Προετοιμασμένος Τοκετός—Μια Ρεαλιστική Εναλλακτική Λύση

ΣΤΙΣ τέσσερις το πρωί άρχισαν οι συστολές της Κάρολ. Ωστόσο, ο σύζυγός της ο Μπράιαν περίμενε μέχρις ότου οι συστολές γίνουν πιο δυνατές και πιο πυκνές προτού την πάει στο νοσοκομείο.

Μέχρι να τους δοθεί η άδεια να μπουν στο νοσοκομείο, οι συστολές της Κάρολ είχαν φτάσει να γίνονται κάθε πέντε λεπτά. Σύμφωνα με την ειδική προετοιμασία που είχε κάνει, άρχισε τη «Φάση Α» της αναπνοής της. Όταν οι συστολές έφτασαν να γίνονται κάθε δυο λεπτά, η Κάρολ μεταπήδησε στη «Φάση Β» της αναπνοής της. Τότε ένας γιατρός την εξέτασε και της είπε ότι σε λίγο θα γεννούσε. Δεν πρόλαβε όμως να φύγει από το δωμάτιο και οι συστολές της Κάρολ αυξήθηκαν. Τώρα μπήκε στη «Φάση Γ» της αναπνοής.

Και πού ήταν ο σύζυγός της ο Μπράιαν; Μήπως βημάτιζε νευρικά πάνω-κάτω; Μήπως τον έδιωξαν από το δωμάτιο που θα γεννούσε η γυναίκα του; Όχι! Ο Μπράιαν βρισκόταν ακριβώς εκεί καθοδηγώντας την σχετικά με τον τοκετό της και, το πιο σπουδαίο ίσως απ’ όλα, δίνοντας της ηθική υποστήριξη.

Ήρθε η ώρα του τοκετού. Ο Μπράιαν βρισκόταν ακριβώς πίσω από τη σύζυγο του—στην κυριολεξία—κρατώντας το κεφάλι της και τους ώμους της καθώς εκείνη υπάκουε στο γιατρό της, ο οποίος τη διέτασσε «Σπρώξε! Σπρώξε!» Μέσα σε λίγα λεπτά γεννήθηκε ένα κοριτσάκι τεσσεράμισι κιλά! Και η γέννα αυτή έγινε χωρίς αναισθητικά ή φάρμακα. Με το να έχουν οι γονείς εκπαιδευθεί και προετοιμαστεί από τα πριν, μετείχαν σε μια προετοιμασμένη γέννα. Και η γυναίκα γέννησε στο νοσοκομείο για να είναι βέβαιη ότι θα μπορούσε να της δοθεί ιατρική βοήθεια αν παρουσιαζόταν κάποια επιπλοκή.

Η γέννα αυτή διέφερε πολύ από την προηγούμενη της, πριν από δέκα περίπου χρόνια. Τότε, η Κάρολ γέννησε χωρίς να έχει καθόλου προετοιμαστεί για την ένταση των συστολών της. Όταν ανακάλυψε πως ήταν πάλι έγκυος, η Κάρολ σκέφτηκε ότι θάπρεπε να υπάρχει ένας καλύτερος τρόπος.

Η Μέθοδος Λαμάζ

Ο «καλύτερος τρόπος» γι’ αυτό το ζευγάρι ήταν η μέθοδος του Γάλλου μαιευτήρα Φερνάν Λαμάζ. Αυτός μετά από λίγο καιρό από τότε που παρακολούθησε μια γυναικολογική συνδιάσκεψη στο Παρίσι το 1952, πήγε στη Ρωσία για να μάθει περισσότερα για τις πρόσφατες μεθόδους μείωσης των πόνων τοκετού. Αφού έκανε μερικές τροποποιήσεις, όπως προσθήκη της μεθόδου γρήγορης επιταχυνόμενης αναπνοής (το είδος που χρησιμοποίησε η Κάρολ), εισήγαγε αυτές τις μεθόδους στο επάγγελμα του.

Από τότε όλο και περισσότεροι αποφεύγουν τη μέθοδο που συνηθίζεται σε πολλά μέρη του κόσμου, τη «ρυθμισμένη γέννα» στην οποία χρησιμοποιούνται αναισθητικά. Γιατί; Μερικοί γονείς έχουν ανησυχήσει με τις σχετικά υψηλές αναλογίες θνησιμότητας των βρεφών στη Βόρεια Αμερική, όπου είναι καθιερωμένες οι «ρυθμισμένες» μέθοδοι τοκετού. Μερικοί ανησυχούν πολύ για το πώς θα εξελιχθούν τα πράγματα στη γέννα και θέλουν να είναι καλύτερα πληροφορημένοι. Άλλοι γονείς απλώς επιθυμούν να μετέχουν περισσότερο στη γέννα των παιδιών τους. Και οι γιατροί έχουν παραδεχτεί πόσο σπουδαία είναι η ανάμιξη των γονιών στη γέννηση. Στο κάτω-κάτω, όπως είπε ο δρ Μούρεϋ Ένκιν, «Δε φέρνουν στον κόσμο οι γιατροί τα παιδιά», «αλλά οι γυναίκες!»

Γι’ αυτό το λόγο, οι φυσικές μέθοδοι γέννας έχουν προκαλέσει κάπως μια επανάσταση στο μαιευτήριο. Ο Λαμάζ στο βιβλίο του Ανώδυνος Τοκετός, που δημοσίευσε το 1956, ανέφερε: «Μια γυναίκα μαθαίνει πώς να γεννάει με τον ίδιο τρόπο που μαθαίνει να κολυμπάει, να γράφει ή να διαβάζει». Πολλοί γιατροί βλέπουν τώρα πόσο αξίζει η σωματική, συναισθηματική και διανοητική προετοιμασία της γυναίκας για τον τοκετό—και βοηθιέται από την καθοδήγηση και την ενθάρρυνση που της προσφέρει ο σύζυγος της.

Πώς Γίνεται Αυτό;

Ένα ζευγάρι αποκτάει αυτή την προετοιμασία με την παρακολούθηση ειδικών μαθημάτων. Εκεί η γυναίκα διδάσκεται να βλέπει τη γέννα σαν μια θετική εμπειρία. Μαθαίνει όχι μόνο για την ανατομία της, αλλά και για τη μηχανική της γέννησης. Εξασκείται στις μεθόδους αναπνοής και χαλάρωσης που η Κάρολ χρησιμοποίησε αποτελεσματικά.

Οι μέθοδοι αυτές θα χρησιμεύσουν αργότερα για να απομακρύνουν τη σκέψη της γυναίκας και επομένως να την ανακουφίσουν, από τον πόνο των μητρικών συστολών της. Φυσικά, μια γυναίκα θα πρέπει να περιμένει κάποιο πόνο ή ταλαιπωρία στη γέννα. Η Βίβλος δείχνει ότι αυτός ο πόνος είναι μέρος του τοκετού από την πρώτη ανθρώπινη γέννηση. (Γένεσις 3:16) Αλλά η εκπαίδευση αυτή τη βοηθάει να αντιμετωπίσει τη γέννα με μεγαλύτερη θετικότητα. Έτσι οι πόνοι της γέννας μπορούν να είναι λιγότερο βασανιστικοί. Συχνά μειώνεται και η ανάγκη για αναισθητικά για να μην πούμε ότι δεν υπάρχει τέτοια ανάγκη.

Τα Οφέλη

Η παλιά εικόνα ενός ανήσυχου πατέρα που πηγαινοέρχεται συνεχώς στην αίθουσα αναμονής δεν είναι πια χαρακτηριστική. Στις μέρες μας πολλοί άντρες αντιλαμβάνονται ότι η ηθική υποστήριξη στη γυναίκα τους όχι μόνο διευκολύνει τον τοκετό αλλά έχει και μακροπρόθεσμο όφελος στην ενίσχυση του γάμου τους. Όπως είπε μια γυναίκα γεμάτη εκτίμηση: «Πιστεύω πως είναι πολύ θαυμάσιο όταν ο άντρας βρίσκεται μαζί με τη γυναίκα του στο δωμάτιο του τοκετού. Ο άντρας μου βρισκόταν εκεί όταν γέννησα το γιο μας, και εξακολουθεί να μιλάει γι’ αυτό μέχρι σήμερα».

Μια έρευνα αποκάλυψε ότι στην Ολλανδία, όπου το 80 και πλέον τα εκατό των γυναικών χρησιμοποιούν μεθόδους προετοιμασμένου τοκετού, ούτε το 5 τα εκατό απ’ αυτές δε χρειάζονται οποιαδήποτε φάρμακα όταν γεννούν. Ίσως το άτομο που ωφελείται περισσότερο απ’ αυτό είναι το νεογέννητο. Ο παιδίατρος Τ. Μπέρρυ Μπράζελτον παρατήρησε ότι «σε μια μελέτη που έγινε σε μια ομάδα βρεφών που θηλάζονταν, διαπιστώσαμε ότι εκείνα των οποίων οι μητέρες δεν είχαν κάνει καμιά φαρμακευτική αγωγή συνήλθαν και άρχισαν ν’ αποκτούν βάρος είκοσι τέσσερις με σαράντα οχτώ ώρες πριν από την ομάδα των βρεφών των οποίων οι μητέρες είχαν κάνει φαρμακευτική αγωγή. Αυτό μου έδωσε να καταλάβω ότι η παραγωγή γάλατος στις μητέρες μειώθηκε επειδή τα φάρμακα τις είχαν επηρεάσει».

Παρόμοια, έγραψε τα εξής ο Δρ. Ν. Τζ. Ήστμαν σ’ ένα κύριο άρθρο Μαιευτικής και Γυναικολογικής Έρευνας, σχετικά με τα επακόλουθα που είχε η φαρμακευτική αγωγή που εφαρμόστηκε σε μια γυναίκα στον τοκετό: «Η έναρξη της αναπνοής συνήθως δεν είναι τόσο γοργή και τόσο ζωηρή όταν παρέχονται ηρεμιστικά απ’ όσο όταν δεν παρέχονται».

Μελέτες που δημοσιεύτηκαν στο περιοδικό Τζωνς Χόπκινς Μάγκαζιν δείχνουν ακόμη ότι οποιοδήποτε φάρμακο δίνεται στη διάρκεια του τοκετού—είτε αυτό είναι ηρεμιστικό είτε τοπικό αναισθητικό—μπορεί να επηρεάσει το έμβρυο. Οι μελέτες αυτές δείχνουν ότι όλα σχεδόν τα φάρμακα έχουν τη δυνατότητα να εμποδίσουν τη δράση ενός ενζύμου που δεσμεύει οξυγόνο ελαττώνοντας έτσι τη μεταφορά του οξυγόνου στο μωρό μέσω του πλακούντα. Ωστόσο, ο φυσικός τοκετός, μαζί με την προετοιμασία του συζύγου και της συζύγου, μπορεί να κάνει τη φαρμακευτική αγωγή μη αναγκαία.

Στενότερος Δεσμός

Οι ερευνητές έχουν ανακαλύψει πως υπάρχει κι ένα άλλο φανερό όφελος από την προετοιμασμένη γέννα: Πιο στενός δεσμός ανάμεσα στους γονείς και στο νεογέννητο. Από τη μια μεριά αυτό συνήθως οδηγεί σ’ έναν πιο γρήγορο και πιο ομαλό τοκετό, μολονότι δε θα πρέπει να περιμένουμε ότι όλοι οι τοκετοί θα είναι γρήγοροι και χωρίς προβλήματα. Μια μητέρα που είχε ομαλό τοκετό μπορεί ευκολότερα να δείξει θετικά αισθήματα για το μωρό της παρά εκείνη που είχε δύσκολο τοκετό. Η συμμετοχή του άντρα στον τοκετό, του επιτρέπει να δοκιμάσει μια μοναδική στενή σχέση με το μωρό του. Όπως είπε ένας πατέρας: «Αισθάνθηκα κοντά στο γιο μου από την ίδια τη γέννηση του. Μετείχα ενεργά στη φροντίδα του και πιστεύω πως αυτό θα παίξει σπουδαίο ρόλο στη σχέση μας όταν μεγαλώσει». Ένας άλλος πατέρας είπε παρόμοια: «Ένιωσα έκπληξη βλέποντας πόσο αποτελεσματική ήταν η εκπαίδευση [για την προετοιμασμένη γέννα]. Η ψυχοσυναισθηματική σχέση που υπάρχει ανάμεσα στη γυναίκα μου και σ’ εμένα και προς το μωρό είναι καταπληκτική».

Πώς να Εκπαιδευτείτε

Φυσικά, πρέπει να τονιστεί ότι το τι θα κάνει κάθε ζευγάρι σχετικά με το ζήτημα αυτό είναι εξ ολοκλήρου προσωπικό τους ζήτημα. Τα παιδιά, είτε γεννηθούν σύμφωνα με τις καθιερωμένες μεθόδους είτε με τη βοήθεια της προετοιμασίας των γονιών, είναι στην πραγματικότητα μια ευλογία. (Ψαλμός 127:3) Παρόλ’ αυτά, αν θέλετε να μάθετε περισσότερα για τη μέθοδο Λαμάζ, πιθανόν να μπορέσει να σας βοηθήσει το νοσοκομείο της περιοχής σας ή ο οικογενειακός σας γιατρός. Οι στατιστικές δείχνουν ότι μόνο μια μικρή μειονότητα μελλοντικών γονιών επωφελούνται από την εκπαίδευση που προσφέρουν αυτοί οι αρμόδιοι. Μερικοί, ωστόσο, μπορεί να προτιμήσουν να εκπαιδευτούν μέσω μερικών έξοχων βιβλίων που υπάρχουν τώρα διαθέσιμα. Μ’ αυτόν τον τρόπο εκπαιδεύτηκε ο Μπράιαν και η Κάρολ.

Ο τοκετός και η ανατροφή ενός παιδιού στην πραγματικότητα είναι μια τρομακτική ευθύνη. Αλλά δεν πρέπει να την αντιμετωπίζει κανείς με φόβο ή με αρρωστημένη ανησυχία. Σε μερικούς, τα μαθήματα «προετοιμασμένης γέννας» θ’ αποδειχτούν πως είναι μια εξυπηρετική και ρεαλιστική εναλλακτική λύση.

[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 14]

«Πιστεύω πως είναι πολύ θαυμάσιο όταν ο άντρας βρίσκεται μαζί με τη γυναίκα του στο δωμάτιο του τοκετού»

[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 15]

Η συμμετοχή ενός άντρα στη διάρκεια του τοκετού, του επιτρέπει να δοκιμάσει μια μοναδική στενή σχέση με το μωρό του