Το Ενδιαφέρον για τη Βίβλο Αυξάνει στην Ιταλία
ΠΟΛΛΟΙ ειλικρινείς άνθρωποι στην Ιταλία ερευνούν τον Λόγο του Θεού για να βρουν απαντήσεις στα προβλήματα της ζωής. Είναι ευτυχείς όταν βρίσκουν αυτές τις απαντήσεις και γίνωνται δούλοι του Θεού και διαγγελείς των αγαθών νέων της Μεσσιανικής του βασιλείας. Μερικές χαρακτηριστικές αληθινές πείρες της ζωής δείχνουν τη διακαή επιθυμία που έχουν να μάθουν περισσότερα για τον Θεό, και τα εμπόδια που υπερνικούν για να το επιτύχουν αυτό.
Συχνά, το να δουν ή να διαβάσουν την Αγία Γραφή είναι κάτι καινούργιο για πολλούς, μολονότι είναι κατ’ όνομα Χριστιανοί. Αυτή ήταν η κατάστασις στην περίπτωσι ενός ειλικρινούς ατόμου. Λέγει τα εξής:
«Ήμουν Καθολικός, μολονότι δεν πήγαινα τακτικά στην Εκκλησία. Εν τούτοις, όταν πήγαινα, το έκανα αυτό με απόλυτη πεποίθησι και σοβαρότητα. Άλλα όλο και περισσότερο ένοιωθα ένα κενό στην καρδιά μου και είχα τη σφοδρή επιθυμία να γίνω πιο άξιος λάτρης του Θεού. Δεν είχα γνώσι της Αγίας Γραφής· έτσι, άρχισα να σκέπτομαι ότι πρέπει να τη διαβάσω. Επειδή έχω έναν αδελφό που είναι Καθολικός ιερέας, του ζήτησα να μου δώση μια Αγία Γραφή. Μου έκανε δώρο ένα αντίτυπο, λέγοντας, ‘Διάβασέ την και ύστερα μπορούμε να έχωμε μια συζήτησι.’ Καθώς άρχισα να διαβάζω, γρήγορα παρετήρησα τις αντιθέσεις μεταξύ των Γραφικών διδασκαλιών και των διδασκαλιών της Εκκλησίας. Εν τω μεταξύ, ένας φίλος μού μίλησε για μερικούς μάρτυρες του Ιεχωβά που είχε συναντήσει στο Τορίνο. Έτσι, τους βρήκα και διευθέτησα να έχω μια Γραφική μελέτη μαζί τους. Ο αδελφός μου έκανε ό,τι μπορούσε για να με αποθαρρύνη, και μολονότι το πέτυχε για ένα διάστημα, σύντομα ξανάρχισα τη μελέτη μου, κάνοντας πρόοδο, και το 1974 βαπτίσθηκα. Τώρα απολαμβάνω τη ζωή και δεν έχω αυτό το αίσθημα του κενού που είχα όταν δεν εγνώριζα τον Λόγο του Θεού.»
Η Γνώσις του Ονόματος του Θεού Διαφωτίζει
Ένα από τα χαρακτηριστικά των «αγαθών νέων» είναι η γνωστοποίησις του ονόματος του Θεού, Ιεχωβά. Ένας άνθρωπος από τη νότια Ιταλία αφηγείται τα εξής, σχετικά με τα αποτελέσματα που είχε αυτή η γνώσις επάνω του:
«Ήλθα σε επαφή με τους Μάρτυρες του Ιεχωβά για πρώτη φορά πριν από πολλά χρόνια. Ήμουν τότε ένας θερμός Καθολικός και θεωρούσα απαράδεκτη αμαρτία και μόνο τη σκέψι να χάσω τη Λειτουργία της Κυριακής. Γι’ αυτό τον λόγο, δεν ήθελα ν’ ακούσω τους Μάρτυρες όταν ήλθαν στην πόρτα μου. Ωστόσο, τελικά συμφώνησα για μια Γραφική συζήτησι. Ένα από τα πρώτα πράγματα που έμαθα ήταν το όνομα του Θεού μας—Ιεχωβά. Εκείνο που με συνεκλόνισε πιο πολύ ήταν οι πολλές φορές που αναφέρει το όνομα του Θεού η Αγία Γραφή, και ότι ο Ιησούς ο ίδιος (στην υποδειγματική προσευχή που άφησε στους μαθητές του) έθεσε σε πρώτη θέσι τον αγιασμό αυτού του ονόματος. Σύντομα διέκρινα ότι πολλές από τις διδασκαλίες που πίστευα δεν ήσαν Γραφικές, και ήσαν απλώς παραδόσεις τις οποίες είχαν δημιουργήσει οι άνθρωποι. Γι’ αυτό τον λόγο, έκανα τις αναγκαίες αλλαγές στη ζωή μου. Απομακρύνθηκα από την Εκκλησία, εγκατέλειψα τις διάφορες κοινοτικές αθλητικές λέσχες και έκανα και άλλες αλλαγές. Αργότερα, η σύζυγός μου κι εγώ βαπτισθήκαμε ως δούλοι του Ιεχωβά και του Υιού του Ιησού Χριστού.»
Το Βιβλικό Άγγελμα της Ζωής Ελκύει Πολλούς
Η επιθυμία για αιώνια ζωή, όπως εκτίθεται στην Αγία Γραφή, υποκινεί πολλούς να μελετήσουν τον Λόγο της αληθείας του Θεού. Ένας άνδρας από την Τοσκάνη γράφει τα εξής:
«Η ζωή μου ήταν περίπου η ίδια με τη ζωή πάρα πολλών Καθολικών. Πίστευα στην ύπαρξι του Θεού και ακολουθούσα τις παραδοσιακές διδασκαλίες της Εκκλησίας. Μια μέρα ήλθαν στην πόρτα μου δυο Μάρτυρες του Ιεχωβά και μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωσι μια από τις ερωτήσεις τους, ‘Θα θέλατε να δήτε τα παιδιά σας να πανδρεύωνται και τα εγγόνια σας και τα δισέγγονά σας να μεγαλώνουν και να γίνωνται ενήλικοι;’ Μπορείτε να φαντασθήτε πόσο με ενδιέφερε αυτή η πρότασις, όταν λάβετε υπ’ όψιν σας ότι είμαι πατέρας 13 παιδιών. Επί πλέον ως επιστάτης του τοπικού νεκροταφείου, είχα περάσει το μεγαλύτερο μέρος της ζωής μου ανάμεσα στους νεκρούς. Συνεπώς, η αιώνια ζωή για την οποία μιλά η Αγία Γραφή μού φαινόταν απίθανη, παρά τη θρησκεία μου. Δέχθηκα μια Γραφική μελέτη αμέσως. Γρήγορα τα μέλη της οικογενείας μου άρχισαν να μου εναντιώνωνται. Οι ντόπιοι ιερείς συνέβαλαν, επίσης, στη δημιουργία προβλημάτων και υπήρξαν και άλλες δυσκολίες, όπως απειλές ότι θα χάσω τη δουλειά μου. Εν τούτοις, επέμεινα και αυτό έφερε καλούς καρπούς. Η σύζυγός μου ενδιαφέρεται τώρα για τα ‘αγαθά νέα’ και η οικογένειά μου είναι στενά συνδεδεμένη. Τα παιδιά μου έχουν μια τακτική οικογενειακή Γραφική μελέτη για να οικοδομήσουν την πίστι τους και ευχαριστώ τον Ιεχωβά που με βοήθησε να βρω ειρήνη διανοίας, μια ορθή σχέσι μαζί του και μια βεβαία ελπίδα για το μέλλον.»
Ηλικιωμένοι Ενδιαφέρονται να Υπηρετήσουν τον Θεό
Τα «αγαθά νέα,» όπως κηρύττονται από τους Μάρτυρες του Ιεχωβά στην Ιταλία, ελκύουν άτομα κάθε ηλικίας, ακόμη και «γηραιούς πολίτες» οι οποίοι, λογικά, σκέπτονται πολύ σοβαρά για τη ζωή και επιθυμούν να έχουν μια ελπίδα για το μέλλον. Μια κυρία 60 ετών αφηγείται την πείρα της, λέγοντας τα εξής:
«Από την ηλικία των 10 ετών και έπειτα, δηλαδή, επί 50 χρόνια, παρακολουθούσα τη Λειτουργία και μετελάμβανα από την Αγία Κοινωνία κάθε πρωί. Η μεγαλύτερη αδελφή μου, που ήταν επίσης αφιερωμένη Καθολική, είχε μιλήσει με Μάρτυρες του Ιεχωβά. Εξ αιτίας των ερωτημάτων που δημιουργήθηκαν, αισθανθήκαμε την ανάγκη να διευκρινίσουμε ωρισμένα δογματικά σημεία μ’ έναν ικανό ιερέα. Έμεινα κατάπληκτη όταν ο θεολόγος τον οποίον συμβουλευθήκαμε δήλωσε κατηγορηματικά ότι δεν υπάρχει ούτε λίμπο ούτε καθαρτήριο. Αισθάνθηκα ότι όλα όσα πίστευα είχαν καταρρεύσει γύρω μου. Αντιλήφθηκα ότι τα πράγματα που έκανα μια ολόκληρη ζωή μπορεί να ήσαν όλα μάταια—παραδείγματος χάριν, όλες οι προσευχές και οι Λειτουργίες που έκανα για τους νεκρούς. Σε μια περαιτέρω συνομιλία, ζητήσαμε μια εξήγησι για την Τριάδα, και η κόρη μου ρώτησε: ‘Αν ο Ιησούς Χριστός ήταν ο Θεός, γιατί προσπάθησε ο Σατανάς να τον πειράξη, αν γνώριζε ότι ήταν ο ίδιος ο Θεός; Δεν καταλάβαινε ότι θα ήταν ανώφελο;’ Η απάντησις του ιερέα ήταν απαράδεκτη. Είπε: ‘Ο Σατανάς δεν ήξερε ότι ο Ιησούς ήταν ο Θεός.’ Από τότε και στο εξής, αποφασίσαμε να συζητούμε με τους Μάρτυρες του Ιεχωβά, χρησιμοποιώντας μόνο την Αγία Γραφή σαν βάσι. Γρήγορα, έξη ακόμη μέλη της οικογένειας κι εγώ δεχθήκαμε την αλήθεια και τώρα είμαι βαπτισμένη, μια αληθινή λάτρις του Ιεχωβά Θεού, ευτυχής να τον υπηρετώ σε αρμονία με την αλήθεια του Λόγου του.»
Είναι Σωστό ν’ Αλλάζη Κανείς τη Θρησκεία του;
Μπορεί ένα άτομο που έχει εισέλθει στην ιερατική τάξι ν’ αλλάξη τη θρησκεία του με την επιδοκιμασία του Θεού; Ένας πρώην Καθολικός μοναχός αφηγείται την ιστορία του, αναφέροντας:
«Η ημέρα που έκλεινα τα 35 μου χρόνια ήταν μια αξέχαστη μέρα για μένα, επειδή συνέπιπτε με τη μέρα που αποφάσισα να εγκαταλείψω το μοναστήρι στο οποίο ζούσα πολλά χρόνια. Γιατί πήρα αυτή την απόφασι; Εξ αιτίας των πολλών απογοητεύσεων που είχα δοκιμάσει. Η κρύα ατμόσφαιρα που διεπότιζε το περιβάλλον, η τυπική γλώσσα που χρησιμοποιούσαμε όταν απευθυνόμαστε στους ηγουμένους, η τακτική απομόνωσις για στοχασμό και μετάνοια, οι ευχές πτώχειας και υπακοής που έφθαναν σε υπερβολικά άκρα για να μας εξευτελίζουν—όλα αυτά τα πράγματα έκαναν τη ζωή πολύ δυστυχισμένη. Ένας άλλος λόγος για τη δυσαρέσκειά μου ήταν η πεποίθησίς μου ότι η Αγία Γραφή ήταν ο Λόγος του Θεού. Ωστόσο, δεν μπορούσα να την καταλάβω. Έκανα ερωτήσεις στους ηγουμένους μου, αλλά συνήθιζαν να απαντούν, ‘Δεν μπορείς να καταλάβης αυτά τα πράγματα.’ Μετά από όλα αυτά τα χρόνια, αποφάσισα τελικά να φύγω. Ο αββάς (ηγούμενος) με απάλλαξε από τις ευχές μου, λέγοντας με οργή, ‘Πάρε το διαβατήριό σου για την Κόλασι!’
«Ύστερα απ’ αυτό βρήκα εργασία στην πόλι και δωμάτιο σ’ ένα ιδιωτικό σπίτι. Ένα απόγευμα, φθάνοντας στο σπίτι αργά, πέρασα από τη σπιτονοικοκυρά μου να της πω καληνύχτα κι εκείνη με προσκάλεσε να συμμετάσχω σε μια συζήτησι που είχε με δύο κυρίους. Είδα ότι μελετούσαν την Αγία Γραφή. ‘Ω, Θεέ μου!’ σκέφθηκα εσφαλμένα, ‘συγκατοικώ με Προτεστάντες!’ Εν τούτοις, δέχθηκα την πρόσκλησι. Στη συνέχεια, αποφάσισα να δεχθώ μια Γραφική μελέτη στο δικό μου δωμάτιο. Άρχισα να επανεξετάζω τη θρησκεία μου πολύ προσεκτικά, αλλά αυτή η επανεξέτασις επιβεβαίωσε απλώς αυτά που ήδη γνώριζα. Επί πλέον, η Εκκλησία ήταν κενή και ψυχρή. Κατόπιν, παρακολούθησα μια συνάθροισι σε μια Αίθουσα Βασιλείας των Μαρτύρων του Ιεχωβά. Τι διαφορά! Όλοι μιλούσαν μεταξύ τους, γνωρίζοντο καλά μεταξύ τους, και εδίδετο πολύτιμη εκπαίδευσις. Γρήγορα βρήκα το θάρρος να εγκαταλείψω τη Λειτουργία της Κυριακής για πρώτη φορά. Αργότερα παρακολούθησα μια συνέλευσι περιφερείας των Μαρτύρων του Ιεχωβά. Παρατηρούσα γύρω μου πολύ προσεκτικά, να δω αν άλλες εκκλησίες είχαν την ίδια πίστι και το ίδιο πνεύμα, και πείσθηκα πλήρως όταν είδα να επικρατή μεταξύ όλων των παρευρισκομένων το ίδιο πνεύμα, η ίδια πίστις και αδελφική αγάπη. Τελικά βαπτίσθηκα ακριβώς ένα χρόνο αφότου είχα φύγει από το μοναστήρι.»
Όπως έγραψε ο απόστολος Παύλος: «Ο λόγος του Θεού είναι ζων και ενεργός και κοπτερώτερος υπέρ πάσαν δίστομον μάχαιραν και διέρχεται μέχρι διαιρέσεως ψυχής τε και πνεύματος, αρμών τε και μυελών, και διερευνά τους διαλογισμούς και τας εννοίας της καρδίας.» (Εβρ. 4:12) Μπορεί να μεταμορφώση ζωές. Η αλήθεια του διαφωτίζει τη διάνοια και την καρδιά, δίνοντας ένα σκοπό στη ζωή και μια ελπίδα για το μέλλον. Εκείνοι οι οποίοι την μελετούν ειλικρινά, αναπτύσσουν αγάπη για τον πλησίον τους. Αυτή η αγάπη είναι συχνά το πρώτο πράγμα που ελκύει εκείνους οι οποίοι ψάχνουν με ειλικρίνεια για τον Θεό. Ο Ιησούς τόνισε ότι έτσι συνέβαινε, όταν είπε: «Εκ τούτου θέλουσι γνωρίσει πάντες ότι είσθε μαθηταί μου, εάν έχητε αγάπην προς αλλήλους.»—Ιωάν. 13:35.
Τα «αγαθά νέα», λοιπόν, που κηρύττουν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά βρίσκουν κατάλληλο έδαφος στις καρδιές πολλών Ιταλών. Οι 42 εκκλησίες των Μαρτύρων του Ιεχωβά που υπάρχουν τώρα στη Ρώμη, καθώς επίσης και οι 1.200 και πλέον άλλες εκκλησίες που υπάρχουν σ’ όλη την Ιταλία, ανθούν και αυξάνουν. Στις πρόσφατες συνελεύσεις των Μαρτύρων στη Ρώμη και στο Μιλάνο, οι παρευρισκόμενοι ξεπέρασαν τις 111.000! Και 2.288 βαπτίσθηκαν, για να μετάσχουν στο κήρυγμα των «αγαθών νέων» σε πολύ περισσότερα θεοφοβούμενα άτομα εδώ στην Ιταλία.