Τι Συμβαίνει στον Γάμο;

ΕΙΔΗΣΕΙΣ απ’ όλο τον κόσμο τονίζουν το ίδιο σχεδόν ζήτημα: Η γαμήλιος διάταξις κινδυνεύει.

Είναι αλήθεια ότι οι ειδησεογραφικές πηγές θέλουν να παρουσιάζουν εκείνα που είναι περισσότερο εντυπωσιακά. Αυτός είναι ένας λόγος που τα γαμήλια προβλήματα τονίζονται πιο συχνά στα μέσα ενημερώσεως, ενώ πολλοί καλοί γάμοι περνούν σχετικά απαρατήρητοι.

Ωστόσο, δεν μπορεί ν’ αμφισβητηθή το εξής γεγονός: Ριζικές αλλαγές πλήττουν τη γαμήλια διάταξι με χτυπήματα που έχουν δύναμι τυφώνος.

Πόσο Σοβαρό Είναι;

Πόσο σοβαρό είναι το πρόβλημα; Κατωτέρω παρατίθενται μερικές χαρακτηριστικές παρατηρήσεις απ’ όλες τις χώρες σχεδόν της γης.

Ολλανδία: «Ο γάμος απειλείται από μια εξέλιξι που έχει σχεδόν την ίδια έκτασι με την παγκόσμια επανάστασι.»—Οι εκδότες του Βιβλίου Το Τέλος της Μονογαμίας;

Αγγλία: «Μερικοί βλέπουν την αλλαγή ως την μεγαλύτερη κοινωνική αναστάτωσι αυτού του αιώνος.»—Σάνταιη Τέλεγκραφ του Λονδίνου.

Μεξικό: «Ο γάμος μπήκε σε μια περίοδο παρακμής, που γίνεται ολοένα πιο έντονη, από την οποία θα είναι αδύνατο ν’ αναλάβη πάλι.»—Δρ Χουάνα Αρμάντα Αλέγκρα, κοινωνιολόγος.

Ηνωμένες Πολιτείες: «Ένας σταθερός, μακράς διαρκείας γάμος, έχει γίνει τόσο πολύ σπάνιος ώστε γίνεται πάλι ενδιαφέρων.»—Περιοδικό Μακ-Κωλλς.

Μερικοί έχουν μια τέτοια αρνητική άποψι για τον γάμο ώστε ένας Αμερικανός παρατηρητής είπε τα εξής μεταξύ σοβαρού και αστείου: «Η άδεια γάμου ίσως θα έπρεπε να λέγη ως εξής: ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΙΣ: Ο ΓΕΝΙΚΟΣ ΧΕΙΡΟΥΡΓΟΣ ΕΚΡΙΝΕ ΟΤΙ Ο ΓΑΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΣΑΣ.»

Τρομακτική Αύξησις Διαζυγίων

Στην προηγούμενη δεκαετία σημειώθηκε τρομακτική αύξησις στα διαζύγια. Στην Αυστραλία τα διαζύγια τετραπλασιάσθηκαν σε μια δεκαετία. «Τα ζευγάρια διαλύονται όπως τα παγόβουνα σπάζουν στη θάλασσα το καλοκαίρι. . . . Κάτι πολύ βαθύ φαίνεται ότι σείει τις παραδοσιακές μας πεποιθήσεις σχετικά με τον γάμο,» λέγει το Εβδομαδιαίο Περιοδικό των Γυναικών της Αυστραλίας.

Στον Καναδά η αναλογία διαζυγίων πενταπλασιάσθηκε μέσα σε 10 χρόνια, αναφέρει το περιοδικό Μακλήν’ς. Στη Σουηδία, η αναλογία διαζυγίου διπλασιάσθηκε στην ίδια χρονική περίοδο. Η Ιαπωνία σημειώνει αύξησι επί 14 συνεχή έτη. Στη Ροδεσία ο ένας στους τρεις γάμους καταλήγει σε διαζύγιο.

Στη Βρεταννία, η Σάντεη Τέλεγκραφ έλεγε τα εξής:

«Καμμιά κοινωνία που τρέφει βαθειά αισθήματα για την οικογένεια δεν μπορεί παρά να ωχριάση από τις τελευταίες στατιστικές διαζυγίου . . . . Η Βρεταννία τώρα έχει μια από τις υψηλότερες αναλογίες διαζυγίων στον κόσμο: σχεδόν ένα διαζύγιο σε κάθε δύο γάμους.

«Μ’ αυτή την αναλογία, σύντομα θα υπάρχουν τόσα πολλά διαλυμένα σπίτια όσα και αδιάλυτα· τόσα πολλά παιδιά θα προέρχωνται από διαλυμένα σπίτια όσα θα είναι και τα παιδιά που θα προέρχωνται από αδιάλυτα· και τόσες πολλές είναι οι διαζευγμένες γυναίκες όσες θα είναι και οι μη διαζευγμένες.»

Καμμιά μορφή πολιτικής πεποιθήσεως δεν παραμένει ανεπηρέαστη απ’ αυτή την τάσι. Το διαζύγιο κατέχει την ίδια περίπου θέσι στη Σοβιετική Ένωσι και στις Ηνωμένες Πολιτείες. Το περιοδικό Η Ζωή στη Ρωσία παραδέχεται: «Κατά μέσον όρο, ο ένας στους τρεις γάμους διαλύεται επισήμως. Ο αριθμός των διαζυγίων, αν συγκριθή με τις προηγούμενες δεκαετίες έχει σημειώσει αύξησι.»

Στις Ηνωμένες Πολιτείες η αναλογία είναι η ίδια: ο ένας στους τρεις γάμους καταλήγει σε διαζύγιο. Και σ’ αυτήν την αναλογία περιλαμβάνεται επίσης ένας σταθερά αυξανόμενος αριθμός αυξανομένων ζευγών, που έχουν νυμφευθή πριν από 20 ή και περισσότερα χρόνια. Είναι αλήθεια ότι οι πιο πολλοί απ’ αυτούς που χωρίζουν ξαναπαντρεύονται. Αλλ’ οι μισοί περίπου χωρίζουν πάλι!

Ούτε οι θρησκείες αυτού του κόσμου μένουν ανεπηρέαστες απ’ αυτήν τη τάσι. Ακόμη και μεταξύ Ιουδαϊκών γάμων όπου οι παραδόσεις σχετικά με την οικογένεια ήσαν κάποτε πολύ ισχυρές, οι γάμοι διαλύονται. Σ’ ένα συμβούλιο στο οποίο έλαβαν μέρος 1.000 Ορθόδοξοι ραββίνοι για να συζητήσουν το θέμα «Η Αμερικανική οικογενειακή Ζωή—Κρίσις και Διάλυσις,» ελέχθη ότι οι τέσσερις στους 10 Ιουδαϊκούς γάμους διαλύονται.

Μια Άλλη Τάσις

Υπάρχει και μια άλλη τάσις που έχει σοβαρές συνέπειες στον θεσμό του γάμου. Όλο και περισσότεροι άνθρωποι προτιμούν να συζούν χωρίς να είναι νομίμως νυμφευμένοι. Δεν θέλουν να αισθάνονται δεσμευμένοι, αλλά να είναι ελεύθεροι να διακόψουν τις σχέσεις τους όποτε θελήσουν.

Φυσικά, η ανθρώπινη ιδέα περί συμβιώσεως χωρίς τη νόμιμη διαδικασία του γάμου δεν είναι καινούργια. Σε πολλές χώρες αυτό συνέβαινε εδώ και πολύν καιρό. Εκείνο που είναι καινούργιο είναι η τρομακτική αύξησις στον αριθμό των ανθρώπων που ζουν μ’ αυτόν τον τρόπο, και το πόσο ευρέως έχει επικροτηθή αυτή η πορεία ενεργείας. Ιδιαιτέρως, η τάσις αυτή αναπτύσσεται ραγδαίως μεταξύ των νεαρών ενηλίκων. Αλλά δεν περιορίζεται σ’ αυτούς. Και οι πιο ηλικιωμένοι κάνουν το ίδιο πράγμα.

Σ’ ένα έθνος της Νοτίου Αμερικής υπολογίζεται ότι το 40 έως 50 τοις εκατό των ζευγαριών συζούν χωρίς να είναι νυμφευμένοι. Στις Ηνωμένες Πολιτείες ο αριθμός των ανδρών και γυναικών που δεν έχουν καμμιά νόμιμη σχέσι μεταξύ τους και ζουν μαζί στο ίδιο σπίτι το 1977 αυξήθηκαν σε 1.500.000, σε σύγκρισι με 650.000 περίπου που υπήρχαν το 1970.

Σε μια Αφρικανική χώρα, ο διαχειριστής μιας πολυκατοικίας είπε τα εξής: «Δεν μπορώ πράγματι να καταλάβω τι συμβαίνει μεταξύ των νέων ανθρώπων. Σ’ αυτή την πολυκατοικία παρατηρείται τόσο μεγάλη ανταλλαγή συντρόφων χωρίς τα οφέλη του γάμου, που ποτέ δεν γνωρίζω για μερικούς ποιος θα έλθη να πληρώση το ενοίκιο.»

Γιατί Πολλοί Αποφεύγουν τον Γάμο

Ένας λόγος για τον οποίον μερικοί προτιμούν να μη νυμφευθούν είναι το άσχημο παράδειγμα του γάμου των γονέων τους. Συχνά αποδεικνύεται συναισθηματικώς καταστρεπτικό για τα παιδιά να ζουν σε σπίτια όπου υπάρχει αντιπάθεια μεταξύ των γονέων.

Αυτό είναι αλήθεια. Σε μια έρευνα, το ένα τέταρτο των γυναικών που ζητούν διαζύγιο προβάλλουν ως αιτία τις φυσικές καταχρήσεις που υφίστανται από τους συζύγους των. Ο κοινωνιολόγος Ρίτσαρντ Γκελλς του Πανεπιστημίου του Ρόουντ Άιλαντ ανεκάλυψε ότι το ήμισυ και πλέον των νυμφευμένων ζευγών από τα οποία πήρε συνέντευξι, είχαν χρησιμοποιήσει βία ο ένας κατά του άλλου. Οι αρχές λέγουν ότι ο ξυλοδαρμός εις βάρος της συζύγου είναι το «αδίκημα που τις περισσότερες φορές αναφέρεται στις αρχές.» Και σήμερα υπάρχει επίσης ένας σημαντικός αριθμός ανδρών οι οποίοι υποβάλλονται σε κακομεταχείρισι από τις συζύγους των!

Ένα άλλο κακό αποτέλεσμα που προέρχεται από τα γαμήλια προβλήματα είναι η καταστροφή που μπορεί να επέλθη στα αγέννητα τέκνα. Ο Δρ Ντέννις Στοτ, ένας ψυχολόγος στον Καναδά, λέγει ότι η έντασις ενός ατυχούς γάμου μπορεί να κάνη τις έγκυες γυναίκες να γεννήσουν διπλάσια φυσικώς και συναισθηματικώς ανάπηρα παιδιά σε σύγκρισι με τις μητέρες που δεν αντιμετωπίζουν συζυγική έντασι.

Έτσι, ο ανταποκριτής του Ξύπνα! στην Ισπανία λέγει το εξής:

«Πολλοί νεαροί τρομάζουν σήμερα όταν σκέπτονται ότι μπορεί να διαπράξουν κάποιο λάθος που θα διαρκέση μια ολόκληρη ζωή. Δεν είναι λίγοι, εκείνοι που τραυματίζονται ακόμη λόγω του ατυχούς γάμου των γονέων τους, τα αποτελέσματα του οποίου υφίστανται επί μακρά και οδυνηρά χρόνια. Δεν θέλουν τα πιθανά παιδιά τους να γίνουν δυστυχισμένα, όπως έγιναν και οι ίδιοι.»

Επομένως, δεν μπορούμε ν’ αποφύγωμε τη σκληρή πραγματικότητα αυτού που συμβαίνει στον γάμο παγκοσμίως. Δεν παρουσιάζεται καμμιά όμορφη εικόνα. Προξενεί μεγάλο πόνο και καταστροφή, και στους γαμήλιους συντρόφους και στα παιδιά τους, που θα είναι οι αυριανοί πιθανοί πατέρες και μητέρες.

Γιατί συμβαίνουν όλα αυτά σήμερα; Τι μπορούν να κάνουν εκείνοι που επιθυμούν συζυγική ευτυχία; Ή, είναι δυνατόν να φταίη η ίδια η γαμήλιος διάταξις;