Ένα Βιβλίο για Όλους τους Ανθρώπους

Από τον ανταποκριτή του «Ξύπνα!» στη Γερμανία

ΥΠΑΡΧΕΙ μεγάλη διαφορά ανάμεσα σ’ έναν Ισπανό κι έναν Ινδό; ή σ’ έναν Αφρικανό κι ένα Γιουγκοσλάβο; Είναι αλήθεια ότι μιλάνε διαφορετικές γλώσσες κι έχουν διαφορετικό παρελθόν. Αλλά αν κοιτάξετε κάτω από την επιφάνεια, σαν να λέγαμε, θα διαπιστώνατε ότι δεν είναι πράγματι πολύ διαφορετικοί. Είναι όλοι συνάνθρωποι, με παρόμοια προβλήματα και ανάγκες.

Τα πρόσφατα χρόνια έχουν έρθει για να ζήσουν στη Γερμανία άνδρες και γυναίκες από πολλές και διάφορες χώρες, και οι διαφορές ανάμεσά τους έχουν προσθέσει νοστιμιά και ποικιλία—και μερικές φορές και λίγα προβλήματα—στη Γερμανική σκηνή. Παρ’ όλα αυτά, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά έχουν διαπιστώσει ότι πολλοί απ’ αυτούς τους ξένους επισκέπτες ανταποκρίνονται στο ίδιο Βιβλικό άγγελμα που έχουν ήδη δεχθεί δεκάδες χιλιάδες ντόπιοι Γερμανοί.

Οι Άνθρωποι Θέλουν Ένα Σκοπό στη Ζωή

Αν ρωτήσετε έναν Ισπανό μουτσάτσο (μικρό αγόρι) τι θα ήθελε να γίνει όταν μεγαλώσει, συνήθως θα σας πει: «Ταυρομάχος!» Αυτό είπε και ο Ουμπάλντο, και όταν μεγάλωσε αυτό ακριβώς έγινε—ταυρομάχος. Ήταν ευτυχισμένος;

Όχι, γιατί κάθε νοήμων άνθρωπος χρειάζεται να έχει ένα σκοπό στη ζωή. Η ταυρομαχία δεν έδωσε στον Ουμπάλντο αυτό το σκοπό, και γι’ αυτόν το γεγονός αυτό ήταν σοβαρό. Ένιωθε κατάθλιψη. «Προσπάθησα να αυτοκτονήσω, όχι μια φορά μόνο αλλά τέσσερις φορές!» είπε. Ευτυχώς που δεν τα κατάφερε.

Τελικά, ο Ουμπάλντο ήρθε σ’ επαφή με Μάρτυρες του Ιεχωβά και η προσοχή του στράφηκε στο βιβλίο που δίνει πραγματική αιτία για να ζει κανείς. Έμαθε ότι οι άνδρες και οι γυναίκες είναι πραγματικά ευτυχισμένοι μόνο όταν χρησιμοποιούν τη ζωή τους για να υπηρετούν τον Θεό και πλησιάζουν πιο κοντά σ’ αυτόν. Έμαθε επίσης για το σκοπό του Θεού να ενώσει όλη την ανθρωπότητα κάτω από μια δίκαιη κυβέρνηση. (Δανιήλ 2:44) Βρήκε ευτυχία μεταδίδοντας αυτή την ελπίδα και σε άλλους. Σήμερα ζει στη Γερμανία και βοηθάει κι’ άλλους να βρουν ένα σκοπό στη ζωή.

Κάτι άλλο που θέλουν οι νοήμονες άνθρωποι είναι η αλήθεια. Και αυτό ήταν εκείνο που προβλημάτισε ένα νεαρό Αφρικανό αγόρι.

Οι Άνθρωποι Θέλουν να Μάθουν την Αλήθεια

Η Αφρική είναι μια τεράστια έκταση με πολλή φτώχεια. Ωστόσο, εκεί δεν λιμοκτονούν όλοι. Ο Γιάννης για παράδειγμα, μεγάλωσε στη Γκάνα. Ο πατέρας του είχε πολλά παιδιά αλλά είχε τη δυνατότητα να φροντίζει για όλα τα παιδιά του. Παρ’ όλα αυτά, ο Γιάννης πεινούσε για κάτι. Όπως αναφέρει: «Στο σπίτι δεν μας δίδαξαν τίποτα για τον Θεό, εγώ όμως συχνά σκεπτόμουν για τον Θεό. Άρχισα να ψάχνω γι’ αυτόν. Μερικές φορές συνόδευα Καθολικούς φίλους μου στην εκκλησία με την ελπίδα να τον βρω εκεί.» Αλλά μάταια.

Ο Γιάννης μετανάστευσε στη Γερμανία, κι εκεί η «πείνα» του έγινε πιο έντονη. «Τις μοναχικές μου ώρες σκεπτόμουν συχνά τον Θεό,» λέει. «Λαχταρούσα την καθοδηγία του.» Τελικά, επισκέφθηκαν τον Γιάννη Χριστιανοί μάρτυρες του Ιεχωβά, οι οποίοι του πρότειναν να μελετήσουν τη Βίβλο μαζί του. Ικανοποιήθηκε η πείνα του; Ναι. Είπε ότι η Βίβλος τον δίδαξε για τον «αληθινό Θεό και το δρόμο που οδηγεί στην αιώνια ζωή.»—Ψαλμός 83:18^- Λουκάς 10:27, 28· Ρωμαίους 6:23.

Τα πρόσφατα χρόνια οι ψυχολόγοι έχουν ανακαλύψει μια άλλη βασική ανθρώπινη ανάγκη: την αγάπη. Είναι δυνατόν να δώσουμε και να πάρουμε αγάπη στο σημερινό αδιάφορο κόσμο;

Οι Άνθρωποι Θέλουν να τους Δείχνουν οι Άλλοι Αγάπη

Η Νεβρύγε και ο σύζυγός της, ο Ουμπέρτο, είχαν τις απορίες τους γι’ αυτό το ζήτημα. Η Νεβρύγε είναι Τούρκισσα, αν και γεννήθηκε στη Βουλγαρία. Ο σύζυγός της είναι Ιταλός. Αυτός ήταν Καθολικός κι αυτή Μουσουλμάνα. Το σπίτι τους αντιμετώπιζε προβλήματα.

Ο Ουμπέρτο και η Νεβρύγε ζουν τώρα στη Γερμανία. Αλλά κάποτε ο Ουμπέρτο επισκέφθηκε ένα συγγενή στην Ιταλία που ήταν Μάρτυς του Ιεχωβά. «Είχαμε πάει στη θάλασσα,» αφηγείται. «Ξαφνικά η ξαδέλφη μου μού είπε: ‘Εκείνοι οι δύο άνδρες εκεί που διαβάζουν αυτό το πράσινο βιβλίο είναι Μάρτυρες του Ιεχωβά.’ Προβληματίστηκα. ‘Πώς μπορείς να είσαι βέβαιη;’ ρώτησα. Οι δύο άνδρες ήταν Γερμανοί, γι’ αυτό μου ζήτησε να της κάνω τον διερμηνέα. Φοβισμένα, τους πλησίασα και τους ρώτησα αν ήταν Μάρτυρες του Ιεχωβά. ‘Ναι,’ απάντησαν, ‘κι εσείς;’ ‘Όχι,’ είπα, ‘αλλά η ξαδέλφη μου είναι, από δω.’ Αμέσως, αγκαλιάστηκαν σαν να γνωρίζονταν από χρόνια. Ήταν μια σκηνή που ποτέ δεν την ξέχασα.» Ναι, η αγάπη που είχαν μεταξύ τους αυτοί οι Χριστιανοί, αν και δεν είχαν ποτέ προηγουμένως συναντηθεί, εντυπωσίασε τον Ουμπέρτο.

Μελέτησε την Αγία Γραφή και τελικά έγινε ο ίδιος Μάρτυς του Ιεχωβά, καθώς και η σύζυγός του η Νεβρύγε. Τώρα ο Ουμπέρτο λέει ευτυχισμένα: «Σήμερα η σύζυγός μου κι εγώ και ο δωδεκάχρονος γιος μας αποτελούμε μια ενωμένη οικογένεια.» Γιατί; Διότι, χάρη σ’ αυτά που έμαθαν από την Αγία Γραφή, λατρεύουν τώρα έναν Θεό που τους αγαπάει και έχουν μια θρησκεία που βασίζεται στην αγάπη και συναναστρέφονται με άτομα που δείχνουν αγάπη ο ένας για τον άλλον.—1 Ιωάννου 4:16· Ιωάννης 13:35.

Οι Άνθρωποι Θέλουν μια Ευτυχισμένη Ζωή

Υπάρχει και κάτι άλλο που όλοι μας το θέλουμε και συνδέεται με την ανάγκη μας για αγάπη. Όλοι θέλουμε να είμαστε ευτυχισμένοι. Για πολλούς, όμως αυτό δεν είναι εύκολο.

Ο Γιουσούφ και η σύζυγός του, η Σαφίγια, διαπίστωσαν ότι αυτό είναι αλήθεια. Ο Γιουσούφ γεννήθηκε στη Γιουγκοσλαβία από τσιγγάνους, αλλά τώρα ζει στη Γερμανία. Αναφέρει: «Το όνειρό μας ήταν να αποκτήσουμε μια αρμονική οικογενειακή ζωή. Αλλά αντί να φροντίζω για την οικογένειά μου, ανέπτυξα κακές συνήθειες. Η οικογένειά μου συχνά δεν είχε τίποτα να φάει. Αντί να πληρώνω το ενοίκιο, χαρτόπαιζα τα λεφτά μου. Συχνά γύριζα στο σπίτι μετά τις τέσσερις το πρωί, μεθυσμένος και άφραγκος. Ο μεγαλύτερος γιος μου, ο Μπέγκαν, μου είπε κάποτε: ‘Πατέρα, σε αγαπάω περισσότερο όταν δεν είσαι σπίτι!’»

Προφανώς, λόγω της διαγωγής του Γιουσούφ, η οικογένειά του δεν ήταν ευτυχισμένη. Στην πραγματικότητα, η σύζυγός του, η Σαφίγια, ήταν πολύ δυστυχισμένη. Στην απελπισία της βρήκε μια λύση για τον Γιουσούφ: ποντικοφάρμακο!

Ωστόσο, η οικογένεια τότε άρχισε να μελετάει τη Βίβλο με τους Μάρτυρες του Ιεχωβά. Ο γιος, ο Μπέγκαν, έκανε γρήγορη πρόοδο και στα δεκαπέντε του βαπτίστηκε Χριστιανός. Ο Γιουσούφ εντυπωσιάστηκε με το σεβασμό που του έδειχνε τώρα αυτό το αγόρι. «Αποφάσισα να γίνω καλύτερος πατέρας,» λέει. Και αυτός και η σύζυγός του μελέτησαν τη Βίβλο μέχρις ότου βαπτίστηκαν Χριστιανοί. Το αποτέλεσμα;

«Από τότε που βαπτιστήκαμε η σύζυγός μου κι εγώ απολαμβάνουμε μια ευτυχισμένη και αρμονική οικογενειακή ζωή. Όλοι μας έχουμε την τροφή που χρειαζόμαστε και όλοι μας ντυνόμαστε καλά. Δεν έχουμε χρέη. Η σύζυγός μου δεν χρειάζεται πια να εργάζεται. Το διαμέρισμα μας είναι καθαρό και τακτικό.»

Ναι, αυτή η οικογένεια ασφαλώς χρειαζόταν τη Βίβλο. Το ίδιο και ο Ντούζεν, επειδή τα προβλήματα του Ντούζεν ήταν ακόμη χειρότερα. Τι θα μπορούσε να είναι χειρότερο από ένα δυστυχισμένο γάμο; Τι θα λέγαμε για δυο δυστυχισμένους γάμους—ή ακόμη και τρεις, και όλα αυτά στην ηλικία των δεκαέξι χρόνων; Είναι αυτό δυνατόν; Ας αφήσουμε τον Ντούζεν να εξηγήσει. Ο Ντούζεν, ζει κι αυτός τώρα στη Γερμανία, αλλά γεννήθηκε στη Ρουμανία.

«Όταν ήμουν μόνο δέκα χρόνων,» λέει, «οι γονείς μου άρχισαν να κάνουν σχέδια πώς να παντρευτώ, επειδή υπάρχει η συνήθεια να διευθετούν οι γονείς τους γάμους των παιδιών τους όταν αυτά είναι ηλικίας δεκατριών ή δεκατεσσάρων χρόνων.» Οι γονείς του τού βρήκαν μια γυναίκα, αλλά επειδή ο Ντούζεν ήταν μικρός, ο γάμος δεν μπορούσε να καταχωρηθεί νόμιμα. Ωστόσο, για όλους τους γνωστούς, ήταν μια δεσμευτική διευθέτηση.

Ο γάμος δεν είχε καλό ξεκίνημα, και ο Ντούζεν εξηγεί το γιατί: «Έχουμε ένα γνωμικό που λέει ότι αν κάποιος δεν δείρει τη γυναίκα του στις πρώτες σαράντα μέρες του γάμου, αυτή τελικά θα τον εξουσιάζει. Εγώ ακολούθησα αυτή τη συμβουλή, αλλά εκείνη με άφησε μετά από πέντε μόνο μήνες. Στα δεκατέσσερα παντρεύτηκα για δεύτερη φορά. Σκέφθηκα ότι τα πράγματα θα πήγαιναν καλύτερα αυτή τη φορά, αλλά χειροτέρεψαν ακόμη περισσότερο. Και η δεύτερη γυναίκα μου με εγκατέλειψε. Στα δεκαέξι ξαναπαντρεύτηκα.»

Αυτός ο τρίτος γάμος φαινόταν καταδικασμένος να ακολουθήσει το δρόμο των προηγούμενων δύο γάμων μέχρις ότου έδειξαν και στον Ντούζεν και στη σύζυγό του τη συμβουλή που δίνει ο Θεός στη Βίβλο σε όλα τα παντρεμένα ζευγάρια: «Οι καθ’ ένα έκαστος την εαυτού γυναίκα ούτως ας αγαπά ως εαυτόν, η δε γυνή ας σέβηται τον άνδρα.» (Εφεσίους 5:33) Ο Ντούζεν και η σύζυγός του δοκίμασαν αυτές τις Βιβλικές αρχές. Και πέτυχαν!

Βοήθεια για τον Καθένα

Όποια κι αν είναι η καταγωγή κάποιου, η Βίβλος είναι ένα βιβλίο που του ταιριάζει. Μέσα σ’ αυτό, εκτός από τροφή ο Θεός απαντάει στα ερωτήματά μας και μας δίνει τα πράγματα που ποθούμε. (Ματθαίος 4:4) Όπως ακριβώς ο Ουμπάλντο, μπορούμε κι εμείς ν’ αποχτήσουμε πραγματικό σκοπό στη ζωή. Σαν τον Γιάννη, μπορούμε να βρούμε την αλήθεια για τον Θεό. Σαν τη Νεβρύγε και τον Ουμπέρτο, μπορούμε να δοκιμάσουμε την αγάπη του Θεού και των συγχριστιανών μας. Και σαν τον Γιουσούφ, τη Σαφίγια και τον Ντούζεν, μπορούμε ν’ αποκτήσουμε αληθινή ευτυχία.

Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά μπόρεσαν να βοηθήσουν αυτούς τους ανθρώπους που προέρχονται από διαφορετικούς πολιτισμούς και γλώσσες ν’ αποκτήσουν ασύγκριτα οφέλη από τη Βίβλο. Θα είναι ευτυχισμένοι να βοηθήσουν κι’ εσάς επίσης. Τη βοήθεια που έδωσε σ’ αυτούς ο Θεός θα τη δώσει και σ’ εσάς επίσης. Γιατί; Επειδή όλοι είμαστε συνάνθρωποι, όλοι είμαστε αδελφοί και αδελφές στην απέραντη οικογένεια της ανθρωπότητας.—Πράξεις 17:26.

[Εικόνα στη σελίδα 9]

Η συναρπαστική ζωή αυτού του Ισπανού ταυρομάχου ήταν κενή, μέχρις ότου . . .

[Εικόνα στη σελίδα 11]

Μια τρομερή απειλή κρεμόταν πάνω απ’ αυτόν τον Γιουγκοσλάβο και την οικογένεια του, μέχρις ότου . . .