοητεία της πορνογραφίας και γιατί θα πρέπει να φυλάγεται κανείς απ’ αυτήν; Λόγω της αμαρτίας των πρώτων γονέων μας «ο λογισμός της καρδίας του ανθρώπου είναι κακός εκ νηπιότητος αυτού.» (Γέν. 8:21) Αυτές οι κακές τάσεις τρέφονται και δυναμώνουν με όσα φθάνουν στη διάνοια και την καρδιά μέσω των αισθήσεων. Όταν αφήνωμε τις εφημερίδες, τα περιοδικά, το ραδιόφωνο, την τηλεόρασι και τον κινηματογράφο να γεμίζουν τις διάνοιές μας με σεξουαλική ανηθικότητα, τρέφομε αυτές τις κληρονομημένες κακές τάσεις και τις κάνομε ακόμη πιο δυνατές και πιο δύσκολες να συγκρατηθούν. Ενεργώντας έτσι εξασθενούμε την αφοσίωσί μας στον Θεό, στην αλήθεια, στη δικαιοσύνη και στον πλησίον μας.

Γι’ αυτό οι Τάιμς της Νέας Υόρκης, 27 Δεκεμβρίου 1972, περιείχαν μια έκθεσι για το τι εσκέπτετο ένας εξέχων ψυχίατρος της Νέας Υόρκης για ένα «πολύ» πορνογραφικό φιλμ. Μεταξύ των άλλων ανέφερε: «Δεν πρόκειται να διαφωτίση τον θεατή: αντίθετα, θα τον τυφλώση ως προς την αληθή φύσι της γυναικείας σεξουαλικότητος.» Παρετήρησε επίσης ότι, ενώ μερικοί μπορεί να μη ζημιωθούν βλέποντας μια τέτοια ταινία, κατά πάσαν πιθανότητα για την πλειονότητα η ταινία θα «τους έφερνε σύγχυσι και θα προκαλούσε σεξουαλικές ανθυγιεινές ψευδαισθήσεις.»

Βαθειά επίγνωσι της μεγάλης βλάβης που μπορεί να κάμη και πράγματι κάνει η πορνογραφία έχουν μέλη του ιατρικού επαγγέλματος, όπως ο Δρ. Κ. Α. Ντομζ, ένας γιατρός της Καλιφόρνιας. Γράφοντας σ’ ένα εξέχον ιατρικό περιοδικό εδιάλεξε το θέμα: «Οι γιατροί εναντίον της πορνογραφίας: Ποιος θα ενωθή μαζί μου;» Αναφερόμενος στις δικές του πείρες, προειδοποίησε για τη βλάβη που κάνουν οι νεαρές γυναίκες στα σώματα τους με το να είναι «ενθουσιώδεις για τη σημερινή σεξουαλική επανάστασι.» Ο Ντομζ έγραψε: «Καθώς άρχιζα τη θεραπεία [για αυχενική πάθησι], αναρωτιόμουν κατά πόσον η Νάνσυ ήταν χειραφετημένη ανήλικη ή απλώς θύμα [των νεαρών ’φίλων’ της]. Οι γιατροί νοσηλεύουν διαρκώς περισσότερα άρρωστα κορίτσια σαν κι αυτή, ενεργούν περισσότερες αμβλώσεις και αγωνίζονται εναντίον μιας πανδημίας αφροδισίων νοσημάτων. Όλος αυτός ο ελεύθερος σεξουαλισμός δεν είναι χωρίς συνέπειες.» Υπεγράμμισε ότι για να φέρνη το σεξ ευτυχία πρέπει να βρίσκεται μέσα στον γάμο και να είναι συνδεδεμένα μαζί του η φροντίδα, η υποβοήθησις και η αγάπη. Αν η γνώσις και μόνον ήταν το κλειδί, εξηκολούθησε να λέγη, τότε κανένας μορφωμένος δεν θα ήταν παχύσαρκος ή αλκοολικός. «Το κλειδί είναι η αυτοσυγκράτησις, η αυτοκυριαρχία, ή εκείνη η άσχημη παλιά λέξις, η πειθαρχία.»

Αυτός είναι ο λόγος που ο απόστολος Παύλος, που ήταν πλήρως ενήμερος της δυνάμεως των επιβλαβών εισηγήσεων, έγραψε: «Πορνεία δε και πάσα ακαθαρσία, ή πλεονεξία μηδέ ας ονομάζηται μεταξύ σας, . . . μηδέ αισχρότης και μωρολογία ή βωμολοχία.» Και αφού, όπως λέγει μια Κινέζικη παροιμία, «μια άδεια διάνοια είναι ανοιχτή σε όλες τις εισηγήσεις,» η σοφή πορεία είναι να έχωμε τη διάνοια γεμάτη με «όσα είναι αληθή, . . . όσα καθαρά, όσα προσφιλή, όσα εύφημα.»—Εφεσ. 5:3, 4· Φιλιππ. 4:8.