Το Αδιανόητο—Θα Μπορούσε να Συμβή;

Λόγω των φοβερών αντιποίνων, εθεωρείτο αδιανόητο για ένα έθνος ν’ αρχίση έναν πυρηνικό πόλεμο. Οι πρόσφατες εξελίξεις, όμως, στους εξοπλισμούς έχουν δείξει ότι αυτή η «ισορροπία του τρόμου» ή «αποτρεπτική ισορροπία» δεν αποτελεί καθόλου πραγματική βάσι για εμπιστοσύνη.

Όπως αναφέρθηκε προηγουμένως, η ακρίβεια των διηπειρωτικών βλημάτων αυξήθηκε δραματικά τα τελευταία λίγα χρόνια. Το περιοδικό Έθνος εξηγεί γιατί αυτό έχει τρομακτικές περιπλοκές:

«Επί πλέον, ο τύπος των όπλων που κατασκευάζουν τώρα οι Ηνωμένες Πολιτείες αποβλέπει σε κάτι περισσότερο από μια απλή ‘αποτρεπτική ισορροπία.’ Τα πειραματικά βλήματα όταν τεθούν σε χρήσι, θα πλήττουν σε απόστασι 15 ως 30 γυάρδες από ένα στόχο που θα απέχη 2.000 μίλια. . .Το ζήτημα είναι, ότι δεν χρειάζονται τόσο ακριβή όπλα για ‘ανταπόδοσι’ σε επίθεσι αντιποίνων εναντίον πόλεων και ανθρώπων. Μια βόμβα που πέφτει σε απόστασι το πολύ μισό μίλι περίπου από το στόχο της είναι υπέρ αρκετή για μια απλή ‘αποτρεπτική ισορροπία.’ Η ακρίβεια όμως αποκτά σπουδαιότητα, όταν ένα έθνος σχεδιάζη μια αιφνιδιαστική πρώτη επίθεσι με σκοπό ν’ αφαιρέση από τον εχθρό τη δυνατότητα αντιδράσεως. Όσο πιο μεγάλη είναι η ακρίβεια, τόσο λιγότερες βόμβες χρειάζονται για να κατεδαφίσουν τα εχθρικά σιλό, με πυραύλους, τα οποία είναι ενισχυμένα με χιλιάδες τόννους από χάλυβα και μπετόν.»—27 Μαΐου 1978.

Επίσης ένας αυξανόμενος αριθμός εθνών κατασκευάζει πυρηνικά όπλα. Ο προφανής κίνδυνος υπογραμμίζεται στο Δελτίο των Ατομικών Επιστημόνων: «Πιστεύεται από πολλούς ότι, όσο περισσότερα πυρηνικά όπλα υπάρχουν, τόσο μεγαλύτερη είναι η πιθανότητα ενός πυρηνικού πολέμου. . .Η τεχνολογία των πυρηνικών όπλων είναι γνωστή σε τόσο πολλά άτομα ώστε αυτή τη στιγμή εκφράζεται η ανησυχία μήπως και ομάδες τρομοκρατών κατασκευάσουν πυρηνικούς εκρηκτικούς μηχανισμούς, εκτός από τις κυβερνήσεις.»—Σεπτέμβριος 1979.

Όταν βλέπετε έθνη που κατέχουν τέτοια φρικτά οπλοστάσια να εμπλέκωνται σε συγκρούσεις στις οποίες κινδυνεύουν τα ζωτικά τους συμφέροντα, δεν σκέπτεσθε με ανησυχία μήπως κάποιο απ’ αυτά τα έθνη χρησιμοποιήσει πυρηνική δύναμι πυρός, ανεξάρτητα από τις συνέπειες; Αν ναι, δεν είσθε ο μόνος που νοιώθετε έτσι.

Ανησυχητικές Συνδιασκέψεις

Επί αρκετές ημέρες τον Μάιο του 1978, 30 επιστήμονες, στρατιωτικοί και κυβερνητικοί σύμβουλοι από 10 έθνη συναντήθηκαν σε μυστικές συσκέψεις στο Τορόντο του Καναδά, για να εξετάσουν σοβαρά το θέμα «Ο Κίνδυνος Πυρηνικού Πολέμου περί το Έτος 2000.» «Το πιο χαρακτηριστικό πράγμα σχετικά μ’ αυτή τη διάσκεψι,» δήλωσε ο εισηγητής της Τζων Πολάνυι ήταν η σημασία της συμφωνίας ότι διαρκώς αυξάνει ο κίνδυνος πυρηνικού πολέμου.» Έκτοτε, κι’ άλλα συνέδρια ειδικών, περιλαμβανομένης και «της πρώτης συνδιασκέψεως για πυρηνικό πόλεμο,» που έγινε στις Ηνωμένες Πολιτείες με 300 και πλέον συνέδρους, έχουν καταλήξει στο ίδιο συμπέρασμα.

Ακόμη και ένας «πολύ έμπιστος» του Σοβιετικού Προέδρου Μπρέζνιεφ απεκάλυψε την ανησυχία για το εγγύς μέλλον, αναφέροντας ότι: «Η γνώμη της Σοβιετικής Ενώσεως είναι ότι υπάρχει ανάγκη για επείγοντα μέτρα, αλλιώς μπορεί να γίνη πόλεμος.» (Τα πλάγια γράμματα δικά μας)

Από μια τελείως διαφορετική περιοχή προέρχεται ένας εκπληκτικός αριθμός θρησκευομένων ανθρώπων που πιστεύουν ομοίως ότι επίκειται πυρηνικός πόλεμος. Αυτοί, όμως, λένε ότι τα συμπεράσματά τους βασίζονται στη Βίβλο. Παραδείγματος χάριν, ένας καθηγητής Θεολογίας σχολιάζοντας ένα Γραφικό εδάφιο που λέει ότι ‘η γη θα καταστραφή με πυρ’ δήλωσε: «Τα σημερινά αποθέματα Ατομικών μηχανισμών δίνουν μια γεύσι πραγματικότητας σ’ αυτό το εδάφιο.»—2 Πέτρου 3:7.