Η Μετάγγισις Αίματος—Ένα Βιολογικό «Αμάρτημα»
Ο Δρ. Τσαρλς Π. Μπαίηλυ είναι ένας από τους εξέχοντας χειρούργους ανοιχτής καρδιάς της Αμερικής και συνδέεται με το νοσοκομείο Σαιντ Μπάρναμπας της Νέας Υόρκης. Έλαβε ένα χρυσό μετάλλιο από την Αμερικανική Ιατρική Εταιρία το καλοκαίρι του 1971 επειδή ξανακατασκεύασε μια βαλβίδα της καρδιάς με ιστό από τον μηρό του ασθενούς.
Σε μια συνέντευξι με ένα μέλος του συντακτικού προσωπικού του Ξύπνα! ο Δρ. Μπαίηλυ έκαμε τις ακόλουθες ενδιαφέρουσες παρατηρήσεις:
«Το αίμα είναι ένα ρευστό όργανο. Όταν πρόκειται για αίμα από άλλο άτομο, η χορήγησίς του περιλαμβάνει τα πολλά προβλήματα της βιολογικής απορρίψεως, τα οποία τελικά έχουν ματαιώσει τη μεταμόσχευσι καρδιάς και άλλων οργάνων.
»Εφ’ όσον τα κύτταρα του αίματος καταστρέφονται φυσιολογικά σε εξήντα ημέρες και ο ‘κύκλος’ των υγρών συστατικών είναι ακόμη πιο ταχύς, η μετάγγισις αίματος είναι μια προσωρινή ή παροδική μεταμόσχευσις ενός ρευστού οργάνου. Πράγματι, αυτός είναι αναμφιβόλως ο λόγος για τη γενική παραδοχή της σε μια εποχή κατά την οποίαν η μεταμόσχευσις οργάνων θεωρείται πειραματική.
»Εν τούτοις, πρέπει ακόμη να θεωρούμε τη μετάγγισι αίματος σε ένα βαθμό ως βιολογικό «αμάρτημα.» Στην κοινή χρήσι ο κίνδυνος της ηπατίτιδος μετά από μια μόνον μετάγγισι είναι μεγαλύτερος από 5 τοις εκατό, ένας αριθμός αποδεδειγμένος. Με πολλαπλές μεταγγίσεις είναι κατ’ αντιστοιχίαν μεγαλύτερος. Οι βλάβες λόγω του ασυμβιβάστου του αίματος και οι βλάβες των νεφρών από τις μεταγγίσεις, μολονότι έχουν ελαττωθή κατά πολύ, δεν μπορούν ποτέ να εξαλειφθούν, όσο προσεκτικά και αν έχη ‘ταιριασθή’ το αίμα. Υπάρχουν και άλλοι κίνδυνοι, περιλαμβανομένης της μεταδόσεως ασθενειών, όπως είναι η σύφιλις, η ελονοσία και ωρισμένα παράσιτα του αίματος, τα οποία δεν μπορούν ν’ αποκλεισθούν τελείως με τις σημερινές μεθόδους φιλτραρίσματος.
»Γι’ αυτούς τους λόγους και άλλους που σχετίζονται με τα ιδιαίτερα προβλήματα μας, εμείς στο νοσοκομείο Σαιντ Μπάρναμπας χρησιμοποιούμε όσο το δυνατόν λιγώτερη αντικατάστασι του αίματος όταν κάνωμε εγχειρήσεις ανοιχτής ή κλειστής καρδιάς. Με τη χρήσι μιας εξαιρετικά προσεκτικής αιμοστατικής τεχνικής και τη χρήσι μέσων που αυξάνουν τον όγκο του πλάσματος είναι σχεδόν πάντοτε δυνατόν να βοηθήσωμε ένα συνεργατικό ασθενή με όλες αυτές τις μεθόδους χωρίς να καταφύγωμε σε αίμα.»
Παρεμπιπτόντως, ο Δρ. Μπαίηλυ έχει διαπιστώσει οι Μάρτυρες του Ιεχωβά ως ασθενείς ανταποκρίνονται καλά σε αυτά τα χειρουργικά θεραπευτικά μέτρα.