Είναι η Βίβλος Πραγματικά Αληθινή;
‘Οι Άνθρωποι στους Βιβλικούς χρόνους ήταν αμαθείς και προληπτικοί. Δεν ήξεραν να διαβάζουν ή να γράφουν. Απλώς μετέδιδαν την ιστορία από στόμα σε στόμα. Έτσι πώς μπορεί ή Βίβλος να είναι πραγματικά αληθινή;’
Έχετε σκεφτεί ποτέ μ’ αυτόν τον τρόπο για τη Βίβλο; Πολλοί ειλικρινείς άνθρωποι έχουν σκεφτεί έτσι. Άλλοι, βέβαια, απλώς χρησιμοποιούν τη λογική αυτή σαν μέσο για να αποφύγουν τις ευθύνες τους. Αλλά είναι αληθινό ότι η κοινωνία ήταν τόσο πρωτόγονη και αμαθής στα Βιβλικά χρόνια;
Στα πρόσφατα χρόνια, ανασκαφές που έγιναν στην Έμπλα της Συρίας έφεραν στην επιφάνεια μια βιβλιοθήκη με παραπάνω από 16.500 σφηνοειδείς πινακίδες (γραφή σφηνοειδούς τύπου πάνω σε πηλό) και αποσπάσματα που περιγράφουν πολλές απόψεις της ζωής στην περιοχή εκείνη. Ποια είναι η περίοδος που καλύπτουν; Οι πιο πρόσφατοι υπολογισμοί των αρχαιολόγων δείχνουν ότι είναι η τρίτη χιλιετηρίδα π.Χ.
Τι μας λένε οι πινακίδες αυτές για την αρχαία ανθρώπινη κοινωνία; Ήταν πρωτόγονη, αμαθής και αναλφάβητη; Ο φιλόλογος Τζιοβάνι Πεττινάτο δηλώνει: «Μπορούμε ήδη να βγάλουμε το συμπέρασμα από την αρχική μελέτη του υλικού ότι η Έμπλα ήταν ένα πολύ αναπτυγμένο βιομηχανικό κράτος, η οικονομία του οποίου δεν βασιζόταν στη γεωργία και στη κτηνοτροφία αλλά μάλλον στα βιομηχανικά προϊόντα και στο διεθνές εμπόριο.»
Τι είδους πληροφορίες είχαν αποθηκευτεί στην εκτεταμένη αυτή επίσημη βιβλιοθήκη; Ο λόγιος Πεττινάτο εξηγεί: «Το 70 τα εκατό των διατηρημένων κειμένων είναι οικονομικά-διοικητικά . . . Ένα άλλο 10 τα εκατό είναι ιστορικά και, επειδή περιείχαν σημαντικές διεθνείς συμφωνίες, φυλάχτηκαν με μεγάλη προσοχή. Το 20 τα εκατό και παραπάνω είναι λογοτεχνία.»
Το αν η βιβλιοθήκη αυτή στην Έμπλα θα ρίξει φως πάνω στη Βιβλική αφήγηση και στις τοποθεσίες θα το διαπιστώσουμε στο μέλλον. Ωστόσο, εκείνο που μας δείχνει είναι ότι η ζωή πριν από τέσσερις χιλιάδες χρόνια δεν ήταν και τόσο πρωτόγονη όπως θα ήθελαν μερικοί να μας κάνουν να πιστέψουμε.
Υπάρχει Απόδειξη για την Ακρίβεια της Βίβλου;
Τώρα το ερώτημα είναι: Τα αρχαία σφηνοειδή γραπτά και οι επιγραφές ρίχνουν φως πάνω σε αυτά που η Αγία Γραφή παρουσιάζει σαν ιστορία; Ας εξετάσουμε λίγα σύντομα παραδείγματα από το Βιβλικό αρχείο. Πρώτα ας εξετάσουμε την περίπτωση της κατάκτησης της Χαναάν από τους Ισραηλίτες τον 14ο αιώνα π.Χ.
1. «Και έστρεψεν ο Ιησούς κατά τον αυτόν καιρόν και εκυρίευσε την Ασώρ . . . και την Ασώρ κατέκαυσεν εν πυρί.»—Ιησούς του Ναυή 11:10, 11.
Το 1928 ο καθηγητής Τζων Γκάρστανγκ προσδιόρισε ότι η Τελλ-ελ-Κεντάχ, στα βόρεια της Θάλασσας της Γαλιλαίας, ήταν η τοποθεσία της Χαναναίικης πόλης Ασώρ. Στην περίοδο 1955-58 μια ομάδα από αρχαιολόγους έκανε ανασκαφές στην τοποθεσία. Μια σφηνοειδής πινακίδα που βρέθηκε εκεί επιβεβαίωσε ότι αυτή ήταν η Ασώρ. Και «στη νοτιοδυτική γωνιά της κατώτερης πόλης βρέθηκαν Χαναναίικα σπίτια . . . Το στρώμα της πόλης του οποίου μέρος αποτελούσαν τα σπίτια αυτά . . . είχαν σημεία βίαιης καταστροφής και εγκατάλειψης. Αυτό τώρα ταιριάζει άριστα με την παράδοση της κατάληψής της από τον Ιησού του Ναυή μετά την Έξοδο.» (Διευκρινίσεις Πάνω στην Ιστορία της Παλαιάς Διαθήκης του Ρ. Ντ. Μπαρνέτ) Αυτό υποστηρίζει σαφώς την ακρίβεια της Βίβλου.
2. Το βιβλίο του Έσδρα στη Γραφή μάς λέει ότι ο Κύρος, ο Βασιλιάς της Περσίας και κατακτητής της Βαβυλώνας, εξέδωσε ένα διάταγμα θρησκευτικής ελευθερίας, το οποίο επέτρεψε στους εξόριστους Ιουδαίους να επιστρέψουν στη γη που είχαν πριν και να αποκαταστήσουν τη λατρεία τους. (Έσδρας 1:1-3) Υπάρχει καμιά απόδειξη γι’ αυτή την τακτική της ανεξιθρησκείας, που έρχεται σε τόσο μεγάλη αντίθεση με την τακτική που επικρατούσε προηγουμένως στους Βαβυλώνιους και στους Ασσύριους;
Το 1879 ο Χ. Ράσσαμ, κάνοντας ανασκαφές στη Βαβυλώνα για λογαριασμό του Βρετανικού Μουσείου, ανακάλυψε αυτό που είναι γνωστό σαν ο Κύλινδρος του Κύρου, που είναι σκαλισμένος με σφηνοειδή γραφή. Το 1970 βρέθηκε ένα πρόσθετο απόσπασμα που ανήκει στον κύλινδρο αυτό. Έτσι αποκαταστάθηκε άλλο ένα μέρος του κειμένου. Τι δείχνουν τα συμπεράσματα από τη μετάφραση του κειμένου;
«Σε ό,τι αφορά την Ασούρ και τα Σούσα, την Αγάδη και την Εσνούνα . . . καθώς και την περιοχή των Γουτίων, των οποίων οι ναοί είναι ερειπωμένοι εδώ και πολλά χρόνια, έδωσα πίσω στις ιερές αυτές πόλεις, που βρίσκονται στην άλλη πλευρά του Τίγρη, τις εικόνες που ήταν εκεί και ίδρυσα γι’ αυτές μόνιμους ναούς. (Επίσης) συγκέντρωσα όλους τους πρώην κατοίκους τους και (τους) επέστρεψα στους τόπους της διαμονής τους».
Το σφηνοειδές αυτό κείμενο είναι μια αξιοσημείωτη επιβεβαίωση της ακρίβειας της Βίβλου σχετικά με την ανεξίθρησκη πολιτική του Κύρου απέναντι στις ξένες θρησκείες.
3. Η Βίβλος δηλώνει ότι «εν τω δεκάτω τετάρτω έτει του βασιλέως Εζεκίου, ανέβη Σενναχειρείμ ο βασιλεύς της Ασσυρίας επί πάσας τας οχυράς πόλεις του Ιούδα και εκυρίευσεν αυτάς.» Ενόψει της απειλής αυτής ο Εζεκίας προτίμησε να πληρώνει φόρο υποτέλειας στον Σενναχειρείμ. «Και επέβαλεν ο βασιλεύς της Ασσυρίας επί τον Εζεκίαν τον βασιλέα του Ιούδα, τριακόσια τάλαντα αργυρίου και τριάκοντα τάλαντα χρυσίου.»—2 Βασιλέων 18:13-16.
Επιβεβαιώνονται αυτά τα γεγονότα από καμιά άλλη πηγή; Στα 1847-51 ο Βρετανός αρχαιολόγος Α. Χ. Λέηαρντ ανακάλυψε, στα ερείπια του παλατιού του Σενναχειρείμ, αυτό που τώρα είναι γνωστό σαν το Πρίσμα του Βασιλιά Σενναχειρείμ ή το Πρίσμα του Τέηλορ. Σε σφηνοειδή γραφή παρουσιάζει την αφήγηση του Σενναχειρείμ για τις κατακτήσεις του. Αναφέρεται ο Εζεκίας; Λέει τίποτα για το φόρο υποτέλειας; Μια μετάφραση του λέει τα εξής:
«Όσο για τον Εζεκία τον Ιουδαίο, ο οποίος δεν υποτάχθηκε στο ζυγό μου, 46 από τις ισχυρές, περιτειχισμένες πόλεις, καθώς και τις μικρότερες πόλεις στα περίχωρά τους, . . . τις πολιόρκησα και τις κατέλαβα.» Η αφήγηση συνεχίζει, «Τον ίδιο τον έκλεισα στην Ιερουσαλήμ, τη βασιλική του πόλη σαν πουλί στο κλουβί του.» Παρακαλούμε σημειώστε ότι ο Σενναχειρείμ δεν ισχυρίζεται ότι κατέλαβε την Ιερουσαλήμ, πράγμα που συμφωνεί με τη Βιβλική αφήγηση. Αλλά τι θα πούμε για το φόρο υποτέλειας; «Αύξησα τον προηγούμενο φόρο του, και του επέβαλα σαν ετήσια πληρωμή φόρο . . . 30 ταλάντων χρυσού και 800 ταλάντων ασημιού . . . [και] κάθε είδους πολύτιμο θησαυρό.» Η Βιβλική αφήγηση συμφωνεί καθαρά με το Πρίσμα του Σενναχειρείμ εκτός από την αξία της συνεισφοράς του ασημιού. Θα πρέπει αυτό να μας κάνει να αμφιβάλλουμε για την ακρίβεια της Βίβλου; Γιατί θα πρέπει να πιστέψουμε μάλλον την κομπαστική εκδοχή του Σενναχειρείμ και όχι την πιο συντηρητική Βιβλική αφήγηση;
Στην αφήγηση του Πρίσματος ο Σενναχειρείμ ισχυρίζεται επίσης ότι πήρε 200.150 αιχμαλώτους από τον Ιούδα, ενώ το βιβλικό αρχείο φανερώνει ότι έχασε 185.000 στρατιώτες μέσα σε μια νύχτα. (2 Βασιλέων 18:13-19:36) Πώς μπορούμε να δικαιολογήσουμε τις διαφορές αυτές;
Στο βιβλίο του Φως από το Αρχαίο Παρελθόν, ο καθηγητής Τζακ Φίνεγκαν μιλάει για τη «γενική τάση καυχησιολογίας που υπάρχει στις επιγραφές των Ασσυρίων βασιλιάδων.» Ο καθηγητής Όλμστεντ, στην Ασσυριακή Ιστοριογραφία του, έχει τη γνώμη: «Όταν ο Σενναχειρείμ μας λέει ότι πήρε από . . . τον Ιούδα ούτε λίγο ούτε πολύ 200.150 αιχμαλώτους, και αυτό παρά το γεγονός ότι η Ιερουσαλήμ η ίδια δεν καταλήφθηκε, μπορούμε να βγάλουμε το συμπέρασμα ότι ο αριθμός 200.000 είναι προϊόν της υπερβολικής φαντασίας του Ασσύριου γραφέα και να δεχτούμε ότι ο αριθμός 150 βρίσκεται κάπου κοντά στον πραγματικό αριθμό των αιχμαλώτων.»
Προφανώς οι εξογκωμένες πολεμικές εκθέσεις δεν είναι κάτι άγνωστο και στον 20ό αιώνα! Και η παράλειψη να αναγνωριστεί μια συντριπτική ήττα στα επίσημα αρχεία δεν είναι κάτι το νέο. Αλλά εκείνο που έχει σημασία είναι ότι η επιγραφή πάνω στο Πρίσμα του Τέηλορ υποδεικνύει την ακρίβεια της Βίβλου!
4. Ας πάρουμε ένα ακόμη παράδειγμα από το οποίο επιβεβαιώνεται η Βιβλική ιστορία. Όταν οι Ισραηλίτες κατέλαβαν την Υποσχεμένη Γη γύρω στα 3.400 χρόνια πριν, η φυλή του Δαν πήρε εδάφη στα βόρεια της Γαλιλαίας. Το Βιβλικό αρχείο λέει:
«Οι υιοί Δαν ανέβησαν να πολεμήσωσι [ενάντια σ]την [Χαναναίικη πόλη] Λεσέμ [Λαής] και εκυρίευσαν αυτήν . . . και ωνόμασαν αυτήν Λεσέμ Δαν, κατά το όνομα Δαν του πατρός αυτών.»—Ιησούς του Ναυή 19:47· Κριταί 18:29.
Υπήρξε ποτέ κάποια τέτοια πόλη; Αποκαλέστηκε ποτέ Δαν; Στο Τελ-ελ-Καντί το 1976 ο αρχαιολόγος Αβραάμ Μπιράν ανακάλυψε μια ασβεστολιθική πλάκα με μια επιγραφή στα Ελληνικά και στα Αραμαϊκά. Το Ελληνικό κείμενο αναφέρεται σε κάποιον που ονομάζεται Ζωίλος ο οποίος έκανε μια ευχή στον «θεό που βρίσκεται στη Δαν.» Έτσι οι αρχαιολόγοι γνωρίζουν ότι εργάζονται στην τοποθεσία της αρχαίας Ισραηλίτικης πόλης Δαν, που προηγουμένως ήταν γνωστή σαν Λαής ή Λεσέμ. Για μια φορά ακόμη η Βίβλος αποδεικνύεται ακριβής. Θα μπορούσαμε να παραθέσουμε πολλά ακόμη παραδείγματα από αρχαιολογικά ευρήματα εφόσον θα μας το επέτρεπε ο χώρος.
Είναι η Βίβλος μια Αξιόπιστη Βάση;
Πράγματι, ξανά και ξανά η Βίβλος έχει χρησιμοποιηθεί από τους αρχαιολόγους για να εξακριβωθεί η γεωγραφική θέση πολλών άγνωστων τοποθεσιών. Η αξία της Βίβλου από αυτή την άποψη τονίζεται από τον αρχαιολόγο Γιοχάναν Αχαρόνι, ο οποίος έγραψε: «Η Βίβλος εξακολουθεί να παραμένει η κύρια πηγή για την ιστορική γεωγραφία της Παλαιστίνης στη διάρκεια της Ισραηλιτικής περιόδου. Οι αφηγήσεις της και οι περιγραφές της μιλάνε για το γεωγραφικό περιβάλλον, καθώς και για τα ιστορικά γεγονότα που έλαβαν χώρα στις τοποθεσίες αυτές. Περιέχει αναφορές περίπου σε 475 τοπικά γεωγραφικά ονόματα, πολλά από τα οποία μαζί με αφηγήσεις οι οποίες παρέχουν πολλές λεπτομέρειες για τη φύση, την τοποθεσία και την ιστορία του τόπου.» Αυτό αληθεύει παρά το γεγονός ότι «η Βίβλος ούτε γεωγραφικό εγχειρίδιο είναι ούτε εγκυκλοπαίδεια.»
Όσο περισσότερο ερευνάει κανείς τα γεγονότα και τα τεχνουργήματα που έχουν σχέση με τη Βίβλο, τόσο βαθύτερα εκτιμάει την ακρίβειά της. Αλλά τα γεγονότα και τα τεχνουργήματα είναι η μια πλευρά του πράγματος. Η ερμηνεία, η θεωρία και οι υποθέσεις είναι ένα άλλο πράγμα. Είναι πάντοτε οι αρχαιολόγοι ομόφωνοι στις ερμηνείες τους; Είναι πάντοτε απόλυτα αντικειμενικοί; Πρέπει να προτιμάμε τις δικές τους θεωρίες από την ιστορική Βιβλική αφήγηση;
[Εικόνες στη σελίδα 4]
Ο Κύλινδρος του Κύρου επιβεβαιώνει την ανεξιθρησκεία του Κύρου
Το Πρίσμα του Τέηλορ περιέχει μια παράλληλη αφήγηση για το φόρο υποτέλειας που πληρωνόταν στον Σενναχειρείμ