Ειρήνη στη Θετή Οικογένεια
● ‘Θετός πατέρας αναφέρθηκε ότι έχασε την υπομονή του και χτύπησε μέχρι θανάτου το θετό του γιο’.
● ‘Έφηβη σκοτώνει το θετό της πατέρα με το πιστόλι της’, σύμφωνα με έκθεση της αστυνομίας.
● ‘Δεκατετράχρονο αγόρι πυροβολήθηκε από τη θετή του μητέρα, η οποία, όπως αναφέρεται, είχε αγανακτήσει με τη συμπεριφορά του’.
«ΤΑ ΣΠΙΤΙΚΑ με θετούς γονείς μπορεί να είναι τόποι γεμάτοι ένταση», εξηγεί ο Δρ Τζων Βίσερ, συνιδρυτής του Συνδέσμου Θετής Οικογένειας της Αμερικής. «Όταν οι άνθρωποι προχωρούν στη σχέση αυτή με απραγματοποίητες προσδοκίες, το πιθανότερο είναι να παραπονιούνται ότι βρίσκονται κάτω από αξιοσημείωτη ένταση». Εξαιτίας της ραγδαίας αύξησης των διαζυγίων, οι θετές οικογένειες έχουν αυξηθεί εντυπωσιακά. Όμως το λυπηρό είναι ότι το 44 τοις εκατό από αυτές δεν επιβιώνουν μέσα στα πρώτα πέντε χρόνια! Ωστόσο, πολλοί έχουν αντιμετωπίσει πετυχημένα τα μοναδικά προβλήματα της ανάμιξης δύο οικογενειών σε μία. Ζωτικό στο θέμα αυτό ήταν η εφαρμογή των ακόλουθων Βιβλικών συμβουλών.
«Κάλλιον το τέλος του πράγματος παρά την αρχήν αυτού· καλήτερος ο μακρόθυμος παρά τον υψηλόφρονα. Μη σπεύδε . . . να θυμόνης». (Εκκλησιαστής 7:8, 9 ) Η υπομονή είναι ένας κρίσιμος παράγοντας! Πρέπει να εδραιωθούν σχέσεις που στις φυσικές οικογένειες θεωρούνται δεδομένες. Δεν γίνεστε οικογένεια από τη μια στιγμή στην άλλη. Οι ειδικοί λένε ότι η διαδικασία ανάπτυξης της αίσθησης του «εμείς» μπορεί να απαιτήσει από τέσσερα ως εφτά χρόνια. Στην αρχική περίοδο, οι θετοί γονείς θα πρέπει να μη δημιουργούν ένταση. Να προσπαθούν να μη θυμώνουν εύκολα αν οι αρχικές προσπάθειες να γίνουν φίλοι με τα θετά παιδιά απορριφθούν.
«Μόνον από της υπερηφανίας προέρχεται η έρις· η δε σοφία είναι μετά των δεχομένων συμβουλάς». (Παροιμίαι 13:10 ) Μια ξεροκέφαλη, περήφανη στάση—από μέρους είτε των παιδιών είτε των γονέων—οδηγεί σε διαμάχη. Να έχετε τακτικές συγκεντρώσεις όπου να ανταλλάζετε γνώμες σαν οικογένεια και να συζητάτε τα προβλήματά σας. Μαθαίνετε να εκφράζετε τα συναισθήματά σας με έναν τρόπο που να δείχνει ευαισθησία για τους άλλους. Όσο περισσότερο γνωρίζετε τα «καινούργια» μέλη της οικογένειας μέσω της ανοιχτής επικοινωνίας, τόσο στενότερη θα είναι η σχέση που αποκτάτε.
«Ο συνετός [διορατικός, ΜΝΚ ] εις τα πράγματα θέλει ευρεί καλόν· και ο ελπίζων επί τον Κύριον είναι μακάριος». (Παροιμίαι 16:20 ) Η διορατικότητα περιλαμβάνει να κοιτάει κανείς πέρα από την επιφάνεια των πραγμάτων και να μπορεί να διαπιστώνει τους λόγους για ορισμένες στάσεις και τρόπους συμπεριφοράς. (Βλέπε τη συνέντευξη στην απέναντι σελίδα.) Η ιδιότητα αυτή μπορεί να σας βοηθήσει να διακρίνετε το καλό στους άλλους.
Για παράδειγμα, στη διάρκεια μιας εκρηκτικής συζήτησης, μια θετή μητέρα διέκοψε και πρότεινε: «Ας πούμε όλοι για τον άλλον ένα πράγμα που δεν μας αρέσει, και κατόπιν ας το συμπληρώσουμε αμέσως με κάτι που αληθινά μας αρέσει». Αργότερα, έγραψε: «Αισθανθήκαμε έκπληξη με όλα τα καλά χαρακτηριστικά που εκτιμούσαμε ο ένας στον άλλον». Ακολούθησαν δάκρυα και αγκαλιάσματα. Σ’ ένα άλλο σπίτι, ένα έφηβος επαναστάτησε όταν η μητέρα του ξαναπαντρεύτηκε, αλλά η διορατικότητα έφερε ειρήνη. «Μετά από λίγους μήνες, κατάλαβα ότι αυτός είναι ο άντρας που κάνει τη μητέρα μου ευτυχισμένη», είπε ο Τζεφ. «Και αυτό είναι το μόνο σημαντικό».
Αλλά το αν θα εφαρμόσετε αυτές τις αρχές ή όχι εξαρτάται από την πνευματικότητά σας. «Το να εμπιστεύεται κανείς στον Ιεχωβά», έχοντας την επιθυμία να τον ευχαριστήσει, είναι η λύση για την ειρήνη στη θετή οικογένεια.