Ο Έρπης και η AIDS στο Φως του Προβολέα

ΑΙΣΘΑΝΟΜΑΙ σαν λεπρός. Ποιος θα με ήθελε αν του έλεγα ότι έχω μια αθεράπευτη ασθένεια η οποία μπορεί να μεταδοθεί σεξουαλικά;» Έτσι μίλησε κάποιος που υπέφερε από τον γεννητικό έρπη ο οποίος ακούγεται πολύ τελευταία. Είναι διάχυτος στις Ηνωμένες Πολιτείες, στον Καναδά, στην Ευρώπη και στην Ιαπωνία. Στις Ηνωμένες Πολιτείες και μόνο, αναφέρουν ότι από 200.000 ως 500.000 άτομα προσβάλλονται από αυτόν κάθε χρόνο. Ένας γιατρός υπολόγισε ότι «διαπιστώνονται 20.000 ως 50.000 νέες περιπτώσεις γεννητικού έρπη στον Καναδά κάθε έτος».

Ποια είναι η αιτία για όλη αυτή τη δυστυχία; Η ιατρική επιστήμη λέει ότι είναι ένα μικροσκοπικό σωματίδιο, ένας ιός, ο οποίος δεν είναι παρά ένα μονάχα μέλος από την μεγάλη «οικογένεια» των ερπήτων. Η ανεμοβλογιά και ο έρπης ζωστήρας είναι κοινές ασθένειες που προκαλούνται από τους ιούς του έρπη. Ο ιός που προκαλεί τον γεννητικό έρπη είναι παρόμοιος (και κατά καιρούς ταυτόσημος) με τον ιό ο οποίος προκαλεί τα συνηθισμένα ψυχρά έλκη που βγάζουν οι άνθρωποι στα χείλια τους. Αλλά όταν ο έρπης προσβάλει τα γεννητικά όργανα, ο ασθενής έχει συνήθως (αλλά όχι πάνταa) προσβληθεί από τον ιό με έναν ιδιαίτερο τρόπο: με σεξουαλική επαφή με ένα άλλο θύμα τού έρπη.

Τρεις ως εφτά μέρες μετά από την προσβολή από τον έρπη, εκείνος που έχει προσβληθεί παρατηρεί ένα κάψιμο ή τσούξιμο στην περιοχή των γεννητικών οργάνων—που είναι προοίμιο για τις οδυνηρές» γεμάτες υγρό φουσκάλες. Τα έλκη αρχίζουν το βασανιστήριο τους που διαρκεί από δυο μέχρι έξι εβδομάδες προτού θεραπευτούν. Αλλά ο έρπης δε φεύγει. Οι γιατροί λένε ότι απλώς υποχωρεί, μέσω του νευρικού συστήματος, στις νευρικές συστάδες στη βάση της σπονδυλικής στήλης. Εκεί παραμένει αδρανής μέχρις ότου κάτι (όπως είναι το στρες) πυροδοτήσει την επαναδραστηριοποίηση του ιού. Μόλις αφυπνιστεί, ταξιδεύει μέσα από το νευρικό σύστημα και πάλι προς το δέρμα και αρχίζει τον ίδιο επώδυνο κύκλο για μια φορά ακόμη.

Ίσως το πιο ύπουλο αποτέλεσμα του έρπη να είναι τα συναισθήματα του θύματος. Όπως παρατηρεί ο Δρ Όσκαρ Γκιλσπάι: «Το κύριο πρόβλημα με τον έρπη δεν είναι τόσο πολύ ο ίδιος ο ιός, αλλά οι τρόποι με τους οποίους η παρουσία του μπορεί να δημιουργήσει φόβους, αμφιβολίες και διαταραχές στην καθημερινή ζωή». Όπως είπε ένα θύμα: «Είναι πολύ δύσκολο να περιγράψει κανείς τα συναισθήματα του θυμού, της ενοχής, και της έλλειψης ελέγχου που έχεις όταν προσβάλλεσαι από έρπη. Είναι κάτι που πιστεύω ότι μόνο ένα άλλο θύμα του έρπη μπορεί να το εννοήσει και να το καταλάβει». Ωστόσο αυτή η συναισθηματική αναταραχή απλά επιτείνει τον κύκλο των παθημάτων, που συχνά πυροδοτούν περαιτέρω επανεμφανίσεις της ασθένειας.

Γιατί Ονομάζεται Αθεράπευτος

Γιατί το ανοσοποιητικό σύστημα του σώματος δε συντρίβει τον ερεθιστικό αυτό ιό του έρπη; Οι γιατροί λένε ότι ο έρπης διαφεύγει από την τύχη αυτή επειδή προσκολλάται σ’ ένα κύτταρο, το διαπερνάει από την εξωτερική του μεμβράνη και κρύβεται μέσα του. Ασφαλής εκεί μέσα, καταλαμβάνει τον έλεγχο του «εγκεφάλου» του κυττάρου, μετατρέποντας το κύτταρο σε ένα πραγματικό εργοστάσιο ερπητών! Δημιουργούνται από 80.000 ως 120.000 νέοι ιοί μέσα σε τρεις ως πέντε ώρες. Τότε το τοίχωμα του κυττάρου διαρρηγνύεται, επιτρέποντας σ’ ένα στρατό από επικίνδυνα σωματίδια να ρεύσουν μέσα στο αίμα και να προσβάλλουν και άλλα κύτταρα.

Έτσι μπορείτε να καταλάβετε γιατί οι γιατροί λένε ότι ο έρπης είναι τόσο δύσκολο να σκοτωθεί. Μια θεραπεία θα έπρεπε, κατά κάποιο τρόπο, να διαπερνάει τα προσβλημένα κύτταρα για να σκοτώσει τον ιό. Ή θα έπρεπε να σκοτώνει τα προσβλημένα κύτταρα χωρίς να καταστρέφει τα υγιή κύτταρα. Δεν πρέπει να απορούμε λοιπόν που η ιατρική επιστήμη εξακολουθεί να βρίσκεται σε αμηχανία. (Βλέπε πλαίσιο.) Οι πρόσφατες ειδήσεις ότι δοκιμάζονται εμβόλια για τον έρπη ίσως εγείρουν κάποιες ελπίδες. Όμως ενώ αυτή η «μικρή προφύλαξη» μπορεί να βοηθήσει εκατομμύρια άτομα, τι θα πούμε για εκείνους που έχουν ήδη προσβληθεί;

Η AIDS—Ένα Καινούργιο Αφροδίσιο Νόσημα;

«Στην επαγγελματική μου καριέρα, ποτέ δε συνάντησα πιο απογοητευτική και καταπιεστική κατάσταση», έτσι είπε ο Δρ Πήτερ Μάνσελ στο Νιούσγουηκ. Αναφερόταν στην ασθένεια που έχει στραφεί η προσοχή όλου του κόσμου: Στην AIDS (Σύνδρομο Επίκτητης Ανοσοποιητικής Ανεπάρκειας). Ο όρος περιγράφει την κατάρρευση του ανοσοποιητικού συστήματος του σώματος. Γι’ αυτό τα θύματα του υποκύπτουν σε σπάνιες μορφές καρκίνου και πνευμονίας.

Πόσο έχει εξαπλωθεί η AIDS μέχρι τώρα; Μέχρι τώρα, πάνω από 4.000 περιπτώσειςb έχουν αναφερθεί στις Ηνωμένες Πολιτείες μόνο. Τουλάχιστον 32 άλλες χώρες έχουν επίσης αναφέρει περιστατικά της ασθένειας αυτής. Χώρες που μέχρι τώρα ήταν σχεδόν ανεπηρέαστες, όπως ήταν η Ιαπωνία, έχουν αρχίσει να την αντιμετωπίζουν—απλά για την περίπτωση που θα εμφανιζόταν.

Τα θύματα της AIDS φαίνεται να έχουν ένα συντριπτικό ποσοστό θνησιμότητας. Πάνω από το 60 τα εκατό εκείνων που πρωτοδιαγνώστηκε ότι την είχαν, πέθαναν μέσα σ’ ένα έτος. Μερικοί, ωστόσο, φοβούνται ότι όλα τα θύματα της AIDS τελικά θα πεθάνουν από την ασθένεια. Ωστόσο το σύνδρομο ξεκινάει αρκετά αθώα σαν ένα σύμπτωμα γρίπης, κούρασης και απώλειας βάρους. Δυστυχώς, όπως παρατηρεί ο Δρ Φρέντερικ Π. Σήγκαλ: «Μέχρι να φτάσουν στο γιατρό οι ασθενείς που πάσχουν από την AIDS, το παιχνίδι έχει τελειώσει».

Σύμφωνα με το ΚΕΑ (Κέντρα Ελέγχου Ασθενειών), οι ενεργοί ομοφυλόφιλοι (με πολλούς σεξουαλικούς συντρόφους) αντιμετωπίζουν το μεγαλύτερο κίνδυνο να προσβληθούν από την AIDS. Επίσης σε κίνδυνο βρίσκονται οι αιμοφιλικοί και αυτοί που κάνουν χρήση ενδοφλέβιων ναρκωτικών.c Αλλά επειδή χονδρικά το 70 τα εκατό από τα θύματα της AIDS ήταν ομοφυλόφιλοι, υπάρχει μεγάλη υποψία ότι η ασθένεια στις περισσότερες περιπτώσεις μεταδίδεται σεξουαλικά.

Ο Πανικός της AIDS

«Ο φόβος εξαπλώνεται πολύ γρηγορότερα απ’ όσο η ασθένεια», έγραφε το περιοδικό Ντησκάβερ. Αναμφίβολα κεντρικοί τίτλοι όπως «Η Απλή Επαφή Μπορεί να Εξαπλώσει την AIDS» έχουν προωθήσει αυτό το φόβο:

● Οι εργάτες των νοσοκομείων αρνούνται να περιποιηθούν ασθενείς της AIDS.d

● Οι νεκροθάφτες είναι διστακτικοί να βαλσαμώσουν τα σώματα των θυμάτων της AIDS.

● Η Αστυνομία του Σαν Φραντσίσκο της Καλιφόρνιας εφοδιάστηκε με μάσκες και λαστιχένια γάντια για να αποφύγει την προσβολή από την AIDS όταν παρέχει τις πρώτες βοήθειες.

● Οι τεχνικοί αρνήθηκαν να κρεμάσουν ένα μικρόφωνο κοντά σε ένα θύμα της AIDS που θα του έπαιρναν συνέντευξη σε μια τηλεοπτική συνομιλία. Ποιος ήταν ο σκοπός του σόου αυτού; Να μετριάσει τους φόβους για την AIDS.

● Οι υπηρεσίες επείγουσας βοήθειας για την AIDS «λαβαίνουν συνέχεια τηλεφωνήματα ανθρώπων που ρωτούν αν θα μπορούσε κανείς να προσβληθεί από την ασθένεια απλώς κρατώντας τα στηρίγματα του σιδηροδρόμου ή χρησιμοποιώντας τουαλέτες που έχουν χρησιμοποιήσει ομοφυλόφιλοι».

Όμως η κοινότητα των ομοφυλόφιλων αισθάνεται τη μεγαλύτερη επίδραση. Τα μπαρ και τα λουτρά των ομοφυλόφιλων ανέφεραν πως παρουσίασαν μείωση στην εργασία τους εξαιτίας του φόβου του κόσμου ότι θα προσβληθεί από την AIDS. Και επειδή οι ομοφυλόφιλοι με πολλούς και διάφορους σεξουαλικούς συντρόφους βρίσκονται σε μεγαλύτερο κίνδυνο, μερικοί έφτασαν στο σημείο να κάνουν δραστικές αλλαγές στον τρόπο της ζωής τους. Ελάχιστοι, αν υπάρχει κανείς, τρομοκρατήθηκαν σε σημείο που να γίνουν ετεροφυλόφιλοι. Αλλά μερικοί έχουν αποφύγει τη σεξουαλική επαφή με ανώνυμα άτομα και έχουν παραμείνει σε «μονογαμικές» σχέσεις.

Ωστόσο, το θύμα της AIDS είναι εκείνο που υποφέρει από τη μεγαλύτερη αγωνία. Οι γείτονες και οι συνεργάτες τού συμπεριφέρονται σαν να είναι απόβλητος, οι εραστές τον διώχνουν. Τα θύματα της AIDS πρέπει επίσης να φέρουν το βάρος ότι έχουν μια αθεράπευτη ασθένεια. «Ζεις πάντοτε με το φόβο», είπε ένα από τα θύματα της AIDS. «Υπάρχει πάντα η συντριπτική αβεβαιότητα ότι κάποια μέρα θα σε χτυπήσει με κάτι καινούργιο στο οποίο δε θα μπορέσει να αντισταθεί το προσβλημένο ανοσοποιητικό σου σύστημα».

Έτσι, ενώ η αντίδραση του κοινού ίσως σε κάποιο σημείο να είναι υπερβολική, ο φόβος για την AIDS δεν είναι ατεκμηρίωτος. Η AIDS είναι ένας ύπουλος δολοφόνος. Και οι ειδήσεις ότι μπορεί να εξαπλωθεί στο κοινό γενικά μέσω των μεταγγίσεων του αίματος έχουν πυροδοτήσει περισσότερους φόβους και δυσαρέσκεια. (Βλέπε το πλαίσιο στη σελίδα 9.)e Έτσι οι ομοφυλόφιλοι έχουν βρεθεί θύματα όχι μόνο της εχθρότητας, αλλά και του τρόπου της ζωής τους, που είναι γεμάτος κινδύνους.

[Υποσημειώσεις]

[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 10]

Ο Δρ Φρέντερικ Π. Σήγκαλ παρατηρεί: «Μέχρι να φτάσουν στο γιατρό οι ασθενείς που πάσχουν από την AIDS, το παιχνίδι έχει τελειώσει».

[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 10]

Το σοκ τού να προσβληθεί κανείς από μια σεξουαλικά μεταδιδόμενη ασθένεια έχει κάνει πολλούς να δουν την σεξουαλική δραστηριότητα με διάφορα άτομα κάτω από νέο φως

[Πλαίσιο στη σελίδα 8]

Θεραπεία για τον Έρπη;

Οι ανυπόστατες θεραπείες για τον έρπη, λένε οι γιατροί, όχι μόνο δημιουργούν ψεύτικες ελπίδες, αλλά, σε μερικές περιπτώσεις, κάνουν την ήδη κακή κατάσταση χειρότερη. Ανάμεσα σε μερικές από τι; θεραπείες που ονομάζονται μη αποτελεσματικές από το ΚΕΑ είναι τα εμβόλια, τα διεγερτικά της ανοσίας, οι βιταμίνες C, E και B₁₂, τα ειδικά διαιτολόγια, ο ψευδάργυρος, οι ταμπλέτες λακτοβάκιλου (οξεόφιλου), οι κρέμες στεροειδών και η θεραπεία με έγχρωμο φως.

Αλλά γιατί τόσο πολλοί άνθρωποι αξιώνουν ότι ανακουφίζονται μέσω αυτών των «θεραπειών»; Οι γιατροί μάς υπενθυμίζουν τι είναι εκείνο που φαίνεται να πυροδοτεί την επανεμφάνιση του έρπη—το στρες και η ανησυχία. Οπότε καθετί το οποίο ηρεμεί το άτομο και το κάνει λιγότερο ανήσυχο φαίνεται να θεραπεύει την ασθένεια—παροδικά. Όμως γενικά είναι απλώς θέμα χρόνου προτού οι αδρανείς ιοί του έρπη, που εξακολουθούν να φωλιάζουν μέσα στα κύτταρα, αποφασίσουν να επιτεθούν και πάλι. Βέβαια, γύρω από ορισμένες θεραπείες εξακολουθεί να υπάρχει αντιδικία, αλλά ένα άτομο θα πρέπει να είναι συνετό στη διερεύνηση της θεραπείας προτού υποβληθεί σ’ αυτή.

Προς το παρόν, το καλύτερο που έχει να προσφέρει η ιατρική επιστήμη είναι η θεραπεία των συμπτωμάτων. Το φάρμακο acyclovir, για παράδειγμα, είναι εγκεκριμένο για χρήση στις Ηνωμένες Πολιτείες και φαίνεται να επιταχύνει τη θεραπεία των ελκών του έρπη. Αλλά, αλίμονο, δε θεραπεύει και την επανεμφάνιση!

Οι γιατροί δίνουν μερικές λογικές συμβουλές γι’ αυτούς που πάσχουν από έρπη, έτσι ώστε να επέρχεται κάποιο μέτρο ανακούφισης, Ανάπαυση, θερμά μπάνια, κομπρέσες, επιθέματα πάγου και το να κρατάει κανείς τα έλκη ξηρά θεωρείται ότι βοηθούν, αν και πολύ απέχουν από του να είναι θεραπείες

[Πλαίσιο στη σελίδα 9]

Η AIDS και το Αίμα

Πρώτα ήταν οι αιμοφιλικοί. Οι ουσίες που απαιτούνται για τη θεραπεία της ασθένειας τους (θρομβικός παράγοντας VIII) προέρχονται από το αίμα εκατοντάδων αιμοδοτών. Έτσι, όταν μερικοί αιμοφιλικοί προσβλήθηκαν από την AIDS, αμέσως κατέστη ύποπτο το αίμα. Κατόπιν προσβλήθηκε από την ασθένεια και ένα μωρό στο οποίο είχαν κάνει μετάγγιση από ένα θύμα της AIDS. Παρ’ ότι οι πιθανότητες να προσβληθεί κανείς από AIDS μέσω της μετάγγισης έμοιαζαν αμυδρές, το ΚΕΑ παρ’ όλ’ αυτά προειδοποίησε ότι «τα μέλη των ομάδων που έχουν αυξημένο κίνδυνο να πάσχουν από AIDS [κυρίως οι ομοφυλόφιλοι] θα πρέπει να απέχουν από του να δωρίζουν πλάσμα και/ή αίμα».

Ωστόσο το να επιτευχθεί θεληματική συμμόρφωση από τους δότες αίματος είναι περισσότερο εύκολο να το λέει κανείς παρά να γίνεται. Και η κοινότητα των ομοφυλόφιλων αμέσως βροντοφώναξε «Διάκριση!» στις υποδείξεις ότι θα έπρεπε να απαγορευτεί να δίνουν αίμα. Γι’ αυτό οι Ευρωπαίοι γιατροί έχουν πει να απαγορευτούν οι εισαγωγές προϊόντων αίματος από τις Ηνωμένες Πολιτείες, και μερικοί ασθενείς έχουν αρνηθεί την μετάγγιση αίματος!

Ο φόβος ότι η AIDS μπορεί να μεταδοθεί από βελόνες πολλών χρήσεων προκάλεσε έναν παροδικό πανικό ανάμεσα στους αιμοδότες. Ένας εκπρόσωπος του προγράμματος αίματος για την περιοχή της Νέας Υόρκης είπε στο Ξύπνα! ότι οι αιμοδοσίες μειώθηκαν κατά 25 τα εκατό στη διάρκεια του μήνα Ιουλίου του 1983. Και αυτό παρά το γεγονός ότι οι βελόνες που χρησιμοποιούνταν ήταν αποστειρωμένες και ερμητικά σφραγισμένες πριν από τη χρήση τους και ότι σπάστηκαν και πετάχτηκαν μετά από τη χρήση τους.

Παρ’ ότι το τεστ που αναγγέλθηκε πρόσφατα για φιλτράρισμα του αίματος ίσως παράσχει κάποια προστασία από τη μόλυνση του αίματος από την AIDS, ο τρόμος για την AIDS ήρθε σαν πρόσθετη υπενθύμιση ότι η μετάγγιση αίματος είναι μια πρακτική η οποία περιλαμβάνει πολλούς και σοβαρούς κινδύνους.

[Διαγράμματα στη σελίδα 7]

(Για το πλήρως μορφοποιημένο κείμενο, βλέπε έντυπο)

Βήμα ένα: Ο ιός του έρπη προσκολλάται στο κύτταρο και διαπερνάει την εξωτερική του μεμβράνη.

ΤΟΙΧΩΜΑ ΤΟΥ ΚΥΤΤΑΡΟΥ

ΠΥΡΗΝΑΣ ΤΟΥ ΚΥΤΤΑΡΟΥ

DNA ΤΟΥ ΚΥΤΤΑΡΟΥ

ΙΟΣ ΤΟΥ ΕΡΠΗ

DNA ΤΟΥ ΕΡΠΗ

Βήμα δύο: Ο ιός καταλαμβάνει τον πυρήνα του κυττάρου για να αναπαράγει τους ιούς του έρπη κατά χιλιάδες.

ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΕΤΑΙ Ο ΠΥΡΗΝΑΣ ΤΟΥ ΚΥΤΤΑΡΟΥ

ΠΥΡΗΝΑΣ ΤΟΥ ΙΟΥ

ΝΕΟΙ ΙΟΙ

DNA ΤΟΥ ΙΟΥ

Βήμα τρία: Το τοίχωμα του κυττάρου διαρρηγνύεται, απελευθερώνοντας δεκάδες χιλιάδες ιούς.

ΤΟΙΧΩΜΑ ΤΟΥ ΚΥΤΤΑΡΟΥ