Ένας Κόσμος Χωρίς Απαντήσεις

ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ είναι πλάσματα με ελπίδα. Μετά από επανειλημμένες απογοητεύσεις, εξακολουθούν να ελπίζουν. Όταν η κατάσταση είναι απελπιστική, αυτοί εξακολουθούν να ελπίζουν. Όπως είπε ένας ποιητής κάποτε, «Η ελπίδα ξεπηδά παντοτινή από την ανθρώπινη καρδιά».

Η ελπίδα αυτή που υπάρχει πάντα δεν είναι σε κανένα άλλο τομέα περισσότερο φανερή απ’ όσο στον τομέα των ανθρώπινων κυβερνήσεων. Η μια μετά την άλλη αποτυχαίνουν, αλλά ο κόσμος είναι πάντοτε πρόθυμος να ελπίσει στην επόμενη. Αυτό συμβαίνει επί χιλιάδες χρόνια. Μοναρχίες, αυτοκρατορίες, δικτατορίες, δημοκρατίες, προεδρικές δημοκρατίες, κομμουνιστικές ή καπιταλιστικές διακυβερνήσεις—όλες έχουν δοκιμαστεί, όλες έχουν αποτύχει.

Ακόμη και παγκόσμιες κυβερνήσεις έχουν δοκιμαστεί. Η Κοινωνία των Εθνών, προσπάθησε και απέτυχε. Ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών, προσπάθησε και αποτυγχάνει. Αλλά ο κόσμος εξακολουθεί να ελπίζει, πρόθυμος να ελπίσει σε οτιδήποτε και στο καθετί—στο καθετί, φαινομενικά, εκτός από τη μόνη βέβαιη ελπίδα.

Ο ΚΟΣΜΟΣ αυτός στον οποίο ζούμε είναι ένας κόσμος χωρίς απαντήσεις. Έξι χιλιάδες χρόνια ανθρώπινης ιστορίας το έχουν αποδείξει αυτό. Κι ούτε ο τωρινός εκθαμβωτικός κόσμος της επιστήμης έχει φέρει απαντήσεις στα πιεστικά ζητήματα που κρέμονται πάνω από το κεφάλι αυτής της γενιάς. Ας εξετάσουμε λίγα από αυτά.

Καμιά απάντηση για τον πόλεμο

Επί αιώνες π.Χ. και μέχρι το τέλος του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου, υπήρξαν συγκριτικά ελάχιστα χρόνια ειρήνης, ωστόσο χιλιάδες συνθήκες ειρήνης έγιναν και παραβιάστηκαν. Ο Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος λέγεται ότι έγινε για να εξασφαλίσει τη δημοκρατία στον κόσμο. Κόστισε 14 εκατομμύρια ζωές, αλλά δεν εξασφάλισε τη δημοκρατία. Ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος λέγεται ότι έγινε για να απαλλαχτεί η γη από τους δικτάτορες, ωστόσο οι απώλειές του σε 55 εκατομμύρια ζωές δεν το επιτέλεσαν αυτό. Από τότε 30 εκατομμύρια έχουν πεθάνει σε δεκάδες πολέμους, και χιλιάδες πεθαίνουν σε τρέχουσες συγκρούσεις.

Πολύ πιο τρομακτικός είναι ο ανταγωνισμός σε πυρηνικά όπλα ο οποίος γίνεται σήμερα. Τα έθνη που περιλαμβάνονται σ’ αυτόν δαπανούν πάνω από ένα εκατομμύριο δολάρια το λεπτό. Αλλά ο πυρηνικός πόλεμος θα μπορούσε να φέρει έναν «πυρηνικό χειμώνα». Και αυτό, όπως λένε πολλοί επιστήμονες, θα μπορούσε να σημάνει το τέλος της ανθρώπινης ζωής πάνω στη γη.

Καμιά απάντηση για την πείνα

Εκατομμύρια άνθρωποι λιμοκτονούν κάθε χρόνο. Ο αριθμός τους κυμαίνεται από 20 ως 50 εκατομμύρια—και η έκφραση «λιμοκτονούν» θα πρέπει να περιλάβει επίσης τα εκατομμύρια τα οποία πεθαίνουν από υποσιτισμό και από τις αρρώστιες που τον ακολουθούν. Στην Αφρική η γρήγορη αύξηση του πληθυσμού σημαίνει ότι περισσότερη γη απογυμνώνεται για να βρουν οι άνθρωποι ξύλα για τη φωτιά τους, και η απογυμνωμένη γη σημαίνει λιγότερη βροχόπτωση και διάβρωση του επιφανειακού εδάφους, πράγμα που σημαίνει φτωχές σοδειές. Σχετικά με την Αφρική, ο πρόεδρος του Ινστιτούτου Παγκόσμιας Παρακολούθησης είπε πρόσφατα: «Ίσως βρισκόμαστε στο χείλος ενός εξελισσόμενου ανθρώπινου δράματος που δεν έχει γνωρίσει ποτέ πριν ο άνθρωπος». Για την Αφρική που πάσχει, δεν υπάρχουν απαντήσεις στον ορίζοντα. Ακόμη και στις Ηνωμένες Πολιτείες που υπάρχει αφθονία, η πείνα έχει κηρυχτεί κάτι το επιδημικό—επηρεάζει 20 εκατομμύρια ανθρώπους. Σ’ όλο τον κόσμο, 450 εκατομμύρια άνθρωποι βρίσκονται σε κατάσταση λιμοκτονίας.

Μεγάλες αποστολές βοήθειας παρακωλύονται από τη γραφειοκρατία. Τα τρόφιμα δεν φτάνουν στους πεινασμένους, και αντί γι’ αυτό χρησιμοποιούνται για πολιτικούς ή στρατιωτικούς στόχους. Η κερδοσκοπία επίσης αντί να στείλει τα τρόφιμα στις άδειες κοιλιές τα στέλνει στα παχιά πλούσια πορτοφόλια. Δύο χρόνια πριν η Παγκόσμια Τράπεζα υπολόγισε ότι στην επόμενη δεκαετία θα απαιτούνταν 600 δισεκατομμύρια δολάρια απλώς για να κρατηθεί η πείνα στα τωρινά επίπεδα. Αλλά καθώς αυξάνεται ο πληθυσμός και οι έρημοι επεκτείνονται, η πείνα θα ενταθεί. Οι προβλέψεις είναι σκοτεινές, δεν υπάρχουν απαντήσεις στον ορίζοντα.

Καμιά απάντηση για τις ασθένειες

Η ιατρική επιστήμη έχει κάνει πολλά για την καταπολέμηση των ασθενειών, αλλά η κατάσταση δεν είναι η αισιόδοξη εκείνη που προβλέφθηκε το 1975 από έναν από τους μεγαλύτερους επιστήμονες του κόσμου: «Δεν γνωρίζω ιατρικά προβλήματα τα οποία να μην μπορέσουμε να τα λύσουμε στο άμεσο μέλλον». Δέκα χρόνια αργότερα, όχι μόνο η νίκη απέχει πάρα πολύ αλλά χάνει και έδαφος σε πολλά μέτωπα. Ο καρκίνος, οι καρδιακές παθήσεις, η κίρρωση, ο διαβήτης, η σκλήρυνση κατά πλάκας, η ελονοσία, η ασθένεια του ύπνου, η σχιστοσωμίαση, η λέπρα—όλες αυτές οι ασθένειες κάνουν θραύση.

Τα αφροδίσια νοσήματα δεν έχουν υποκύψει στα αντιβιοτικά. Τα ισχυρότερα αντιβιοτικά καταλήγουν σε πιο ανθεκτικούς βακτηριακούς ιούς. Η ασθένεια AIDS είναι ανίατη και επεκτείνεται—πρωτίστως ανάμεσα στους ομοφυλόφιλους, στους ενδοφλεβικούς ναρκομανείς, και σ’ αυτούς που δέχονται μεταγγίσεις αίματος. Δεν υπάρχει καμιά γνωστή θεραπεία για τον γενετικό έρπη. Η χλαμυδίαση είναι μία επιδημία η οποία κάθε χρόνο «πλήττει τουλάχιστον τρία εκατομμύρια άτομα και ίσως μέχρι δέκα εκατομμύρια άτομα». Ανάμεσα στις άλλες αναπηρίες, προξενεί και στειρότητα.

Το περιοδικό Νιούσγουηκ της 4ης Φεβρουαρίου 1985, ανέφερε: «Οι Ηνωμένες Πολιτείες βρίσκονται σήμερα στη λαβή μιας έκρηξης των ΣΜΑ [Σεξουαλικά Μεταδιδόμενων Ασθενειών] σε διαστάσεις χωρίς προηγούμενο. Οι στατιστικές είναι τρομακτικές: 1 στους 4 Αμερικανούς ηλικίας 15 ως 55 ετών προσβάλλονται από ΣΜΑ κάποτε στη ζωή τους». Το άρθρο καταλήγει: «Η καλύτερη προστασία ενάντια στα ΣΜΑ, όπως φαίνεται, θα μπορούσε να είναι απλώς η επιστροφή στην παλιά μέθοδο της μονογαμίας». Αυτή είναι μια ανεπιθύμητη απάντηση γι’ αυτόν τον κόσμο.

Καμιά απάντηση για τη βρεφοκτονία

Αισθανόμαστε φρίκη που, πριν από αιώνες, οι άνθρωποι που είχαν παιδιά και δεν τα ήθελαν απλώς τα εξέθεταν κάπου για να πεθάνουν. Σήμερα σκοτώνονται ενώ βρίσκονται ακόμη μέσα στη μήτρα της μητέρας τους. Εκείνοι που το κάνουν αυτό, ισχυρίζονται ότι τα έμβρυα δεν είναι πραγματικά ανθρώπινες ζωές, ή ψυχές, και δεν αισθάνονται καθόλου πόνο. Ωστόσο το έμβρυο μέσα στη μήτρα πηδάει όταν ξαφνιάζεται από κάποιον αιφνίδιο θόρυβο, πιπιλίζει τον αντίχειρά του, πίνει υγρά, ακούει το χτύπημα της καρδιάς της μητέρας του—πώς μπορούν μερικοί να λένε ότι δεν ζει; Απίστευτο! Ο εγκέφαλός του λειτουργεί, η καρδιά του λειτουργεί, οι αισθήσεις του καταγράφουν ερεθίσματα—και λένε ωστόσο ότι δεν αισθάνεται πόνο; Απίστευτο και πάλι! Ανώδυνη έκτρωση—μήπως είναι ένας ισχυρισμός που γίνεται απλά για να απαλυνθεί η ενοχή;

Θα φαινόταν ότι αυτό είναι σωστό, λόγω της ταινίας που προβλήθηκε πρόσφατα Η Αθόρυβη Κραυγή. Η ταινία αυτή αποκαλύπτει την αγωνία ενός εμβρύου που υφίσταται έκτρωση, το οποίο διαμελίζεται μέσα στη μήτρα της μητέρας του και αφαιρείται κομματιασμένο. Στη διάρκεια αυτού του μαρτυρίου, πηδάει, συστρέφεται, αποτραβιέται, και ανοίγει το στόμα του με τρόπο που δείχνει ότι βγάζει κάποια «αθόρυβη κραυγή». Με αυτόν τον τρόπο ακριβώς καθώς και με άλλους τρόπους ο κόσμος αυτός σκοτώνει περίπου 55 εκατομμύρια βρέφη κάθε χρόνο!

Η Βίβλος θεωρεί ένα αγέννητο βρέφος μέσα στη μήτρα σαν μια ζωή, μια ψυχή, και κάτω από τον Μωσαϊκό Νόμο, οποιοσδήποτε προξενούσε το θάνατό του, έστω και απροσχεδίαστα, επώδυνα ή ανώδυνα, ήταν ένοχος και έπρεπε να αποδώσει «ζωή αντί ζωής» ή «ψυχή αντί ψυχής».—Έξοδος 21:22, 23 Βίβλος με Παραπομπές, υποσημείωση, (στην Αγγλική.)

Καμιά απάντηση για τη μόλυνση

Η όξινη βροχή που σκοτώνει τα ψάρια και καταστρέφει τα δάση. Τα τοξικά απόβλητα που δηλητηριάζουν το έδαφος και τα υπόγεια νερά. Τα καυσαέρια που βλάπτουν τις σοδειές και τα ανθρώπινα πνευμόνια. Οι κηλίδες του πετρελαίου, τα βαριά μέταλλα, τα ραδιενεργά απόβλητα, τα πλαστικά, ο αμίαντος, τα εντομοκτόνα, τα βοτανοκτόνα, τα μικροκύματα—όλα αυτά και περισσότερα ακόμη αποτελούν αυξανόμενες απειλές για τη ζωή πάνω στον πλανήτη Γη. Πολλά είδη ζώων έχουν ήδη εκλείψει, και κάθε μέρα πολλά ακόμη κινδυνεύουν να εξαλειφθούν.

Μιλώντας για το UNEP (Περιβαλλοντολογικό Πρόγραμμα του ΟΗΕ), ένα διοικητικό στέλεχος, ο Μουσταφά Τολμπά, ανέφερε σε περισσότερους από εκατό εκπροσώπους στην Κένυα: «Αναλάβετε δράση τώρα ή αντιμετωπίστε την καταστροφή». Η παράλειψη να αναληφθεί δράση, είπε, θα φέρει «μέχρι το τέλος του αιώνα μία περιβαλλοντολογική καταστροφή που θα προξενήσει τόσο μεγάλη ερήμωση, όσο αμετάκλητη ερήμωση θα μπορούσε να φέρει και οποιοδήποτε πυρηνικό ολοκαύτωμα». Οι πρώτοι αστροναύτες μίλησαν με ενθουσιασμό για τη γη: «Ο γαλάζιος μας πλανήτης είναι εκπληκτικά όμορφος». Το 1983 ο αστροναύτης Πωλ Βάιτς είπε: «Είναι τρομερό να βλέπω πόσο βρώμικη γίνεται η ατμόσφαιρά μας . . . Δυστυχώς, ο κόσμος αυτός γίνεται γοργά ένας ζοφερός πλανήτης . . . Λερώνουμε την ίδια τη φωλιά μας». Αλλά η απληστία δεν έχει αυτιά για τέτοιου είδους ομιλίες. Η βραχυπρόθεσμη απληστία μιλάει δυνατότερα από τις μακροπρόθεσμες ανάγκες.

Καμιά απάντηση για τα ναρκωτικά

Τα παγκόσμια μέτρα καταστολής από τα όργανα επιβολής του νόμου δεν αναχαίτισαν το παλιρροϊκό κύμα των ναρκωτικών. Πρόσφατοι τίτλοι στις εφημερίδες λένε τα εξής: «Φοβούμαστε Τεράστια, Αδιανόητη Χρήση Ναρκωτικών». «Γυναίκες και Κοκαΐνη: Ένα Αυξανόμενο Πρόβλημα». «Το Παγκόσμιο Εμπόριο Ηρωίνης Αυξάνει». Στο Μεξικό πέρυσι τον Νοέμβριο, μια σειρά από επιδρομές κατάσχεσαν 10.000 τόννους μαριχουάνας—οχτώ φορές περισσότερο από την επίσημη υποτιθέμενη παραγωγή του Μεξικού μέσα σ’ έναν ολόκληρο χρόνο! Οι ερευνητές πιστεύουν ότι έκαναν κακή εκτίμηση της παγκόσμιας παραγωγής ναρκωτικών. Δεν υπάρχουν μόνο ενδείξεις ότι η Μαφία περιλαμβάνεται πάρα πολύ στον τομέα αυτό αλλά επίσης και ότι υπάρχουν μεμονωμένοι λαθρέμποροι ναρκωτικών από τον Τρίτο Κόσμο «που εξακολουθούν να συρρέουν σαν τα μυρμήγκια».

Οι άνθρωποι μπορεί να αρχίσουν τη χρήση των ναρκωτικών από περιέργεια ή από την πίεση των συνανθρώπων τους, αλλά σύντομα η χρήση αυτή γίνεται ηδονισμός, ή αγάπη για την απόλαυση. Τα ναρκωτικά μπορούν να εξακοντίζουν την ευχαρίστησή τους πολύ ψηλά πάνω από την ευχαρίστηση που μπορούν να πετύχουν με τα συνήθη μέσα, περιλαμβανομένου και του σεξ. Κατόπιν έρχεται ο εθισμός, κατόπιν η κλοπή για να συνεχιστεί η συνήθεια αυτή, και τελικά οι επιπλοκές στην υγεία και ο θάνατος από υπερβολική δόση. Προσθέστε σ’ όλα αυτά τα εγκλήματα, περιλαμβανομένων και των φόνων, που γίνονται από τους διακινητές ναρκωτικών. Αλλά προτού αποδώσουμε όλη τη μομφή στους εγκληματίες, θυμηθείτε: Όλα αυτά τα κακά υποστηρίζονται και γίνονται δυνατά από τους πελάτες τους. Η απάντηση είναι απλή: Εσείς που χρησιμοποιείτε ναρκωτικά, κόψτε τη συνήθεια αυτή, νεκρώστε την αγορά ναρκωτικών, και όλοι μαζί σκοτώστε τη φαύλη αυτή επιχείρηση. Αλλά η απλή αυτή απάντηση είναι εξίσου ανεπιθύμητη όπως και οι προηγούμενες.

Κι άλλες απαντήσεις που λείπουν

Η παρακμή της εντιμότητας, η έλλειψη ακεραιότητας, η θρησκευτική υποκρισία, η κατάρρευση της οικογένειας, το διαζύγιο για οποιαδήποτε ιδιοτροπία, τα παραμελημένα παιδιά, η έλλειψη στοργής, η ιδιοτέλεια, η σκληρότητα, ο εγωισμός, οι νοσηρές σεξουαλικές διαστροφές, η σεξουαλική κακομεταχείριση των παιδιών, η επεκτεινόμενη βία, η αυξανόμενη ανομία, η διεθνής τρομοκρατία—θα μπορούσε να συνεχιστεί ο κατάλογος από πράγματα για τα οποία ο κόσμος αυτός δεν έχει καμία απάντηση. Ο κόσμος αυτός έχει μια πλούσια σοδειά από ερωτήματα αλλά έλλειψη σοδειάς από απαντήσεις. Πόσο σωστά προείπε ο Ιησούς τον καιρό αυτόν ακριβώς τον οποίο ζούμε όταν είπε: «Πάνω στη γη αγωνία εθνών, μη γνωρίζοντας τη διέξοδο»!—Λουκάς 21:25, ΜΝΚ.

Υπάρχει, ωστόσο, μια διέξοδος.