Αποφεύγετε Βλαβερές Συνήθειες και Πράξεις

ΕΝΑ ΜΙΚΡΟ κορίτσι βλέπει μερικά όμορφα πορτοκάλια στον πάγκο ενός σούπερ-μάρκετ στη Βόρειο Αμερική. ‘Μαμά, αγόρασε μερικά σε παρακαλώ,’ λέγει. Η φτωχικά ντυμένη μητέρα της απαντά με τρυφερότητα στην κόρη της και ρωτά τον πωλητή: ‘Πόσο κάνουν τα πορτοκάλια;’ Όταν ο πωλητής απαντά, η μητέρα στρέφεται προς την κόρη της και λέγει: ‘Δεν μπορούμε να τα αγοράσωμε.’ Το κορίτσι στενοχωριέται. Κατόπιν, μετά από δισταγμό ενός λεπτού, η μητέρα λέγει στον πωλητή: ‘Ένα πακέτο τσιγάρα, παρακαλώ.’

Καθημερινώς επαναλαμβάνονται πολλές φορές παρόμοιες σκηνές. Άνδρες και γυναίκες μπορεί να αγοράζουν τσιγάρα, οινοπνευματώδη ποτά, λαχεία και τα παρόμοια, αλλά δεν προσφέρουν επαρκή τροφή στα παιδιά τους. Μπορεί να δαπανούν μεγάλα ποσά χρημάτων για γιορτές που είναι, στην πραγματικότητα, αχαλίνωτες διασκεδάσεις. Άλλοι ζουν μέσα στην αθλιότητα επειδή είναι τοξικομανείς.

Αυτά είναι σοβαρά προβλήματα που μπορούν να αποφευχθούν αν εφαρμόζη κανείς τις Γραφικές αρχές. Η Γραφή δηλώνει: «Ας καθαρίσωμεν εαυτούς από παντός μολυσμού σαρκός και πνεύματος.» (2 Κορ. 7:1) «Μη μεθύσκεσθε με οίνον, εις τον οποίον είναι ασωτία.» (Εφεσ. 5:18) ‘Μη έσο μεταξύ οινοποτών . . . διότι ο μέθυσος . . . θέλει πτωχεύσει.’ (Παροιμ. 23:20) «Εσάς όμως, τους εγκαταλείποντας τον Κύριον, . . . τους ετοιμάζοντας τράπεζαν εις τον Γάδην [εις τον θεόν της καλής τύχης, ΜΝΚ].» (Ησ. 65:11) «Ας κοπιάζη έκαστος εργαζόμενος το καλόν με τας χείρας αυτού.» (Εφεσ. 4:28) «Να τρώγωσι τον άρτον αυτών εργαζόμενοι μετά ησυχίας.» (2 Θεσσ. 3:12) «Ας περιπατήσωμεν ευσχημόνως ως εν ημέρα, μη εις συμπόσια και μέθας.»—Ρωμ. 13:13.

Παρατηρήστε τις σαφείς Γραφικές δηλώσεις κατά της υπερβολικής μέθης και της κραιπάλης. Είναι αλήθεια ότι η Γραφή δεν κάνει ειδική μνεία για το κάπνισμα ή τη χρήσι ναρκωτικών. Ωστόσο, με βάσι όλα όσα έχετε δει, δεν θα λέγατε ότι το κάπνισμα είναι μια συνήθεια που μολύνει; Δεν είναι επίσης η χρήσις ναρκωτικών μολυσματική και επιζήμια, της οποίας τα αποτελέσματα παραβάλλονται με τη μέθη; Ομοίως, η Γραφή δεν αναφέρει τη χαρτοπαιξία. Αλλά δεν είναι μια πράξις που συνδέεται με την τύχη; Δεν προκαλεί απληστία και δεν παραβαίνει τη συμβουλή της Γραφής να εργάζεται ο καθένας για να έχη να φάγη;

Το Κάπνισμα

Ωστόσο, πιθανόν να διερωτηθήτε, μέχρι ποιου σημείου το να ζη κανείς σε αρμονία με τη Γραφή απ’ αυτή την άποψι θα τον βοηθούσε να φέρη ψωμί στο τραπέζι του. Ας εξετάσωμε, παραδείγματος χάριν, τη συνήθεια του καπνίσματος. Στη Σουηδία, ένας άνθρωπος που καπνίζει από 20 έως 25 τσιγάρα την ημέρα πρέπει να δαπανά 600 περίπου δολλάρια (Η.Π.) ετησίως. Επειδή το 50 τοις εκατό περίπου του εισοδήματός του δίδεται σε φόρους, αυτό σημαίνει ότι πρέπει να κερδίζη 1.200 περίπου δολλάρια (Η.Π.) μόνο και μόνο για να διατηρή τη συνήθεια του καπνίσματος. Αλλά τα χρήματα είναι πολύ περισσότερα από τον μηνιαίο μισθό που παίρνει ένας μέσος εργάτης. Όταν η σύζυγος και τα έφηβα παιδιά του επίσης, καπνίζουν, μπορεί τα έξοδα για τον καπνό να υπερβαίνουν το 20 τοις εκατό του εισοδήματος που παίρνει ο συντηρητής της οικογενείας. Συχνά αυτό σημαίνει ότι η οικογένεια περικόπτει την ποιότητα της τροφής της για να μπορούν τα μέλη της να συνεχίζουν το κάπνισμα.

Σε χώρες όπου το κατά κεφαλή εισόδημα είναι πολύ χαμηλότερο απ’ ότι στη Σουηδία, πολλά άτομα δαπανούν για τον καπνό εξ ίσου υψηλό ποσοστό, ή ακόμη και μεγαλύτερο, από τους περιωρισμένους μισθούς των. Αυτό συνέβαινε στην περίπτωσι του Κ.Π., ενός οικογενειάρχη στις Ινδίες. Λέγει: «Συντηρούσα την οικογένεια μου διατηρώντας ένα μικρό κατάστημα πωλήσεως ‘παν,’a κερδίζοντας 35 ρουπίες [περίπου 4 δολλάρια, Η.Π.] την εβδομάδα. Δαπανούσα το τέσσερα τοις εκατό του ποσού αυτού στη συνήθεια που είχα να καπνίζω.»

Ωστόσο, όταν ο Κ.Π. άρχισε να μελετά την Αγία Γραφή με τους Μάρτυρες του Ιεχωβά το 1972, κατενόησε ότι το κάπνισμα συγκρούεται με τη Γραφική νουθεσία σχετικά με το ότι πρέπει να είμεθα ‘καθαροί από παντός μολυσμού σαρκός και πνεύματος.’ Επί πλέον, αν επρόκειτο να βοηθήση άλλους να ελευθερωθούν από μια τέτοια κακή συνήθεια, ο Κ.Π. κατάλαβε ότι θα έπρεπε να σταματήση να πουλά αυτά τα είδη. Τι έκανε; Ο ίδιος απαντά: «Εγκατέλειψα το κατάστημά μου για να ευθυγραμμίσω τη ζωή μου με τη Γραφή. Έθεσα πλήρως την εμπιστοσύνη μου στον Ιεχωβά Θεό.»

Αλλά πώς θα ζούσε; Η εναρμόνισίς του με τις Γραφικές αρχές θα τον βοηθούσε να φέρη ψωμί στο τραπέζι του; Και, βελτίωσε πραγματικά τη θέσι του. Μπόρεσε να βρη εργασία ως πωλητής σ’ ένα οπωροπωλείο. Ο μισθός του ήταν 50 ρουπίες (περίπου 5,50 δολλάρια, Η.Π.) την εβδομάδα, 15 ρουπίες (περίπου 1,50 δολλάριο, Η.Π.) περισσότερα απ’ αυτά που έβγαζε από το κατάστημα του. Επί πλέον, επειδή είχε σταματήσει να καπνίζη τα αποθέματα του αυξήθηκαν κατά 10 τοις εκατό. Αλλά δεν ήταν μόνο αυτό.

Ο Κ.Π. συνεχίζει: Ο εργοδότης μου δοκίμασε την αξιοπιστία μου με πολλούς τρόπους μέχρις ότου κέρδισα την πλήρη εμπιστοσύνη του. Τώρα μου εμπιστεύεται τα χρήματά του και μ’ αφήνει να φροντίζω εγώ για ολόκληρο το κατάστημα. Αυτό δεν το είχε κάνει ποτέ με προηγούμενους υπαλλήλους του. Λόγω της εντιμότητάς μου, μου δίνει δωρεάν λαχανικά για την οικογένεια μου και μου παρέχει προσωπικό λογαριασμό εξόδων. Επειδή έγινα Μάρτυς του Ιεχωβά, μπόρεσα να φτιάξω δικό μου σπίτι και να βελτιώσω τις συνθήκες διαβιώσεώς μου. Τώρα απολαμβάναμε μια ευτυχισμένη οικογενειακή ζωή και απολαμβάναμε αληθινή ευχαρίστησι.»

Η Τοξικομανία

Ομοίως, εκείνοι που ελευθερώνονται από την τοξικομανία, βελτιώνουν την κατάστασί τους, διότι δεν έχουν πια να συντηρήσουν μια τρομερά πολυέξοδη συνήθεια. Αυτή ήταν η πείρα του Έοϊν και της Αντζέλικα.

Το 1966, ο Έοϊν άρχισε να παίρνη ναρκωτικά, μετά από δυο χρόνια σταμάτησε να εργάζεται και δαπανούσε περίπου 25 με 30 λίρες (50 ή 60 δολλάρια, Η.Π.) την εβδομάδα για να πληρώνη το χασίς και το LSD που χρησιμοποιούσε. Αυτό το ποσόν ισοδυναμούσε περίπου με 70 λίρες (130 δολλάρια Η.Π.) με το σημερινό πληθωριστικό νόμισμα. Αντιπροσώπευε επίσης το 75 τοις εκατό των «κερδών» του από την πώλησι ναρκωτικών και από κλοπές. Κάπνιζε, επίσης, περίπου 40 έως 50 τσιγάρα την ημέρα.

Ο Έοϊν εκείνες τις μέρες είχε λίγα χρήματα για να πάρη τη δόσι του. Συχνά κοιμόταν στους υπόγειους σιδηροδρόμους. Άλλες φορές έμενε στα σπίτια άλλων που ήσαν αναμεμιγμένοι στο «κύκλωμα των ναρκωτικών.» «Ζης,» λέγει «ένα είδος ‘παρασιτικής’ ζωής, με μια ομάδα τοξικομανών μέχρις ότου σε βαρεθούν και κατόπιν πηγαίνεις σ’ άλλη ομάδα.» Σ’ έναν τέτοιο «κύκλο» στο Λονδίνο ήλθε η 17χρονη Αντζέλικα από έναν παρόμοιο «κύκλο» της Γερμανίας. Επειδή έπαιρνε ναρκωτικά και κάπνιζε υπερβολικά, σύντομα αντιμετώπισε οικονομικά προβλήματα παρόμοια με του Έοϊν. Αλλά κατάφερε κάπως να επιζήση χρησιμοποιώντας το διαμέρισμά της στο Λονδίνο ως τόπο συναντήσεως των αγοραστών και των πωλητών στον κόσμο των ναρκωτικών.

Τελικά ο Έοϊν δεν είχε τίποτε άλλο πέρα από τα ρούχα που φορούσε. Η Αντζέλικα είχε μόνο ένα ένδυμα, μια ρόμπα δωματίου. Όλα τα άλλα της πράγματα ευρίσκοντο σε μια μικρή βαλίτσα.

Ωστόσο, σε διάστημα δυο εβδομάδων από τότε που άρχισαν να μαθαίνουν τις Γραφικές αρχές, σταμάτησαν και οι δύο να καπνίζουν και να παίρνουν ναρκωτικά. Σε τρεις εβδομάδες, ο Έοϊν άρχισε να εργάζεται σε μια οικοδομή. Σε λίγο καιρό, ο Έοϊν και η Αντζέλικα μάζεψαν αρκετά χρήματα για να πληρώσουν την προκαταβολή για ένα διαμέρισμα και παντρεύθηκαν. Επειδή εναρμόνισαν τη ζωή τους με τις Γραφικές αρχές το 1973, μπόρεσαν να φτιάξουν ένα ωραίο σπίτι. Ο Έοϊν και η Αντζέλικα έχουν ένα ωραίο διαμέρισμα και ότι υπάρχει εκεί μέσα είναι δικό τους. Ασφαλώς, ο Λόγος του Θεού τους βοήθησε να φέρουν ψωμί στο τραπέζι τους.

Μεγάλη Οινοποσία

Η μεγάλη οινοποσία είναι μια άλλη συνήθεια που δυσκολεύει πολλούς να φέρουν ψωμί στο τραπέζι τους. Το 1974, οι άνθρωποι στην Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας και στο Δυτικό Βερολίνο δαπάνησαν 30,7 δισεκατομμύρια μάρκα (15 δισεκατομμύρια περίπου δολλάρια, Η.Π.) σε οινοπνευματώδη ποτά. Αναφέρεται ότι περισσότεροι από δυο εκατομμύρια άνδρες και γυναίκες που βρίσκονται στα Ιαπωνικά σύνορα είναι αλκοολικοί. Ο αριθμός των αλκοολικών στις Ηνωμένες Πολιτείες είναι περίπου 10 εκατομμύρια, και στην Ιταλία περίπου τέσσερα εκατομμύρια. Ένα εκατομμύριο και πλέον Αυστραλοί, δαπανούν ο καθένας για οινοπνευματώδη ποτά εβδομαδιαίως 30 δολλάρια (Η.Π.). Αυτό το ποσόν αντιπροσωπεύει το 20 τοις εκατό του εβδομαδιαίου καθαρού εισοδήματος που παίρνει ένας μέσος εργάτης. Στην πραγματικότητα, δαπανώνται περισσότερα χρήματα σε οινοπνευματώδη ποτά απ’ ότι δαπανά για κρέας, φρούτα και λαχανικά μια μέση οικογένεια. Πολλοί προβληματίες πότες στην Αυστραλία δαπανούν περισσότερα χρήματα από το ήμισυ του μέσου εβδομαδιαίου μισθού για οινοπνευματώδη ποτά. Στη Σουηδία, ο μέσος πότης δαπανά το 10 τοις εκατό περίπου του εισοδήματος του για οινοπνευματώδη ποτά. Πράγματι, η συμβουλή της Αγίας Γραφής σχετικά με τη μετριοπάθεια μπορεί να βοηθήση εκατομμύρια ανθρώπους να φέρουν περισσότερη και καλύτερη τροφή στο τραπέζι τους.

Είναι ιδιαίτερα λυπηρό όταν ένας άνδρας δαπανά το μεγαλύτερο μέρος των εισοδημάτων του στο ποτό ενώ η οικογένεια υποφέρει. Εκατομμύρια σ’ όλη τη γη, μόλις παίρνουν το μισθό τους τρέχουν στις ταβέρνες, Όταν φεύγουν, μπορεί να είναι τελείως μεθυσμένοι και απένταροι. Η σύζυγος τότε αναγκάζεται να δανεισθή μερικά χρήματα για να πληρώση τους λογαριασμούς και να ψωνίση κάτι για να φάη η οικογένεια. Σε χώρες όπου συνηθίζεται η μεγάλη οινοποσία, υπάρχει μεγάλη φτώχεια στα άτομα που έχουν χαμηλά εισοδήματα.

Αυτή η κατάστασις επικρατούσε σε μια οικογένεια στο Μεξικό. Ήταν υπερβολικά φτωχοί κι έμεναν μέσα στη βρωμιά και την αθλιότητα. Η οικογένεια δεν είχε ούτε τραπέζι δικό της για να τρώγη. Ωστόσο, όταν άρχισαν να μελετούν τις αρχές της Αγίας Γραφής, τα πράγματα άρχισαν ν’ αλλάζουν. Επειδή ο σύζυγος σταμάτησε να πίνη, μπόρεσαν ν’ αγοράσουν ένα τραπέζι και μερικές καρέκλες. Αργότερα, αγόρασαν μια κουζίνα υγραερίου για να αντικαταστήσουν τη μικρή τους ‘γκαζιέρα.’ Η όλη εμφάνισις του σπιτιού βελτιώθηκε, καθώς η οικογένεια κατέβαλε καλύτερες προσπάθειες για να το διατηρήση καθαρό.

Όταν το ποτό συνδυάζεται με πολύ κάπνισμα, τα οικονομικά προβλήματα αυξάνονται. «Στην πραγματικότητα,» όπως εξηγεί ο Τζιμ, ένας μελαχροινός νεαρός που μένει στον Καναδά, «κατανάλωνα το ένα τέταρτο έως το ένα τρίτο του μισθού μου σε οινοπνευματώδη ποτά και καπνό. Ειλικρινά, θα μπορούσαμε να τρώμε καλύτερα και να ντυνώμαστε αρκετά καλά αν κρατούσαμε τα χρήματα αντί να τα δαπανούμε!» Η σύζυγός του, η, Κάρολ, διακόπτει, λέγοντας: «Μερικές φορές καθώς αναπαυόμαστε στο τέλος της ημέρας, ξαφνικά ανακάλυπτα, προς λύπη μου, ότι τα τσιγάρα μας είχαν τελειώσει. Τότε άρχιζα να πιέζω τον Τζιμ να βγη έξω ν’ αγοράση τσιγάρα. Εκείνος δυσανασχετούσε επειδή δεν είχε χρήματα. ‘Πιθανόν να τα χάλασε πίνοντας μπύρα!’ σκεπτόμουν. Όπως κι αν είχε το πράγμα, εγώ θύμωνα περισσότερο και δεν ησύχαζα παρά μόνον όταν τον έπειθα να μαζέψη όλα τα μπουκάλια του γάλακτος, που υπήρχαν στο σπίτι, να τα πάη στο κατάστημα και να τα ανταλλάξη με μερικά τσιγάρα. Αυτό έφερνε πάντοτε σε δύσκολη θέσι τον Τζίμ. Αλλά, το πιο σπουδαίο είναι ότι συχνά τα μικρά παιδιά μας δεν είχαν το απαιτούμενο γάλα μέχρις ότου αποκτούσαμε περισσότερα χρήματα.»

Χαρτοπαιξία

Η χαρτοπαιξία είναι μια άλλη κακή συνήθεια επίσης που έχει στερήσει από πολλούς το καθημερινό τους ψωμί. Η χαρτοπαιξία είναι ένα ευρέως διαδεδομένο πρόβλημα. Υπολογίζεται ότι οι Αυστραλοί δαπανούν περισσότερο από το 10 τοις εκατό του καθαρού εισοδήματός των σε τυχερά παιγνίδια. Στην Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας, κάθε χρόνο δισεκατομμύρια μάρκα δαπανώνται γι’ αυτή την κακή συνήθεια. Οι άνθρωποι δαπανούν τον εβδομαδιαίο ή μηνιαίο μισθό τους και, μερικές φορές, ακόμη περισσότερο. Υπολογίζεται ότι 20 δισεκατομμύρια δολλάρια δαπανώνται για τυχερά παιγνίδια στις Ηνωμένες Πολιτείες. Η Χριστουγεννιάτικη λοτταρία στην Ισπανία και μόνο απέδωσε 32.500.000.000 πεσέτες (396.341.463 δολλάρια Η.Π.). Απ’ αυτό το ποσόν, το 70 τοις εκατό διενεμήθη για κέρδη, και το υπόλοιπο πήγε στο Κράτος. Μια πλήρης σειρά λαχείων στοιχίζει 20.000 πεσέτες (244 δολλάρια, Η.Π.) δηλαδή ένα ολόκληρο μηνιαίο μισθό για εργάτες χαμηλού μισθολογίου. Αλλά τα λαχεία πωλούνται επίσης και τμηματικά.

Οι απώλειες που προέρχονται από τη χαρτοπαιξία υπερβαίνουν τη φαντασία. Μια κληρονόμος από το Ιράν έχασε έξη περίπου εκατομμύρια δολλάρια (Η.Π.) στα καζίνο του Λονδίνου και της ηπειρωτικής Ευρώπης. Ένας Γιουγκοσλάβος, ο οποίος είχε μετοικίσει στην Αυστραλία, παίζοντας τρεις μέρες πόκερ, έχασε όλα τα χρήματα που συγκέντρωνε επί έξη χρόνια. Αυτό τον έφερε σε μια κατάστασι υπερβολικού ‘σοκ’ με αποτέλεσμα να πεθάνη μετά από τέσσερις μέρες. Ο Πέδρο, ένας νεαρός Ισπανός, δαπανούσε τόσο πολλά χρήματα χαρτοπαίζοντας κάθε μήνα ώστε θα μπορούσε μ’ αυτά να πληρώνη το ενοίκιο και τα έξοδα διατροφής μιας ακόμη τετραμελούς οικογενείας. Εν τούτοις στο τέλος μερικών μηνών, αναγκαζόταν να δανείζεται χρήματα για να μπορή να αγοράζη το φαγητό του.

Οι επαγγελματίες χαρτοπαίκτες που ζουν από τις απώλειες των άλλων, παραμένουν εντελώς ανεπηρέαστοι απ’ αυτά που βλέπουν—ανθρώπους να χάνουν τις περιουσίες τους, άτομα να αυτοκτονούν επειδή έχασαν χαρτοπαίζοντας, γυναίκες να γίνωνται πόρνες για να πληρώσουν τα χρέη της χαρτοπαιξίας. Ο Ρόναλντ, που εργαζόταν κάποτε στις χαρτοπαικτικές λέσχες του Άμστερνταμ είπε τα εξής: «Δεν έβρισκα τίποτε το κακό στο να κάθωμαι μαζί με τη μητέρα μου στο χαρτοπαικτικό τραπέζι και να της αποσπώ όλα τα χρήματα.»

Το ότι η Αγία Γραφή μπορεί να βοηθήση ένα άτομο να ελευθερωθή απ’ αυτή την κακή συνήθεια γίνεται φανερό στην περίπτωσι του Φρήντελ, ενός Ολλανδού που είχε γεννηθή στην Ινδονησία. Όταν ήταν 38 ετών, έγινε ιδιοκτήτης και διευθυντής μιας εταιρίας εισαγωγών με καθαρό ετήσιο κέρδος 550.660 δολλάρια (Η.Π.). Έπαιρνε μισθό 6.000 ρουπίες (840 δολλάρια, Η.Π.) μηνιαίως, δηλαδή μια ολόκληρη περιουσία για κείνο τον καιρό, ακριβώς μετά από τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Ωστόσο, ο Φρήντελ άρχισε να χαρτοπαίζη. Για να έχη χρήματα να συνεχίζη την κακή συνήθειά του, ο Φρήντελ πωλούσε τα εμπορεύματα του με κέρδος 300 τοις εκατό. Επίσης, με κίνδυνο της ζωής του, πωλούσε το εμπόρευμα του σε περιοχές που ευρίσκοντο κάτω από τον έλεγχο των τρομοκρατών Πεμοέντα.

Δεν εφαίνετο να υπάρχη καμμιά ελπίς για να βγη ποτέ απ’ αυτό το βούρκο. Αλλ’ η Αγία Γραφή βοήθησε τον Φρήντελ να ελευθερωθή από τη συνήθεια της χαρτοπαιξίας. Εξετάζοντας την Αγία Γραφή, κατάλαβε τα εξής: Η χαρτοπαιξία κάνει ένα άτομο ανέντιμο, δείχνει έλλειψι ενδιαφέροντος για τους άλλους και εμποδίζει την οικογένεια του ατόμου να ζη ευτυχισμένη.

Αν περισσότερα άτομα μπορούσαν να καταλάβουν πόσο συνετή είναι η αποφυγή χαρτοπαιξίας, θα μπορούσαν να προσφέρουν περισσότερα στις οικογένειές των. Παραδείγματος χάριν, δεν είναι ασύνηθες για ένα Βραζιλιάνο να πληρώνη τόσα χρήματα ετησίως για λαχεία όσα θα του στοίχιζε να αγοράση 100 «καρτς» (95 κιλά περίπου) γάλα.

Εορτές, Κραιπάλες

Στις χώρες της Λατινικής Αμερικής, δαπανώνται τρομερά ποσά χρημάτων σε γιορτές. Επειδή έχουν την έγκρισι της εκκλησίας, πολλά άτομα πιστεύουν ότι αυτές οι τελετές είναι Χριστιανικές. Στην πραγματικότητα, όμως, τα διάφορα συμπόσια, ή γιορτές, δεν έχουν Χριστιανική προέλευσι και χαρακτηρίζονται από υπερβολική τροφή και ποτό. Το γεγονός αυτό τις κατατάσσει στην κατηγορία των ασώτων διασκεδάσεων, που βρίσκονται σε αντίθεσι με τις Γραφικές αρχές. Η αλήθεια του Λόγου του Θεού ελευθερώνει τους ανθρώπους από το να δαπανούν υπερβολικά ποσά χρημάτων για τέτοιες γιορτές και να χειροτερεύουν έτσι την οικονομική τους κατάστασι.

Το ποσόν των χρημάτων που μπορεί να δαπανηθή σε γιορτές, φαίνεται στην περίπτωσι του Ελάντιο, ενός πλουσίου Μεξικάνου. Το συνολικό ποσόν για δύο γιορτές ανήλθε σε 180.000 πέσος (14.400 δολλάρια, Η.Π.). Εκτός απ’ αυτές τις δύο γιορτές, ο Ελάντιο χρηματοδοτούσε πάρτυ με οινοποσία που διαρκούσαν τρεις ή τέσσερις μέρες. Κατά καιρούς, δαπανούσε ποσά από 5.000 και 7.000 πέσος (400 έως 560 δολλαρίων, Η.Π.) για οινοπνευματώδη ποτά. Όταν έμαθε τι διδάσκει ο Λόγος του Θεού σχετικά μ’ αυτό, ο Ελάντιο σταμάτησε να σπαταλά την περιουσία του κι άρχισε να χρησιμοποιή τα αποκτήματά του με σοφία, βοηθώντας άλλους να αποκομίσουν πνευματικά οφέλη.

Πραγματικά Οφέλη

Ασφαλώς κανείς δεν μπορεί να αρνηθή ότι εκατομμύρια άτομα θα βελτίωναν την τύχη τους αν σταματούσαν να καπνίζουν, περιώριζαν τα οινοπνευματώδη ποτά, ελευθερώνοντο από την επήρεια των ναρκωτικών, εγκατέλειπαν τη χαρτοπαιξία και απέφευγαν όλες τις διασκεδάσεις και τις γιορτές που έρχονται σε αντίθεσι με τη διδασκαλία της Γραφής. Το να αποφεύγη κανείς ανεπιθύμητες συνήθειες και πράξεις συμβάλλει ασφαλώς πολύ στο να μπορέση να φέρη ψωμί στο τραπέζι του.

[Υποσημειώσεις]

[Ολοσέλιδη εικόνα στη σελίδα 13]