Μια Διεθνής Συνέλευσις των Νικητών του Κόσμου

ΣΤΙΣ 20 Ιουνίου 1973, άρχισε στο Ντητρόιτ του Μίσιγκαν η Διεθνής Συνέλευσις των Μαρτύρων του Ιεχωβά «Θεία Νίκη.» .Ήταν η πρώτη από μια σειρά συνελεύσεων που έλαβαν χώρα σε μεγάλες πόλεις της υδρογείου. Σαράντα περίπου τέτοιες συγκεντρώσεις είχαν προγραμματισθή να γίνουν στη διάρκεια του Αυγούστου στις Ηνωμένες Πολιτείες, τον Καναδά, την Ευρώπη και την Ασία. Από τον Σεπτέμβριο μέχρι τον Ιανουάριο, η Κεντρική και Νότιος Αμερική, τα νησιά του Ειρηνικού, η Αυστραλία και η Αφρική εφιλοξένησαν άλλες τριάντα συγκεντρώσεις.

Η διεθνής όψις της συνελεύσεως έγινε ιδιαιτέρως καταφανής από τις συνεδριάσεις που έλαβαν χώρα στο στάδιο Γιάνκη της Νέας Υόρκης από τις 6-10 Ιουλίου. Τη συνέλευσι παρακολούθησαν άνθρωποι κάθε ηλικίας και προελεύσεως, από τις περισσότερες ηπείρους. (Εκατοντάδες από τους ξένους αντιπροσώπους είχαν σταματήσει για λίγο στη Νέα Υόρκη ενώ ταξίδευαν για άλλες Αμερικανικές συνελεύσεις.) Από τις τρεις ναυλωμένες πτήσεις 179 επιβάτες η κάθε μια έφθασαν απ’ όλη την Ευρώπη στον Διεθνή Αερολιμένα Τζων Φ. Κέννεντυ. Υπήρχαν επίσης κι άλλες μικρότερες ομάδες από μακρυνές χώρες, από τις Ινδίες, την Αιθιοπία, την Τουρκία και τη Βραζιλία. Συνολικά, το ανώτατο όριο των 79.256 που παρηκολούθησαν τη συνέλευσι της Νέας Υόρκης, περιελάμβανε αντιπροσώπους από εξήντα και πλέον χώρες.

Σ’ ολόκληρο τον κόσμο με τα χείλη μόνο λέγουν ότι εργάζονται για την ειρήνη και την αδελφοσύνη. Αλλ’ οι ταξιδεύοντες αντιπρόσωποι αυτών των συνελεύσεων απέδειξαν ότι μπορεί να επιτευχθή ειρήνη, κι ότι αυτό είναι μια πραγματικότης. Μολονότι προέρχονται από πολλές διαφορετικές χώρες δεν διασπώνται από διαφορετικές δυνάμεις, αλλά είναι ενωμένοι με Χριστιανοσύνη. Με τη βοήθεια του Θεού είναι νικηταί του κόσμου, νικηταί απέναντι όλων αυτών των ισχυρών παγκοσμίων πιέσεων.

Νικηταί Κατά των Εθνικιστικών Πιέσεων

Επί παραδείγματι, ένας από τους ισχυρότερους διαιρετικούς παράγοντες που επιδρούν σήμερα στον κόσμο, είναι ο εθνικισμός. Καθώς όλο και περισσότερα έθνη αποκτούν ανεξαρτησία, αυτό το πρόβλημα εντείνεται. Ο Ιησούς, που είπε για τον εαυτό του, «εγώ ενίκησα τον κόσμον,» είπε επίσης στην προσευχή του ότι οι ακόλουθοί του «δεν είναι εκ του κόσμου.» (Ιωάν. 16:33· 17:14) Οι μάρτυρες του Ιεχωβά, άσχετα με το ποια είναι η ιδιαίτερη πατρίδα τους, έχουν θέσει τα λόγια αυτά στην καρδιά τους.

Σκεφθήτε τη Βόρειο Ιρλανδία. Εκατοντάδες άνθρωποι έχουν φονευθή στον πόλεμο μεταξύ Καθολικών και Διαμαρτυρομένων. Αλλ’ οι μάρτυρες του Ιεχωβά δεν συμμετέχουν σ’ αυτή τη συμπλοκή. «Οι άνθρωποι σέβονται τους μάρτυρες του Ιεχωβά στη Βόρειο Ιρλανδία επειδή είμεθα ουδέτεροι,» παρετήρησε ένας ειδικός αντιπρόσωπος από το Μπέλφαστ. «Είναι πράγματι γνωστό ότι είμεθα διαφορετικοί.» Ετόνισε επίσης ότι οι συνθήκες στη Βόρειο Ιρλανδία έχουν αφυπνίσει πολλά ειλικρινή άτομα, ώστε αντιλαμβάνονται την έλλειψι ασφαλείας που υπάρχει στον κόσμο. Τώρα, αυτοί ακούνε κάπως πιο πρόθυμα το άγγελμα της Αγίας Γραφής που τους φέρουν οι μάρτυρες του Ιεχωβά.

Ο εθνικισμός έχει επίσης υπερνικηθή από τους Μάρτυρας που ήλθαν στη συνέλευσι της Νέας Υόρκης από τα διάφορα μέρη της Αφρικής. Σ’ αυτή την ήπειρο μερικοί που προορίζονταν να γίνουν φύλαρχοι, εγκατέλειψαν αυτή την ευκαιρία και τα προνόμια και το γόητρο που την συνώδευαν.

Μερικοί από τους εκπροσώπους έχουν αντισταθή στον εθνικισμό επί εικοσαετίες. Ένας από το Λονδίνο της Αγγλίας θυμάται τις δύσκολες καταστάσεις που υπέμεινε ο λαός του Θεού στους δύο παγκοσμίους πολέμους. Μέλη της οικογενείας του είχαν χάσει την εργασία τους και είχαν φυλακισθή, επειδή εκράτησαν ουδέτερη στάσι. Στη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου αυτός και η σύζυγός του παρηγορούσαν με Βιβλικές αλήθειες εκείνους που ζούσαν στις περιοχές της χώρας των που βομβαρδίζονταν. Οι πολλές δίκες και οι δυσχέρειες σ’ όλα αυτά τα χρόνια δεν εξασθένησαν αυτό το ζεύγος. Αντιθέτως λέγουν: «Η εναντίωσις στην πραγματικότητα ενδυναμώνει τον άνθρωπο.» Χωρίς αμφιβολία η υπερεκατονταετής Χριστιανική υπηρεσία και των δύο μαζί απέδειξε ότι ο κόσμος δεν τους ενίκησε.

Αλλά κι άλλες πιέσεις εκτός από τον εθνικισμό ενήργησαν στο να καταστρέψουν την ενότητα και την πίστι του λαού του Θεού στη σύγχρονη εποχή.

Νίκη Κατά του Υλισμού

Όταν ο απόστολος Ιωάννης έγραψε στους Χριστιανούς που είχαν ‘νικήσει τον πονηρόν,’ τους συνεβούλευσε: «Μη αγαπάτε τον κόσμον, μηδέ τα εν τω κόσμω.» Αυτό περιλαμβάνει και τον υλισμό. Οι σύγχρονοι Χριστιανοί έχουν αντισταθή στην πίεσι του υλισμού.—1 Ιωάν. 2:14-17.

Ένας Άγγλος, ο οποίος μαζί με την οικογένειά του ήλθε στη συνέλευσι της Νέας Υόρκης, ήταν κάποτε διευθυντής μιας μεγάλης εταιρίας τροφίμων. Η εργασία του ήταν πολύ καλή, αλλά ταυτοχρόνως απαιτούσε χρόνο. Αυτός συχνά δικαιολογούσε τον εαυτό του λέγοντας ότι εργαζόταν σκληρά και έκανε αρκετά χρήματα «για το καλό της οικογενείας μου.» Αλλά, όπως λέγει, μια μέρα σκέφθηκε ξαφνικά ότι το καλύτερο που μπορούσε να προσφέρη αυτός ο κόσμος στην οικογένειά του ήταν δευτερευούσης σημασίας. Αν υποχωρούσε στον υλισμό, δεν θα ήταν σε θέσι να δώση στην οικογένειά του αιώνια ζωή και ευτυχία. Ρώτησε τον εαυτό του: «Πώς μπορώ να κηρύττω ότι το τέλος αυτού του συστήματος είναι κοντά, όταν εγώ ο ίδιος στηρίζωμαι ακόμη τόσο πολύ σ’ αυτό το σύστημα;» Έτσι, εγκατέλειψε την εργασία του και πούλησε το σπίτι του και την επίπλωσι. Τώρα αυτός κι η οικογένεια του υπηρετούν σε μια άλλη περιοχή όπου έχουν μεγαλύτερη συμμετοχή στο να βοηθούν άλλους να μάθουν το θέλημα του Θεού.

Ο υλισμός υπάρχει και σε χώρες που δεν έχουν εκτεταμένη βιομηχανία. Μια ιεραπόστολος επισκέπτρια από την Παπούα είπε ότι αφ’ ότου το κράτος άρχισε να καλλιεργή τον καφέ σε μεγάλη κλίμακα πριν από δεκαπέντε χρόνια, ευημερεί οικονομικώς. Είναι όμως οι άνθρωποι σε καλύτερη κατάστασι τώρα; Ασφαλώς όχι εκείνοι που χρησιμοποιούν τα επιπρόσθετα χρήματα για ν’ αγοράζουν οινοπνευματώδη ποτά. Τα γεγονότα δείχνουν ότι η μέθη, το έγκλημα και άλλα κοινωνικά προβλήματα αυξάνουν.

Αλλά τι κάνουν οι αληθινοί Χριστιανοί σ’ αυτές τις χώρες; Η ιεραπόστολος αναφέρει ότι οι περισσότεροι δεν επηρεάζονται από υλιστικές σκέψεις. Αυτοί οι άνθρωποι βελτιώνονται πραγματικά χωρίς να γίνωνται υπηρέται του υλισμού. Πώς; Μαθαίνοντας να χρησιμοποιούν τους οικονομικούς των πόρους μ’ ένα τρόπο σύμφωνο με τις Χριστιανικές αρχές. Τώρα, αντί να σπαταλούν όλα τους τα χρήματα για ποτά, τα χρησιμοποιούν για την υποβοήθησι της οικογενείας των.

Φυσικά ο Θεός θ’ απομακρύνη τελικά ολόκληρο το υλιστικό αυτό σύστημα απ’ όλη τη γη. Ένα ζεύγος από τη Νότιο Αμερική λέγει: «Οι αδελφοί κάνουν το καλύτερο που μπορούν με τα υλικά αγαθά που έχουν και περιμένουν με υπομονή τη ‘νίκη’ του Ιεχωβά επάνω σ’ αυτόν τον κόσμο.»

Δεν Έχουν Νικηθή από την Ανηθικότητα

Οι Χριστιανοί έχουν επίσης προειδοποιηθή από τον πρώτο αιώνα ότι δεν πρέπει να νικηθούν από την ηθική ακαθαρσία και τη σεξουαλική ανηθικότητα. (Αποκάλ. 2:20-26) Μεταξύ των αντιπροσώπων που παρηκολούθησαν τη συνέλευσι της Νέας Υόρκης ήσαν κι εκείνοι που έχουν αντισταθή επιτυχώς στον ανήθικο και ακάθαρτο τρόπο ζωής του κόσμου.

Μια ομάδα από τρεις αντιπροσώπους, που είχαν έλθει από τη Βηρυττό του Λιβάνου, ήσαν κάποτε μέρος μιας πενταμελούς ορχήστρας. Έμαθαν την αλήθεια για την Αγία Γραφή από τους μάρτυρας του Ιεχωβά και είδαν ότι ο τρόπος της ζωής των έπρεπε ν’ αλλάξη. Αλλά η αλλαγή των συνηθειών τους δεν ήταν εύκολο πράγμα. Ένας απ’ αυτούς ομολογεί: «Ο Ιεχωβά με βοήθησε να υπερνικήσω συνήθειες που νόμιζα ότι δεν θα μπορούσα να τις αφήσω ποτέ—όπως είναι η χρήσις του χασίς, το κάπνισμα και η ανήθικη ζωή που ζούσα.» Ναι, με τη θεία βοήθεια ενισχύθηκε να υπερνίκηση την ηθική ακαθαρσία του κόσμου.

Αυτοί οι αντιπρόσωποι και οι δεκάδες χιλιάδων που ήσαν συγκεντρωμένοι μαζί τους δεν έχουν καμφθή από τις εθνικιστικές, υλιστικές και ανήθικες πιέσεις. Αυτοί ‘ενίκησαν τον κόσμον.’ Το πρόγραμμα της συνελεύσεως συνέβαλε πολύ στο να τους ενδυναμώση να διακρατήσουν την πίστι τους. Πώς συνέβη αυτό;

Το Πρόγραμμα Δίνει Έμφασι στη Θεία Νίκη

Οι ακροαταί θυμήθηκαν με τις ομιλίες, τις επιδείξεις και τα βιβλικά δράματα πόσο αληθινοί είναι οι λόγοι του αποστόλου Ιωάννου: «Αύτη είναι η νίκη η νικήσασα τον κόσμον, η πίστις ημών. Τις είναι ο νικών τον κόσμον, ειμή ο πιστεύων, ότι ο Ιησούς είναι ο Υιός του Θεού;» (1 Ιωάν. 5:4) Ένας ομιλητής παρετήρησε: «Το ερώτημα για ένα μαθητή είναι, θα τον νικήση ο κόσμος, ή αυτός θα νικήση τον κόσμο;»

Στη συνέλευσι της Νέας Υόρκης, οι ξενόγλωσσοι επισκέπται απήλαυσαν ένα ειδικό πρόγραμμα τρία πρωινά της επισκέψεώς των. Περιελάμβανε σύντομες ομιλίες από παλαιά μέλη του προσωπικού των κεντρικών γραφείων της Εταιρίας Σκοπιά.

Ξενάγησις και Διευθέτησις Στεγάσεως

Χιλιάδες επισκεπτών πήγαν να ιδούν τα κεντρικά γραφεία της Εταιρίας Σκοπιά για πρώτη φορά. Είδαν πώς ετοιμάζονται οι Γραφές, τα βιβλία και τα περιοδικά που ίσως θα χρησιμοποιήσουν οι ίδιοι αργότερα. Επισκέφθηκαν επίσης το «Μπέθελ,» την κατοικία των 1.300 εθελοντών διακόνων που εργάζονται στο εργοστάσιο και στα γραφεία, και κάνουν σχετικό έργο στο Μπρούκλυν. Εκατό και πλέον λεωφορεία είχαν ειδικώς κλεισθή από το Τμήμα Πληροφοριών της Συνελεύσεως για μια επίσκεψι στο Αγρόκτημα της Σκοπιάς. Εκεί παράγονται λαχανικά, φρούτα, κρέας και γαλακτοκομικά προϊόντα που χρησιμοποιούνται για τη διατροφή του προσωπικού των κεντρικών γραφείων του Μπέθελ. Επίσης ένα μέρος της τυπογραφικής εργασίας του περιοδικού Σκοπιά γίνεται εκεί σ’ ένα εργοστάσιο που κτίσθηκε προσφάτως.

Αλλά πώς ελήφθη φροντίδα για όλους αυτούς τους επισκέπτας ενόσω ήσαν στη Νέα Υόρκη; Ειδικές διευθετήσεις είχαν γίνει πριν από μήνες από τα Τμήματα Πληροφοριών και Στεγάσεως που λειτουργούσαν στη Συνέλευσι. Ένα μεγάλο τμήμα του νέου κτιρίου των αεροπορικών γραμμών Παναμέρικαν στο Αεροδρόμιο Κέννεντυ είχε κρατηθή ειδικώς για την υποδοχή των προσερχόμενων επισκεπτών. Λεωφορεία παρελάμβαναν τους ταξιδιώτες από το αεροδρόμιο και τους μετέφεραν σ’ ένα ειδικό κεντρικό σημείο. Από εκεί αυτοκίνητα 500 και πλέον εθελοντών οδηγών μετέφεραν τους επισκέπτες στα καταλύματά των. Το 90 περίπου τοις εκατό των ξένων εγκατεστάθησαν σε σπίτια Αμερικανών που είναι μάρτυρες του Ιεχωβά ή άτομα που ενδιαφέρονται για το έργο των μαρτύρων. Όπου ήταν δυνατόν, επισκέπται που μιλούσαν τη Γερμανική τακτοποιήθηκαν σε σπίτια Γερμανόφωνων Αμερικανών, όσοι μιλούσαν τη Γαλλική σε σπίτια Γαλλόφωνων Αμερικανών, και ούτω καθ’ εξής. Σε μερικές όμως περιπτώσεις, οι επισκέπτες και οι οικοδεσπότες έπρεπε να συνεννοούνται με χειρονομίες και σήματα ή με λίγες λέξεις της γλώσσας που καταλάβαιναν οι άλλοι. Εν τούτοις, οι δεσμοί της γνήσιας αδελφοσύνης τους ένωναν.

Η Διεθνής Συνέλευσις «Θεία Νίκη» των Μαρτύρων του Ιεχωβά είναι μια επιπρόσθετη μαρτυρία ότι οι Μάρτυρες έχουν αποδειχθή νικηταί εναντίον των διαιρετικών τάσεων του κόσμου. Ο λαός του Θεού περιμένει τον καιρό που πλησιάζει, οπότε ο Κύριος Ιησούς Χριστός ‘θα ολοκληρώση τη νίκη του’ καθ’ όλων των εχθρών του. Τα μεγαλύτερα εμπόδια για ειρήνη θα έχουν τότε παρέλθει για πάντα και ένα μεγάλο πλήθος από αυτούς που θα επιζήσουν θα αναφωνούν με χαρά: «Η σωτηρία είναι του Θεού ημών του καθημένου επί του θρόνου, και του Αρνίου!»—Αποκάλ. 6:2· 7:9, 10.

[Εικόνα στη σελίδα 13]

Εθνικές και φυλετικές διαιρέσεις δεν εμποδίζουν την απόλαυσι της πραγματικής Χριστιανικής αδελφοσύνης μεταξύ των μαρτύρων του Ιεχωβά

[Εικόνα στη σελίδα 14]

Οι εντόπιοι Μάρτυρες υποδέχονται τους επισκέπτας θερμά στο αεροδρόμιο

[Εικόνα στη σελίδα 14]

Μάρτυρες από το εξωτερικό φιλοξενήθηκαν ατά σπίτια των ομοπίστων Μαρτύρων κατά τον χρόνον της συνελεύσεως

[Εικόνα στη σελίδα 15]

Η επίσκεψις στα τυπογραφεία της Εταιρίας Σκοπιά ήταν το αποκορύφωμα της επισκέψεώς των στη Νέα Υόρκη

[Εικόνα στη σελίδα 16]

Ισπανοί Μάρτυρες εδώ απολαμβάνουν πείρες από εκείνους που διεκράτησαν Χριστιανική ουδετερότητα για πολλά χρόνια